ตอนที่ 4 สวรรค์สั่งมาใช่ไหมคะ

ฝ่ายคำแพงบอกหิวจะไปตลาด นั้นแหละคนทำเรื่องน่าอาย ก็สมควรอายจนต้องโกหกออกมาหลบอยู่มุมตึก เพื่อรอให้ลูกค้ากลับ แล้วเธอค่อยเข้าไปในร้าน ตอนนี้อายหน้าแดงไปหมดแล้ว แถมหัวใจก็เต้นแรงผิดจังหวะ

“โอ้ย! ต๊าย! ตาย! อิแพงเอ้ย ทำแต่ละอย่างกุลสตรีทั้งนั้น เป็นแบบอย่างที่ดีต่อผู้คนที่พบเห็นมาก” ยืนทุบอกตัวเองบ่นด่าตัวเองไป จนไม่ทันมองว่าใครเดินมาจากด้านหลังตัวเอง

หรรษาสะกิดน้องสาวเบาๆ เพราะเธอเพิ่งเดินมาจากซื้อไอติมและขนมกินเล่น เหมือนที่ออกไปทุกเช้า

“แพง” สะกิดเรียกเท่าไหร่น้องสาวก็ไม่สนใจ จึงเรียกซ้ำๆ แบบเดิมสองสามรอบ

“อุ้ย! ตกใจหมดเลยพี่ษา ไปไงมาไงถึงมาเงียบๆ แบบนี้ ถ้าแพงหัวใจวายไม่ได้ผัวจะทำไงคะเนี่ย พี่รับผิดชอบแทนเนื้อคู่น้องไหมคะ”

“น้อยๆ หน่อยยัยแพง พี่เรียกแกหลายรอบมาก มายืนบ่นอะไร ทำไมไม่เข้าร้านหึ แดดแรงระวังผิวเสียนะแก”

“ก็คนกลัวไม่ได้ผัวฝรั่งนิคะพี่ ไม่เอาแพงยังไม่อยากเข้าไป พี่กลับไปร้านพี่เลย ดิบาดี้อยู่ร้านคนเดียวเหงาปากแย่แล้วตอนนี้” เธอจะทำทุกอย่างไม่ให้พี่สาวเข้าร้านตัวเอง จนกว่าฝรั่งหล่อจะกลับไป

“เออ! ไปกินด้วยกันไหม พี่ได้ขนมหม้อข้าวหม้อแกงของโปรดแกมาด้วยนะ” พูดพร้อมกับยกถุงขนมประกอบ

“กินๆ ค่ะ งั้นไปร้านพี่กัน” ว่าแล้วก็รีบดึงมือพี่สาวไปยังร้านเสริมสวยอย่างรวดเร็ว

“อะไรกันน้องสาวคนนี้ พรุ่งนี้พี่ไปเชียงใหม่นะ ไปสองสามวันนี้แหละ” บอกขณะถูกน้องสาวลากตนเดินตาม

“โห! อะไรกัน พี่ไปตั้งหลายวันเลยนะเนี่ย” ‘หุหุ ดีๆ เราจะได้แอบหนีเที่ยวบ้าง พี่ไม่อยู่อิแพงร่าเริง ฮ่าๆ ’ ตีหน้าเศร้า แต่ในใจระริกระรี้เต็มแก่แล้ว อยากให้พี่สาวไปเย็นนี้เลยยิ่งดี ถ้าจะให้ดีต้องไปนานๆ ไม่ใช่แค่สองสามวัน ไปแค่นี้จะทันกินอะไรกัน

“ฉันรู้ย๊ะ! ว่าแกดีใจที่ฉันไม่อยู่ เอาให้เต็มที่ อยากแรดตามผู้ชายก็ไป แต่อย่าให้เสียการเสียงานก็แล้วกัน”

“เกลียดจริงคนรู้ทันน้อง ฮ่าๆๆ ” เดินเข้ามาในร้านแต่ตามเหลือบมองหน้าร้านตัวเองตลอด มองว่าเมื่อไหร่หนุ่มหล่อจะกลับ และเวลาที่รอก็มาถึงเมื่อชายหนุ่มเดินออกจากร้านไปขึ้นรถที่จอดไว้หน้าร้าน

