2 ช่วยป้ามาลีให้มีผัวเด็ก

ภายในบ้านหลังใหญ่ ตกแต่งอย่างหรูหราด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง แม้แต่โต๊ะเล็กสำหรับดื่มกาแฟซึ่งตั้งอยู่มุมดีที่สุด โดยใกล้ๆ กันเป็นแจกันดอกไม้ใบใหญ่ซึ่งเสียบดอกไม้ปลอมหลากหลายชนิดและจัดอย่างสวยงาม

กลิ่นหอมจากตะเกียงน้ำมันหอมระเหยแบบไฟฟ้าซึ่งตั้งอยู่ไม่ห่างจากกันโชยกลิ่นโรสแมรี่สร้างความสดชื่นให้แก่สามสาวใหญ่ที่กำลังจิบกาแฟรสดีกับขนมเค้กเลิศรส

วันนี้บรรดาสาวใหญ่ต่างมารวมตัวกัน เพื่อกิน คุยกันอย่างมีความสุข

“แกทำบุญด้วยอะไรวะนังนุช แก่จนแทบจะคลานหน้าติดไปกับพื้น แต่ดันได้ผัวเด็ก หล่อ ล่ำ กล้ามใหญ่แถมรวยอีกต่างหาก อ้อ ตรงนั้นก็คงใหญ่ด้วย ไม่อย่างนั้นแกคงไม่ติดผัวหนึบขนาดนี้หรอก”

ดอลลี่กวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านหลังงาม ราคา 10 ล้านที่แดนนี่ผัวเด็กของนุชซื้อให้เป็นรังรัก ทุกครั้งที่เขามาเมืองไทยก็จะพักอยู่ที่นี่ ทำให้นุชมีความสุขกับวิมานสวาทที่ผัวเด็กจัดให้

“นั่นสิ นอกจากแดนนี่จะเด็กกว่านังนุชแล้ว หล่อ รวยก็ใช่ ที่สำคัญของใหญ่ ลีลาคงเด็ดแน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงเอานังนุชไม่อยู่หรอก”

แม้นมาศกล่าวเสริมถึงความโชคดีของนุชที่พรั่งพร้อมทุกอย่าง บัดนี้มีชีวิตเป็นมาดามเสวยสุขจนไม่ต้องทำอะไรเพราะผัวเด็กจัดให้หมดทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องบนเตียง นุชจึงเป็นผู้หญิงที่มีชีวิตดี จนเพื่อน ๆ พากันอิจฉา

“แหม ว่าแต่ฉันนั่นแหละ พวกเธอเหมือนกัน ผัวเด็ก เด็ดซะจนเดินหุบขาไม่ลง โดยเฉพาะนังแม้น ได้ผัวเด็กเอาซะผิวพรรณเปล่งปลั่ง มีน้ำมีนวล”

“บ้า! ฉันยังไม่มีผัวเด็กย่ะ”

แม้นมาศท้วงทันทีเพราะเธอยังไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ลับๆ กับสองจึงอยู่กินกับแบบลักลอบได้เสียไปก่อน

“เออ จริงหรือเปล่าวะ แต่มันก้น่าคิดนะ พักนี้ผิวแกนี่เปล่งประกายอย่างผิดปกติ อ่ะ ไม่มีก็ได้เดี๋ยวก็มีเองนั่นแหละ พวกแกอย่ารีบกลับล่ะ ฉันสั่งอาหารเที่ยงมาให้กิน นาน ๆ รวมตัวกันได้อย่างนี้ต้องอยู่นาน ๆ หน่อย”

“จ้ะ ขอบคุณมาดามนุชที่กรุณา เออ นี่ก็ขาดป้ามาลีอีกคน เมื่อวานแชทคุยกัน นางบอกว่าวันนี้ว่าง คาดว่านางคงจะมา กินฟรี มีเกียรติอย่างนี้ใคร ๆ ก็ชอบ จริงไหม เราพูดเล่นจ้า แค่อยากมาเจอกันเท่านั้น”

