Episode 02สักวัน

เหตุการณ์เมื่อครู่ ที่ฉันมีอะไรกับรุ่นพี่ชื่อซันที่ห้องน้ำร้างหลังมหาวิทยาลัย เขาอยู่ ปี4 เป็นหนุ่มฮ๊อตของโรงเรียน และที่สำคัญเขาคือแฟนของ จิน ลูกสาวของแม่เลี้ยงฉัน ฉันกับพี่ซันแอบมีอะไรกันหลายครั้งโดยที่จินไม่รู้ ถ้ารู้คงอกแตกตาย หึ...!!

หลังจากมีอะไรกันเสร็จฉันกับพี่ซันก็แยกย้ายกัน

"ริน มึงไปไหนมากูตามหามึงแทบจะทั่วมหาลัยอยู่แล้ว" แอมเพื่อนสนิทของฉันเพียงคนเดียวทักขึ้น

ฉันไม่ตอบอะไรแค่ยักคิ้วให้แอมไปทีหนึ่งมันก็พอจะรู้แล้วแหละว่าฉันไปทำอะไรมา

"ใคร มึงไปเอากับใคร?"

"พี่ซัน"

"ว๊าว..อีกแล้วหรอวะ ดูท่าพี่ซันจะติดใจมึงนะเนี้ย"

"คงงั้น รอบนี้ให้เงินกูตั้งหมื่น"

"นี่ถ้าอีพี่จินมันรู้ว่าผัวมันแอบมาซื้อมึงกินมันจะไม่เป็นบ้าตายหรอวะ"

"นั่นแหละที่กูต้องการ" ฉันพูดน้ำเสียงเรียบๆสีหน้าเย็นชา

"ไปเรียนกันเถอะมึง"

"อื้ม..!!"

ฉันกับแอมรู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนประถม...เราสองคนสนิทกันมาก แอมมันก็ขายตัวแบบฉันนี่แหละเราถึงคบกันแค่สองคนไง ไม่มีเพื่อนเลย ที่แอมมันต้องมาขายตัวเป็นเพราะบ้านมันล้มละลาย

เรื่องที่ฉันกับเเอมขายตัวพวกคนในมหาวิทยาลัยรู้กันดี สงสัยใช่ไหมละว่าคนรู้เยอะขนาดนี้ทำไมเราสองคนถึงไม่โดนไล่ออก เพราะแอมมันเป็นเด็กเลี้ยงของเจ้าของมหาวิทยาลัยนี้ไง ฉันกับมันถึงยังเรียนต่อได้มาจนถึงทุกวันนี้

หลังจากเรียนเสร็จถึงเวลากลับบ้าน

"ไปเที่ยวกันไหมรินคืนนี้"

"อื้อ ไป"

"ที่ผับyคืนนี้สี่ทุ่มเดี๋ยวกูไปรับมึงที่คอนโด"

ตั้งแต่ฉันขายตัวฉันก็ไม่กลับไปเหยียบบ้านหลังนั้นอีกเลย...บ้านที่ฉันเคยอยู่มาตั้งแต่เกิด

"ริน ริน มึงดูนั้นสิ!!" แอมชี้ให้ฉันดูคู่รักคู่หนึ่ง เป็นคู่รักที่มีแต่คนอิจฉา เขาสองคนกำลังนั่งจู้จี้กันตรงโต๊ะมุมประจำของเขานั้นแหละ สองคนนั้นคือพี่ซันกับจิน หึ...หลายคนที่อิจฉาเขาสองคน แต่ฉันไม่อิจฉาเลยสักนิด ออกจะสมเพชด้วยซ้ำ

"ผีเน่ากับโลงผุ" ฉันพูดหน้าตาย

"ใช่ มึงพูดถูก"

สักวันฉันจะทำให้มันสองแม่ลูกได้รับรู้ว่าการโดนแย่งทุกอย่างไปมันเป็นยังไง