“เย้! ”

“อะไรของแกยัยน้องบ้า” หรรษาตกใจอยู่ดีๆ น้องสาวก็ร้องขึ้นมา

“ไม่มีอะไรค่ะ น้องไม่กินแล้วนะ พอดีนึกได้มีงานค้างไว้ต้องกลับไปเคลียร์” ว่าแล้วก็รีบลุกวิ่งกลับร้านตัวเองทันที

“อะไรของมันวะ! บาดี้มากินขนมพี่ซื้อมาฝาก”

สุรศักดิ์รอเจ้านายกลับมาสักพักแล้ว รอว่าเมื่อไหร่จะมา เพราะตอนนี้หล่อนคันปากอยากเม้าท์มาก

“ขอบคุณพี่ษา แต่ตอนนี้ยังก่อน ขอเม้าท์ก่อนค่ะพี่” ว่าพลางดึงถุงขนมออกไปให้วางไว้ที่โต๊ะ แล้วดึงเจ้านายไปนั่งเม้าท์ที่โซฟารับแขกในร้าน

“อะ! มีอะไรว่ามา”

“โอ้ย! ก็เมื่อเช้าน่ะสิคะ มีฝรั่งหล่อมาเข้าร้านพี่แพง บอกเลยว่าหล่อมาก...ถึงมากที่สุด”

“ถึงว่าน้องสาวฉันมันไปหลบ่นที่มุมตึก ที่แท้ก็เรื่องนี้เอง เล่าต่อสิยังไงอีก”

“แหะๆ ไม่มีแล้วจ้า บาดี้ไม่ได้อยู่ด้วยตลอด เรื่องนี้อิมินต้องรู้ละเอียดคมชัดแน่นอนค่ะ ให้ไปตามมาไหมพี่ษา”

“ไม่ต้อง แพงมันโตแล้วมันอยากทำอะไรปล่อยมันเถอะ ห้ามอะไรไปมันก็ทะลุด่านตลอดแหละน้องคนนี้” หรรษาเริ่มปลงและทำใจยอมรับแล้ว ว่าน้องสาวตัวเองนั้นเป็นยังไง

“อ่อย! อดรู้เลยเรา”

“แกไปทำงานเถอะ และระหว่างที่พี่จะไปเชียงใหม่ดูแลร้านดีๆ ล่ะ อย่าพาผู้ชายเข้าร้านเข้าใจไหมบาดี้ และดูแลพี่แพงแกด้วย อยากมีผัวตัวสั่นแบบนั้นฉันกลัวจะพลาดเอาได้”

“ค่า...”

“มินๆๆ วันนี้ปิดร้านได้” พอกลับมาถึงร้านสั่งมนิตาปิดร้านทันที ทั้งๆ ที่เพิ่งเช้าและเพิ่งเปิดไปเมื่อกี้ ทำเอาลูกน้องงงเลย

“หา! อะไรนะพี่แพง แต่เราเพิ่งเปิดไปเมื่อกี้เองนะ” ถามอย่างสงสัย

“เออน่า...พี่บอกให้ปิดก็ปิดเถอะ พี่ไม่อยากให้ใครมาทับลอยคุณเวล ขอวันนี้วันเดียว แล้วจะไปไหนก็ไป ไปเที่ยวก็ไป วันนี้พี่ขออยู่คนเดียว” ตอนี้คำแพงอยากโทรหาผู้เป็นพ่อมากๆ อยากเล่าเรื่องหนุ่มฝรั่งให้พ่อฟังจนใจจะขาดแล้วตอนนี้

“ได้ค่ะพี่แพง งั้นวันนี้มินลากลับเลยนะคะ จะชวนเพื่อนไปดูหนัง” ว่าแล้วก็เอ่ยลา พร้อมกับรีบเดินไปปิดหน้าร้าน แล้วออกไป