ดอลลี่พูดถึงเพื่อนชื่อมาลีที่สนิทสนมกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย มาลีเป็นสาวใหญ่ อายุเท่ากับทุกคน รูปร่างสุดเซ็กซี่ หน้าตาสวย แต่ยังไม่มีผัว

เธอเป็นสาวใหญ่ค้างคานเหมือนทุกคน แต่จะแตกต่างจากคนอื่นก็คือ มาลีแต่งตัวเชยมาก จนเพื่อนๆ พากันเรียกป้ามาลี

“เออ คิดถึงป้ามาลีเหมือนกัน เรียกมากินข้าวด้วยกัน บางทีถ้าอยู่ถึงเย็น ฉันจะเปิดไวน์ขวดใหม่เลี้ยง”

“ดีเลยนุช ป้ามาลีนี่ก็ไม่มีผัวมากระทุ้งหว่างขา ป่านนี้สงสัยหินปูนเกาะผนังมดลูกหมดไปแล้วมั้ง”

“ยายดอลลี่ พูดน่าเกลียด”

“โอ๊ย! นังแม้น อย่าทำเป็นไม่ประสีประสาเลยน่า ฉันดูตาเธอก็รู้ว่าร้อนแรงแค่ไหน ถ้าเจอคนถูกใจ เล้าโลมให้ถูกจุด รับรองรุนแรงยิ่งกว่าระเบิดปรมณูอีก”

นุชกล่าวจบ จีบนิ้วยกแก้วกาแฟเนื้อมุกฝังเพชรเทียมขึ้นดื่มแล้วลอบสังเกตแม้นมาศที่สบตาและหลบเหมือนซ่อนอะไรบางอย่างไว้

“อืมๆ ไม่ต้องมาว่าฉันหรอก”

“ย่ะ ไอ้ที่อืมๆ นี่หมายความว่าไง มีผัวเด็กแล้วไม่บอกเพื่อนใช่ไหม นี่อย่าบอกนะเมื่อสองวันก่อนที่แกเดินขาถ่างๆ น่ะ คืออะไร”

“อยากรู้คำตอบใช่ไหมว่า ฉันมีผัวเด็กจริงๆ เออ ก็ได้มีแล้ว”

“เหรอ งั้นแสดงว่าผัวเด็กแรงดี กวนทั้งคืน ระวังนะ อายุปูนนี้แล้วจะเป็นลมเป็นแล้งไป ก่อนมีอะไรกันก็ควรพกหลอดยาดมวางไว้ข้างๆ ด้วย”

“นังนุช พูดซะฉันคิดว่านังแม้นเอาหลอดยาดมไปช่วยเสียบอีกแรง”

“นังดอลลี่บ้า อย่างยายแม้นเนี่ย ใช้หลอดยาดมไม่น่าจะรู้สึกจะต้องเป็นฝักข้าวโพดพันธุ์สำหรับเลี้ยงสัตว์โน่น”

“โอ๊ยๆ นังแก่มีผัวเด็กนี่ จะอะไรนักหนากับกลีบกับร่องของฉัน รีบโทร. เรียกป้ามาลีมาเถอะ อยากเจอมันใจจะขาดแล้ว”

แม้นมาศรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวเพื่อนจะล้วงลึกเรื่องความลับมากกว่านี้ ดอลลี่กับนุชหัวเราะเบาๆ แล้วยกแก้วกาแฟดื่มอย่างมีจริต

“ว้าย! ตายแล้ว นี่รึป้ามาลีเพื่อนฉัน”

นุชอุทานด้วยความตกใจเมื่อสาวใหญ่ รูปร่างสูง ผิวขาว ขมวดผมยาวดำขลับไว้ท้ายทอย ใบหน้ารูปไข่สวมแว่นสายตาค่อนข้างหนา ผิวหน้าไม่มีเครื่องสำอางเพิ่มความสวย นอกจากความมันของลิปกลอสเท่านั้น