ตอนที่3 | อุบัติเหตุ

สายตาหวานหยาดเยิ้มทอดมองไปยังชายหนุ่มแล้วจึงค่อยๆเลื่อนใบหน้าขึ้นไปเพื่อหวังที่จะจูบเขาแต่เธอก็ต้องชะงักเมื่อมิวนิคผละใบหน้าหนีห่างออกไป

“ทำไมคะ?” เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้ถอยหนีรสจูบของเธอ

“ฉันไม่ชอบจูบกับคนอื่น!”

“น้ำตาลเป็นคนอื่นเหรอคะ?” หญิงสาวถามออกไปด้วยความน้อยใจที่ถูกมองว่าเป็นคนอื่นทั้งๆที่กำลังจะเอากันอยู่ร่อมร่อ

“จะทำมั้ย?” มิวนิคเสียงแข็งถามไปยังร่างบอบบางของน้ำตาลที่ทำท่าทางเหมือนจะน้อยใจเขา ซึ่งเขาไม่คิดที่ต้องแคร์เธออยู่แล้วถ้าเธอบอกไม่เอาก็จบแล้วแยกย้าย แต่ถ้ายังอยากจะเอา เอาจบก็แยกอยู่ดี

“ทะ..ทำค่ะ” เสียงดุดันของมิวนิคทำให้เธอชะงักไปเล็กน้อยและเริ่มที่จะขยับตัวเข้าไปปรนเปรอให้กับเขาอีกครั้ง

มือเรียวเลื่อนมือไปกุมเข้าที่เป้ากางเกงของมิวนิคแล้วรูดซิปลงอย่างเชื่องช้า ควักเจ้าลูกชายตัวโตของเขาให้ออกมาดูโลกภายนอก น้ำตาลมองไปที่ท่อนลำที่กำลังแข็งชี้หน้าเธออยู่แล้วจึงขยับก้มใบหน้าลงไปใช้ปลายเลียวนไปที่ส่วนหัวแล้วดูดกลืนท่อนลำยักษ์ใหญ่ให้หายเข้าไปในโพรงปากนุ่มละมุนของเธอ

“อ่าส์~” มิวนิคครางเสียงกระเส่าออกมาเมื่อโดนน้ำตาลครอบครองแก่นกายของตัวเอง ยัยคนนี้เป็นงานดีมากดูดขยับขึ้นลงจนทำให้เขาเผลอเกร็งด้วยความเสียวซ่านจนเกินคำบรรยายและยังดีที่ตอนนี้รถติดมากจึงทำให้เขาสามารถปล่อยตัวปล่อยใจได้อย่างเต็มที่

อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!

น้ำตาลขยับใบหน้าขึ้นลงพลางใช้ปลายลิ้นถูไถไปตามท่อนลำ มือเรียวของเธอขยับชักรูดขึ้นลงไปพร้อมๆกับปลายลิ้นที่กำลังดูดดุนท่อนอวบแข็ง

มิวนิคขยับมือเลื่อนเข้ามาจับที่ศีรษะทุยของเธอแล้วเริ่มบังคับกดศีรษะเธอกดเข้าหาตัวตนของเขาด้วยความเสียดเสียว ชายหนุ่มแหงนหน้าขึ้นพร้อมกับหลับตาพริ้มใกล้แล้ว เขาใกล้จะแตกเต็มที่แล้ว มันเกร็งไปหมดกับสิ่งที่เธอกำลังปรนเปรอให้กับเขา

“ซี๊ด~ เสียวฉิบหายเลย..น้ำตาล” จนเขาเผลอครางเรียกชื่อเธอออกมาอย่างลืมตัว ปลายลิ้นร้อนยังคงลากไล่ไปตามท่อนเนื้อแข็ง ปากดูดกลืนเข้าออกลึกจนท่อนเอ็นแทบจะเข้าไปถึงคอหอยและไม่นานมิวนิคก็ได้ไปถึงยังสรวงสวรรค์เสร็จคาปากของน้ำตาลเพื่อนเรียนร่วมคลาส

“อ่าส์~” ชายหนุ่มกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำคาวสีขุ่นเข้าไปในโพรงปากนุ่มของเธอจนหมดและเผลอเหยียบคันเร่งอย่างลืมตัว

ปึง!

