นี่หรือน้องเขยxโอ้ละหนอน้องเมีย

“ชะ...ชมพูมีอะไรหรือเปล่าจ้ะ” พี่กล้าที่นอนเล่นเอกเขนกเย็นใจ อยู่ใต้ต้นมะม่วงหลังบ้าน ในยามเย็นแดดร่มลมตก เห็นน้องเมียสายเดี่ยวเสียวหลุดเดินมาหยุดตรงหน้า พร้อมกับถกผ้าถุงเลยเข่าขึ้นมาจนเปิดเผยให้เห็นโคนขาเนียน ที่เขาเองก็อยากเห็นมาหลายครั้งหลายครา แต่ไม่มีโอกาสเห็น เพราะติที่เมียไม่ห่างซะที บ่ายนี้เมียเข้าตลาด ตนจึงอยู่ตามลำพังที่บ้าน หอบเสื่อหอบหมอนมานอนรับลมหลังบ้านแต่...แต่...ภาพเบื้องหน้าคืออะไร เขาก็ไม่อยากคาดการณ์ใดๆ ทั้งสิ้น

“พี่กล้าร้อนมั้ย” ชมพูเอ่ยถามชายหนุ่ม ซุ้มเสียงสั่นพร่า ดวงตาไหววาบ กระพริบตาปริบๆ

“ร้อนสิเลยต้องหอบเสื้อหอบหมอนมานอนใต้ต้นไม้แบบนี้”

“ชมพูร้อนกว่าพี่กล้าอีก” หล่อนก้าวย่างตรงไปหาพี่เขย ที่ลุกขึ้นนั่งห้อยขาอยู่บนแคร่ไม้ไผ่

“ร้อน...แล้ว...จะ...จะให้พี่ทำไงจ้ะ พี่ไปซื้อน้ำแข็งใสให้ไหม”

“ไม่ต้อง” หล่อนทำเสียงอ่อนเสียงนิ่มใส่พี่เขย “นี่จ้ะ” แล้วยื่นส่งกระป๋องแป้งเย็นตรางูให้กับพี่เขยสุดล่ำ ยิ่งเขาถอดเสื้อสวมแต่กางเกงขาสั้น ความล้ำ ความล่ำ ผิวสีดำแดงยิ่งทำให้กล้ามล่ำๆ โดดเด่นมากขึ้น

“แป้งเย็น” กล้าเอ่ยถาม ด้วยท่าทีไม่เข้าใจ หรือแสร้งไม่เข้าใจก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าส้มกำลังจะหล่นใส่หัวไอ้กล้าโครมเบ้อเริ่ม

“ทาให้ชมพูหน่อยสิจ๊ะ”

“ทะ...ทาตะ...ตรงไหนล่ะชมพู” ความที่อยากทาทั่วร่างกายน้องเมียจนมือสั่น แต่แกล้งโง่...ทำเป็นไม่เข้าใจ

“ทาหลังให้ชมพูหน่อย ชมพูทาไม่ถึงจ้ะพี่กล้าขา” เสียงขาปลายหางเสียงช่างเว้าวอนออดอ้อนในที

“แล้วข้างหน้าล่ะจ๊ะ ทาด้วยไหม” พี่เขยแสร้งถาม แต่หัวใจพองโตคับอก ส่วนมือสั่นสะท้านอยากจะทาเต็มแก่

“ถ้า...” ชมพูชม้ายชายตา “อยากทาชมพูก็ไม่ว่านะจ๊ะ เชิญตามสบาย” สาวเนื้อเนียนหุ่นสะคราญอยากให้มือหนาสีเข้มของพี่เขยช่วยทาแป้งเย็น เพื่อให้หล่อนหายจากอาการร้อนรุ่มทั้งจากอากาศร้อนที่เพิ่มสูงถึง 43 องศา รวมทั้งอาการร้อนเร่าที่เห็นพี่เขยถอดเสื้อนอนเล่นเย็นใจอยู่ลำพังตรงหลังบ้าน

“พี่จะทายังไงล่ะจ๊ะในเมื่อชมพูยังสวมเสื้ออยู่แบบนี้”

“พี่กล้ามีความสามารถหรือเปล่าล่ะจ๊ะ ถ้าพี่กล้าไม่มีก็ทาที่เสื้อนั่นล่ะ” หล่อนยั่วยวน ท้าทายความสามารถของผู้ชายตัวใหญ่หุ่นล่ำ ผิวดำแดง แข็งแรง หล่อเหลาฉกาจฉกรรจ์ เต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์แห่งหนุ่มคันทรี่เต็มพิกัด