เมื่อเหลือตัวคนเดียวคำแพงก็รีบขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง เพื่อจะได้โทรศัพท์หาผู้เป็นพ่อ เช้าวันนี้มีเรื่องให้เธออยากเม้าท์ อยากเล่ามาก อยากให้พ่อมีความสุขเหมือนกับที่ตัวเธอกำลังมีอยู่ในตอนนี้

“ฮัลโหลอิพ่อ ว่างคุยบ่คะ” เมื่อปลายสายรับก็รีบรัวคำถามทันที

“เออ! ว่างตลอดสำหรับลูก ว่าจังไดเว้ามาโลด” สมยศงงเหมือนกัน ปกติลูกสาวไม่ค่อยโทรหาก่อน จะมีก็แต่ตัวเขาเป็นฝ่ายโทรหาเอง

“มีเรื่องลูกเขยฝรั่งมาเว้าให้ฟัง อยากฟังบ่คะ คิกๆ” หยอดไปอย่างนึกแกล้ง

“โอ้ย! อิหลีติลูก โอ้ย! ลูกฮักของพ่อในที่สุดกะหาผัวฝรั่งไดสมใจพ่อคัก จะมีลูกเขยฝรั่งแล้วเว้ย! ” ทันทีที่ได้ฟังลูกสาวพูดสุดความเขาก็ผละจากโทรศัพท์มาตะโกนให้คนที่ขับรถเดินผ่านหน้าบ้านได้ยินอย่างภาคภูมิใจ

คำผ่องรีบวิ่งมาดูสามีทันที ตะโกนดีใจอะไรนักหนาก็แค่ลูกสาวจะมีสามีฝรั่ง

“หา! ผัวฝรั่ง ลูกแพงจะมีผัวแล้ว โอ้ย! กรี๊ดดดดด เอื้อยม้วนข้อยจะมีลูกเขยแล้วเด้อ” คำผ่องว่าแต่สามี พอทบทวนคำพูดแล้วเธอก็ถึงกับร้องกรี๊ดดีใจวิ่งไปบ้านพี่สาวเพื่อจะไปโม้อวดทับคนเป็นพี่และพี่เขย

“เสียงอิแม่บ้อพ่อ” คำแพงได้ยินเสียงกรี๊ดผู้เป็นแม่รอดเข้ามาในสาย

“เออ! แม่มึงดีใจแล่นไปบ้านลุงเทิงป้าม้วนแล้ว คงไปเว้าอวดอีกแหละ”

“พ่อเฟสไทม์คุยดีกว่า จะได้เห็นหน้ากันพร้อม โอเคเนอะพ่อ”

“จัดมาเลยลูก” ว่าแล้วก็ตัดสายรอลูกสาวเฟสไทม์มาหา และก็รอไม่นาน

“พ่อลูกแพงงามบ่คะ” พอเห็นหน้าผู้เป็นพ่อคำแพงก็ถามเรื่องความสวยความงามของตนทันที

“งามลูก อั้มยังแพ้ เบิ่งจังไดจังไดกะงามกว่าอั้ม ลูกแพงงามที่สุดแล้วลูก” คนอวยลูกก็อวยตลอด ก็ในสายตาสมยศนั้นคำแพงงดงามที่สุดแล้ว แต่แพ้คำผ่องแม้ของเธออยู่นิดนึง

“พ่อบ่เคยตั๋ว (โกหก) ลูกเลย เอาความจริงมาเว้าตลอด ฮ่าๆๆ” ก็ลองพ่อไม่ชมเธอดูสิ มีโกรธมีงอน

“พ่อเว้าโดนใจแพงหลาย ฮ่าๆๆ กะแม่นละเนาะคนมันงาม งามได้แม่” ยิ่งพ่อชมเธอก็ยิ่งเสริมเติมให้ตัวเองสวยงามขึ้นไปอีก

“พ่อชมลูกแพงแล้ว ลูกแพงตอบพ่อเด้อทีนิ(เดี๋ยวนี้) พ่อกับเวียร์และณเดชน์ไผหล่อกว่ากันลูกหล่า”

“โอ้ย! พ่อกะถามบ่คิดเนาะ กะอ้ายเวียร์กับอ้ายณเดชน์หล่อกว่าอยู่แล้ว...”

