พลาดรัก 3 | ว่าที่สามีและว่าที่ภรรยา

“จะไปไหน”

“ไปห้องน้ำ”

“เทียร์เมาแล้ว กลับดีกว่าเดี๋ยวพี่ไปส่ง” ตอนแรกจะให้คนของตัวเองไปส่งคาร์เทียร์ที่คอนโดมิเนียม แต่สภาพเมาเละเทะขนาดนี้คงไม่วางใจให้คนอื่นไปส่ง

พอคาร์เทียร์เมาแล้วก็ระบายเรื่องทุกข์ใจให้คนเป็นพี่ชายฟังรวมถึงเรื่องแต่งงาน ภายนอกที่ดูสดใสและร่าเริง ทว่าภายในกลับเต็มไปด้วยเรื่องราวทุกข์ใจ

“เทียร์ไม่เมา”

“พอแค่นี้”

“พี่คาร์มิน… เทียร์บอกว่าไม่เมาไง” ใช่ เธอเมายอมรับก็ได้ แต่เป็นการเมาที่มีสติครบถ้วน

“เหล้ายังเหลืออีกตั้งเยอะ กลับได้ไง”

“รอบหน้าพี่ไม่มาดื่มด้วยนะถ้าเทียร์ยังดื้อกับพี่อยู่แบบนี้”

“มีใครเคยบอกไหมคะ ว่าเวลาพี่คาร์มินดุเนี่ย เหมือนคุณมาร์คินไม่มีผิด!” ซึ่งก็คือพ่อของพวกเรา ปฏิเสธไม่ได้ว่าพี่คาร์มินถอดแบบมาจากคุณพ่อเป๊ะๆ ทั้งหน้าตา น้ำเสียง และนิสัย เหมือนร่างโคลนนิ่งไม่มีผิด

เห็นรูปพ่อสมัยหนุ่มๆยังแอบตกใจ เพราะเหมือนพี่คาร์มินมากเลยละ

“จะไปเข้าห้องน้ำใช่ไหม?”

“อือ!” คนเมาพยักหน้าพร้อมกับตอบรับในลำคออย่างหนักแน่น

“เทียร์เมาเหรอ?” มิราที่ลงมาหาคาร์มินพอดีเอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงเทียร์ลิน

“ใช่ หายปวดหัวแล้วเหรอ”

“ดีขึ้นแล้วค่ะ อยู่คนเดียวเบื่อๆเลยลงมาหา”

“พี่สะใภ้~ มานั่งนี่มา” คาร์เทียร์ตบพื้นที่ข้างกายที่ว่างให้มิรามานั่งด้วย

“พอดีเลย เทียร์อยากเข้าห้องน้ำ พี่วานมิราพาไปทีได้ไหม” ให้เขาพาไปเกรงว่าจะไม่เหมาะสักเท่าไร

“ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูพาไป” มิราพาคาร์เทียร์ไปห้องน้ำ โดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาคมเข้มคู่หนึ่งกำลังมองดูอยู่

“เห็นว่าที่ภรรยาของมึงแล้วเหรอ ถึงจะไปดูตัวกับเขาพรุ่งนี้”

คนถูกถามโดยเพื่อนสนิทอย่าง ‘รามิล’ ลดแก้วที่เพิ่งยกดื่มลง

“ตอนแรกยัง ตอนนี้เห็นแล้ว”

“เหรอวะ มีรูปไหม?” รามิลถามอย่างตื่นเต้น ก่อนหน้านี้เพื่อนสนิทบอกว่าจะต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน แถมพรุ่งนี้ต้องไปดูตัวด้วยกัน

อยากรู้มากว่าหน้าตา ‘ว่าที่ภรรยา’ ของเพื่อนสนิทเป็นยังไง ได้ข่าวเป็นลูกสาวมาเฟีย ภาพที่จินตนาการเอาไว้คงต้องสวย เก่ง และใจกล้าไม่ต่างจากคิระ

“ไม่มี”

“อะไรมึงวะเนี่ย” รามิลถึงกับยกมือเกาหัว

คิระยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มอีกครั้ง พ่อเขาบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสาวเจ้าของไนต์คิงส์ ประจวบเหมาะคืนนี้นัดกับรามิลไว้เลยถือโอกาสมาสอดแนมเผื่อบังเอิญเห็นผู้หญิงคนนั้นที่นี่ และก็เห็นจริงๆ

แวบแรกที่เห็น เธอสวย น่ารัก และดูอ่อนต่อโลกเกินไปสำหรับคนอย่างเขา

บุคลิกของเธอช่างขัดกับสถานบันเทิงแห่งนี้สิ้นดี อีกทั้งยังเป็นคนชอบดื่ม แต่ดูทรงคงคออ่อนไม่เบา เมาแล้วเสียงแหลมๆแว้ดๆของเธอดังไกลมาถึงตรงนี้

ผู้หญิงแบบนั้นนะเหรอที่เขาต้องแต่งงานด้วย?

