ตอน 6
“แค่นึกภาพตัวเอง ขึ้นไปฉีกแข้งแหกขา มายด์เกือบลมจับแล้วค่ะ ตอนที่มายด์คลิปเต้น ถึงกับคิดหนักจะเต้นได้หรือเปล่า คือบางทีความกังวลอาจทำให้เสียงานก็ได้ค่ะ” สีหน้าหญิงสาวดูมีความกังวล มากกว่าความมั่นใจ ต่อให้ซ้อมมามาดีเต้นจนขาแทบหัก เอวบิด สะโพกปวดอยู่หลายชั่วโมง ตามคลิปก็ไม่ใช่ว่าจะเป๊ะอย่างพวกมืออาชีพ
“แล้วตอนนี้ล่ะ” เอ่ยถามเพื่อความมั่นใจ เมื่อสองสัปดาห์ก่อนท่านทัชพลให้เจ้าหน้าที่ในสังกัดหาคลิปเกี่ยวกับการเต้นโพแดนซ์ให้มธุรดาฝึกเต้นกับเสาสแตนเลส อยากให้คล่องตัวเพื่อความสมจริงในการแฝงตัวเข้าไปอยู่ในโรริต้าคลับ คลับสำหรับนักเที่ยวกลางคืนสำหรับผู้ชาย ดีหน่อยไม่ต้องเปลื้องผ้าแค่นุ่งชิ้นเล็กๆ มธุรดาต้องอาศัยความใจกล้ามากสักหน่อยในการทำงานนี้
“เชื่อว่าไม่น่าหลุดสักท่านะคะคุณลุง” ทวนเต้นซ้อมอย่างหนัก งานนี้ต้องไม่โดนจับได้ ทุกสายตาต้องจับจ้องมองมาที่เธอเป็นจุดเดียว อย่างทึ่งในลีลา หญิงสาวมั่นใจ
“ดีมาก ลุงไว้ใจคนไม่ผิดจริงๆ”
“มายด์จะพยายาม แต่ก็ไม่รับประกันค่ะ ตอนซ้อมอาจดี ไม่มีที่ติแต่ขึ้นเวที เจอสายตาพวกหื่นเข้า มายด์อาจตกเวทีตายก็ได้ค่ะ” เมื่อวันที่ไปสมัครโคโยตี้ที่โรริต้าคลับ มธุรดาลองสำรวจสถานที่ด้วยสายตาคร่าวๆ คลับหรูแห่งนี้ใหญ่โตพอๆ กับเนื้อที่สนามฟุตบอลราชมังคลา ยิ่งเห็นเสาที่อยู่กลางเวทีใจบาง ที่ไม่เคยผ่านเรื่องราวเช่นนี้เต้นโครมครามจนเจ็บหน้าอก พอๆกับตอนเจออีตาฝรั่งหน้ากินคนนั้นไม่ปาน
“ติดปัญหาอะไรโทร.หาหมวดทวีได้เลยนะ” ท่านทัชพลหาผู้ช่วยมือดีไว้รอช่วยเหลือมธุรดา หากเกิดปัญหาอะไรนายตำรวจหนุ่มพร้อมกระโจนเข้าไปช่วยสายตำรวจจำเป็นอย่างว่องไว
“หมวดทวี รู้เรื่องไหนมากกว่ากัน ระหว่างการเต้นรูดเสา กับเรื่องโคโยตี้คะลุงทัช” ถามเพื่อความมั่นใจตัวเองจะปลอดภัยหากเกิดเหตุการณ์คับขันจริงๆ
“คงเรื่องโคโยตี้ เอ้ย ไม่ได้หมายความยังงั้น ถ้าหนูมายด์อยู่ในสถานการณ์ลำบาก หมวดทวีจะช่วยออกมาจากตรงนั้นได้อย่างปลอดภัย อย่าชักใบให้เรือสิ” เกือบเคลิ้มไปกับคำถามเด็กแล้วไหมละ นี่ถ้าไม่ใช่ลูกสาวคนที่ตนเคยรักมาก ท่านทัชพลคงได้เขกกบาลมธุรดาจนหัวโนไปแล้ว แต่ท่านทัชพลก็ชอบนิสัยน่ารัก กล้าคิดกล้าทำ กล้าเสี่ยงเป็นสายให้ท่านนี่ล่ะ เหตุนี้ท่านจึงต้องดูแลมธุรดาเป็นพิเศษ
“อ้อ นึกว่าสันทัดเกี่ยวกับสัดส่วนโคโยตี้” หญิงสาวยิ้มพรายพราวเจ้าเล่ห์ ทั้งดวงตารอยยิ้มของมธุรดาเปิดโลกให้สดใส
ระหว่างคุยกันเคร่งเครียด กระทั่งผ่อนคลายลง กับมุกตลกสายลับสาว ท่านทัชพลจึงกดโทศัพท์ เรียกหมวดทวีให้ตามมารับมธุรดาไปปฏิบัติหน้าที่ยังโรริต้าคลับ คืนนี้อย่างน้อยๆ ต้องได้ความคืบหน้า