“อย่าตั๋วพ่อ(โกหก) พ่อรู้ว่าพ่อหล่อกว่าสองคนนั้น พ่อบ่เชื่อ” ดูเอาเถอะขนาดคนเป็นพ่อยังหลงตัวเอง แล้วคนเป็นลูกจะขนาดไหนเล่า

“พ่อฟังลูกแพงก่อน เว้าทันจบความอยู่อย่าฟ้าวสวน(อย่ารีบพูดตัดหน้า)”

“พ่อบ่ยอมดอกมาว่าพ่อขี้ฮ้าย(ขี้เหร่)กว่าสองคนนัน ทั้งๆ ที่พ่อหล่อกว่าหลายขุม ไหนจะขุมใต้ ขุมเหนือ เบิ่งจังได๋ๆ พ่อกะหล่อคือเจ้าชายนิ” สมยศเล่าเทียบความหล่อของตน

“จ้าๆ พ่อแพงหล่อที่สุด ถึงจะแก่!...หนังเหี่ยวอ้ายเวียร์กับณเดชน์กะเทียบฝุ่นบ่ติด ที่ลูกจะบอกคือแบบนี้ ตอนนั้นเว้าหยอกสื่อๆ อีกอย่างถ้าสองคนนี้ไปเกิดยุคอิพ่อยศนะ ลูกบอกเลยว่าสองคนนี้บ่ได้เกิด เพราะอิหยังฮู้บ่พ่อ” คำแพงย้ำคำว่าหนังเหียวแก่คนเป็นพ่อเล่น ก่อนจะเอ่ยต่อให้ชื่นใจ

“ฮู้ๆ อันนี้พ่อตอบได้ เพราะพ่อหล่อกว่าหลายขุมแม่นบ่ลูกหล่า”

“แม่นแล้วค่ะคุณพ่อของลูกแพง”

“ฮ่าๆๆ เว้าถืกใจแบบนี้ พ่อให้รางวัลหนึ่งแสนบาท สมทบทุนลูกหาผัวฝรั่ง เอิ้กๆๆ” สมยศทุ่มเสมอสำหรับอนาคตลูกสาวกับว่าที่ลูกเขยฝรั่งที่จะได้ในอีกไม่ช้านี้

“OK! เด้อพ่อ เลขบัญชีส่งให้ในไลน์เด้อ ลูกเปิดบัญชีใหม่มาพอดี รับทรัพย์ๆ โอนมามื้ออื่นเลยเด้อพ่อ พอดีต้องไปใช้จ่ายในการหาลูกเขยให้พ่อยศนะคะ”

“จัดไปอย่าให้เสียลูก พ่อโอนให้ทันทีที่ได้เลขบัญชี ว่าแต่เว้าเรื่องลูกเขยให้พ่อฟังแหน่ พอก่อนเรื่องความสวยความหล่อ จังได๋ๆ ลูกพ่อกะงาม แถมพ่อกะหล่อ แม่ลูกกะนางฟ้าเลยละลูกเอ้ย! ”

“โอ้ย! ลูกเกือบลืมเลยพ่อ คือว่าคุณเวล...”

“หา! ลูกเขยพ่อชื่อเวลบ้อลูก” คำแพงพูดยังไม่ทันสุดความ คนเป็นพ่อก็สวนกลับ

“แม่นแล้วพ่อ หล่อคัก หล่อหลาย เทพบุตรเลยคนนี้ ลูกว่าเนื้อคู่ชัดๆ เลยอิพ่อยศจ๋า...” คำแพงลากเสียงยาวด้วยความตื่นเต้นดีใจเมื่อพูดถึงหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวคนเมื่อเช้า

