02 มีอะไรกับฉัน...

@มหาวิทยาลัย

"มองหาใครอยู่เหรอน้องพัดชา"เสียงเข้มเอ่ยถามร่างบางที่กำลังชะเง้อหน้ามองหาใครอยู่อย่างใจจดใจจ่อ

"มองหาหยกอยู่ค่ะพี่นับล่า พี่เห็นหยกบ้างหรือเปล่า"ร่างเล็กพูดพลางชะเง้อจนคอยาว

"ไม่เห็นนะ มีอะไรหรือเปล่า"

"วันนี้หยกไม่มาเรียนค่ะ โทรไปก็ไม่รับ"เธอพูดด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสนิท

"ลองโทรไปที่บ้านหรือยังล่ะ เผื่อไม่สบาย"

"โทรแล้วค่ะ แต่ที่บ้านบอกว่าหยกออกมาตั้งแต่เช้าแล้ว"

"...."

"พี่นับล่าช่วยพัดชาตามหาหยกหน่อยได้ไหมคะ พัดชาเป็นห่วงหยก"หญิงสาวเขย่าแขนชายหนุ่มเบาๆ

"อ่าว ๆ ไอ้นับล่าอะไรกะน้องสาวกูวะ!"เสียงทุ้มเข้มดังมาแต่ไกล พีระพี่ชายของพัดชา เพื่อนรักเพื่อนตายของนับล่า

"พี่พี! พี่พีเห็นหยกบ้างหรือเปล่าคะ หยกหายไปไหนไม่รู้"เธอพูดอย่างร้อนรนพลางปล่อยมือจากแขนแกร่งของชายอีกคนไปจับของพี่ชายตนเองแทน

"ห๊ะ!! หยกหายไป"ชายหนุ่มอุทานออกมาอย่างตกใจ

"ใช่ค่ะ"

"ละ แล้วโทรหาหยกหรือยัง ได้ติดต่อไปที่บ้านไหม"

"โทรแล้วค่ะแต่หยกไม่รับ ที่บ้านก็ไม่มีใครรู้ว่าหยกไปไหน"

"แล้วจีพีเอสล่ะ ลองตามในจีพีเอสยัง"

"...."เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดจีพีเอสของเพื่อนสนิททันที

"มะ ไม่เจอค่ะ จีพีเอสถูกปิดการใช้งาน"เธอพูดเสียงแผ่ว

"....."ทุกคนได้แต่ยืนมองหน้ากัน พยายามติดต่อหาใบหยกทุกวิถีทางแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้เลย

เวลาผ่านไป

21:00น.

"หรือว่า!!"ร่างเล็กพูดโพล่งขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้นพรวดจนชายหนุ่มทั้งสองพากันตกใจ

"อะไรของแก พัดชา"

"???"

"เมื่อคืนพัดชากับหยกเราไปเที่ยวคลับด้วยกัน หยกอาจจะอยู่ที่นั่น"

"....."ชายหนุ่มทั้งสองหันมองหน้ากัน

"เราไปตามหาหยกกันที่นั่นเถอะค่ะ หยกอาจจะอยู่ที่นั่น"

"ไปสิ"พีระลุกขึ้นรีบเดินตรงไปที่รถเก๋งคันเก่าของตัวเองทันที

บรืนนน

รถแล่นออกจากลานจอดรถมหาวิทยาลัยอย่างรวดเร็ว

ไม่นานก็มาถึงหน้าคลับใหญ่ สิ่งอโคจรที่สองสาวได้มาเที่ยวดื่มกินกันเมื่อวาน

"หยกอยู่ที่นี่จริงๆด้วย!"เธอชี้ไปที่รถสปอร์ตหรูของใบหยก รถสปอร์ตรุ่นใหม่ที่ราคาไม่ต่ำกว่า20ล้าน

"ดะ เดี๋ยวนะ พี่ถามก่อนว่าเราสองคนเข้าไปได้ไง อายุไม่ถึง20"พีระเริ่มสงสัย เพราะน้องสาวของเขาเพิ่งจะอายุเพียง19ปี

"เอ่ออ"

"มึงจะซักถามทำไมวะไอ้พี เรื่องมันผ่านมาแล้ว แล้วนี่จะเอาไงต่อจะเข้าไปหรือกลับ"นับล่าพูดขึ้นมาเมื่อพีระเริ่มเข้มขรึมใส่น้องสาว

"พัดชาจะเข้าไปค่ะ แล้วจะพาหยกกลับบ้านด้วย"

"...."

"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่เข้าไปตามหาให้เอง"พีระพูดขึ้นมา

"...."ร่างเล็กหันไปมองพลางขมวดคิ้ว

"เราอายุไม่ถึง ไม่เข้าไปอ่ะดีแล้ว"

"แต่พัดชาเป็นห่วงหยกนี่คะ"เธอพูดท้วง

"ไอ้นับล่า ฝากน้องกูด้วยนะ"พีระหันไปบอกเพื่อนสนิท

"เดี๋ยวกูไปตามให้เอง มึงอยู่กับน้องมึงนี่แหละ"ชายหนุ่มพูดหน่ายๆก่อนจะสาวเท้ายาวๆเข้าไปด้านใน

@ด้านในคลับหรู

ผีเสื้อราตรีกำลังโยกย้ายส่ายร่อนเอวไปมาตามจังหวะเสียงเพลงที่ดังก้องอยู่ แต่มีร่างนึงที่สะดุดสายตาอันคมกริบของชายหนุ่ม คือคนที่ทุกคนกำลังตามหา เธออยู่ในชุดนักศึกษารัดปลิ้นพลางร่อนเอวอย่างหยดย้อยให้ชายหนุ่มแถวนั้นได้เชยชมเรือนร่างของเธอ

