02 | ปัจจุบันและความคิดถึง

ปัจจุบัน

ตลอดเวลาที่ผ่านมาราฟก็ยังใช้ชีวิตปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขายังสนุกและควงผู้หญิงไม่ซ้ำคนอย่างไม่แคร์สายตาใครจะมองหรือว่าอะไร ทั้งที่จริงแล้วเขาคิดถึงเธอใจจะขาดอยากจะไปหาและกอดเมียตัวน้อยด้วยความถวิลหาอันมากล้น

สายตาคมจ้องมองลงไปยังสวนหลังคฤหาสน์เป็นพื้นที่ประจำของลีน่า ก่อนจะเหลือบไปเห็นกระต่ายน้อย ‘แคทเทียร์’ ที่เขาเป็นคนซื้อมาปล่อยเอาไว้และลีน่ายังรักมันมากอีกด้วย

เขาจะสั่งให้แม่บ้านเอาแครอทและอาหารไปให้มันสม่ำเสมอ เหมือนดั่งที่หญิงสาวเคยทำ นานมากแล้วที่ไม่เห็นมันออกมาวิ่งเล่นร่าเริงเช่นนี้มาก่อน เหมือนดั่งว่ามันกำลังดีใจอะไรสักอย่างเพราะตั้งแต่ลีน่าไปอังกฤษกระต่ายน้อยก็มักจะหลบๆ ซ่อนๆ ไม่ให้ใครเล่นหรือลูบหัวมันเลย

ราฟเดินลงมายังโถงบ้านเห็นแดเนียลและเบลล่านั่งดูทีวีเกี่ยวกับการเลี้ยงทารกแรกเกิด น้องสาวเขาตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนกว่าๆ แล้ว และอดีตมือขวาของเขาที่ตอนนี้มีศักดิ์เป็นน้องเขยที่จงรักภักดีกับเบลล่าจนเขาเองก็ยอมรับในตัวของชายคนนี้

“อ้าว! พี่ราฟจะไปไหนคะ”เสียงของเบลล่าดังขึ้นเมื่อรู้สึกได้ว่ามีใครบางคนจ้องมองอยู่จึงตัดสินใจเอี้ยวตัวมอง และแดเนียลเองก็เช่นกันเห็นร่างสูงประมุขของบ้านยื่นอยู่ข้างกระถางแจกันตกแต่ง

“เปล่านิ! จะออกไปคลายเครียดหน่อย”ราฟยักไหล่บอกเบลล่าก่อนที่ต่อมาแดเนียลจะลุกขึ้นโค้งศีรษะลงเล็กน้อยเพื่อทำความเคารพ เหมือนดั่งที่ตนเคยทำด้วยความเคยชินแต่ราฟยกมือห้ามปรามเสียก่อน

“เลิกทำเหมือนเจ้านายกับลูกน้องได้แล้วแดเนียล!”

“ครับ!”แดเนียลตอบเพียงสั้นๆ แต่ก็ยังโน้มหัวลงเช่นเดิม เพราะทุกครั้งที่เคยได้รับมอบหมายงาน เขาก็จะน้อมรับคำสั่งเช่นนี้เป็นประจำ

“เฮ้อ~ เบื่อใจกับนายจริงๆ”ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่ายที่จะบอกน้องเขยของตน จึงปล่อยเลยตามเลยสักวันก็คงจะชินไปเองนั้นแหละ ราฟหมุนตัวออกจากโถงแต่ไม่ทันจะก้าวไปไหนเสียงของเบลล่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“พี่ราฟไม่คิดถึงลีน่าเลยหรือคะ ทำไมไม่เห็นพูดถึงไม่ติดต่อไปเลย”เธอถามขึ้นด้วยความสงสัย ก่อนลีน่าจะไปสาวน้อยร้องห่มร้องไห้บอกว่าพี่ราฟไล่เธอแล้วไม่รักกันแล้วอีกอย่างที่น่าช็อกคือพี่ชายตนขอลูกสาวบุญธรรมแต่งงาน

“ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องนึกถึงเด็กคนนั้นนิ แล้วถ้าเบลไม่เอ่ยชื่อนี้ออกมาพี่ก็ลืมไปเลยนะว่ามีคนชื่อลีน่าในชีวิตพี่ด้วย”สุรเสียงเข้มตอบออกไปอย่างเด็ดเดี่ยว เขาชะงักชั่วครู่กับคำถามของเบลล่า แต่ยังปั้นหน้าเฉยชาเปล่งเสียงไปเหมือนไม่เคยรู้จักหรือเคยร่วมรักมีสัมพันธ์สวาทกันมาก่อน

เบลล่าส่ายหน้าน้อยๆ อย่างระเหี่ยใจหันกลับมาหาแดเนียลซบหน้าลงบนอกแกร่งและหลับตาลง ราฟก้าวออกจากคฤหาสน์ไปยังโรงจอดรถและเลือกรถคันโปรดของตนกระชากตัวออกไปด้วยความเร็วสูง อยากปล่อยสมองให้โล่งเพื่อไม่นึกถึงคนที่เลือกจากเขาไป....