เสียงรถของเขาที่ขับเคลื่อนไปชนท้ายกับรถของใครก็ไม่รู้

“เวรแล้วกู!” มิวนิคเอามือกุบขมับไว้แน่นเพราะความเสียวของเขาแท้ๆจึงทำให้เผลอไปเหยียบคันเร่งเสียได้

“เกิดอะไรขึ้นคะ” น้ำตาลที่พึ่งจะกลืนกินน้ำกามของมิวนิคจนหมดก็ได้เงยหน้าขึ้นถามเพราะเมื่อกี้เธอก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากทางด้านหน้าของรถ

“เธอรีบแต่งตัวให้เรียบร้อย ฉันขับรถชนท้ายรถคนอื่น” เขาบอกเธอเพียงแค่นั้นและรีบติดกระดุมเสื้อนักศึกษาของตนเองรูดซิปกางเกงและเปิดประตูรถโดยที่ไม่ลืมที่จะหยิบร่มแล้วลงไปจากรถ เขาไม่สนใจแล้วว่าน้ำตาลนั้นจะแต่งตัวเสร็จแล้วหรือไม่ยังไงคงต้องรีบลงไปเคลียร์กับทางเจ้าของรถคันนั้นก่อน

-ทางด้านมายู-

วันนี้เป็นวันที่เธอไปเที่ยวดูหนังกับกลุ่มเพื่อนสาว ขากลับบนท้องถนนวันนี้รถค่อนข้างติดเป็นอย่างมากแล้วฝนก็ยังจะตกลงมาอีก

“รถก็ติดฝนก็ยังจะตกมาอีกนะ เฮ้อ~ แล้วฉันจะถึงห้องกี่โมงเนี่ย” เสียงหวานของมายูบ่นพึมพำออกมาด้วยความเบื่อหน่อย เธอเอื้อมมือไปกดเปิดเพลงเพื่อที่จะได้คลายความตึงเครียดในช่วงเวลารถติดฝนตกแบบนี้

ปึง!

แต่แล้วจู่ๆรถของเธอก็เหมือนโดนอะไรไม่รู้กระแทกชนเข้าอย่างแรง ส่งผลให้แรงสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งคันรถรวมไปถึงตัวเธอด้วยที่สั่นไปหมด

ร่างเล็กหันไปมองทางด้านหลังของรถก็พบกับรถคันหนึ่งที่กำลังจ่อชนท้ายรถของเธออยู่

“ไอ้บ้า! ขับรถยังไงเนี่ยมาชนลูกรักของฉันแบบนี้ได้ยังไงกัน” ใบหน้าสวยหวานเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าบึ้งตึงทันทีนางยักษ์กำลังจะออกมาโชว์ตัวอีกครั้ง กล้ามากที่มาชนท้ายรถลูกรักคันโปรดของเธอแบบนี้แม่จะด่าให้ไฟแล่บเลย

ไม่นานนักชายหนุ่มดูดีแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาชายเสื้อหลุดลุ่ยที่คาดการว่าน่าจะเป็นเจ้าของรถซึ่งคงเป็นคู่กรณีของเธอก็ได้เดินลงมาจากรถพร้อมกับถือร่มแล้วเดินมาเคาะประตูกระจกรถของเธอ

มายูไม่รอช้ากดเลื่อนเปิดกระจกเลื่อนมันลงเพียงนิด ปรายตามองไปยังชายหนุ่มดูดีที่อยู่ด้านนอกรถ เขา เขา เขาหล่อมาก กรี๊ด~

จากที่จะด่าในตอนแรกกลับกลายเป็นพูดไม่ออกเลยสักคำ โรคแพ้คนหล่อกำเริบอีกแล้ว

“นี่เธอเป็นอะไรมั้ย?” นิวนิคที่เห็นว่าเธอนิ่งไปก็ถามเธอพร้อมกับก้มใบหน้าลงมาให้อยู่ตรงกับใบหน้าสวยหวานของมายู เขาพยายามมองเข้ามาภายในรถเหมือนอยากจะสำรวจหาอะไรสักอย่าง

สักพักก็มีหญิงสาวหน้าสะสวยสุดเซ็กซี่เดินลงมาจากรถของเขาพร้อมกับใช้มือเรียวติดกระดุมเสื้อของตัวเองไปด้วย เธอเดินมายืนอยู่ข้างๆกันกับเขาผู้ชายคนนั้น คนที่ฉันคิดว่าใบหน้าของเขาหล่อเบ้าหน้าฟ้าประทานมากๆและฉันมองก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นภายในรถคันนั้นคงจะทำเรื่องอย่างว่ากันในรถสินะถึงทำให้เกิดอุบัติเหตุแบบนี้กับรถของฉันได้ ฮือ~

