ตอนที่3(พี่ชายพาเสียว)
บ้าน อลิซ
อลิน
"อลินจ๋าาา"เสียงน้าอลิซเอ่ยเรียกฉันในขณะที่ฉันกำลังเดินลงบันไดบ้านมา เสียงน้าอลิซดังมาจากในห้องครัว
"ขาาา"ฉันเอ่ยขานรับน้าอลิซ แล้วเดินเข้าไปหาเธอที่ห้องครัว บ้านนี้หลังใหญ่มาก แต่อยู่กันแค่ น้าอลิซอาเฮลพี่กัสฉันและแม่นมหนึ่งคนรวมแค่5คน เพราะน้าอลิซกับอาเฮลย้ายออกมาจากบ้านหลังใหญ่มาอยู่เป็นครอบครัว
"หอมจังเลยคะ"ฉันเอ่ยบอกน้าอลิซน้าอลิซทำกับข้าวอร่อยมาก
"หรอจ๊ะ หนูจะรีบไปเรียนรึป่าวลูก?"น้าอลิซเงยหน้าจากหมอกับข้าวมาถามฉันที่ยืนข้างๆเธอ
"ไม่รีบคะ หนูแค่เผื่อๆเวลาไว้นิดหน่อย"ฉันตอบน้าอลิซไป ฉันมีเรียนตั้ง10โมงแหนะ แต่ตอนนี้เพิ่งจะ8โมง ฉันจะต้องเผื่อเวลาในการเดิน ใช่แล้วล่ะฉันจะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ที่ถนนใหญ่ ซึ่งมันห่างจากบ้านของน้าอลิซราวๆ2กิโลเมตร ฉันจะต้องเดินเท้าทุกวัน เพื่อไปขึ้นรถเมล์ ฉันไม่เคยขึ้นแท็กซี่เลยด้วยซำ้ประหยัดค่าใช้จ่ายไง
"อ่อ งั้นดีเลยจ๊ะ อยู่ทานข้าวกับม๊าก่อนน่ะ"น้าอลิซยิ้มให้ฉันอย่างอบอุ่น ใช่แล้วล่ะเธอให้ฉันเรียกเธอว่าม๊า แต่ทำไงได้ล่ะ ฉันมันเป็นเด็กกาฝากหนิ ไม่ใช่ลูกของน้าอลิซอย่างพี่กัสหนิ
"อ้อ ได้คะม๊า"ฉันก็ยิ้มแหยๆไปให้น้าอลิซ ฉันวางกระเป๋าสะพายลงบนซิงค์ น้าอลิซเธอก็มองมาที่ฉัน และกระเป๋าสะพายหลังใบเก่าๆของฉัน เธอเดินเข้ามาหยิบดูทันที
"ทำไมหนูไม่ใช่กระเป๋าลูกที่ม๊าซื้อให้ละคะ?"น้าอลิซเธอถามฉันด้วยนำ้เสียงสงสัย เธอซื้อกระเป๋าแบรนด์ดังๆทั้งนั้นให้ฉัน แต่ละใบราคาเหยียบหกหลัก คนอย่างฉันไม่เหมาะกับของแพงๆพวกนั้นเลย
"หนู หนู ใบนี้ยังใช้ได้อยู่เลยหนิค่ะ"ฉันบอกน้าอลิซไป เธอก็มองไปที่กระเป๋าสะพายของฉันที่มันขาดมีแต่รอยประเต็มไปหมด
"ถ้าหนูไม่ใช้กระเป๋าที่ม๊าซื้อให้ ม๊าจะเอาไปเผาทิ้งให้หมดเลย"น้าอลิซพูดด้วยเชิงนำ้เสียงว่าเขาพูดจริง และน้าอลิซเธอก็ทำจริงๆด้วยเพราะเธอเคยทำมาแล้ว ฉันเลยต้องใช้ของที่น้าอลิซซื้อมาให้ฉัน
"ไม่นะคะม๊า มันแพงน่ะ"ฉันรีบดึงแขนน้าอลิซไว้ทันทีเมื่อเธอกำลังจะเดินออกจากห้องครัว เพื่อไปเอากระเป๋าที่เธอซื้อให้ฉันมาเผาทิ้งจริงๆ
"ถ้าไม่อยากให้ม๊าเผา หนูกฺ็ไปเอามาใช้ซะ อ้อ แล้วอีกเรื่องหนึ่ง ห้าเดือนมานี้ ยอดบัตร ไม่ได้ใช้รูดเลย ไปใช้ซะนะจ๊ะ"ม๊าอลิซบอกฉัน ฉันไม่ได้ใช้บัตรที่เธอให้ฉัน ฉันไม่กล้าใช้ ถ้าฉันใช้บัตรรูดน่ะ ฉันก็ต้องไปหางานทำเพิ่มอีกน่ะสิ แค่นี้ฉันก็ไม่มีเวลาอ่านหนังสือแล้ว
