ฝึกตนในนิมิต ตื่นมาเป็นยอดเซียนคงกระพัน

“ที่รัก ผมไม่ไหวแล้ว...”

“ที่รัก อดทนอีกหน่อย...”

“ผมขอโทษ ที่รัก...”

หลินไป๋ทรุดตัวลงอย่างอ่อนแรง

“ที่รัก ไม่เป็นไรนะ แค่หนึ่งนาทีก็เก่งมากแล้ว...”

หลินไป๋ลุกขึ้นนั่งอย่างกะทันหัน หัวกระแทกกับบางสิ่งที่ยืดหยุ่นอย่างมาก

"อ้า......"

เสียงร้องแห่งความเจ็บปวด

หลินไป๋ลืมตาขึ้น เห็นใครบางคนกำลังล้มหงายหลัง จึงรีบคว้าเอาไว้โดยสัญชาตญาณ

จับได้แล้ว

ใหญ่มาก

นุ่มมาก

เมื่อปรับการมองเห็นให้ชัดเจน หลินไป๋ก็พบกับใบหน้าที่สวยงามน่าทึ่ง

"ที่รัก? "

หลินไป๋สับสนเล็กน้อย เขายังฝันอยู่งั้นหรือ?

เขาฝันอย่างยาวนาน

ในความฝัน เขาได้รับวิธีฝึกฝนทางจิตวิญญาณที่ทรงพลังที่สุดในการฝึกฝน เคล็ดวิชาหลักธรรมฟ้า หลังจากฝึกฝนมานับพันปี เขาก็กลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในโลกสวรรค์ เทพธิดาทั้งเก้าแห่งโลกสวรรค์ ล้วนเป็นสหายในการฝึกเต๋าของเขา

แต่แล้ว ก่อนเคราะห์กรรมสวรรค์ที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์จะเกิดขึ้น เขาอดทนได้เพียงหนึ่งนาที ก็ถูกตีพ่ายแพ้ต่อภัยพิบัตินี้ จนวิญญาณของเขาแตกสลายไป

ก่อนที่หลินไป๋จะกลับมามีสติ แพทย์และพยาบาลกลุ่มหนึ่งในห้องพักผู้ป่วยก็พากันตกตะลึง

คนที่นอนเป็นผักอาการโคม่าอยู่สามปี ฟื้นขึ้นมาแล้วจริงๆ!

และสิ่งแรกที่ทำหลังจากที่ฟื้นขึ้นมานั้น ก็เสียมารยาทกับหมอคนสวยชื่อดังซูรั่วปิงเสียแล้ว!

ในฐานะเทพธิดาแห่งภูเขาน้ำแข็งในสายตาของแพทย์และคนไข้นับไม่ถ้วน ใบหน้าของซูรั่วปิงสวยงามจนน่าทึ่ง หุ่นของเธอก็แซ่บจนแทบจะระเบิด โดยเฉพาะทรวดทรงที่แม้แต่เสื้อกาวน์สีขาวยังไม่สามารถปกปิดได้ และมักจะดึงดูกสายตาของทุกๆ คนอยู่เสมอ

ก็ดูสิ แม้แต่คนที่นอนอาการโคม่ายังฟื้นขึ้นมาเพราะเหตุผลนี้เลย!

"ปล่อยนะ!"

เสียงกัดฟัน ทำให้สติของหลินไป๋เริ่มกลับมา

นี่ไม่ใช่ภรรยาในฝัน

ขณะที่เขากำลังจะปล่อยมือ ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงอดไม่ได้ที่จะลองบีบอีกครั้ง

“หน้าอกเธอแปลกๆ มีบางอย่างอยู่ข้างใน... อ๊าก!”

หลินไป๋โดนหมัดหนักชกเข้า ล้มหงายหลังลงบนเตียง

“ไอ้โรคจิต ฉันจะฆ่าแก!”

ซูรั่วปิงสติแตกจนแทบบ้า

“หมอซูคะ ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ!”

พยาบาลสองคนที่ตาเร็วมือไว รีบจับซูรั่วปิงเอาไว้ “เขาเป็นผู้ป่วย เขาเพิ่งฟื้นนะคะ!”

“จริงค่ะ หมอซู สมองของเขาอาจจะยังไม่ได้รับการฟื้นฟู เขาหลับไปสามปีเลยนะคะ!”

“หมอซูคะ ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ...”

หน้าอกซูรั่วปิงที่ขึ้นลงตามลมหายใจอย่างแรง ทำให้ดูสง่างามยิ่งขึ้น

เธอพยายามควบคุมอารมณ์อย่างเต็มที่: "แจ้งครอบครัวของเขาด้วย!"

