บทที่ 8

พลาดรักคุณสามี บทที่ 8

"พูดเล่นไปได้! คนยิ่งกำลังคันอยู่" ทีแรกก็เคืองตาแต่ตอนนี้เริ่มจะคันแล้ว

"คันเหรอ" ได้ยินประโยคสุดท้ายที่เธอพูด สายตาคมมองไปรอบๆ ข้าง

"คุณกำลังคิดอะไรฉันคันตา! ทำเป็นเล่นอยู่ได้"

"หึหึ"

หวานใจไม่รอให้เขาดูให้แล้ว มือเรียวยกขึ้นมาเพื่อที่จะขยี้

"อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวทำให้"

"คุณจะทำอะไร?" หญิงสาวขยับใบหน้าหลบนิ้วที่เขายื่นเข้ามาใกล้

"ก็เอาขี้ตาออกให้ไง"

"จะบ้าเหรอล้างมือหรือยัง"

"สองคนนั้นทำอะไรกันอยู่ครับพ่อ" ทศกัณฐ์ออกมาจากห้องกับภรรยา ก็เห็นหลานชายยืนหยอกล้อหญิงคนรักอยู่

"เด็กคนนี้น่ารักน่าเอ็นดู" เรวทัตรู้สึกเอ็นดูหวานใจมาก คิดว่าเธอนี่แหละที่จะเอาหลานชายอยู่หมัด

"ไปทานข้าวกันเถอะครับพ่อ"

"ไปสิ"

พอชวนพ่อไปทานข้าวเสร็จ ทศกัณฐ์ก็หันไปชวนหลานชายกับหลานสะใภ้

ห้องอาหารของโรงแรม..

ญาติเกือบทุกคนรวมตัวกันอยู่ในห้องอาหาร เพราะต้องแบ่งหน้าที่กันจัดงานแต่ง

"รามิล!" สโรชาสะกิดลูกชายเมื่อผู้ใหญ่ถาม แต่เขาเอาแต่มองไปที่ผู้ชายอีกคนที่อยู่ในห้องนั้นด้วย

"ครับแม่"

"คุณอาถามเราว่าจะมีเพื่อนจากต่างประเทศเดินทางมาร่วมงานแต่งด้วยไหม"

"ไม่มีครับ" ที่จริงประโยคนี้หวานใจตอบผู้ใหญ่ไปแล้ว

เพราะผู้ใหญ่ก็ถามประโยคเดียวกันนี่แหละ

"ผู้ชายคนนั้นพี่ชายเมียเรา"

"ครับ?" รามิลหันขวับมามองคุณปู่ทันที

"ไม่ต้องหึงแล้ว" ปู่คิดว่าหลานชายคงจะหึง ถึงได้เอาแต่จ้องมอง แต่ที่รามิลมองเพราะสงสัยว่าเป็นแฟนของเธอหรือเปล่า

"เรื่องงานแต่ง หวานอยากให้จัดเล็กๆ ได้ไหมคะ"

"งานนี้ก็ไม่ได้จัดใหญ่ ถ้าจัดใหญ่คงไม่ทันหรอกหนู" คนที่ตอบหลานสะใภ้ก็คือเรวทัตอีกนั่นแหละ หวานใจก็เลยสบายใจขึ้นมาหน่อย

หลังจากคุยเรื่องงานแต่งเสร็จ ทั้งสองก็กลับเข้ามาในห้อง

"ทำไมไม่บอกว่าเป็นพี่ชายคุณ"

"คุณมองไม่ออกหรือไง หน้าพิมพ์เดียวกันขนาดนี้"

"เหมือนตรงไหน พี่ชายคุณหล่อกว่าตั้งเยอะ"

"คุณว่าฉันไม่สวยเหรอ" จากที่กำลังกลุ้มใจเรื่องงานแต่ง พอได้ยินคู่สนทนาพูดแบบนี้ของขึ้นเลย "แต่เดี๋ยวนะ..อย่าบอกนะว่าคุณชอบผู้ชาย?"

"คิดไปถึงโน่น" ชายหนุ่มพูดแค่เบาๆ แล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป

หรือว่าเขาจะเป็นชายรักชาย ต้องใช่แน่ๆ ถ้าไม่งั้น เขาจะโกหกตามเราทำไม

ทีแรกคิดว่าที่เขายอมลงเรือลำเดียวกัน เพราะเขาต้องมีเมียแหม่มเหมือนที่คุณปู่กลัวแน่ แต่ตอนนี้มีความคิดใหม่ผุดขึ้นมาแล้ว

"เสียดายความหล่อจริงๆ"

21 : 00 น.

"??" หลังจากออกไปเดินสูดอากาศกลับเข้ามา ก็เห็นเธอนอนอยู่บนเตียง แถมตอนนี้ไม่มีสก๊อตเทปกั้นบริเขตแล้ว

"มานอนสิ ฉันไม่ทำอะไรคุณหรอกน่า"

"หือ?"