ชมพูแสร้งใช้นิ้วเรียวปัดสายเดี่ยวผ้าเนื้อบางเบาหล่นจากหัวไหล่ข้างหนึ่ง เป็นเชิงให้พี่เขยช่วยจัดการทาแป้ง พี่กล้ามือไม้สั่นวันนี้ช่างโชคดีอะไรอย่างนี้ ซื้อหวยก็ไม่ถูก แต่ดั้นมาโชคดีเรื่องสัตว์สองเท้าใกล้ตัวซะได้

“สิคะพี่กล้า ชมพูร้อน” หล่อนเร่งเร้าพี่เขย หย่อนก้นลงนั่งริมแคร่ไม้ไผ่ เมื่อห้านาทีที่แล้วหล่อนโทร.หาพี่สาว รายนั้นบอกว่าอาจจะกลับดึก หรือจะไม่กลับดูก่อนว่าญาติจะให้ค้างด้วยหรือไม้ พี่สาวไปตลาดแล้วแวะคุยกับญาติคงติดพันเพราะพี่ส้มชอบคุย ดังนั้นในภาวะที่ไม่แน่นอนเช่นนี้ คงต้องรีบทำเวลาออดอ้อนพี่เขยซะให้เร็วด่วนจี๋ ไม่อย่างนั้นจะชวดโอกาส หล่อนรู้ว่าพี่สาวเป็นอย่างไร จึงจะช่วยผ่อนแรงพี่สาวที่ไม่สามารถกับอย่างว่า... เพราะสงสารพี่เขยที่อดเปรี้ยวอดหวานมานานนม

“อ้อ...จ้ะๆ” ขออภัยด้วยนะส้ม พี่กล้าขอโทษขอโพยภรรยาอยู่ในใจ ขณะมือช่วยปลดสายเดี่ยวเล็กๆ จากหัวไหล่น้องเมีย ยิ่งปลดร่นลงมาตกที่ต้นแขนก็ยิ่งเห็นความเนียน ความขาวในตัวน้องเมีย ดังนั้นใครจะอยากเห็นแค่นี้ล่ะ เมียจ๋าผัวขอโทษ

กล้าโรยแป้งเย็นตรางูลงบนหัวไหล่มนทั้งสองข้าง แต่ไม่กล้าเกลี่ยถูลูบไล้ไปลงไปเบื้องล่างมากกว่านี้ แต่อยาก..มากยืนยันด้วยหัวใจ

“จะเทลงอย่างเดียวไม่ลูบให้หรือชมพูหรือคะพี่กล้าขา ดูสิชมพูลูบถึงที่ไหนกัน ช่วยๆ หน่อยนะ” หล่อนแกล้งมือสั้นในทันที ปกติก็ทำได้ “อีกอย่างทาแค่นั้นไม่หายร้อนหรอก พี่กล้า...” ชมพูยื่นมือเนียนไปจับมือพี่กล้า “ทาทั้งตัวให้ชมพูได้ไหมจ้ะ” หล่อนอ้อนรุนแรงราวกับแผ่นดินสะเทือน ใส่จริตมารยาอันเพิ่งหัดไม่นานมานี้เพื่อการเอาใจพี่กล้า แต่เชื่อว่าพี่กล้าจะต้องใจอ่อนกับหล่อน โดยไม่ปริปากคัดค้านแต่อย่างใด

“อ้อ...คงจะได้มั้งจ๊ะ” กล้าแบ่งรับแบ่งสู้กลัวเป็นแผนภรรยา ที่จู่ๆ กลับไม่อยู่บ้าน ปกติติดบ้านจะตาย คอยแต่คุมแจกลัวผัวโดนผู้หญิงฉก รวมทั้งลูกค้าร้านต้นไม้สาวๆ ที่มักแกล้งมาซื้อต้นไม้แต่ไม่ได้ซื้อจริง ส้มมักจับไต๋ได้บ่อยๆ

ชมพูเห็นพี่กล้าเชื่องๆช้าๆ จึงค่อยๆ ถอดเสื้อสายเดี่ยวผ่านศีรษะ ด้วยท่าทียั่วยวน พี่กล้าแทบตาปลิ้นออกนอกเบ้า เมื่อเนื้อหนังมังสา ที่มีกรวยสีชมพูครอบไว้ของน้องเมีย ล้นทะลักช่างอะร้าอร่ามสมวัย นมสวยโดดเด้งดันทรงจนเห็นได้ชัด ถ้าเดาไม่ผิดปลายยอดนั้นคงจะสีชมพู น่าเลียน่าอม น่าดูดสุดๆ สองเต้าอวบอิ่ม เท่าลูกแตงโม ชมพูจะหนักหรือเปล่าน๊าที่ต้องแบกรับภาระไว้ข้างละกิโลกรัมแบบนั้น น่าเห็นใจในชะตากรรมอยู่มาก เขาอยากทำตัวเป็นคนดี ขันอาสาช่วยถือลูกแตงโมย่อมๆ ให้ซะแล้วสิ

