Intro

Intro

ภายในสนามบินนานาชาติขนาดใหญ่ของประเทศเครื่องบินหลายลำกำลังทะยานลงสู่ท้องฟ้า หนึ่งในนั้นเป็นเที่ยวบินของว่าที่รองประธานผู้บริหารบริษัท Willington N Group

หนุ่มหล่อนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่กำลังจะเข้ามาบริหารต่อกิจการของครอบครัว ร่างสูงโปร่งที่ทาบทับด้วยสูทสีดำตัวเก่งอย่าง GIORGIO ARMANI รุ่น breasted blazer in rep fabric

แมตช์เข้ากับกางเกงและรองเท้าหนังจากแบรนด์ Louis Vuitton new collection เสริมความดูดีเพิ่มอีกด้วยแว่นกันแดด Gucci Lunettes de soleil rectangulaires Black

ภาพโดยรวมของชายหนุ่มดูดีเทียบกับดาราฮอลลิวูดหรือดาราเกาหลีหลายคนที่ไม่ว่าจะลงสนามบินไหน เหล่าแฟนคลับก็เตรียมต้อนรับคับแน่นกรี๊ดกันให้สนามบินแตก

‘นาฟ ภัทรกาฬ’ เดินก้าวขายาวฉับด้วยท่าทีมาดมั่นอย่างกับนายแบบที่เพิ่งบินกลับมาจากแฟชั่นวีคก็ไม่ปาน

แขนขวากำยำเห็นรอยเส้นเลือดบูดโปนออกมาชวนน่าหลงใหลใจสั่นกำลังลากกระเป๋าเดินไปตามเป้าหมายที่กำลังชูป้าย “Welcome to Thailand my bro”

ชายหนุ่มขยับดันแว่นตาลงจากกรอบหน้าเพียงเล็กน้อย เพื่อให้ชัดเจนว่าใช่คนจากที่บ้านเขาจริงๆ หรือเปล่า แล้วก็ใช่จริงอย่างที่คิด เมื่อบุคคลที่ชูป้ายรอเขาอยู่ตรงนั้นคือน้องชายคนเดียวของเขาอย่าง

‘ณัฐกานต์ รุ่งเกียรติมั่งทรัพย์’ หรือ ไอ้ณัฐน้องชายสุดที่รักของเขาเอง นามสกุลนี้ไม่ได้ใช้กับพ่อแต่มันเป็นนามสกุลของย่าพวกเขาทั้งสอง ที่ได้จากไปนานมากแล้ว เพื่อเป็นการระลึกถึงคุณย่าของพวกเขา การรักษานามสกุลนี้เอาไว้มันเป็นทางเดียวที่พอจะทำได้

ตั้งแต่เด็กจนโตแทบไม่เคยได้ห่างกันเล่นด้วยกันมาตลอดถึงจะเป็นพี่เป็นน้องกันก็เถอะ เพื่อนมันก็เพื่อนเขาเพื่อนเขาก็เพื่อนมัน มีอะไรคอยปรึกษากันได้หมดสำหรับน้องชายคนนี้

“เฮีย ทางนี้! ทางนี้ๆๆๆ .....” ณัฐกานต์ถือป้ายในมือโบกไปโบกมาเป็นสัญลักษณ์ให้พี่ชายของตัวเองเห็น

“เป็นไงบ้างเฮียเหนื่อยไหม มาเดี๋ยวช่วยถือ” น้องชายสุดที่รักทำหน้าที่เอาอกเอาใจพี่ชายเป็นอย่างดี เรียกได้ว่าเป็นทุกอย่างให้เขาเลยวันนี้ทั้งวัน

“ทีหลังมึงไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้มั้งกูอายคนไหมไอ้ณัฐ ดูมึงทำสิ”

ภัทรกาฬยื่นกระเป๋าใบใหญ่ให้น้องชาย ทั้งยังบ่นกลับสิ่งที่น้องของเขายืนชูป้ายต้อนรับทำอย่างกับเขาเป็นคนมีชื่อเสียงยังไงอย่างนั้น

แต่มันจะมีเรื่องไหนที่คนอย่างณัฐกานต์จะไม่เล่นใหญ่เป็นไม่ได้หรอก ก็เป็นซะแบบนี้ตั้งแต่เด็กยันโตอ่ะนะ

“โถ่วว! อะไรเฮีย อุตส่าห์มาถึงทั้งทีนะขอบคุณผมสักคำก่อนไหมล่ะ นี่ผมอุตส่าห์ยืนรอนานเลยนะ” ณัฐกานต์กำลังจะร่ายยาวใส่พี่ชาย อุตส่าห์ยืนรอตั้งนานเลยนะ