"ไปสิจ๊ะ เดี๋ยวจะได้ลงมาทานข้าวกับม๊านะ"น้าอลิซดันหลังฉันให้เดินกลับขึ้นไปยังบนห้อง ฉันจึงต้องจำใจเดิน
"ไปดูพี่ออกัสให้ม๊าหน่อย เห็นบอกว่าป่วยตั้งแต่เมื่อคืน"น้าอลิซตะโกนบอกฉัน ที่กำลังค่อยๆเดินขึ้นบันไดอยู่
"คะ ม๊า"ฉันบอกน้าอลิซกลับไป เมื่อคืนนี้พี่กัสเขาทำอะไรกับฉัน และฉันทำอะไรกับเขาไว้ ฉันจะกล้าไปเจอเขาหรอ เมื่อคืนหลังจากที่ฉันวิ่งหนีพี่กัสออกมา ฉันก็รีบวิ่งเข้ากลับไปในงานเพื่อจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้ว ไปขอโทษพี่นา พี่ที่คอยหางานพริตตี้ให้ฉัน แต่วันนี้ฉันทำต่อไม่ได้จริงๆเดี๋ยวเจอพี่กัสอีกฉันซวยแน่ๆ แต่พอฉันเข้าไปขอโทษพี่นาที่ฉันทิ้งหน้างานไปแล้วยังจะขอกลับก่อนอีก ตอนแรกฉันคิดว่าฉันคงไม่ได้ค่าตัวแล้วแหละแต่ที่ไหนได้ล่ะฉันกลับได้เงินเพิ่มมาอีกตั้งพันหนึ่ง พี่นาบอกว่าพี่กัสเขาขอซื้อตัวฉันไปแล้วพร้อมกับจ่ายเงินให้พี่นา พี่นาก็คือพี่ที่หางานพริตตี้โชว์ตัวให้ฉัน เธอดีกับฉันมาก
ก๊อกก ก๊อก
"พะพี่กัสคะ น้าอลิซให้หนูมาดูพี่ว่าเป็นยังไงบ้าง"ฉันยืนอยู่ตรงหน้าห้องของพี่กัส ที่อยู่ตรงข้ามกับห้องของฉัน
"มาดู แล้วไม่เสือกเข้ามาดูว่ะ!"เสียงของพี่กัสตะโกนออกมาจากในห้อง ฉันก็ยืนกุมมือตัวเอง พร้อมกับออกแรงบีบเบาๆ
"เข้ามาสิว่ะ!"พี่กัสยังคงตะโกน บอกฉัน ฉันจึงต้องจำใจยื่นมือที่สั่นๆของฉันหมุนลูกบิดแล้วเปิดประตูเข้าไป ฉันก็เห็นพี่กัสนั่งพิงพนักพิงอยู่บนที่นอนคิงไซส์ขนาดใหญ่ เขาเปลือยท่อนบนโชว์แผงอกขาวๆหน้าอกลำ่ๆของเขา ผมที่ถูกตัดไว้ด้วยทรงเท่ๆตอนนี้มันยุ่งไปหมดแต่ก็ไม่สามารถทำให้พี่กัสหล่อน้อยลงเลย สายตาของพี่กัสกำลังจับจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์เครื่องหรูของเขา และอีกมือก็ถือบุหรี่สูบไปด้วย ฉันรีบมองไปที่บานหน้าต่างที่ตอนนี้ไม่ได้เปิด ฉันกำลังจะเดินไปเปิด
"ไม่ต้องเปิด อย่าเสือกรู้ดีให้มาก!"พี่กัสหันมาตะหวาดใส่ฉัน จนฉันสะดุ้ง
"คนนี้เพื่อนเธอหรอ น่าเอาดีว่ะหึๆๆ"พี่กัสชูโทรศัพท์เครื่องหรูของเขาให้ฉันดูรูปของเด็กมหาลัยเดียวกับฉัน ซึ่งคนในรูปกฺ็คือฟ้า เพื่อนของฉัน
"ค่ะ ฟ้าเป็นเพื่อนของอลินเอง"ฉันบอกพี่กัสพลางก้มหน้าลง
"เหอะ ชื่อน้องฟ้าหรอว่ะ เซ็กซี่ว่ะ"พี่กัสเอาโทรศัพท์ ของเขากลับไปดูรูปฟ้าต่อ ฟ้าแกไม่เชื่อฉันหรอ ถ้าแกเกิดรักพี่กัสขึ้นมาจริงๆแกจะไม่เจ็บหรอฟ้า ฉันเป็นห่วงแกน่ะ แต่ทำไมแกถึงมองความหวังดีของฉันกลายเป็นอย่างอื่น
"ฟ้ามาสมัครงานที่ผับของพี่กัสหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามพี่กัสไปทั้งๆที่ฉันไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าพี่กัส
