ป่วนหัวใจ ยัยซุปตาร์

คลับสุดหรูใจกลางเมืองลาสเวกัส ในรัฐเนวาดา ประเทศสหรัฐอเมริกา ปรากฏร่างระหงของหญิงสาวชาวเอเชียนั่งดื่มอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์เพียงลำพัง ใบหน้าสวยหวานส่อแววอมทุกข์ ชุดเดรสสีแดงเพลิงสุดเซ็กซี่ที่อยู่บนร่างกายของเธอนั้นช่างเปิดเผยอวดผิวขาวเนียนต่อสายตาคนมองยิ่งนัก ผมสีดำสลวยยาวไปจนถึงกลางหลังปกปิดแผ่นหลังเนียนเอาไว้ มือบางยกแก้ววิสกี้ชั้นดีขึ้นมาจิบครั้งแล้วครั้งเล่า มีหนุ่มๆ ตาน้ำข้าวหน้าตาดีแวะเวียนเข้ามาทักทายและขอนั่งกับเธอ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจจะมองใครหรือพูดคุยกับใคร จนหนุ่มๆ ยอมแพ้ในความเย็นชาของสาวสวยแล้วล่าถอยไปเอง

“ขอโทษนะครับ คนไทยหรือเปล่าครับ” ภาษาไทยที่ฟังไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ดังขึ้นไม่ไกลมาก จนใบหน้าสวยหันไปตามเสียง ใบหน้าหล่อเหลา จมูกโด่งสันเป็นคม ผมสั้นจัดทรงสีน้ำตาลเข้ม แววตาคมกล้าที่มองมาทำให้ใจสาวสั่น ริมฝีปากหนาสีกุหลาบฉีกยิ้มบางๆ ชายหนุ่มตรงหน้าน่าจะมีส่วนสูงราวๆ 185 เซนติเมตรเห็นจะได้ หุ่นของเขาเหมือนกับพวกดารานายแบบที่เธอทำงานร่วมกันอยู่บ่อยๆ

“เอ่อ ค่ะ..” เขาคงไม่รู้จักเธอ หญิงสาวเลยตอบออกไป

“สวัสดีครับ ผมชื่อซัน ครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรหรือครับ” ซัน สุริยัน วงศ์พิวัฒน์เอ่ยทักทายพร้อมส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรให้หญิงสาวที่เขาแน่ใจแล้วว่าเป็นสาวไทย เธอสวย สวยมาก สวยแบบสะกดใจเขาได้ไม่ยากเลยทีเดียว เขาสังเกตเธอตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามานั่งตรงนี้และเริ่มสั่งเครื่องดื่มมาดื่มแล้ว

“อะเอ่อ....ฉันชื่อ... วารีค่ะ” เธอเลือกที่จะไม่บอกชื่อจริงๆ กับเขาเพราะยังไม่แน่ใจว่าหนุ่มตรงหน้าแค่มาเที่ยวที่นี่หรือมาอาศัยอยู่นี่กันแน่

“ยินดีที่ได้พบคุณวารีที่นี่นะครับ ผมมาเรียนอยู่ที่นี่ตั้งแต่อายุ7ขวบ เลยทำให้ภาษาไทยไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ ต้องขอโทษด้วยนะครับถ้าพูดอะไรผิดไปบ้าง” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างยินดี ก่อนที่จะยิ้มเขินยามเอ่ยถึงภาษาบ้านเกิดของตน หญิงสาวยิ้มตามเขาเล็กน้อย และผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ เขาไม่รู้จักเธอแน่นอน เพราะเธอเพิ่งจะรับงานในวงการแบบจริงๆ จังๆ ตอนอายุ18 ปีซึ่งดูจากหน้าเขาแล้ว เขาน่าจะแก่กว่าเธอด้วยซ้ำ

“ยินดีที่ได้พบคุณซันเช่นกันค่ะ”

“ผมดีใจจังครับ นานๆ ทีจะได้เจอคนไทยด้วยกัน” ชายหนุ่มพยายามชักชวนเธอพูดคุยพร้อมทั้งสังเกตใบหน้างามที่แม้จะยิ้มให้เขา แต่สายตาเธอมันก็ดูเศร้าๆ แปลกๆ

“แปลกนะคะ เมืองนี้ฉันคิดว่าคนไทยน่าจะชอบมาเที่ยวกันซะอีก” หญิงสาวมองไปรอบๆ คลับก็พบว่าไม่มีคนไทยอยู่จริงๆ แบบที่เขาบอกนั่นแหละ

