-02- เจ๊ติน่า
"งั้นหนูขอเชิญเจ๊ๆไปกินเลี้ยงสายรหัสด้วยกันนะคะ"
"ได้สิ ว่าแต่ที่ไหนละ"
"JONES PUB ค่ะ สองทุ่มเจอกันนะคะเจ๊ๆ" มะปรางโบกมือลาแล้วเดินไปรวมกลุ่มกับน้องๆอีกครั้ง
"ฉันโทรบอกป๋าก่อนนะ คืนนี้คงค้างที่คอนโดฯ"
"จ๊ะ เด็กป๋า"
________________________
-02- เจ๊ติน่า
"ป๋าคะ คืนนี้ติน่าคงไม่ได้กลับไปนอนด้วยนะคะ"
[ ..... ]
"โธ่! อย่าตัดพ้อน้อยใจสิคะ ติน่าแค่ไปปาร์ตี้กับรุ่นน้องต่อนิดหน่อยค่ะ"
[ ..... ]
"พรุ่งนี้เจอกันนะคะ รักป๋าม๊าก ม๊วฟฟ"
พลเทพมองเพื่อนสาวคุยโทรศัพท์กับคนที่เรียกว่าป๋าอย่างเอือมระอา แม่คุณจะไปไหนทำอะไรนี่ต้องรายงานทุกย่างก้าว หวงอะไรเบอร์นั้นก็ไม่รู้
"แกกำลังนินทาฉันใช่ไหม" คริสติน่าหันมามองหน้าคนข้างๆตาเขม็ง
"ปะ...เปล่ายะ แหม~ ใครจะกล้านินทาคุณป๋าแกละ"
"งั้นก็แล้วไป กลับกันเถอะฉันต้องไปเลือกชุดอีก เดี๋ยวไม่ทันเวลานัด" พลเทพมองนาฬิกาแล้วต้องแอบแบะปากรัวๆ ตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงครึ่ง มีเวลาขับรถวนทั้งจังหวัดอีกรอบ เฮอะ!
"หึ! เด็กป๋าหรอ น่าสนใจดีนะ ...พี่สาว"
@JONES PUB
ร่างระหงเจ้าของส่วนสูงร้อยหกสิบแปดเซนติเมตรมาในชุดเดรสรัดรูปสีดำรัตติกาลเป็นจุดสนใจของหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ในผับแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี
"เฮอะ! ฉันเหมือนอีกาที่มากับหงส์ยังไงอย่างงั้น" พลเทพบ่นอุบอิบหมั่นไส้เพื่อนสาวที่แต่งตัวจัดเต็มทั้งหน้าและชุด ตั้งแต่เดินเข้ามาในผับมองไม่เห็นใครจะเทียบรัศมีเจิดจรัสของคริสติน่าได้เลยสักคน สวยโลกแตกจริงๆ!
"บ่นเป็นคนแก่ไปได้"
"ว๊าวว สวยเลอค่ามากค่ะเจ๊ติน่า" มะปรางเอ่ยชมรุ่นพี่สาวที่เดินเฉิดฉายเข้ามาที่โต๊ะวีไอพี
"ตัวเองก็ใช่ย่อยนะจ๊ะ ว่าแต่ไหนหลาน เหลน โหลนรหัสของเจ๊น่ะ"
"นี่น้องพิรัชน้องรหัสของปราง ส่วนนี่น้องมาวินหลานรหัสค่ะ เด็กๆจ๊ะ นี่เจ๊คริสติน่าคนสวย เอิ่ม เจ๊คงเป็นโคตรรหัสของพวกน้องๆนะ ส่วนอีกคนเจ๊พอลล่าจ๊ะ" มะปรางเอ่ยแนะนำสองหนุ่มให้คริสติน่าและพลเทพรู้จัก
"เรียกเจ๊ติน่าเหมือนยัยปรางก็ได้"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับเจ๊ๆ" พิรัชพูดกับคริสติน่ายิ้มๆ ส่วนมาวินเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จา อ่าา สงสัยจะเป็นเด็กขี้อาย
"คืนนี้เต็มที่เลยนะ เจ๊เลี้ยงเอง" คริสติน่าไม่เคยเอาเปรียบน้องๆ ใครๆก็บอกว่าเธอเป็นสายเปย์ที่แท้ทรู
"เออ แล้วพวกไอ้เดย์ไม่มาด้วยหรอปราง"
"มันเพิ่งส่งข้อความมาบอกว่ารถติดมาช้าค่ะ" คริสติน่าพยักหน้ารับรู้แล้วสั่งเครื่องดื่มและกับแกล้มจนล้นโต๊ะ ไม่นานพวกรุ่นน้องผู้ชายที่สนิทสนมกับคริสติน่ามาสมทบทำให้บรรยากาศครื้นเครงสนุกสนานมากขึ้น จะมีก็แต่น้องมาวินที่นั่งทำหน้านิ่งอยู่คนเดียว
"เจ้าหนู ดื่มไม่เป็นหรอ" คริสติน่าหันไปถามเด็กหนุ่มลูกครึ่งที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม
"เอ่อ เป็นครับแต่ไม่อยากดื่ม" มาวินตอบรุ่นพี่สาวพร้อมส่งยิ้มอ่อนๆให้
"เป็นลูกครึ่ง?"
"ครับ"
"อ่อ ขี้อายนะเราเนี่ย" เอ่ยแซวจนอีกฝ่ายหน้าขึ้นสีแล้วหันไปกระดกน้ำสีอำพันลงคออึกใหญ่ราวกับนักดื่มคอทองแดงก็ไม่ปาน
"เจ๊ปายห้องน้ามแปปนะจ๊ะเด็กๆ เอิ๊ก~"
"ไหวไหมเจ๊ ให้ผมไปเป็นเพื่อนหรือเปล่า" เดย์ถามอย่างทะเล้นจนถูกมะปรางโบกหน้าคะมำกับโต๊ะ
"แกนั่งให้สงบเสงี่ยมเถอะ ฉายาแม่มดหน้าสวยของเจ๊แกไม่ได้ซื้อมานะเว้ย"
"ปัดโธ่! แซวนิดแซวหน่อยก็ไม่ได้ เอ้าดื่มๆ ไอ้มาวินนั่งนิ่งเป็นใบ้เชียวนะมึง"
"อย่าไปแหย่น้องมันสิวะ" มะปรางเอ็ดเพื่อนรักอย่างเอือมระอา
"ผมขอตัวไปสูดอากาศข้างนอกแปปนะครับ" มาวินเอ่ยบอกรุ่นพี่แล้วเดินเลี่ยงออกมาข้างนอกทันที
________________________