ชายหนุ่มมองอย่างโกรธเคืองเพราะทุกคนตามหาเธอกันอย่างไม่เป็นอันทำอะไร แต่เธอกลับมามีความสุขอยู่ที่อโคจรเช่นนี้

เขายืนมองดูว่าเธอจะทำอะไรต่อ ทว่า...เธอหยิบแก้วน้ำเมามาเทราดที่หน้าอกของตัวเองจนเปียกชุ่ม เผยให้เห็นเนื้อในที่ซุกซ่อนอยู่ภายในเสื้อนักศึกษา

"วู้ววว เด็ดมากน้องจ๋าา"

"ขาวจั๊วะ! เป็นแม่ของลูกพี่มั้ยครับ"

เสียงผู้ชายแถวนั้นเอ่ยแซวอย่างได้ใจ เธอปลดกระดุมเสื้อลงเล็กน้อยพอให้เห็นเนื้อสีขาวที่เนินอกตูมใหญ่ พลางมองตาของชายกลุ่มพวกนั้นอย่างยั่วยวน

หมับบ!!

นับล่าทนดูไม่ไหว เขาแหวกฝูงชนไปลากใบหยกออกมาทันที

"โอ้ยย ปล่อยนะ กรี๊ดดด ไอ้บ้า"ใบหยกโวยวายเสียงดังพลางดิ้นอย่างแรงเพื่อให้แขนของเธอหลุดจากพันธะนั้น

"ใครสั่งใครสอนให้ทำตัวแบบนั้น แล้วนี่อายุเท่าไหร่ทำไมถึงเข้ามาในที่แบบนี้ได้"นับล่าพูดอย่างเหลืออด

"แล้วมายุ่งอะไรด้วย ไม่รู้จักกันก็อย่ามายุ่ง!!มันเรื่องของฉัน"เธอสะบัดแขนอย่างแรงจนตัวเซถลาเกือบล้มลงกับพื้น แต่ดีที่มีเสาอยู่ตรงนั้นเธอเลยยืนพิงอยู่กับเสา

"ใบหยก!!"

"หืมม ใครวะรู้จักชื่อฉันได้ไง อย่าบอกนะว่ารู้จักมาจากข่าวเมื่อเช้า อยากได้หรือเปล่าล่ะมาเอาสิฉันได้"เธอพุ่งตัวเข้าไปหานับล่าแล้วไซร้ตามซอกคอของเขาโดยที่ไร้สติ

"ใบหยก เธอเมามากแล้วนะ!! อย่าทำแบบนี้"

"อื้ออ อย่าฝืนใจเลย รู้น่าว่าอยากได้"เธอพูดอย่างงัวเงีย

"ใบหยก!!"นับล่าพยายามผลักใบหยกออกให้พ้นตัว แต่เธอกลับตีนตุ๊กแกไม่ยอมปล่อยนับล่าเลย

หมับบ พรึบบ

นับล่าตัดสินใจอุ้มใบหยกพาดบ่าไปในห้องน้ำแล้วฉีดน้ำใส่ตัวของเธอเพื่อเรียกสติ

"กรี๊ดด ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศปล่อยนะ!!"

"จะมีสติได้หรือยัง ห๊ะ!!"

"กรี๊ดดดด แค่กๆๆ"น้ำจากปลายหัวฉีดพุ่งเข้าหน้าของเธออย่างแรงจนเธอสำลักน้ำ

จากนั้นก็อุ้มเธอพาดบ่าออกมาที่ด้านนอก แต่เขาเลือกที่จะพาเธอไปยังห้องพักของคลับมากกว่าเพราะถ้าพาออกไปแบบนี้คงมีหวังถูกมองไม่ดีแน่ๆ

ตุบบ!!

เขาเหวี่ยงร่างบางลงเตียงใหญ่อย่างแรงจนเธอนอนตัวงอเพราะความจุก

"จะมีสติได้หรือยัง!!"

"อื้ออ ฉันเกลียดแกไอ้ทุเรศ!!"ใบหยกพ่นคำหยาบโลนออกมาสารพัดใส่นับล่าโดยที่เธอไม่ได้ลืมตาขึ้นมามองว่าเป็นใคร

"...."เขาได้แต่ยืนท้าวเอวมองนิ่งๆ

"เหอะ!!ไม่อยากได้ฉันเหรอมีแต่คนอยากได้ตัวฉันนะ เห็นข่าวเมื่อเช้าไหมฉันมีข่าวว่าพาผู้ชายเข้าห้องน้ำแล้วออกมาด้วยสภาพที่อิดโรย และพ่อฉันก็เชื่อโดยที่ไม่ได้ถามเรื่องราวก่อนหน้านั้นเลยว่าเกิดอะไรขึ้น เหอะ!!"หญิงสาวพร่ำออกมาเพราะฤทธิ์เมา

"นี่สินะที่ทำให้เธอเมาไม่ได้สติขนาดนี้ สิ้นคิดจริงๆเลยใบหยก!"

"อื้ออ มาเอาฉันสิ"

ตุบบ

ใบหยกลุกขึ้นคว้าร่างใหญ่ให้นอนทับตัวเธอลงไป โดยที่ไม่ให้เขาได้ตั้งตัว

"ใบหยก อย่าทำแบบนี้มันไม่ดี!!"

"อื้ออ มีอะไรกับฉันเถอะนะ"เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอน

"ใบหยก..."