ตอนที่3 ครั้งแรก

ตอนที่3 ครั้งแรก

“แน่นอนว่าขึ้นหมดแล้วสิครับ!” หลินหยางตอบกลับไปอย่างไม่พอใจ “หรือถ้าคุณไม่เชื่อ ผมจะถอดให้คุณดูก็ได้”

“ฮ่าๆ ถึงอย่างไรฉันก็ไม่เชื่อ ฉันไม่รู้สึกปวดท้องแล้วล่ะ เข็มเล่มนี้จะดึงออกไหม?” เซี่ยผิงเอ่ยถามเขากลับ

“ได้ เดี๋ยวผมจะดึงออกให้” การปักเข็มนั้นค่อนข้างจะสิ้นเปลืองพละกำลัง แต่การดึงเข็มออกมานั้นค่อนข้างจะผ่อนคลายกว่าเยอะ หลินหยางดึงเข็มที่ฝังบนร่างกายเธอออกจนครบทั้งเก้าเข็ม

“เด็กอย่างเธอทักษะทางการแพทย์สูงไม่เบาเลย เชื่อว่าเธอคงจะเทียบเท่ากับระดับฝีมือของปู่เธอได้แน่ๆ ราคาเท่าไหร่หรือ เดี๋ยวฉันจ่ายเงินให้” เซี่ยผิงหัวเราะพลางเอ่ยถามออกไป

“จะเก็บเงินได้อย่างไร ก็เราเป็นเพื่อนบ้านกัน คุณอยู่คุยเป็นเพื่อนผมก็พอ” หลินหยางรีบบอกปฏิเสธไป

“อยู่คุยเป็นเพื่อนเธออย่างนั้นหรือ? แล้วนั่นสายตาของเธอมองอะไรอยู่กัน? หรือว่าจะต้องให้ฉันไม่ใส่เสื้อผ้าแบบนี้อยู่คุยเป็นเพื่อนเธอกัน?” เซี่ยผิงมองไปยังสายตาของเขาที่จ้องมองอยู่ที่หน้าอกของเธอ ถามออกไปอย่างอดขำไม่ได้

“ผมตรวจร่างกายให้คุณไงไม่ดีหรือ” หลินหยางปากแข็งเอ่ยตอบกลับไป

“ฮ่าๆ ดูเหมือนตรงที่เธอกำลังตรวจอยู่นี่ไม่ค่อยจะถูกที่เท่าไหร่นะ ฉันปวดท้องแต่เธอมองหน้าอกฉันทำไมกัน? เห็นว่าเธอไม่เคยเห็นผู้หญิง มารักษาตัวกับเธอเธอก็ไม่คิดเงิน ถ้าอย่างนั้นฉันให้เธอลูบคลำเสียหน่อยดีไหม” เมื่อเธอเอ่ยจบก็ลุกขึ้นนั่ง อากาศอุ่นๆผ่านไปยังข้างๆหูของเขา หลินหยางรู้สึกว่าหัวสมองของเขาราวกับกำลังจะมีเสียงระเบิด จนแทบจะทนไม่ไหว

สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หลินหยางยื่นมือออกไปค่อยๆผลักเซี่ยผิงที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงของเขาให้นอนลงบนเตียง

“ทำไมหรือ? ฉันนั่งแบบนั้นแล้วเธอลูบคลำไม่ถนัดหรืออย่างไรกัน?” เธอเห็นท่าทางของเขาแล้วจึงหัวเราะออกมา

หลินหยางนั่งลงบนเตียง สองมืออันสั่นเทาลูบลงบนหน้าอกของเธอ ความรู้สึกอ่อนนุ่มและละเอียดอ่อนเกิดขึ้นมาในทันที แววตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

เซี่ยผิงที่ไม่ได้โดนผู้ชายสัมผัสมานาน รู้สึกราวกับมีกระแสไฟวิ่งแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย ร่างกายกระตุก ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางออกมา

เสียงครางนี้ นับว่าเป็นการกระตุ้นความกล้าหาญของหลินหยางอย่างไร้ขีดจำกัด ราวกับจุดประกายระเบิด หลินหยางไม่สนใจอะไรอื่นทั้งนั้น ก้มหน้าลงแล้วงับเข้าที่หน้าอกของเซี่ยผิงในทันที

แต่เนื่องด้วยเซี่ยผิงที่ยังนึกถึงคุณธรรมความถูกต้องทำให้เธอไม่อยากจะยอมรับสภาพที่เป็นอยู่เช่นนี้ สองมีที่จัเอ้อหนิวู่ที่ศรีษะของหลินหยาง อยากจะผลักเขาออกไป แต่ร่างกายที่อยู่ภายใต้ปากและลิ้นที่กำลังถูกดูดดื่มอยู่นั้น กลับทำใจที่จะผลักเขาออกไปไม่ได้