“นานๆ ทีครับ ข้างนอกน่ะพบบ่อย แต่ในคลับนี้ไม่ค่อยเจอเท่าไหร่” คลับนี้ขึ้นชื่อว่าเครื่องดื่มราคาแพงหูฉี่ และค่อนข้างเก็บความลับของลูกค้าที่มาใช้บริการ แน่นอนสาวสวยตรงหน้าคงจะไม่ใช่สาวๆ ที่มีฐานะธรรมดา เธออาจจะเป็นทายาทเศรษฐีเมืองไทยที่อยากมาพักผ่อนในเมืองแห่งนี้ก็เป็นได้

“อ๋อ..ค่ะ แล้วนี่คุณมาคนเดียวหรอคะ” เสียงหวานเอ่ยถามออกไปพร้อมกับยกข้อศอกขึ้นตั้งเพื่อวางคางบนฝ่ามือเล็ก ชายหนุ่มมองการกระทำที่น่ารักของสาวสวยตรงหน้าแล้วอดใจสั่นไม่ได้ เธอทำเหมือนกำลังยั่วยวนชวนให้เขามองเธอ แต่จริงๆ แล้วมันเป็นท่าทีธรรมชาติของคนที่ดื่มเข้าไปมากต่างหาก

“ครับ.. อันที่จริงผมเป็นหุ้นส่วนกับเจ้าของคลับนี้” ซัน สุริยันยอมเฉลยออกมาเพราะดูเธอไม่ได้สนใจเขาเลยด้วยซ้ำ

“คุณมีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า เล่าให้ผมฟัง ระบายมันออกมาบ้างก็ได้นะครับ ผมเห็นคุณนั่งเศร้ามาได้สักพักละ” ชายหนุ่มเริ่มเปิดประเด็นทันที หญิงสาวยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบอีกครั้ง ใบหน้าหวานเศร้าลงจนเขารู้สึกปวดใจแทนเธอ

“คือ... ฉันถูกแฟนนอกใจค่ะ” เธอหันไปจ้องหน้าเขา ก่อนที่จะตัดสินใจเอ่ยออกมา

น้ำตาของเธอคลอเบ้ายามนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งจะพบเจอมา เธอถูกเพื่อนสนิทกับแฟนหักหลังแบบไม่มีชิ้นดี แฟนที่กำลังจะหมั้นกันในไม่ช้าแอบกินกับเพื่อนสนิทข้างกายมานานแรมปี หรืออาจจะหลายปีแล้วเธอก็ไม่แน่ใจ เพราะเธอต้องการเก็บรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ในวันแต่งงานเหมือนที่คุณแม่หนูนาคอยสั่งสอน เรื่องนี้เธอไม่โทษมารดาเพราะคนที่ผิดคือผู้ชายมักมากคนนั้นที่ไม่รู้จักอดทนรอคอยมากกว่า

เมื่อวานก่อนเธอเห็นกับตาว่าสองคนนั้นกำลังมีอะไรลึกซึ้งกัน เพราะเธอนั้นกะจะไปเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่ม หากแต่เขาดันเซอร์ไพร้ส์เธอกลับด้วยเรื่องที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดหัวใจ เพื่อนที่คิดว่าสนิทและรู้จักกันเป็นอย่างดีก็ช่างใจร้าย ถ้านุชวีราเดินเข้ามาบอกเธอตรงๆ ว่าเธอชอบพอกับภูวิช เธอจะยอมหลีกทางให้เพื่อนเอง เพราะภูวิชเป็นคนเข้าหาเธอก่อน เขาจีบเธอตอนที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัย เขาอายุมากกว่าเธอ2ปี ตอนนั้นเธอเพิ่งจะ20 และไม่เคยมีแฟนมาก่อน พอถูกเขาตามตื๊อนานๆ เข้าจึงตัดสินใจยอมคบด้วย ที่เธอเสียใจ เป็นเพราะเพื่อนสนิทของเธอมากกว่าที่แอบชอบชายหนุ่มมานานกลับไม่บอกกับเธอ ยอมเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ให้คนที่แอบรักโดยไม่สนใจเลยว่าถ้าเธอรู้มาเธอจะเจ็บปวดใจขนาดไหน

‘น้ำ..ฮึก... นุชขอโทษ อย่าโกรธพี่ภูเลยนะ..ฮึก... พี่ภูรักน้ำนะ” เสียงหวานปนสะอื้นของนุชวีราเอ่ยออกมาพร้อมทั้งน้ำตา

“หึ รักหรอ...นุช เราโกรธ โกรธทั้งเธอและพี่ภูนั่นแหละ ทั้งสองคนทำร้ายจิตใจของน้ำได้ยังไง ถ้าชอบกันรักกัน อยากนอนด้วยกันก็บอกน้ำตรงๆ สิ มาทำให้น้ำเป็นเหมือนควายที่ถูกสวมเขาได้ยังไง” เสียงหวานตวาดดังลั่นไปทั้งห้อง