“ถอยไปหน่อยค่ะ ฉันจะลงจากรถ” ฉันเอ่ยบอกสองผัวเมียคู่นี้ที่ยืนชิดรถของฉันอยู่ในขณะนี้และที่ฉันอยากจะลงจากรถก็เพราะว่าตอนนี้ฝนได้หยุดตกแล้วจึงเหมาะแก่การที่จะรีบคุยรีบเคลียร์ให้จบเป็นไหนๆ

“ว่าไงเป็นอะไรหรือเปล่า? เดี๋ยวฉันเรียกประกันแปบ” มิวนิคถามไปยังมายูอีกครั้งและหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของตัวเองขึ้นมาแล้วกดโทรออกไปหาประกันในทันที

เมื่อเห็นทางฝั่งนั้นโทรเรียกประกัน มายูก็ไม่รอช้ารีบกดโทรศัพท์โทรออกไปหาประกันฝั่งเธอเช่นกัน

“มิวคะเสร็จหรือยังคะ น้ำตาลอยากกลับแล้ว” หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างกายชายหนุ่มหน้าตาดีคู่กรณีของฉัน เธอพูดขึ้นพร้อมกับเอามือกอดอกแล้วมองใช้หางตามองมาที่ฉันอีกด้วย

“รอประกันมาก่อน ไปรอในรถไป!!!” มิวนิคบอกให้น้ำตาลกลับเข้าไปนั่งรอเขาในรถจะมายืนอยู่ตรงนี้ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาดีแต่บ่นนั่นบ่นนี่อยู่ได้และมันจะยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดอารมณ์เสียเข้าไปอีก

“ค่ะ…” น้ำตาลมองค้อนชายหนุ่มอย่างคนที่ทำอะไรไม่ได้ เธอทำได้เพียงเดินกลับเข้าไปนั่งรอในรถตามที่มิวนิคได้บอกเอาไว้

“มัวแต่ทำอะไรกันอยู่คะ? ถึงได้มาชนรถของคนอื่นเขาแบบนี้” มายูที่กำลังฉุนก็พูดขึ้นเมื่อเธอได้เดินไปดูท้ายรถ ประโยคความคิดในหัวสั่งการให้เธอถามเขาออกไปอย่างคนที่ไม่เกรงกลัวอะไรเลย

“ฉันจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง เธอไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ แล้วนี่..อยู่มหาลัยเดียวกันกับฉันเลยนี่” มิวนิคมองหน้าของเธอคนนี้ยอมรับว่าสวยมองไปมองหน้าก็ได้เห็นเข้ากับเข็มกลัดนักศึกษาที่เหมือนกันกับเขาก็แสดงว่าเธอคนนี้ก็น่าจะอยู่มหาลัยเดียวกันกับเขาสินะ

แต่แม่งพูดตรงมาก พูดตรงจนเกินไป เขาทำได้เพียงบอกแค่ว่าจะรับผิดชอบกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นเพราะเขาทำอย่างที่เธอพูดนั่นแหละ

“อันนั้นมันก็หน้าที่ของคนที่ผิดต้องจ่ายอยู่แล้ว แต่ทีหลังรบกวนอย่าทำอะไรกันบนรถนะคะ เสียเวลาคนอื่นเขา รู้ไว้ด้วย” มายูเธอดูหัวเสียเป็นอย่างมากจึงได้พูดออกไปตามความคิดของเธออีกครั้งแบบที่ไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น

“นี่เธอ...” มิวนิคยืนนิ่งอย่างไม่เชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะพูดเรื่องแบบนั้นออกมาได้อย่างชัดเจนขนาดนี้

“ทำไมคะ?” เธอเชิดใบหน้าสวยขึ้นพร้อมทั้งเอ่ยถาม

ประกันของทางทั้งคู่มาพอดีทำให้พวกเขารีบแยกตัวออกจากกัน พวกเขาให้ประกันเคลียร์กันเอาเอง มายูเลือกที่จะเข้าไปนั่งรอในรถของเธอ ส่วนมิวนิคก็ยืนคุยอยู่กับทางพนักงานประกัน