2 แม่ม่ายลองของ
“ขอดูหน่อยนะ นะ นอนดีๆ สิ”
เสียงแหบพร่าจากมาลีแม่ม่ายวัย 28 ปี หญิงผู้มีใบหน้าสวยแต่มีฝ้าจางๆ ดังขึ้น มือหยาบกร้านเพราะทำงานหนักพยายามดึงตะขอกางเกงของเทิดชายหนุ่มคนดังแห่งหมู่บ้านเนินหมอกเป็นพัลวัล
เขาผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนล่วงเลยถึง 35 ปี แต่รูปร่างหน้าตาก็ดูดี แม้ไม่หล่อเหมือนพระเอกหนังแต่ก็ไม่ขี้เหร่จนหมาเมินหน้าหนี
หน้าตาเทิดแบบหนุ่มไทย ผิวคล้ำนิดๆ รูปร่างสูงใหญ่ ล่ำด้วยมัดกล้าม แต่รูปร่างหน้าตาก็เป็นแค่ส่วนประกอบเท่านั้น สิ่งสำคัญที่ทำให้มาลีพยายามปลดตะขอกางเกงขาสั้นแค่เข่าของเขาออกก็เพราะความใหญ่โตของเอ็นที่นอนสงบแน่นิ่งอยู่ภายในกางเกงตัวนี้ต่างหาก
คำร่ำลือ จากหลายๆ คนบอกว่า เทิดมีขนาดของท่อนเอ็นที่ทั้งใหญ่และยาว วัดได้ถึงเก้านิ้วครึ่ง ผู้หญิงคนไหนก็ตามที่ได้ร่วมรักกับเขาถ้าไม่ตาค้างด้วยความสะใจก็เดินขาถ่างไปหลายวัน
มาลีจึงอยากพิสูจน์ว่าเป็นความจริงอย่างคนที่เขาพูดกันไหม เธอจ้องเทิดมาหลายวันแล้ว กระทั่งเห็นบัวเมียของเทิดหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ขึ้นรถสองแถวออกจากบ้าน เธอจึงดำเนินการที่จะพิสูจน์ความจริงทันที
เมื่อปลอดเมียขี้หึง มาลีย่องตามเทิดที่มานั่งตกปลาริมห้วยเพียงลำพัง กระทั่งเขาเผลอเธอจึงจู่โจม ใช้ความเร็วโดยไม่ต้องไปฝึกเรียนวิทยายุทธจากสำนักไหนทั้งนั้น แค่เพียงออกแรงกระโดดคร่อมทับจนเขาล้มหงายหลังและเธอพยายามปลดตะขอกางเกงเขาออก แต่เทิดกลับไม่ให้ความร่วมมือ ปัดป้องเป็นพัลวัล
“มาลี อย่าทำอย่างนี้ มันไม่ดี ใครมาเห็นเข้าเธอจะเสียหายนะ”
เทิดปัดป้องมาลีที่พยายามดึงกางเกงขาสั้นสีเทาออกจากสะโพก หลังจากเธอปลดตะขอกางเกงออกจนเรียบร้อยแล้ว
“ฮื่อ พี่อยู่เฉยๆ เถอะน่า ฉันก็แค่อยากดูเท่านั้นเอง นะ นะพี่ ขอดูหน่อย”
มาลีก้มหน้าลงไปใกล้ๆ กับขอบกางเกงที่สองมือดึงมันอ้าออก เธอชะโงกดูของที่คิดว่า “ใหญ่” เกินมาตรฐานชายไทย
“มึงจะดูอะไรวะ อีมาลี”
เทิดดันใบหน้าม่ายสาวออกห่าง ไม่ให้เธอดูของรักของหวงง่ายๆ
“ก็ดูเอ็นพี่ไง”
“ห๊า! เอ็น อีบ้า เพี้ยนใหญ่แล้วมึง ออกไปกูจะตกปลา”
เทิดใช้ภาษาบ้านๆ พูดกับมาลีที่ยังคงทับร่างอวบอัดลงบนตัวเขา เธอขยับสะโพกไปมาจนผ้าถุงลายตีนเชิงหลุดออกไปกองอยู่ที่หัวเข่า เทิดตาเหลือกเมื่อเห็นกางเกงในสีแดงแจ๊ดแต่มีรอยขาดเป็นรูขนาดเท่าหัวนิ้วโป้งตรงร่องของง่ามก้นพอดี
“ฉันไม่เพี้ยนเหรอพี่ อยากเห็นว่ามันจริงอย่างคนเขาลือกันไหม”
“ลือหาห่าอะไร”
“อ้าว! ก็บอกว่าของพี่ใหญ่ตั้งเก้านิ้วครึ่งน่ะ มันจริงไหม ฉันข้องใจ”