"อืม ฉันนัดมาทดลองสินค้าบ่ายนี้แหละ เพื่อนเธอซิงรึป่าว?"พี่กัสบอกฉันและถามฉัน ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ฟ้าเป็นคนที่เดาใจอยากมาก เราเพิ่งจะรู้จักกันได้3ปีเธอโดนพวกลูกคนรวยดูถูก และไม่มีใครคบเธอ ฉันกับนารอฟสงสารเลยพากันไปเป็นเพื่อนกับฟ้า
"อลินไม่รู้คะ แต่พี่กัสอย่าทำอะไรเพื่อนของหนูได้ไหมค่ะ หนูขอร้อง"ฉันยกมือไหว้ขอร้องพี่กัส พี่กัสก็มองฉันอย่างสงสัย
"ทำไม?"พี่กัสถามฉัน ฉันกฺ็เงยหน้าขึ้นไปมองพี่กัส
"หนูไม่อยากให้ฟ้าเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆที่พี่กัสทำกับพวกเธอ"ฉันบอกพี่กัสไป พี่กัสก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า
"เมื่อคืนทำไมไปอยู่ที่งานแบบนั้น แล้วยังแต่งตัวเป็นพริตตี้"พี่กัสกอดอกถามฉัน ฉันก็ยืนกุมมือแน่น
"เป็นใบ้หรอว่ะ ถ้าไม่ตอบฉันจะเอาเพื่อนเธอ!"พี่กัสตะโกนกลับมา ฉันจึงรีบรนรานตกใจตอบพี่กัส
"หนูทำงานเป็นพริตอุ๊บ"ฉันตกใจรีบตอบพี่กัสจนลืมตัวตอบความจริงฉันรีบเอามือปิดปากตัวเองเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจ
"หึ เดี๋ยวนี้หางานสบายเนอะแค่นอนถ่างขาก็ได้เงิน เงินที่ม๊าฉันให้ไม่พอใช้หรอว่ะ!"พี่กัสยังคงพูดถามฉันอย่างเสียงดัง
"พอค่ะพี่กัส"ฉันก้มหน้าตอบพี่กัส
"ไปหาเสี่ยรวยๆสักคนดิ ไปเป็นเมียน้อยเขาอ่ะ จะได้ออกๆจากบ้านฉันไปสักที เบื่อขี้หน้าว่ะแม่ง ออกไปไป๊"พี่กัสเอ่ยไล่ฉันเหมือนหมูเหมือนหมา
"พี่กัส อย่าทำอะไรเพื่อนหนูได้ไหมค่ะ นะคะหนูขอร้อง"ฉันยังคงยกมือไหว้ขอร้องพี่กัส
"มานี้สิ"พี่กัสกวักมือเรียกฉันให้เข้าไปหาเขา ฉันก็เดินเข้าไปหาเขา ฉันไปหยุดยืนข้างๆเตียงข้างๆที่พี่กัสนั่งอยู่
"ถกกระโปรงขึ้น"พี่กัสพูดสั่งฉัน แต่ฉันก็ยังไม่ยอมทำตามที่พี่กัสสั่ง
"เร็วๆสิว่ะ ของเน่าๆแบบนี้จะหวงไว้ทำไม!"พี่กัสเสียงดังใส่ฉัน
"ว๊ายย!"ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจ ที่อยู่ดีๆพี่กัสก็เข้ามาหาฉัน พร้อมกับถลกกระโปรงนักศึกษาทรงเอเอวสูงของฉันขึ้น เผยให้เห็นกางเกงในลายลูกไม้สีขาวตัวจิ๋วของฉัน
"สวยว่ะ"พี่กัสพูดขึ้นในขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่จุดอ่อนไหวของฉันที่มีผ้าบางๆปิดอยู่
"อร๊ายย"ฉันร้องขึ้นแล้วรีบเอามือไปจับมือพี่กัสไว้ เขาเอานิ้วมาลูบไล้จุดอ่อนไหวของฉันผ่านผ้าบางๆ
