บทที่1.เด็กหญิงในความทรงจำ... 2/5

“ผมพอจะช่วยบอสได้ไหมครับ”

“โจเซ่...แกเตรียมรับมือตัวป่วนได้เลย...ยัยเด็กนั่นขาวีนตัวแม่...ที่แกเคยเจอมานะ...จี๊บๆ”

ชายหนุ่มพูดเสียงสั่น แค่คิดเขาก็ปวดหัวแทบระเบิด นี่ต้องคอยดูแลเมยานีจนกว่าเมฆาจะตามมาสมทบ...3 อาทิตย์กับตัวป่วน เขาคงกลายเป็นซอมบี้แน่ๆ คงต้องคอยอดหลับอดนอน พะเน้าพะนอสาวเจ้า ไม่รู้ว่าป่านนี้จะพัฒนาความแก่นแก้วเลเวลสูงถึงขั้นไหนกันสิ...

“ครับ...ขาวีน ใครกันครับ?”

“เมย่า...เมยานีลูกสาวเฮียเมฆา หล่อนอยู่บนเหนือฟ้า กำลังบินตรงมามาดริด...แค่คิดก็บรึ๋ย!!”

“กี่ขวบครับ...ซนมากเลยเหรอครับบอส แล้วทำไมท่านถึงปล่อยให้ลูกสาวเดินทางคนเดียว”

“เห้ย!! ไม่เด็กแล้วนา...ปีนี้น่าจะ21 คงสวยเอาการล่ะ เพราะเฮียเมฆหวงฉิบหาย...”

21วัยกำลังขบเผาะ แต่เจ้านายของเขากลับขยาด แสดงว่าวีรกรรมของเจ้าหล่อนคงมากโข...

“ไปรับแทนด้วยล่ะ พาไปไว้ที่บ้านฉันนั่นแหละ กลับจากปาร์ตี้เมื่อไร...ฉันจะไปเซฮัลโลหล่อนเอง...คืนนี้ฉันมีนัดกับมัสลิน...ไม่ว่างเทคแคร์เด็กว่ะ...อย่าลืมเสียล่ะ เดี๋ยวแม่วีนหูชา...เอา!! นี่เบอร์โทรฯ เมย่า...นี่ไฟล์ที่หล่อนนั่งมา...ทำแทนด้วย.. ฉันไม่ว่างจริงๆ ว่ะ...”

เป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีเยี่ยม ขอเวลาเขาชาร์ตแบท เตรียมแรงไว้รบรากับเด็กมีปัญหาอย่างเจ้าหล่อน เพราะฉะนั้นวันนี้ต้องทิ้งทวน...เก็บเกี่ยวความหวานบนเรือนกายอิสตรีไว้เป็นทุน...ก่อนจะอดอยากปากแห้งกว่า3 อาทิตย์ เพราะต้องคอยดูแลเด็กเจ้าปัญหาอย่างเมยานี

โจเซ่รับเอกสารที่บอสหนุ่มส่งให้...มาอ่านคร่าวๆ ไม่มีรูป มีแต่เบอร์โทรศัพท์ กับไฟล์บินของเจ้าหล่อน ชายหนุ่มน้อมรับแล้วจึงรีบเดินออกไปจากห้องทำงานของนายจ้างเร็วๆ เพราะเวลามันจวนเจียนเสียเหลือเกิน... เวลากระชั้นชิดจนอาจจะคลาดเคลื่อน เขาต้องมีเวลาเตรียมตัวบ้าง ก็เมื่อเครื่องบินกำลังแลนดิ้งลงแตะท่าอากาศสยานนานาชาติมาดริดบาราคัส...ในอีก1 ชั่วโมงข้างหน้า...เขาไม่อยากทำให้เจ้านายผิดหวังที่ตัวเองทำงานได้ไม่ดีตามเป้า

ท่าอากาศสยานนานาชาติมาดริดบาราคัส...

มือเรียวบางขยับหมวกในมือขึ้นๆ ลงๆ เธอกำลังหัวเสียสุดขีด!! เมื่อเมยานีกำลังยืนรอคนของตาลุงแก่ (คาลิกซ์โต้) นั่นมารับ หญิงสาวเปิดโทรศัพท์มือถือหลังจากเครื่องบินลงจอดอย่างสวัสดิภาพ และเธอปลอดภัยดี สายแรกที่โทร. เข้ามาไม่ใช่ใคร!! บิดาขี้กลัวของเธอเอง เสียงเข้มๆ ดุๆ จนเธอไม่กล้าขัดใจ แต่กลับต้องมายืนรอเป็นนานสองนาน...เพราะคนที่บิดากล่าวไว้ ไม่เห็นแม้แต่เงา…

เอาล่ะสิ ตาลุงนั้นแกล้งย้อนเกร็ดเอาคืนเธอเสียล่ะมั้ง

ทำไม!! เธอจะจำเขาไม่ได้ล่ะ คนที่บิดาไว้ใจในมาดริดจะมีใคร? ถ้าไม่ใช่หมอนั่น คาลิกซ์โต้ โฮเซ่...พ่อหนุ่มขี้เก็กที่เธอเห็นบ่อยๆ จนชินตา...เขาหล่อแล้วไง!! เธอไม่นิยมคนแก่ ต่อให้หล่อเหลาปานเทพบุตร ให้ทรงอำนาจดุจเทพซุส...เธอก็ไม่สน ยังมีผู้ชายอีกเป็นร้อยเป็นพันคน มาต่อคิวให้เธอเลือก แล้วทำไมต้องสนใจคนแก่กว่าด้วยเล่า ถึงเขาจะดูดีที่สุดในบรรดาผู้ชายที่เธอรู้จักก็เถอะ!!

“5 นาที อีก5 นาทีนะตาลุง!! ถ้าไม่มา...เมย่าจะไปแล้วนะคะ เมย่าถือว่าตัวเองทำตามคำขอของป๊าแล้วค่ะ แต่คุณมาไม่ทันเอง”

เธอบ่นงึมงำ ขยับปีกหมวกแรงๆ รู้สึกร้อนอ้าวๆ เพราะพึ่งเคยมาคนเดียวครั้งแรก ตามธรรมดาเธอจะมีบอดี้การ์ดรอบตัว ขยับแต่ล่ะที มีคนอาสาทำแทนให้ตลอด จนร่ำๆ ใกล้จะเป็นคนง่อยเปลี้ย เพราะบิดาเป็นห่วงกลัวเธอถูกรังแก...

ร่างสูงโปร่ง โดดเด่นเป็นเป้าสายตา เพราะรัศมีความสวยโดดเด้งเตะตาทุกคนรอบตัว ไม่แปลกหรอกที่เมฆาจะหวงลูกสาวจนออกนอกหน้า ก็เมยานีสะสวยทอดเค้ามาจากภรรยาที่เสียชีวิตไปทุกกระเบี้ยดนิ้ว ไม่ว่าจะปากแก้ม คิ้ว คาง ริมฝีปากอิ่ม พวงแก้มมีเลือดฝาดชวนมอง แม้จะไม่แต่งเติมใดใดเลย เมยานีก็สวยซึ้ง...เมื่อเครื่องหน้าของเธอลงตัว จัดวางเหมาะสม แม้แต่ดาราที่ผ่าตัดเสริมแต่งจนดูดียังเทียบไม่ได้ ก็ทุกชิ้นบนใบหน้าหวานของสาวเจ้า เป็นของแท้!!