ถ้าเป็นจริง… โลกที่แสนสงบสุขของเขาคงกลายเป็นสวนสนุกไปในชั่วพริบตา

ทางด้านคาร์เทียร์ที่มิราพามาห้องน้ำอย่างทุลักทุเล เพราะคนเมาเดินไม่ตรงและไม่ยอมให้ความร่วมมือเสียเท่าไร พอมาถึงห้องน้ำก็พุ่งตัวไปเกาะขอบชักโครกเพื่ออาเจียน

“ทะ…เทียร์…”

“อ้วกก”

มิรายืนลูบหลังให้น้องสะใภ้ตัวเองอย่างเป็นห่วง พอได้อาเจียนออกมาแน่นอนว่ามันจะช่วยทำให้อาการเมาดีขึ้น แต่ไม่ใช่ ณ เวลานั้นเลย คาร์เทียร์เกาะขอบชักโครกอาเจียนออกมาอย่างหนัก

“ปะ…ประคองเทียร์หน่อย” เมาแล้วละคาร์เทียร์ หมดกันภาพคุณหนูมาเฟียที่สั่งสมมา ตอนนี้กลายเป็นคุณหนูมาเฟียขี้เมาไปแล้ว

“สภาพเทียร์ตอนนี้พอดูได้ไหมพี่สะใภ้”

“ยังได้อยู่”

“ได้อยู่แปลว่าไม่ได้” เธอเดินตุปัดตุเป๋ไปอ่างล้างมือเพื่อบ้วนน้ำทำความสะอาดปาก

“เทียร์เมาแล้ว กลับดีกว่านะ”

“ขอหนึ่งวันนะพี่สะใภ้ วันนี้… เทียร์มีเรื่องทุกข์ใจ”

มิรามองน้องสาวของคนรักด้วยความเห็นใจ รู้จากคาร์มินว่าคาร์เทียร์ต้องแต่งงานกับหัวหน้ามาเฟียจากตระกูลนึง นั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้คาร์เทียร์ดื่มจนเมาขนาดนี้ คงหวังให้แอลกอฮอล์ช่วยบรรเทาความทุกข์ใจ

พี่สะใภ้คนโปรดประคองเธอออกจากห้องน้ำในสภาพเมาเละเทะ ยอมรับว่าตัวเองเมามาก ขนาดเดินยังไม่ตรงเลย

ปึก!

คนเมาชนเข้ากับใครบางคนที่เดินเลี้ยวมา ใบหน้าแดงก่ำแนบชิดไปกับแผงอกของบุคคลนั้นอย่างไม่ตั้งใจ กลิ่นน้ำหอมเจือด้วยแอลกอฮอล์จางๆลอยมาเตะจมูกคนตัวเล็ก พลันทำหัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำทันควัน

ใบหน้าสวยหวานผละออกจากแผงอกแกร่งนั้น ช้อนสายตาขึ้นมองคนที่ชนกันอย่างไม่ตั้งใจ พิศมองว่าเขาคนนั้นเป็นใครดีๆ นอกจากเมาแล้วสายตายังไม่ดีอีก ต้องมองนานๆถึงจะเห็นหน้าเขาคนนั้น

นี่มัน…ว่าที่สามีของเธอ

“ขอโทษด้วยแทนน้องเขาด้วยนะคะ” มิราหันไปขอโทษคนที่คาร์เทียร์เอาหน้าไปแนบแผ่นอกแกร่งเมื่อครู่

คิระไม่ตอบ แค่พยักหน้าก่อนจะก้าวขาเดินออกไป คาร์เทียร์หันขวับมองตาม แอบไม่พอใจกับท่าทางเฉยชาของว่าที่สามี

“ชิ! ขี้เก๊ก”

กึก

ขาเรียวยาวของคิระหยุดกึกเมื่อว่าที่ภรรยาก่นว่าตามหลัง ใบหน้าหล่อเหลาหันไปมองคาร์เทียร์ วินาทีที่สบตากับสายตาแสนเย็นชาดูไร้อารมณ์คู่นั้น ทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกเสียวสันหลังวาบทันที

นอกจากหล่อแล้วยัง… ดูอันตรายอีกต่างหาก

สาบานว่าเธอจะได้คนแบบนั้นมาเป็นสามี? ถึงเขาจะหล่อลากไส้จนอยากลากขึ้นเตียงมากแค่ไหน แต่รังสีความน่ากลัวที่แผ่ซ่านออกมาเมื่อครู่นี้ ทำให้เธอถึงกับอยากหนีงานแต่งเลยทีเดียวละ

“ขอโทษด้วยนะคะ น้องเขาเมามาก”

“ไปขอโทษเขาทำไมพี่สะใภ้ นั่นนะ…ว่าที่สามีเทียร์”

“!!!” มิราทำหน้าตกใจ หันขวับไปมองคนที่คาร์เทียร์กำลังยืนชี้หน้า ก่อนจะรีบจับมือข้างนั้นมาเก็บเอาไว้แล้วยิ้มแห้งขอโทษคิระ

“ขอโทษด้วยนะคะ”

“บอกว่าไม่ต้องขอโทษเขาไงพี่สะใภ้”

“พอแล้วคาร์เทียร์ เมามากแล้ว” มิราลากคาร์เทียร์ที่กำลังเมามายออกไป

คิระก้าวขาเดินออกไปก่อนทั้งสองคน ในใจเอือมระอาและแอบสงสารตัวเองที่ต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น

นั่นนะเหรอว่าที่ภรรยาและแม่ของลูก ยัยขี้เมาชัดๆ