รถยนต์คันใหญ่ครางกระหึ่มอยู่ตรงหน้าเซฟเฮ้าส์ แค่ได้ยินเสียงรถยนต์ท่านทัชพลจำได้แม่น ได้แต่ก้มมองมอนิเตอร์กำลังเชื่อมต่อกล้องวงจรปิดรุ่นทันสมัย ภาพคมชัดเห็นคนหน้าประรั้ว ก่อนรัวนิ้วป้อนรหัสลงบนแป้นพิมพ์เพื่อปลดล็อกประตู ให้รถยนต์ของหมวดทวีแล่นเข้ามา
“ไปได้แล้วหนูมายด์ โชคดีนะ” ท่านทัชพลอวยพรตบไหล่มนเบาๆ ให้กำลังใจส่งผ่านความรักและความเอ็นดูต่อหญิงสาว สำนึกผิดมากในการชักนำมธุรดาเข้ามาทำงานเสี่ยงอันตราย มองเห็นคุณสมบัติดีในตัวมธุรดา ท่านจึงไม่ยอมปล่อยตัว รีบฉกตัวมาทำงานเป็นสายให้ตำรวจทันที
ส่งไปเรียนการป้องกันตัวการใช้อาวุธ รวมทั้งกลเม็ดการเอาตัวรอด คุณสมบัติส่วนตัวที่ดีเยี่ยมของมธุรดาช่างสังเกต สวย หุ่นดีไม่ได้ทำตัวเด่นดัง แต่งตัวเรียบง่ายเป็นตัวของตัวเอง ห่วงอยู่หน่อยคือความสวยแต่เพราะสวยจึงสามารถล่อลวงเป้าหมายได้ดีทีเดียว
ร่างรัดรึงเย้ายวนก้าวขึ้นรถยนต์คันเก่งประจำตัวของหมวดทวี ฝ่ายนั้นยักคิ้วเจ้าเล่ห์ทั้งที่ต้องรักษาหมาดคนของประชาชน มาดแบบนี้ทำให้ผู้หญิงสั่นสะท้านมาเยอะแยะ เคยซ้อมผู้ต้องหาจนยอมเปิดปากสารภาพ ทั้งที่ก่อนหน้านั้นคนอื่นสอบแทบตาย พอหมวดทวีลงมือเท่านั้น ผู้ต้องหาสารภาพจนหมดเปลือก ไม่มีใครกล้าขวางเวลาหมวดทวีร่วมสอบสวนผู้ต้องหา แต่พอสลัดออกจากงานสอบสวนในห้องที่มีเพียงผู้ต้องหา โต๊ะตัวยาว เก้าอี้สองตัวและก็โคมไฟไว้ส่องหน้าผู้ต้องหาแล้ว หมวดทวีก็เหมือนหนุ่มทะเล้นขี้เล่นผิดมาดตำรวจกองปราบ
“เดี๋ยวโดนควักลูกตานะหมวด อย่าหาทำ” พอเห็นว่านายตำรวจหนุ่มมองไม่วางตา มธุรดาจึงยียวนบ้าง
“นี่ผมอาจารย์คุณนะหนูมายด์ ศิษย์อย่าคิดล้างครูจำไว้” เขาทวงบุญคุณด้วยใบหน้าระรื่น
“ไม่กล้าหรอกค่ะ มายด์กลัวโดนซ้อม”
“ดีมาก แต่สำหรับหนูมายด์ผมไม่ซ้อม นอกจาก...” หมวดทวีเว้นวรรคยียวนกวนประสาท แววตาขี้เล่นช่างแตกต่างจากภาพนายตำรวจชอบซ้อมผู้ต้องหา มธุรดาเคยเข้าไปดูการทำงานของตำรวจ แรกๆก็รับไม่ได้ ที่เห็นหมวดทวีกระทำเช่นนั้น แต่เมื่อรู้อะไรมากขึ้นไอ้พวกผู้ร้ายปากแข็งมันก็น่าซ้อมแทนกระสอบทรายจริงๆ นอกจากดื้อด้านไม่ยอมให้การใดๆ นอกจากทำหัวหมอร้องขอทนาย
รถยนต์สีดำทะมึนคันแกร่งหมวดทวี แล่นมาจอดในซอยไม่ห่างจากโรริต้าคลับ หญิงสาวรู้ว่าควรทำอย่างไรต่อ เพราะหมวดทวีไปต่อกับเธอไม่ได้ นอกจากเฝ้าดูอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ เธอสามารถขอความช่วยเหลือกับเขาได้ทุกวินาที เมื่อต้องการ หมวดทวีส่งยิ้มหวานให้กับสาวสวยที่เขาปรารถนาอยากร่วมงานมากที่สุด ตั้งแต่ได้รู้จากปากท่านทัชพลเกี่ยวกับสายคนใหม่เขาก็อยากเธอใจแทบขาด พอได้เห็นตัวจริงหัวใจแห้งเหี่ยวกลับฟูฟ่องขึ้นมาเหมือนปลาได้น้ำ