“ขนาดนั้นเลยบ้อลูกหล่าของพ่อ จัดมาเลยพ่อชอบๆ ลูกเขยฝรั่งหล่อ” สมยศส่งเสริมลูกสาว

“พ่อเอื้อยษาเพิ่นจะไปเชียงใหม่มื้ออื่นนี้ ลูกแพงเลยว่าจะใช่โอกาสนี้แหละหนีเที่ยวหาผัวฝรั่ง” เอ่ยปรึกษาผู้เป็นพ่อ

“จัดไปอย่าให้เสีย ทางไดจะได้ผัวคิดเอาเลยลูกหล่า” คนเป็นพ่อไม่คิดจะห้ามลูกสาวเลย ลูกว่าอะไรก็ดีหมดตอนนี้ เพราะเขาอยากไปโม้อวดชาวบ้านใจจะขาดอยู่แล้วตอนนี้

“งั้นโอนเงินให้ลูกเด้อมื้อนิ มื้ออื่นลูกจะไปตามฝันให้พ่อแล้ว ลูกจองแอบจองที่พักไว้แล้ว โชคดีคักทีเอื้อยษาบ่อยู่จะได้บ่ต้องแอบไป”

“ไปคนเดียวบ้อลูก และจะไปเที่ยวไส” ถามด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ยิ่งลูกสาวเป็นคนเชื่อคนง่าย แถมโลกสวยอีก ถ้าไปคนเดียวมีหวังโดนหลอกเป็นแน่แท้

“ไปคนเดียวพ่อ ถ้เอาคนอื่นไปนำกะอดหาผัวฝรั่งตัวเนาะ อีกอย่างลูกแพงฮู้ว่าอิพ่อเป็นห่วง ลูกอยากบอกว่าบ่ต้องห่วงดอกที่พักปลอดภัยดี ไปบ่ไกลดอกไปพัทยาเกาะล้านใกล้ๆ กรุงเทพฯ นี้ล่ะพ่อ นั่งรถไปบ่โดนกะฮอดแล้ว ค่ารถ 130 บาท ไปขึ้นอยู่ข้างแฮปปี้แลนด์ รถตู้ไปส่งถึงท่าเรือ แล้วก็นั่งเรือ 30 บาท ไปลงท่าเรือหน้าบ้าน พอถึงกะโทรให้บังกะโลมารับไปที่พักจ้า เป็นไดพ่อข้อมูลลูกเป๊ะบ่คะ” บรรยายให้คนเป็นพ่อฟังคราวๆ เพื่อที่ท่านจะได้เบาใจไม่เป็นห่วงตน

“ถ้าลูกว่า OK! พ่อกะบ่ห้าม ไปฮอดแล้วโทรหาพ่อแหน่เด้อ พ่อกับแม่ฮักลูกแพงเสมอนะ บ่ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นจังได๋ลูกกะคือหัวใจของพ่อกับแม่นะ สู้ๆ เพื่อผัวฝรั่งหล่อ” สมยศพูดกับลูกสาวพร้อมกับยกสองนิ้วให้ลูกสาวตนสู้

“ลูกแพงกะฮักอิพ่ออิแม่คือกัน ฮักหลายกว่าไผในโลกนี้เลย งั้นแค่นี้ก่อนนะพ่อ ลูกจะได้เก็บของ มื้ออื่นเช้าแพงจะโทรหาอิพ่อก่อนไปเด้อ และไปฮอดจะโทรบอกอีกเทื่อพร้อมถ่ายรูปที่พักส่งไลน์มาให้เบิ่งเด้อพ่อ ฮักเจ้าของเด้อ”

“พ่อกะฮักลูก”

แล้วการเฟสไทม์ของสองพ่อลูกก็จบลง สมยศวางสายจากลูกสาวเสร็จก็วิ่งไปบ้านของบันเทิงพ่อของหรรษา เพื่อไปโม้อวด ส่วนคำแพงวางสายจากพ่อเธอก็จัดการเตรียมข้าวของเครื่องใช้ที่จะไปพัทยาพรุ่งนี้ให้พร้อม และโทรถามที่พักให้เคลียร์ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วเธอก็ไปหาพี่สาวที่ร้านเสริมสวย