2. ต้องตาต้องใจ

ณ โรงพยาบาลC

ขณะที่หมอชวิณเดินลงมาด้านล่างเพื่อที่จะลงมาซื้อกาแฟหลังจากที่ออกเวรจากการตรวจผู้ป่วยนอกแล้ว ขายาวราวนายแบบของหมอหนุ่มย่างก้าวไม่รีบร้อนไปตามทางเดิน ใบหน้าหล่อเหลาผิวขาวสะอาดตา มองตรงไปยังเบื้องหน้า ไม่สนใจผู้คนสองข้างทาง ยามชายรูปร่างสูงโปร่งเดินผ่านเหล่าพยาบาลสาว ๆ คราใดก็เกิดการสะกิดบอกแก่กันและยิ้มหวานเก้อเขินมาให้หมอหนุ่ม เขาเป็นถึงลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลและมีหน้าตาหล่อเหลารูปร่างดูดีแถมยังสถานภาพโสด มีเหรอที่จะไม่มีใครสนใจ เขาเป็นที่หมายปองของเหล่าพยาบาลสาว ๆ ในโรงพยาบาลแห่งนี้

หารู้ไม่ว่าที่หมอหนุ่มยังครองตัวเป็นโสดนั้นเพราะไม่ต้องการการผูกมัดกับสาวคนไหนให้รำคาญใจ ในเมื่อเขายังหนุ่มยังแน่นยังสามารถหาความสำราญได้อีกนาน

ขายาวก้าวเดินมุ่งหน้าไปยังร้านกาแฟร้านประจำที่อยู่ด้านล่างของโรงพยาบาล สายตาคมมองไปยังในร้าน พลันหางตาไปสะดุดยังรถพยาบาลที่เล่นผ่านประตูทางเข้าไป เลยไปยังประตูห้องฉุกเฉินที่อยู่ประตูถัดไป ชื่อโรงพยาบาลประจำท้องถิ่นติดหราอยู่กับข้างรถฉุดให้หมอหนุ่มเกิดความสงสัย ปกติเขาจะไม่สนใจการส่งตัวจากโรงพยาบาลอื่น แต่วันนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นถึงดลใจเขาให้เกิดอาการอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา

ดังนั้นจากที่ตั้งใจจะเข้าไปในร้านกาแฟประจำ หมอชวิณจึงวาดเท้ากลับหันหลังแล้วมุ่งหน้าไปยังห้องฉุกเฉินทันที

เมื่อเขาไปถึงและหยุดสังเกตการณ์อยู่เคาน์เตอร์ บุรุษพยาบาลกำลังดันรถเข็นที่มีเด็กชายซึ่งนั่งหน้าซีดตรงมายังเคาน์เตอร์ยาวยังที่ที่เขายืนอยู่ เบื้องหลังบุรุษพยาบาลนั้นมีหญิงสาวหน้าตาสะสวยเดินตามหลังมา

หมอชวิณหายใจสะดุดทันทีที่เห็นหน้าหญิงสาวคนนั้นชัดเจน ดวงตากลมโตสวยของเธอมองไปรอบ ๆ ห้องฉุกเฉินอย่างสำรวจไปในที ปากอิ่มสีชมพูอ่อนเม้มเข้าหากันด้วยท่าทีอึดอัด มือเล็กกำสายสะพายบนบ่าแน่นอย่างประหม่า อกอวบที่ดันเสื้อออกมาเป็นจุดเด่นที่ดึงสายตาของเขาเนิ่นนาน รวมทั้งสะโพกกลมที่รองรับเอวคอดกิ่วอย่างเหมาะเจาะ เธอไม่สูงแต่สัดส่วนทุกลงตัวกันอย่างเหมาะสม

ถึงเธอจะสวมใส่เพียงเสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดา แต่กลับมีรูปร่างหน้าตาต้องตาต้องใจเขามากกว่าสาวไฮโซที่เคยเขาพบเจอ น่าฟัดชะมัด หมอหนุ่มคิดในใจตามประสาเสือผู้หญิงขณะที่หรี่สายตาคมสำรวจร่างกาย ดวงตาแวววับของเขาดุจดังสิงโตจ้องขย้ำเหยื่อก็ไม่ปาน จนกระทั่งบุรุษพยาบาลพาเธอมายืนอยู่ใกล้ ๆ กับเขาเพื่อยื่นใบส่งตัวให้เจ้าหน้าที่ประจำเคาท์เตอร์

"คุณกานติมาเป็นอะไรกับคุณก้องวิชญ์คะ" เจ้าหน้าที่สาวเอ่ยถาม

"เป็นพี่สาวค่ะ" แก้มใสตอบกลับไป เสียงเธอนั้นช่างหวานใสจนหมอชวิณหายใจขัดอีกครา หมอหนุ่มแสร้งยืนเปิดแฟ้มประวัติคนไข้ที่เขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่กลับไม่มีผู้ใดกล้าขัดลูกชายเจ้าของโรงพยาบาล หมอหนุ่มทำเป็นสนใจกระดาษตรงหน้าขณะเงี่ยหูฟังการสนทนาของสองสาว และเขาก็ได้รับรู้ว่าที่หญิงสาวคนนั้นมาที่โรงพยาบาลเขาเพราะเหตุใด

เมื่อซักประวัติเสร็จสรรพ เจ้าหน้าที่สาวก็ส่งตัวกายขึ้นไปด้านบนเพื่อให้หมอเฉพาะทางเป็นผู้ตรวจอาการอย่างละเอียดถึงจะบอกหนทางการรักษาให้แก่เธอได้

"ขอบคุณมากค่ะ" แก้มใสก้มศีรษะเล็กน้อยขอบคุณเจ้าหน้าที่หญิงคนนั้นก่อนจะเดินผ่านหน้าหมอหนุ่มตามรถเข็นของน้องชายเธอไปโดยที่ไม่ได้สนใจบุรุษรูปหล่อที่คอยลอบมองเธอเลยสักนิด