บท
ตั้งค่า

-02- เจ๊ติน่า

"งั้นหนูขอเชิญเจ๊ๆไปกินเลี้ยงสายรหัสด้วยกันนะคะ"

"ได้สิ ว่าแต่ที่ไหนละ"

"JONES PUB ค่ะ สองทุ่มเจอกันนะคะเจ๊ๆ" มะปรางโบกมือลาแล้วเดินไปรวมกลุ่มกับน้องๆอีกครั้ง

"ฉันโทรบอกป๋าก่อนนะ คืนนี้คงค้างที่คอนโดฯ"

"จ๊ะ เด็กป๋า"

________________________

-02- เจ๊ติน่า

"ป๋าคะ คืนนี้ติน่าคงไม่ได้กลับไปนอนด้วยนะคะ"

[ ..... ]

"โธ่! อย่าตัดพ้อน้อยใจสิคะ ติน่าแค่ไปปาร์ตี้กับรุ่นน้องต่อนิดหน่อยค่ะ"

[ ..... ]

"พรุ่งนี้เจอกันนะคะ รักป๋าม๊าก ม๊วฟฟ"

พลเทพมองเพื่อนสาวคุยโทรศัพท์กับคนที่เรียกว่าป๋าอย่างเอือมระอา แม่คุณจะไปไหนทำอะไรนี่ต้องรายงานทุกย่างก้าว หวงอะไรเบอร์นั้นก็ไม่รู้

"แกกำลังนินทาฉันใช่ไหม" คริสติน่าหันมามองหน้าคนข้างๆตาเขม็ง

"ปะ...เปล่ายะ แหม~ ใครจะกล้านินทาคุณป๋าแกละ"

"งั้นก็แล้วไป กลับกันเถอะฉันต้องไปเลือกชุดอีก เดี๋ยวไม่ทันเวลานัด" พลเทพมองนาฬิกาแล้วต้องแอบแบะปากรัวๆ ตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงครึ่ง มีเวลาขับรถวนทั้งจังหวัดอีกรอบ เฮอะ!

"หึ! เด็กป๋าหรอ น่าสนใจดีนะ ...พี่สาว"

@JONES PUB

ร่างระหงเจ้าของส่วนสูงร้อยหกสิบแปดเซนติเมตรมาในชุดเดรสรัดรูปสีดำรัตติกาลเป็นจุดสนใจของหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ในผับแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี

"เฮอะ! ฉันเหมือนอีกาที่มากับหงส์ยังไงอย่างงั้น" พลเทพบ่นอุบอิบหมั่นไส้เพื่อนสาวที่แต่งตัวจัดเต็มทั้งหน้าและชุด ตั้งแต่เดินเข้ามาในผับมองไม่เห็นใครจะเทียบรัศมีเจิดจรัสของคริสติน่าได้เลยสักคน สวยโลกแตกจริงๆ!

"บ่นเป็นคนแก่ไปได้"

"ว๊าวว สวยเลอค่ามากค่ะเจ๊ติน่า" มะปรางเอ่ยชมรุ่นพี่สาวที่เดินเฉิดฉายเข้ามาที่โต๊ะวีไอพี

"ตัวเองก็ใช่ย่อยนะจ๊ะ ว่าแต่ไหนหลาน เหลน โหลนรหัสของเจ๊น่ะ"

"นี่น้องพิรัชน้องรหัสของปราง ส่วนนี่น้องมาวินหลานรหัสค่ะ เด็กๆจ๊ะ นี่เจ๊คริสติน่าคนสวย เอิ่ม เจ๊คงเป็นโคตรรหัสของพวกน้องๆนะ ส่วนอีกคนเจ๊พอลล่าจ๊ะ" มะปรางเอ่ยแนะนำสองหนุ่มให้คริสติน่าและพลเทพรู้จัก

"เรียกเจ๊ติน่าเหมือนยัยปรางก็ได้"

"ยินดีที่ได้รู้จักครับเจ๊ๆ" พิรัชพูดกับคริสติน่ายิ้มๆ ส่วนมาวินเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จา อ่าา สงสัยจะเป็นเด็กขี้อาย

"คืนนี้เต็มที่เลยนะ เจ๊เลี้ยงเอง" คริสติน่าไม่เคยเอาเปรียบน้องๆ ใครๆก็บอกว่าเธอเป็นสายเปย์ที่แท้ทรู

"เออ แล้วพวกไอ้เดย์ไม่มาด้วยหรอปราง"

"มันเพิ่งส่งข้อความมาบอกว่ารถติดมาช้าค่ะ" คริสติน่าพยักหน้ารับรู้แล้วสั่งเครื่องดื่มและกับแกล้มจนล้นโต๊ะ ไม่นานพวกรุ่นน้องผู้ชายที่สนิทสนมกับคริสติน่ามาสมทบทำให้บรรยากาศครื้นเครงสนุกสนานมากขึ้น จะมีก็แต่น้องมาวินที่นั่งทำหน้านิ่งอยู่คนเดียว

"เจ้าหนู ดื่มไม่เป็นหรอ" คริสติน่าหันไปถามเด็กหนุ่มลูกครึ่งที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม

"เอ่อ เป็นครับแต่ไม่อยากดื่ม" มาวินตอบรุ่นพี่สาวพร้อมส่งยิ้มอ่อนๆให้

"เป็นลูกครึ่ง?"

"ครับ"

"อ่อ ขี้อายนะเราเนี่ย" เอ่ยแซวจนอีกฝ่ายหน้าขึ้นสีแล้วหันไปกระดกน้ำสีอำพันลงคออึกใหญ่ราวกับนักดื่มคอทองแดงก็ไม่ปาน

"เจ๊ปายห้องน้ามแปปนะจ๊ะเด็กๆ เอิ๊ก~"

"ไหวไหมเจ๊ ให้ผมไปเป็นเพื่อนหรือเปล่า" เดย์ถามอย่างทะเล้นจนถูกมะปรางโบกหน้าคะมำกับโต๊ะ

"แกนั่งให้สงบเสงี่ยมเถอะ ฉายาแม่มดหน้าสวยของเจ๊แกไม่ได้ซื้อมานะเว้ย"

"ปัดโธ่! แซวนิดแซวหน่อยก็ไม่ได้ เอ้าดื่มๆ ไอ้มาวินนั่งนิ่งเป็นใบ้เชียวนะมึง"

"อย่าไปแหย่น้องมันสิวะ" มะปรางเอ็ดเพื่อนรักอย่างเอือมระอา

"ผมขอตัวไปสูดอากาศข้างนอกแปปนะครับ" มาวินเอ่ยบอกรุ่นพี่แล้วเดินเลี่ยงออกมาข้างนอกทันที

________________________

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel