1

"โอ๊ย! เจ๊ดา ขออีกขวดสิคร้าบบบ"

เสียงยานคานดังขึ้น หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเจ๊ดา ปรายตามองคนเรียก จริงๆ แล้วเธออายุเพียงแค่ยี่สิบเก้าด้วยซ้ำ คนเรียกหน้าแก่กว่าเธอ แถมยังอายุมากกว่าเธอตั้งหลายปี! ฟังแล้วก็ให้เคืองนิดๆ แต่ก็ชินเสียแล้วกับคำเรียกพวกนี้

"ตีหนึ่งแล้วย่ะ เกินเวลาแล้ว ประตูร้านฉันจะปิดแล้ว ไม่ขาย!"

"โธ่ๆๆๆ ประตูปิดแต่ข้างในยังเปิดนี่เจ๊จ๋า มะๆๆ ขออีกขวดน้า กำลังสนุกเลย"

ชลันดาส่ายหน้าน้อยๆ พร้อมกับค้อนให้กับลูกค้าขาประจำของเธอ เมื่อทำงานกลางคืน การเจอะเจอกับคนเมาแบบนี้ก็ต้องทำใจ เพราะพอคนเราเมาแล้วก็มีสารพัด ตั้งแต่เกรียน กวนประสาท จีบ หาเรื่อง และมึนใส่ เธอทำร้านเหล้ามานาน ฉะนั้นจึงมีวิธีรับมือแบบเจ๊ดา...ที่ทำเอาลูกค้าไม่ค่อยจะกล้าหือกับเธอมากนัก

"สองเลยก็ดี"

เสียงทุ้มอีกเสียงดังสำทับ พร้อมกับเงินที่วางบนเคาน์เตอร์ ชลันดามองหน้าเจ้าของเสียงคนที่สอง เขากับลูกน้องคนสนิท มักจะมาดื่มกินที่ร้านเธอแทบเป็นประจำ จนคุ้นหน้าคุ้นตากันดี

"วันนี้อารมณ์ไหน เฮียไทถึงสั่งเพิ่ม อยากเมาเหรอ เมาเดี๋ยวก็อ้วกคาร้านอีกหรอก" แนะ...คนเมาที่มักจะปฏิเสธกันเสียงลั่นว่าไม่เมาไว้ก่อน ถึงกับหรี่ตา แล้วยักไหล่

"วันนี้ถูกหวย เลยจัดหนักสักหน่อย ขัดข้องไม่ขาย บอกได้นะเจ๊"

"ช่ายยย บอกด้ายยยย วันนี้สองเราจะมาววว อยากมาววววว"

เสียงลูกน้องดังสนับสนุน ชลันดาได้แต่สั่นหน้า แล้วก็หยิบเบียร์แช่เย็นจนเป็นวุ้นให้สองหนุ่มอีกคนล่ะขวด พร้อมกับท้าวเอว แล้วชี้นาฬิกาที่ข้อมือของคนซึ่งเป็นลูกพี่

"เข็มยาวชี้เลขสิบสองอีกหน ฉันจะปิดร้าน งดขาย ตอนนี้อยากกิน ก็กินเข้าไป"

"โอเคเลยเจ๊"

ไทยิ้มตาพราวส่งให้ คนมองใจสะดุดไปนิด กับสายตาคมกริบพราวระยับนั่น เธอสะบัดหน้าหนีสองหนุ่ม แล้วให้บริการแขกรายอื่นที่ยังคงอยู่สนุกต่อ ไม่ยอมกลับบ้าน แม้ประตูร้านจะปิดลงครึ่งหนึ่งแล้วก็ตามที

"เฮียไท ไปเรียกแกว่าเจ๊ๆ เดี๋ยวก็ขวดปลิวอีกหรอก"

เคนกระซิบลูกพี่ เขาเองก็แกล้งเรียกสาวเจ้าของร้านเหล้าว่าเจ๊ๆ ไปอย่างนั้น ทั้งที่รู้ว่าเจ้าหล่อนน่าจะอายุอ่อนกว่าเขา แถมยังหน้าเด็กกว่าเขา แล้วเจ้าหล่อนก็หน้างอทุกหนเวลาที่เขาแกล้งเรียกว่าอย่างนั้น

"หึๆ ก็สนุกดี"

ลูกพี่หัวเราะหึๆ ปรกติแล้วไทที่มักจะเพียงยิ้มเรี่ยๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจานัก แต่จะพูดเยอะมากขึ้นเวลาดื่ม หัวเราะเสียงดังเวลาเมา มันทำให้ลูกพี่ของเขามีเสน่ห์เอามากเวลายิ้มทำตาเยิ้มตาพราวแบบนี้

ไทเป็นคนตัวสูง ไหล่กว้าง หุ่นของเขาเรียกได้ว่าบาดใจสาว แม้จะอยู่ในชุดมอซอขนาดไหนก็ตามที ใบหน้าของเขาขนาดรกครึ้มไปด้วยหนวดเคราที่เจ้าตัวโกนบ้างไม่โกนบ้างเพราะขี้เกียจ ฮอร์โมนเพศชายค่อนข้างมากทำให้มันขึ้นอย่างรวดเร็ว ผมของเขาดกหนาตอนนี้ไว้ยาวเพราะไม่มีเวลาตัด จึงรวบไว้ง่ายๆ นัยน์ตาคมปลาบดุดัน ที่ทั้งมีเสน่ห์และน่าเกรงขามไปในเวลาเดียวกัน จมูกของเขาขึ้นสันสวย ริมฝีปากได้รูปหยักหนาเล็กน้อย ด้วยรูปร่างหน้าตานั้น ทำให้เขาเป็นหนุ่มหล่อคมแบบไทยสไตส์ มาดของเฮียไทเหมือนพระเอกในภาพยนตร์สมัยก่อน หล่อแบบไทยแท้ แท้แบบย้อนยุคเสียด้วย

