2 เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

อรนลินเคาะประตูห้องภูดิสไป 3 ครั้ง หลังจากเอาเค้กออกจากกล่อง ปักเทียนพร้อมกับจุดไฟจนสว่าง แต่ประตูยังไม่เปิด เธอจึงเคาะซ้ำอีกครั้งเป็นการย้ำให้รู้ว่ามีคนต้องการพบเจอ ครู่หนึ่งประตูห้องค่อยๆ เปิดออก หญิงสาวใจเต้นแรง ลุ้นที่จะเห็นหน้าเขาว่าเป็นอย่างไร

ภูดิสโผล่หน้าออกมา เนื้อตัวด้านบนเปลือยเปล่า ข้างล่างมีแค่เพียงผ้าเช็ดตัวสีขาว ยี่ห้อดังที่เธอซื้อให้เมื่อเดือนที่แล้ว และจริงดังคาดทันทีที่เห็นเธอ เขามีอาการสะดุ้ง หน้าซีดเผือด อุทานชื่อเธอออกมาดังๆ และทำท่าจะปิดประตู

“หา! ลิน”

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ค่ะ ภู”

“อ่า....คะ ครับ”

เขายังคงทำท่าจะปิดประตูห้องอีก อรนลินแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมเขาถึงตกใจจนหน้าซีดขาวราวกับกระดาษอย่างนั้น ไม่แสดงอาการแปลกใจ แล้วโผเข้ามากอดเธอด้วยความดีใจที่จู่ๆ โผล่มาเซอร์ไพรส์อวยพรวันเกิดพร้อมกับเค้ก

อาการตื่นๆ แล้วหันหน้าเข้าไปมองในห้องอย่างลืมตัว แล้วหันกลับมามองเธออีกครั้งเหมือนหวาดระแวงอะไรบางอย่าง อรนลินเริ่มสงสัย ว่ามีอะไรอยู่ด้านใน

“ไม่ดีใจหรือคะที่ลินมา เซอร์ไพรส์ค่ะ”

“อ่า ครับ ลินรออยู่ข้างนอกก่อนนะ”

เขาไม่ยอมให้เธอเข้าไปในห้อง ต่างจากเมื่อก่อนที่เห็นเธอมาหา พยายามต้อนหน้าต้อนหลังให้เข้าไปเพื่อที่จะได้กอด จูบ ตามความปรารถนา หญิงสาวคิดว่าจะต้องมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เขาอาจซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้ และเริ่มแน่ใจเมื่อเห็นว่าเขานุ่งแค่เพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเท่านั้น

“ไม่ค่ะ ท่าทางคุณแปลกๆ ลินจะเข้าห้อง”

เธอเริ่มอารมณ์เริ่มขุ่นต่อท่าทีของคนรักที่พยายามให้เธอรออยู่ข้างนอก

“ไม่มีอะไรหรอก ผมแต่งตัวไม่เรียบร้อย”

“ไม่เป็นไรค่ะ ลินจะเอาเค้กไปวาง แล้วคุณก็ใส่เสื้อผ้า ไม่เห็นจะต้องอายอะไรเลยนี่คะ เอ๊ ภู อย่าขวาง ลินจะเข้าห้อง”

หญิงสาวถือเค้กเดินเบียดแขนข้างขวาด้านบนสักเป็นรูปมังกรพันรอบเข้ามาในห้อง ภูดิสร้องห้ามเสียงหลง ทำท่าจะจับร่างบางเอาไว้ แต่ปมผ้าเช็ดตัวดันเช็ดตัวคลายออก ทำท่าจะหลุด เขาเอามือตะปบเอาไว้ทันที

“ลิน เดี๋ยวก่อน”

เขาห้ามเสียงหลง ซึ่งเป็นเสียงที่ดังผิดปกติเหมือนตะโกน อรนลินไม่สนใจ เดินดุ่มๆ เข้าไปข้างใน และแล้วความกังขาในใจก็ถูกคลี่คลาย เมื่อเห็นหญิงสาวคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงของเขา โดยมีผ้าเช็ดตัวผืนขนาดกลางพันรอบหน้าอกเอาไว้อย่างหมิ่นแหม่ อรนลินตกใจสุดขีด

ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง และตกใจเป็นครั้งที่ 2 เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นชัดๆ

“ ตา พุทธิตา”

หญิงสาวอุทานด้วยความตกใจที่เห็นพุทธิตา เพื่อนสนิท รูปร่างสุดเซ็กซี่ บัดนี้กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาหยามเยาะ

เธอเจ็บปวดอย่างที่สุด ไม่คิดว่าเพื่อนรักที่สนิทกันมากที่สุด สามารถเล่าปัญหาต่างๆ ให้ฟัง กลับหักหลัง มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับคนรักของเธอ อรนลินสิ้นแรง ร่างงามซวนเซจนเอนไปพิงกับผนัง เค้กเลื่อนหลุดออกจากมือ แล้วตกลงไปที่พื้น ภูดิสรีบดึงเทียนที่มีไฟติดอยู่ด้านบนออก เป่าให้ดับทันที

“ตา ทำไม เธอถึงทำกับฉันอย่างนี้”

นักเขียนสาวถามเพื่อนรักด้วยเสียงสั่นสะท้าน น้ำตาไหล เวลานั้นรู้สึกเหมือนว่าศีรษะถูกฆ้อนเหล็กหนาใหญ่ทุบจนแบนบี้แหลกเหลว

พุทธิตาไม่พูดอะไรนอกจากเชิดหน้าสูง ปรายตามอง อรนลินเจ็บปวดแทบขาดใจ เมื่อเห็นปลายนิ้วเรียวที่เล็บเคลือบด้วยสีแดงเลือดนกลูบไล้ลงไปตรงเนินหน้าอกอวบที่โผล่พ้นขึ้นมาจากผ้าเช็ดตัว แล้วยังส่งยิ้มยั่วยวนไปให้ภูดิส ในขณะที่เขายืนถือเทียน ใบหน้าซีดขาว

“ลิน เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะ”

“ไม่ต้องอธิบายอีกแล้ว ในเมื่อภาพมันฟ้องซะขนาดนี้ คุณกับนังตาเพื่อนทรยศ แอบมีอะไรกัน โกหก หลอกลวง ตอแหล ฉันเกลียดคุณ เกลียดนังตา”

เมื่อความเจ็บปวดถึงขีดสุด อรนลินทนไม่ได้อีกต่อไปจึงตะโกนสุดเสียง ด่าหนุ่มสาวทั้งสองดังๆ สายตาที่มองคนทรยศนั้นมีแต่ความเกลียดชัง แทนที่พุทธิตาจะสำนึกผิด กลับหัวเราะชอบใจ พูดสำทับให้เจ็บช้ำมากกว่าเดิม

“ก็เธอมันไม่ได้เรื่อง เอาผู้ชายไม่อยู่ เขาก็ต้องหาของที่แซบๆ กินน่ะสิ”

“นังตา นังเพื่อนเลว แกกล้าที่จะแย่งแฟนของฉัน ทั้งที่รู้ว่าฉันกับภูกำลังจะแต่งงานกันในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า”