ความรู้สึกสุขใจเช่นนี้เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของเธอเริ่มค่อยๆเบลอ ลมหายใจค่อยๆถี่ขึ้น จากเดิมที่อยากจะผลักเขาออกไป แต่ตอนนี้สองมือกลับจับเข้าที่ศรีษะของเขาไว้แน่น เพื่อให้เขากัดได้แน่นขึ้น

ทุกอย่างดำเนินเช่นนี้ไปประมาณเจ็ดถึงแปดนาที หลินหยางเงยหน้าขึ้นหอบหายใจถี่ เนื้อขาวๆราวกับคลื่นลูกใหญ่ที่ซัดมานั้น แทบจะทำให้เกือบหายใจไม่ออก

ในขณะนั้นแก้มทั้งสองข้างของเซี่ยผิงมีสีแดงเรื่อ มองไปยังหลินหยางด้วยแววตาออดอ้อน เลยจึงเอ่ยกับเขา "เจ้ากระต่ายน้อย ครั้งนี้ดูเหมือนเธอจะเอาเปรียบฉันมากเกินไปแล้ว ไหนลองให้ฉันเห็นตรงนั้นของเธอหน่อยซิว่าจะใหญ่ขนาดไหน และมีขนขึ้นครบหมดหรือยัง"

ว่าแล้วดังนั้นเธอจึงยื่นมือไปจับตรงเป้าของหลินหยาง เป็นจุดที่แข็งแกร่ง อีกทั้งยังส่งความเร่าร้อนผ่านทะลุกางเกงออกมา

"ใหญ่ขนาดนี้เชียวหรือ!" เมื่อรับรู้ถึงความยาวของหลินหยางแล้วนั้น เธอถึงกับต้องอ้าปากออกมา

"คุณสวยจริงๆ" ในขณะนั้นหลินหยางถอดรองเท้าทิ้งไว้ แล้วพุ่งเข้าไปจูบปากของหญิงสาวตรงหน้า

หลินหยางหน้าตาไม่ได้เลวร้าย และเธอเองก็ไม่ได้รู้สึกไม่ชอบเขา ณ เวลานั้นร่างกายของเธอถูกเขาลูบไร้ไปเสียหมด เส้นบางที่เธอสร้างขึ้นไว้เพื่อปกป้องตัวเองในใจก็เริ่มที่จะลดลงเรื่อยๆ ปากอ้ารับและยื่นลิ้นออกมารับการจูบแลกลิ้นกันกับเขา

แต่การหยอกล้อเมื่อซักครู่ของหลินหยางนั้น ยิ่งทำให้เซี่ยผิงรู้สึกว่าร่างกายราวกับกระแสน้ำที่กำลังขึ้นๆลงๆ ไหลไปตามอำเภอใจ เธอปรารถนาอย่างยิ่งที่จะให้หลินหยางมาเด็ดดมตัวเอง

เมื่อเห็นว่าเซี่ยผิงไม่ได้ขัดขืน ทั้งยังให้ความร่วมมือในการจูบกับเขาแล้วนั้น หลินหยางยิ่งมีความกล้ามากยิ่งขึ้น เขาจึงปลดเข็มขัดของเธอออก แล้วดึงกางเกงขาสั้นที่เธอใส่อยู่ลง ขาขาวนวลเนียนของเธอปรากฏอยู่ตรงหน้า

เซี่ยผิงที่ถูกเขาจุดไฟลุกขึ้นมาเช่นนั้น ก็ยื่นมือออกไปดึงเสื้อของหลินหยางให้หลุดออก

ทั้งสองออกแรงกันอย่างบ้าคลั่ง จนกระทั่งผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง หลินหยางเอ่ยขึ้นด้วยลมหายใจหอบถี่ แล้วเอ่ยถามร่างบางของเซี่ยผิงที่ไร้เรี่ยวแรงอยู่บนร่างของเขา “ผมจะไม่ไหวแล้ว ทำอย่างไรดี?”

“อย่าปล่อยเข้าไปนะ มาที่ปากของฉันนี่” เซี่ยผิงรีบเอ่ยห้ามไว้

หลินหยางจึงรีบดึงออกมา แล้วคุกเข่าลงข้างๆเธอ เซี่ยผิงยกร่างของตัวเองขึ้นพร้อมกลับสอดศรีษะเข้าไปตรงหว่างของของเขา

ลิ้นที่ตวัดราวกับงูของเธอนั้นจัดการกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า และร่างของหลินหยางก็กระตุก ทำให้ท่อนร้อนนั้นไม่ได้เข้าไปอยู่ในปากของเธอทั้งหมด