“น้ำ!! ฟังพี่ก่อนนะครับ น้องนุชกับพี่เราสองคนก็แค่มีความสุขด้วยกันเฉยๆ เราไม่ได้คิดอะไรเกินไปกว่าพี่น้องกันเลยนะ และที่พี่ทำแบบนี้ก็เพราะต้องการให้เกียรติน้องน้ำยังไงล่ะ แต่พี่เป็นผู้ชายนะ จะไม่ให้พี่ได้ปลดปล่อยเลยพี่จะทนไหวได้ยังไงกัน” เสียงของภูวิชดังขึ้นบ้าง เขาไม่สำนึกเลยสักนิด คำพูดที่เขาเอ่ยออกมานั้นเห็นแก่ตัวที่สุด ไม่ใช่มีแค่ร่างระหงของธารน้ำเท่านั้นที่สั่นสะท้าน ร่างอวบอิ่มของนุชวีราก็สั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวดเช่นกัน

“หยุด เป็นพี่น้อง พี่น้องท้องชนกันเหรอคะ มีความสุขด้วยกันแบบเนื้อแนบเนื้อ พี่ภูคิดว่าน้ำยังจะอยากได้พี่ภูเป็นสามีอีกไหม หึ!! คนหนึ่งก็เพื่อนที่รัก อีกคนก็แฟนที่คิดว่าจะแต่งงานด้วย พอ!!! พอกันที จากนี้ไปขอให้เราจบกัน ขอเชิญพี่ภูมีความสุขแบบพี่น้องกับยัยนุชไปเลยค่ะ แล้วขอร้องอย่าตามมารังควานน้ำ ถ้าเรื่องนี้รู้ไปถึงหูน้องชายน้ำ พี่ภูกับยัยนุชไม่มีทางได้ลืมตาอ้าปากอยู่ในวงการอีกแน่” เสียงหวานสั่นเครือ ตวาดลั่นไม่สนใจใครอีกต่อไป เธอเจ็บปวดหัวใจจนน้ำตามันไหลย้อนกลับ มันไม่ไหลออกมานั่นยิ่งทำให้เธอเจ็บ เธอหันไปมองใบหน้าหวานนองน้ำตาของเพื่อนที่คิดว่าสนิทที่สุดก่อนที่จะหันไปมองหน้าของผู้ชายที่เคยคิดว่าจะฝากชีวิตไว้ด้วยอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะวิ่งออกมาจากห้องเริงรักของทั้งคู่โดยไม่สนใจหันกลับไปมองตามเสียงเรียกที่ดังมาอีกเลย

ภาพเหตุการณ์ตอนที่เธอนั่งเคลียร์กับภูวิชและนุชวีราไหลย้อนเข้ามาเป็นฉากๆ จนเสียงทุ้มของชายหนุ่มตรงหน้าดังขึ้นเรียกสติของเธอให้กลับคืนมา

“คุณวารีเป็นผู้หญิงที่ดี และมีคุณค่ามากๆ ครับ ในเมื่อผู้ชายคนนั้นไม่เห็นค่าเพชรแท้แบบคุณวารี คุณก็อย่าเก็บเอาเรื่องที่ผ่านไปแล้วมาคิดให้ตัวเองเจ็บช้ำใจอีกเลยนะครับ ผมว่ารอยยิ้มของคุณมันดีกว่าน้ำตาและแววตาเศร้าๆ เสียด้วยซ้ำ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นราวกับต้องการปลอบโยนหญิงสาวที่เขารู้สึกถูกใจตรงหน้า หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาสบตาคมของเขาก่อนที่จะฉีกยิ้มให้เพียงเล็กน้อย

สองหนุ่มสาวนั่งดื่มและพูดคุย แลกเปลี่ยนประสบการณ์เรื่องการท่องเที่ยว ซึ่งน่าจะเป็นเรื่องเดียวที่เขาและเธอชอบเหมือนกันและคุยกันถูกคอที่สุด ทั้งสองคนทำความรู้จักกันไปนานหลายชั่วโมง หญิงสาวพูดกับเขาหลายๆ เรื่อง ยกเว้นเรื่องส่วนตัวกับเรื่องครอบครัว ส่วนชายหนุ่มเป็นคนคุยสนุกและทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก ความเสียใจที่ได้พบเจอมาเริ่มบางเบา ชายหนุ่มจึงได้เห็นรอยยิ้มและได้ยินเสียงหัวเราะสดใสจากสาวสวยตรงหน้าได้อย่างชัดเจน เขาตกหลุมรักเธอ เขายอมรับแบบไม่อายเลยว่า เขาตกหลุมรักสาวไทยตรงหน้าเข้าให้แล้ว