มหาวิทยาลัยอ๊อกฟอร์ด ประเทศอังกฤษ

ลีน่ามองดูผลงานการออกแบบดีไซด์ชิ้นล่าสุดของตนอย่างหาข้อบกพร่อง เธอเป็นดีไซเนอร์การออกแบบเสื้อผ้าและยังทำแบรนด์เป็นของตัวเองจนตอนนี้ติดตลาดของไฮโซชั้นสูงไปแล้ว

นิ้วเรียวยาวซูมเข้าไปดูยอดการสั่งซื้อของเดือนนี้เป็นที่น่าพอใจเลยทีเดียว ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าในเวลาไม่กี่เดือนทุกอย่างที่หญิงสาวเคยวาดฝันเอาไว้จนถึงเป้าหมายและประสบความสำเร็จ

“แองจี้!”ลีน่าต่อสายหาเพื่อนของตนหลังจากที่นั่งชื่นชมชิ้นงานของตนในห้องเรียนที่ตอนนี้หมดคราบเรียนของวันนี้แล้ว

‘เซฮายลีน่า....มีอะไรจ๊ะ’ปลายสายตอบกลับมา แองจี้เพื่อนสนิทที่มาจากฝรั่งเศสเช่นเดียวกับเธอ ลีน่ากับแองจี้เจอกันที่สนามบินก่อนเดินทางมาเรียนต่อที่อังกฤษและพวกเธอยังมีความฝันเช่นเดียวกัน

ลีน่าจึงคิดสร้างแบรนด์ LILA DABIAN ที่มีทั้งเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า หมวก ต่างหู เครื่องประดับ มิหนำซ้ำตอนนี้เธอกำลังขยับขยายไปยังเครื่องสำอางและครีมบำรุงผิวอีกด้วย และแองจี้เป็นผู้ช่วยที่ดีที่สุดแถมยังจัดการทุกอย่างให้เธออย่างไม่ขาดตกบกพร่องอีกด้วย

“ลีน่าส่งแบบสินค้าที่จะสั่งตัดเย็บไปให้แล้วนะ แล้ววันนี้แองจี้ว่างไหมพอดีว่าจะให้ไปดูเครื่องสำอางที่ลีน่าไปหาข้อมูลและกำลังทำการทดลองว่าอ่อนโยนต่อผิวเปราะบางแพ้ง่ายหรือเปล่า”หญิงสาวบอกออกไปเพราะวันนี้เธอว่างอีกทั้งยังมีเรียนน้อยและไม่รู้จะเอาเวลาที่ไหนไปดูผลวิจัย แต่วันนี้ถือเป็นโอกาสดีจึงอยากจะชวนเพื่อนสาวไปดู

‘แหม! ได้สิทำอะไรมากมายขนาดนี้เงินในบัญชียาวเยียดแล้วล่ะสิ’แองจี้เอ่ยแซวลีน่า

“ไม่ขนาดนั้นหรอกแต่เท่าที่ดูตอนนี้เกือบเก้าหลักแล้วล่ะ”เธอพูดกลั้วตลกแต่แฝงไปด้วยความจริงที่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ และไม่กล้าโอ้อวดนอกจากแองจี้คนที่เธอไว้ใจที่สุดเพียงคนเดียวเท่านั้น

‘เบ้าปากมองบนได้ไหม’ปลายสายพูดอย่าไม่จริงนักลีน่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่พูดโอ้อวด และยังมีความสามารถในหลายด้านไม่ว่าจะเป็นการเรียนหรือการทำงานเพื่อนของเธอจะเต็มที่ทุกอย่าง

“โอเค! งั้นลีน่าไปหาที่คอนโดนะ”

“ตามนั้นจ๊ะ!”เมื่อได้ยินคำตอบของอีกฝ่ายลีน่าก็กดวางสายทันที เธอมีวันนี้ได้ต้องขอบคุณแม่เบลล่าที่สนับสนุนมาตลอด และเมื่อเดือนก่อนเธอยังโอนเงินค่าลงทุนที่แม่บุญธรรมให้มาจนครบทุกบาททุกสตางค์ แต่เบลล่ากับปฏิเสธจึงคุยกันว่าเธอจะเอาไปบริจาคที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

เพราะชีวิตที่เคยอยู่จุดนั้นมาก่อนจึงได้เรียนรู้ถึงความอดอยากและไร้ซึ่งความรัก เธอจึงรับอุปการะเด็กเอาไว้หลายคนโดยส่งพวกเขาเรียน แต่นี้เพิ่งไม่กี่เดือนเท่านั้นยิ่งทำบุญกับเด็กและคนไร้หนทางเธอยิ่งมีทรัพย์สินเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ

“เอ๊ะ! อีกแล้วเหรอ”คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันเป็นปมเมื่อเลื่อนดูโซเซียลต่างๆ ที่ถูกแชร์ออกมาเรื่อยๆ และข่าวที่หญิงสาวพบมากที่สุดคือข่าวของ ‘ราฟ ดาบิโอ้’ มาเฟียหนุ่มเจ้าสำราญที่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า

ความน้อยต่ำใจก่อเกิดขึ้นอีกแล้วไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไหร่หลังจากที่เธอจากมา เขาไม่เคยคิดที่จะติดต่อหรือมาหาเธอที่อังกฤษเลยสักครั้ง ลีน่าได้แต่ถามไถ่เรื่องของเขาผ่านแม่เบลล่าเท่านั้น

“หรือเขาจะลืมเราแล้วจริงๆ”บ่นพึมพำคนเดียวก่อนจะปิดเปลือกตาลงขับไล่หยาดน้ำตาที่กำลังเอ่อคลอ ทำไมนะต้องคิดถึงคนใจร้าย