"เอามือออกไปจากมือฉัน"พี่กัสบอกฉันและมองที่มือฉันที่จับมือของเขาอยู่ด้วยสายตารังเกียจ ถ้าพี่กัสเขารังเกียจฉันมากขนาดนี้ เขาจะทำแบบนี้กับฉันทำไม ฉันไม่เข้าใจ
"จับกระโปรงไว้!"พี่กัสพูดบอกฉัน ฉันจึงเอามือทั้งสองข้างของตัวเองไปจับกระโปรงไว้เพื่อไม่ให้มันหลุดลงมา
"ใหญ่จังว่ะ โคตรนิ่ม อ่าา เมื่อคืนไม่เห็น"พี่กัสเอามือลูบเนินสามเหลี่ยมของฉัน แล้วเขาก็ทั้งจับทั้งบีบ พี่กัสหลับตาแล้วครวญครางออกมา เมื่อคืนมันมืดไงจะเห็นไหมล่ะแต่ตอนนี้ห้องของพี่กัสสว่างมาก หน้าฉันร้องผ่าวไปหมด ด้วยสายตาที่พี่กัสใช้มองฉัน
"อื้ออ พี่กัส"ฉันร้องขึ้นเมื่อพี่กัสเอามือแหวกกางเกงชั้นในลายลูกไม้ของฉันออก เผยให้เห็นความเป็นสาวที่ไร้ขนปกคลุม
"โกนมันหรอว่ะ?"พี่กัสเงยหน้าจากจุดอ่อนไหวของฉันขึ้นมาเอ่ยถามฉัน ฉันก็ส่ายหัวให้เขาเป็นเชิงว่าฉันไม่ได้โกน ไม่มีเคยมีเลยตั้งหากล่ะ
"เพิ่งเคยเห็น หน้าดูดว่ะ เขยิบมาสิ"พี่กัสเลื่อยสายตากลับไปมองเนินสามเหลี่ยมของฉันตามเดิม แล้วพี่กัสก็ดึงเอวของฉันเข้าไปใกล้ๆเขา ทำให้จุดอ่อนไหวของฉันอยู่ตรงหน้าของพี่กัสพอดีเป๊ะเลย
"อื้ออ หนูเจ็บ"ฉันร้องขึ้น เมื่อพี่กัสเอานิ้วของเขาปาดขึ้นลงไปที่ใจกลางความเป็นสาวของฉัน
"จ๊วฟฟฟ จ๊วฟฟ แผล๊บ"พี่กัสทั้งดูดทั้งเลียเนินสามเหลี่ยมที่ไร้ขนนุ่มปกคลุมจนตอนนี้ที่มันเคยเป็นสีเนื้อขาวๆอวบอิ่ม กลับกลายเป็นสีแดงออกม่วงๆเป็นจำ้ๆตามรอยที่พี่กัสดูด
"อื้ออ พี่กัส"
"ฉันไม่เคยดูดของใครเลยน่ะยัยกาฝาก!"พี่กัสเงยหน้าหล่อๆของเขาขึ้นมาทำหน้าหงุดหงิดใส่ฉันที่ถอยตัวออกจากหน้าของพี่กัส
"ถ้าไม่อยากให้ฉันเอาเพื่อนเธอ บ่าย2ของวันนี้ไปหาฉันที่ผับแทนเพื่อนของเธอสิ"พี่กัสพูดบอกฉัน ฉันก็รีบจัดเสื้อผ้ากระโปรงให้เข้าที่
"ได้ค่ะ หนูจะไป"ฉันพูดบอกพี่กัสแล้วหันหลังจะเดินเตรียมจะเดินออกจากห้องของพี่กัส
"หึ ยัยเด็กกาฝาก ใส่เสื้อผ้าแพงๆมีเงินใช้ หัดทำตัวให้เป็นประโยชน์มั่งน่ะ"พี่กัสพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงไม่พอใจฉัน ทำไมเขาถึงจงเกลียดจงชังฉันแบบนี้ล่ะ
"ค่ะ หนูจะทำตัวให้เป็นประโยชน์มากกว่านี้ค่ะ"ฉันบอกพี่กัสแต่ฉันไม่ได้หันหน้าไปหาเขาหรอก ฉันเดินมาเปิดประตูห้องเพื่อจะออกไปจากผู้ชายอย่างออกัส เลวจริงๆผู้ชายคนนี้แต่ทำไม ฉันถึงกลับใจเต้นแรงและตื่นเต้นเวลาที่อยู่ใกล้ๆพี่กัสล่ะ ฉันเฝ้าบอกตัวเองมาเสมอว่าพี่กัสเขาเป็นคนไม่ดี ถ้ารักผู้ชายคนนี้ ฉันมีแต่เจ็บกับเจ็บอย่างเดียว
"ทำไม แกทรยศฉันล่ะ เจ้าหัวใจ"ฉันเอ่ยพูดขึ้น แล้วเอามือจับไปที่อกข้างซ้ายที่ตอนนี้มันยังเต้นแรงผิดปกติอยู่เลย