“พ่อกับแม่เข้าบริษัทหรอ รีบกลับกันเถอะหิวข้าวจะแย่แล้ว”

ประโยคแรกไม่ใช่คำถามแต่แค่พูดไปอย่างนั้น รู้อยู่แล้วว่าเวลาของพ่อเขาเป็นเงินเป็นทองไปหมด ส่วนแม่ก็คงเข้าสปาเสริมสวย ช้อปปิ้งกับคุณหญิงคุณนายหลายๆ ท่านอยู่ล่ะสิ ไม่มีเวลามารอรับเขาเหมือนอย่างน้องชายเขาตอนนี้หรอก

“หิวแล้วทำไมไม่กินมาตั้งแต่นั่งเครื่องวะ เฮ้อ อ้าว! เดินหนีกูเฉย นี่!เฮีย”

กำลังยืนบ่นคนเดียวสักพัก ก่อนจะหันหน้ากลับมาพี่ชายตัวดีของเขาก็เดินนำหน้าเตรียมขึ้นรถก่อนแล้ว

ระหว่างที่นั่งรถอยู่คนน้องที่รับบทเป็นสารถีในวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าความต้องการของพี่ชายเขาอยากจะกลับไปพักที่ไหนเขาจะได้ขับไปถูกทางสู่จุดหมาย

“เออ แล้วนี่เฮียจะกลับเพ้นท์เฮ้าส์หรือจะนอนบ้านเราอ่ะ?”

“บางแสน” คนนั่งเบาะข้างตอบด้วยท่าทีนิ่งขรึม แต่แฝงแววตามีเลศนัยภายใต้กรอบแว่นดำ

“ห้ะ!?"

"บางแสนไง"

"อะไรนะ เฮียจะไปทำไม? เล่นน้ำหรอ?”

ณัฐกานต์แอบตกใจที่ได้ฟังคำตอบของพี่ชาย อะไรวะเพิ่งลงจากเครื่องเมื่อไม่นาน แล้วไม่ยอมกลับบ้านจัดข้าวจัดของก่อน นี่บอกจะไปบางแสน เพื่อ? โอ้ยย! ไอ้ณัฐปวดหัว

@คอนโดแห่งหนึ่งย่านบางแสน

กรี๊งง! กรี๊งงงง

เสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้น ขณะภายในห้องขนาด 33 ตารางเมตร จัดแต่งสไตล์มินิมอลสำหรับอยู่คนเดียว รอบๆ ห้องตรงระเบียงเห็นวิวทะเลอย่างชัดเจน ทำให้บรรยายโดยรวมในห้องดูผ่อนคลาย

หญิงสาวร่างบางเจ้าของห้องที่กำลังขลุกตัวอยู่ในครัวขนาดเล็กของตน รีบวางมือจากสิ่งที่กำลังทำอยู่สักครู่

ก่อนจะเดินไปถอดผ้ากันเปื้อนออกจากตัววางไว้แถวบาร์ แล้วมุ่งหน้าไปที่ประตูห้อง เพราะเริ่มจะรำคาญเสียงกดกริ่งหน้าห้องแล้ว ไม่รู้ว่าจะกดอะไรกันนักหนา ว่างนักรึไง! หึ!

“มาแล้วค่า มาแล้ววว ใจเย็นๆ ก่อนค่า” หญิงสาวร่างบางสวมกางเกงยีนส์ขาสั้นพร้อมด้วยเสื้อยืดสีขาวดูสบายตา ในวันหยุดแบบนี้ใครกันนะที่มาหาเธอ กดกริ่งกวนแบบนี้ต้องน้องชายของเธอแล้วล่ะมั้ง

แกร่กก!!

“ไหนบอกว่าวันนี้ไม่มาไงย้ง”

คนเปิดประตูยังไม่ทันเงยหน้ามองแขกก็พูดพลางเอาแขนเสื้อขึ้นมาเช็ดเหงื่อตัวเองด้วยความร้อนจากห้องครัว เผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบขาว โผล่ออกจากขอบเสื้อ ก่อนจะเงยหน้ามองผู้มาเยือน

0_0 ปังงง!!!

5 นาทีต่อมา

หลังจากที่ปิดประตูไปร่วมหลายนาที ก่อนที่หัวสมองจะประมวลกับสถานการณ์ตรงหน้าเมื่อกี้ที่เธอเปิดประตูให้แขกที่มานั้น

เขาคนนั้นคนที่เธอรู้จักดี คนที่เธอรอคอยเขามาตลอด เขากลับมาแล้วหรอ? เขามาที่นี่ทำไม? โว้ยยย!! ตั้งสติสิ ตั้งสติก่อนไอ้หยก จะเอายังไง จะเอายังไงดีวะ