โดยเฉพาะลูกค้าสาวๆ ล่ะก็ เวลาส่งดอกเบี้ยให้กับเฮียไทที ก็แทบอยากจะแถมเอาอย่างอื่นมาด้วย ซึ่งเฮียไทก็มีกฎตายตัวในการทำงานว่า ไม่แตะไม่ฟันลูกค้า ห้ามรับดอกเป็นอย่างอื่น (แต่ถ้ารับก็ต้องใช้แทน) ห้ามเล่นยา ส่วนเหล้าน่ะ ลูกพี่ไม่ห้าม แถมมีชวนไปเมาด้วยกัน

เคนเป็นเด็กเดินโพยบอลมาก่อน และทำอีกหลายอาชีพที่ไม่ค่อยสุจริตนัก ยืนยาวมาจนถึงอาชีพปัจจุบัน อย่างคนเก็บเงินกู้รายวัน ที่จะเรียกว่าอาชีพสุจริตก็ไม่ใคร่เต็มปาก จะเรียกว่ามิจฉาชีพก็ไม่ใช่ เป็นอันว่าเป็นอาชีพครึ่งๆ กลางๆ เทาๆ ระหว่างสีดำสีขาวของสังคมก็แล้วกัน

ลูกพี่ของเขาเฮียไท ความเป็นมาไม่ค่อยปรากฏนัก แต่เฮียไทมักจะมีคำพูดคำสอน ที่บอกได้ว่าเจ้าตัวเรียนมาไม่น้อย เขาเคยไปที่บ้านของเฮียไทที่อยู่ต่างจังหวัด ก็เห็นแวบๆ ว่ามีรูปรับปริญญาเลยล่ะ พ่อแม่เวลาเอ่ยถึงเฮียไทมักจะเอ่ยถึงด้วยความภูมิใจ พวกท่านยังอยู่ทั้งคู่ สุขสบายดีที่จังหวัดทางภาคใต้ โดยมีเฮียไทส่งเงินให้ใช้ทุกเดือน

เฮียไทมาลงทุนออกเงินกู้นอกระบบ โดยรับเขามาเป็นผู้ช่วย ตอนแรกเคนเองก็กู้เงินของเฮียไทนี่แหละ ตอนนั้นกู้เพราะแม่ป่วยหนัก กู้จนส่งไม่ทันเพราะมัวแต่ไปดูแลแกที่โรงพยาบาลจนไม่ได้หาเงิน ตอนแรกนึกว่าจะซวยเสียแล้ว...เพราะหน้าตาคนให้กู้ก็...น่าเกรงขามขนาดหนัก แต่พอเฮียไทมาตามดอกเขาถึงบ้านด้วยตัวเองเนื่องจากเขาไม่ได้ส่งดอกมาเป็นเดือน สภาพของเขาและมารดาที่เฮียไทเห็น มันทำให้เคนหมดหนี้...และได้งาน

‘มึงเป็นคนดีนะ’

เฮียไทพูดสั้นๆ แล้วก็ถามเขาว่าจะทำงานด้วยไหม เท่านั้น เคนก็ได้งาน ติดสอยห้อยตามชายหนุ่มราวกับพี่น้องท้องเดียวกันก็ไม่ปาน เรียกได้ว่าใครมีเรื่องกับเฮียไท กล้าทำอะไรเฮียไท ก็ข้ามศพไอ้เคนไปก่อนเถอะ!

ไทและลูกน้องคู่ใจดื่มเบียร์กันจนหมดขวด และพยายามต่อรองขออีกขวด แต่โดนชลันดาไล่ออกมาเสียจากร้าน เสียงแหวดๆ ของเธอทำให้ไทอมยิ้ม แล้วก็หัวเราะ เคนมองลูกพี่ที่หัวเราะปากบานขนาดนั้น ก็มีอันต้องขมวดคิ้ว สงสัยอย่างเมาๆ ว่าลูกพี่หัวเราะอะไรนักหนา

"ขำอะไรอะลูกพี่"

"ขำยัยเจ๊ดา" ไทปาดน้ำตา แล้วเริ่มนินทาสาวเจ้าของร้านเหล้า

"เสียงดี เสียงดัง ตั้งแต่ทุ่มจนถึงตีสอง ด่าเก่งยังไงก็ด่าเก่งยังนั้น แว้ดๆๆๆ เหมือนตั้งโปรแกรมอัตโนมัติไว้ ว่าจะต้องทำตัวเป็นแม่ของทุกคนในร้าน อย่าทำนั่นนะ อย่าทำนี่นะ ก็แกแบบนั้น ก็แกแบบนี้ นี่ตกลงพวกเรามากินเหล้า หรือมาโรงเรียนอบรมดัดสันดานกันหว่า"