หลังจากที่พูดเสร็จ ซูรั่วปิงจึงหันหลังกลับและรีบออกจากห้องพักผู้ป่วย

“คือว่า หน้าอกของเธอมีบางอย่างผิดปกติจริงๆนะ มีบางอย่างเติบโตอยู่ข้างใน อาจจะถูกวินิจฉัยผิดว่าเป็นมะเร็งเต้านม”

หลินไป๋ลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง พร้อมสีหน้าที่ไร้เดียงสา

ทุกคนหมดคำพูด ผู้ชายคนนี้แอบแต๊ะอั๋งคนอื่นแล้วยังตีหน้าซื่ออีก เจ้าชายนิทราที่เพิ่งฟื้นขึ้นมา ล่วงเกินคุณหมอในโรงพยาบาล?

“คุณหลินคะ คุณเพิ่งฟื้น พักผ่อนก่อนนะคะ ทางเราจะแจ้งให้แฟนของคุณให้มาหาค่ะ”

พยาบาลอีกคนกล่าวขึ้นอย่างสุภาพ

ทีมตรวจผู้ป่วยจากไปอย่างรวดเร็ว

“ผมไปมีแฟนเมื่อไหร่?”

หลินไป๋เกาหัวด้วยความสับสน ในหัวของเขาสับสนเล็กน้อย และมีข้อมูลมากมายอย่างนับไม่ถ้วน

ทักษะทางการแพทย์เซียน คาถาบำเพ็ญเซียน การกลั่นยากลั่นอาวุธ...

สิ่งเหล่านี้ล้วนได้มาจากการบำเพ็ญเซียนในความฝันมานับพันปี และตอนนี้ก็ยังคงชัดเจนมาก

แต่เมื่อสักครู่ ที่เขาพบว่าหน้าอกของหมอคนสวยมีปัญหา ก็เพราะว่าข้อมูลเหล่านี้

หรือว่า ทั้งหมดนี้จะเป็นจริง?

“ไม่ ฉันต้องลองดู!”

หลินไป๋นั่งขัดสมาธิ หลับตาเล็กน้อย เริ่มดำเนินเคล็ดวิชาหลักธรรมฟ้าที่คุ้นเคยอย่างยิ่ง พยายามลองสิ่งที่เขาฝึกฝนมานับครั้งไม่ถ้วนในความฝันอีกครั้ง

วินาทีถัดมา กลิ่นอายที่คุ้นเคยก็ลอยมาจากทุกสารทิศ!

หลินไป๋รู้สึกดีใจในทันที นี่คือพลังทิพย์!

เคล็ดวิชาหลักธรรมฟ้า คือเรื่องจริง！

แม้ว่าพลังทิพย์จะเบาบาง และสู้โลกสวรรค์ในความฝันไม่ได้ แต่มันสามารถฝึกฝนได้จริง!

หลินไป๋ดำเนินงานพลังทิพย์ ไหลผ่านแขนขาและกระดูกของเขา ซ่อมแซมร่างกายที่ไม่สบายได้อย่างรวดเร็ว

เวลาผ่านไปอย่างเงียบ ๆ จนกระทั่งมีคนใส่รองเท้าส้นสูงวิ่งเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย

หลินไป๋ลืมตาขึ้น ก็พบกับหญิงสาวสวยในชุดกระโปรงทรงดินสอและเสื้อเชิ้ต ใบหน้าของเธอไม่ด้อยไปกว่าซูรั่วปิงเลย

แม้ว่ารูปร่างของเธอจะไม่โดดเด่นเท่าซูรั่วปิง แต่เธอก็มีสัดส่วนของเธอ ก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน

“นาย นายฟื้นแล้วจริงๆ เหรอ?”

สาวสวยมองไปที่หลินไป๋

สีหน้านั้น ดูเหมือนจะตกใจ มากกว่าแปลกใจ

หลินไป๋ยังไม่ได้พูดอะไร ก็มีพยาบาลคนหนึ่งเดินเข้ามาจากประตู

ทันใดนั้นสีหน้าของสาวสวยก็เปลี่ยนไป วินาทีต่อมา เธอก็พุ่งตัวเข้าไปซบหลินไป๋ทันที

“ดีมากเลย ที่รักในที่สุดนายก็ฟื้นสักที ฉันนึกว่านายจะไม่มีวันฟื้นแล้วเสียอีก!”

น้ำเสียงของสาวสวยสะอื้นเล็กน้อย

หลินไป๋ไม่ทันได้ระวังตัว ก็ถูกเธอกดลงบนเตียง

เมื่อพยาบาลคนนั้นเห็นภาพตรงหน้า เธอก็รีบถอยออกไป พลางปิดประตูทันที

“คนสวยครับ พยาบาลออกไปแล้ว คุณไม่ต้องแสดงแล้ว”

ในที่สุดหลินไป๋ก็พูดว่า "บอกมาเถอะ คุณคือใคร? "

“ขอพูดเสริมนิดหน่อย ทักษะการแสดงของคุณธรรมดามาก ร้องไห้ปลอมไปหน่อย”