“โอ๊ย! ไปเชื่ออะไรกับคำพูดคน ไป๊ๆ ลงจากตัวกูได้แล้ว ผ้าถุงก็ใส่ให้ดีๆ หลุดหมดแล้ว”
ชายหนุ่มรูปงามแห่งหมู่บ้านเนินหมอกดึงมือซุกซนของแม่ม่ายที่ทำตัวเป็นสาวใจกล้าอยากดูเอ็นของเขาซะงั้น
“ไม่ ฉันอยากเห็นว่ามันยาวใหญ่ขนาดนั้นจริงไหม”
“อ้าว มึงอยากรู้กูบอกให้ก็ได้ เออยาวใหญ่เก้านิ้วครึ่งจริง”
“ห๊า! จริงหรือ”
“อือ กูวัดจากโคนมันยาวไปที่รูก้นโน่น หรืออยากให้ยาวเป็นยี่สิบนิ้วก็วัดไปถึงเอวข้างหลังก็ได้”
เทิดพูดให้ตลกแต่มาลีไม่เชื่อ เธอนั่งคร่อมเอวเขาแล้วถอดเสื้อคอกระเช้าออกพร้อมกับเสื้อยกทรงตัวเก่าที่สายเสื้อยืดยาน
นมใหญ่กว่าฝ่ามือกองอยู่ตรงหน้า เทิดสะดุ้ง ตาเหลือก อ้าปากค้างด้วยความตกใจและเสียววาบในเวลาเดียวกัน
“เฮ้ย! อีมาลี มึงจะบ้าหรือไง ถอดเสื้อในทำไม ใส่เสื้อเดี๋ยวนี้เลย”
“ไม่ใส่ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าพี่จะทนไหวไหม เห็นนมใหญ่เท่ากับลูกมะพร้าวน้ำหอมขนาดนี้และฉันก็เอาร่องขยี้ลงที่เอ็นเหี่ยวๆ ของพี่แบบนี้ แบบนี้ไง อืม อา ซี๊ด”
“มาลี มึงหาว่าของกูเหี่ยวรึ”
“ใช่ เหี่ยวและคงไร้สภาพแล้วด้วย ไม่อย่างนั้นนังบัวเมียพี่มันคงไม่หิ้วกระเป๋าหนีจากพี่ไปหรอก ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ทนอยู่กับผัวเหี่ยวๆ น่ะ”
“ใครบอกมึงว่าของกูเหี่ยว อีบัวมันทนรับของกูไม่ไหว มันก็เลยหนีไปพักร่องพักรูที่บ้านพ่อมัน รอให้หายระบมแล้วค่อยกลับมา”
“จริงรึพี่ อย่างนั้นต้องพิสูจน์แล้วล่ะ ฉันถอดกางเกงในออกด้วยแบบนี้ไหม เห็นไหมของใหญ่ๆ ล้นเนินแบบนี้ ขนก็ดกด้วยนะ”
มาลีลุกขึ้นยืนแล้วร่อนเอวไปมา โชว์ความใหญ่ของเนินที่เต็มไปด้วยขนดกหนา เทิดหายใจติดขัดแล้วเริ่มมีอารมณ์ทางเพศ แม้ว่าไม่เคยรักชอบม่ายสาวมาลีมาก่อน แต่เจอทั้งนมและเนินอย่างนี้ ผู้ชายคนไหนจะทนไหว
เอ็นที่นอนนิ่งในกางเกงในมันเริ่มแข็งตัวขึ้นและแข็งขึ้นจนเต็มที่ ความใหญ่ของมันโด่สูงในกางเกง เขาปวดส่วนปลายร่ำๆ จะงัดออกมาโชว์ให้รู้แล้วรู้รอด
“พอเถอะมาลี มึงอย่าบังคับให้กูทำอย่างนั้นเลย”
“ทำอะไร”
“ก็เอามึงไง มึงรีบๆ ใส่เสื้อผ้าซะ”
“ไม่ ฉันอยากจะเอากับพี่ ฉันไม่กลัวอีบัวหรอก ตายเป็นตาย ยังไง ฉันขอได้เอาเก้านิ้วครึ่งสักที ชาตินี้จะไม่ลืมพระคุณ”
“เออ ถ้าอย่างนั้นมึงได้ตายแน่ อย่าร้องนะมึง”
เทิดพูดจบจับร่างมาลีนอนหงายลงบนเนินดินลาดเอียงริมตลิ่ง เธอรู้งาน แบะขาออกจากกัน ร่องสาวอ้าออกจนเห็นติ่งข้างบน เทิดสูดปากด้วยความเสียว เขาถอดกางเกงนอก กางเกงในและเสื้อออกจากตัวอย่างรวดเร็ว