“ทาแป้งได้แล้วพี่กล้าชมพูร้อน” หล่อนหันหลัง กระหยิ่มในใจที่เห็นสีหน้าพี่เขยวาววามมองนม มองจุกของหล่อนแบบนั้น เนื้อสาวหล่อนพลันเต้นตุบตับเยิ้มจนจะแฉะอยู่แล้ว กางเกงในของหล่อนฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน ที่ล้นออกมา ตั้งแต่เห็นพี่กล้าถอดเสื้อโชว์กล้าม สบโอกาสพี่สาวไม่อยู่ย่องมาหาพี่เขยจนได้ ใจคิดแต่ร่างกายก้าวนำมาแล้วพร้อมกับหยิบกระป๋องแป้งเย็นตรางูติดมือมาด้วย เพราะอยากดูงูพี่เขยจะเป็นอย่างไร

“ได้สิจ๊ะชมพูจ๋า” น่าเลียชะมัดชมพูเอ้ย เป็นบุญของไอ้กล้าแท้ๆ

พี่กล้าเทแป้งเย็นกลิ่นฉุนเตะจมูกตีรวนกับกลิ่นสาบสาวที่ร้อนแรง ปลุกใจหื่นของไอ้พี่กล้าจนเตลิดเปิดเปิงกู่ไม่กลับ ระหว่างที่ได้มือหนาร้อนระอุลูบไล้ที่หัวไหล่มน ลามลงมาถึงแผ่นหลัง ความเป็นสาวของชมพูก็เต้นหนุบหนับ พร้อมหลั่งน้ำหวานล้นทะลักออกมา ด้วยมีอารมณ์กับมือพี่กล้า ได้จินตนาการไปว่า มือพี่กล้าคือลิ้นอันร้อนชื้นไปด้วยน้ำลาย เลียอยู่ตามร่างกายหล่อน ไปทุกซอกทุกมุมในเวลานี้

“อ่า...อ๊ะ...อ่า...พี่กล้า” ชมพูเผลอครางเพราะคิดเลยเถิดไปไกลด้วยจินตนาการเพลิดแพร้ว

“ชมพูเป็นอะไรไปจ๊ะ”

“ชมพูเย็นจ้ะพี่กล้า พี่กล้าไหนๆ ก็ทาด้านหลังแล้ว พี่กล้าช่วยทาอีกที่ได้ไหมจ๊ะ”

“ทาตะ...ตรงไหนจ๊ะ” ตอนนี้กล้าไม่ไหวจะเคลียแล้ว เพราะมือที่ลูบไล้ เนื้อกายน้องเมีย เริ่มจะไม่อยู่สุข หลังจากลูบมาทั่วแผ่นหลังก็อยากลูบลงไปลึกๆ จุดอื่นด้วย

“ทาก้นให้ชมพูหน่อยสิ”

“ทายังไงล่ะก้น มันอยู่...” อยู่ใต้ผ้าถุงพี่กล้าอยากพูดออกไปแบบนั้น แต่เกรงใจ กลัวว่าตัวเองจะกลายเป็นเหยื่อแผนการของน้องเมีย

“ทาแบบนี้สิจ๊ะ” ชั่วพริบตาชมพูปลดปมผ้านุ่งลายดอก สลัดออกจากตัวแล้วโยนทิ้ง เหลือเพียงกางเกงชั้นใน ตัวเล็กบางเห็นไปถึงเส้นขนของหล่อนที่แพลมผ่านกางเกงในบางๆ ลายลูกไม้ นั่นหล่อนจะใส่เผื่ออะไร และดูเหมือนตรงรอยแยกขนาดใหญ่ของหล่อนจะมีเปียกฉ่ำอีกด้วย

“ชมพู...จะดีเหรอจ้ะ เดี๋ยวคนมาเห็นเข้า ใส่เสื้อผ้าดีไหม” พี่กล้าก็แกล้งพูดไปอย่างนั้นเอง ตอนนี้ท่อนพี่กล้าแข็งโด่จนปวดหนึบ อยากยัดเข้าไปในช่องแคบของน้องชมพูจนจะบ้าตาย...แต่รอก่อน รอทาแป้งให้เสร็จก่อน