ตอนที่ 3
“สวยจัง...”
ทุกอย่างที่เห็น มันสวยงามมาก ราวกับหล่อนกำลังหลุดเข้าไปในพระราชวังแห่งกษัตริย์ไม่มีผิด
หล่อนมอง... มองแล้วก็มองอีก ดวงตากลมโตเบิกกว้างยิ่งขึ้น ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดที่โซฟาตัวใหญ่สีเทาพระเจ้า... มันสวยมากจนหล่อนไม่กล้าเอามือสกปรกของตนเองไปสัมผัสเลย
หล่อนยืนหมุนเคว้งอยู่กลางห้องหรูที่ตกแต่งได้อย่างวิจิตรงามตา โดยไม่กล้าแม้แต่จะทรุดกายนั่งลงบนเก้าอี้หรือโซฟาตัวยาว
“เจ้านายของน้าวิชัยคงจะร่ำรวยมหาศาล”
หล่อนพึมพำเบาๆ ในอก และก็อดอิจฉาในวาสนาของผู้ชายสูงวัยคนนี้ไม่ได้
ใช่... หล่อนมั่นใจว่าค่ำคืนนี้จะต้องนอนกับผู้ชายแก่คราวพ่อ หรือหากโชคร้าย ผู้ชายที่จะมาพร่าผลาญพรหมจรรย์ของหล่อนก็อาจจะแก่คราวปู่
หยาดน้ำตาแห่งความอดสูไหลซึมออกมาอาบแก้ม แต่เด็กสาวก็รีบกะพริบตาไล่มันให้กลับเข้าไปภายใน และก้าวเดินตรงไปยังอีกห้องหนึ่ง ซึ่งมั่นใจว่าคือห้องนอน
และมันก็ถูกต้อง...
ห้องนอนของชายผู้ร่ำรวย
หล่อนก้าวมาหยุดอยู่กลางห้อง กวาดตามองไปรอบๆ ตัวด้วยความตื่นตาตื่นใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เหมือนห้องบรรทมของกษัตริย์ที่หล่อนเห็นจากสารคดีไม่มีผิด
ดวงตากลมโตยังคงมองไปรอบๆ ตัวอย่างต่อเนื่อง และก็สรุปในใจว่า ผู้ชายคนนี้จะต้องเป็นผู้ชายที่น่ากลัวไม่น้อย เพราะการตกแต่งที่อยู่อาศัยของเขาล้วนแต่เลือกโทนสีเข้มอมดำเกือบทุกชิ้น
เหงื่อพระกาฬผุดพรายขึ้นบนหน้าผากและในอุ้งมือเล็กทั้งสองข้าง เมื่อสายตาเลื่อนไปปะทะกับเตียงกว้างที่ถูกปูทับด้วยผ้าคลุมเตียงสีน้ำเงินอมดำ
หากเขาเมตตาหล่อน...
เตียงนั่นก็คงจะเป็นสถานที่ที่เขาจะใช้ทำให้หล่อนมีมลทิน แต่หากเขาไม่เมตตาล่ะ...
กลีบปากอิ่มสั่นระริก ก่อนที่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวจะเลื่อนไปมองที่พื้น หน้าต่าง ผนังห้อง และโซฟาตัวยาวข้างหน้าต่าง
แม้จะพยายามทำตัวเข้มแข็งแค่ไหน แต่เมื่อกำลังจะเผชิญหน้ากับมันเข้าจริงๆ หล่อนก็อดที่จะหวาดกลัว ขวัญกระเจิงไม่ได้
‘ไปถึงห้องแล้ว ก็ไปอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อยนะ เอาเครื่องหอมที่น้าเตรียมเอาไว้ให้ขัดเนื้อขัดตัว เจ้านายของน้าไม่ชอบผู้หญิงมีกลิ่น'
นี่คือคำสั่งของน้าวิชัยในวันที่เอาคีย์การ์ดมาให้หล่อนที่ห้องเช่า
‘แล้วพออาบน้ำเสร็จแล้ว ก็ไม่ต้องใส่เสื้อผ้านะ ขึ้นไปรอบนเตียงเลย เพราะเจ้านายของน้าไม่ชอบเสียเวลา น่าจะใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง หนูมุกก็จะจบการทำงาน ส่วนเงินเจ้านายของน้าจะให้เป็นเช็คเงินสด สามารถขึ้นเงินได้ทันทีเลย’
มันคือธุรกิจ... ดังนั้นอย่าคิดมาก หลับหูหลับตาทำให้มันจบๆ กันไป
เด็กสาวบอกตัวเองในอก พยายามเข้มแข็งแต่ความหวาดกลัวก็ยังคงแทรกซึมอยู่ในเนื้อหัวใจ
หลังจากยืนลังเลอยู่กลางห้องนอนกว้างอยู่สักพัก ไข่มุกก็ตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อขัดสีฉวีวรรณ เตรียมพร้อมรับใช้เจ้าของเงินตรา
เขมทัตก้าวเข้ามาในเพ้นท์เฮ้าส์หรู ซึ่งเป็นสถานที่ใช้หาความสุขกับสาวๆ ที่วิชัยจัดหามาให้
เขาสนุกกับชีวิตแบบไม่ผูกมัดอย่างนี้ที่สุด และเพราะทุกฝ่ายต่างมีความสุข ผู้หญิงได้เงิน ในขณะที่เขาได้ปลดปล่อยคลายความอึดอัดตามธรรมชาติ
จันทร์ พุธ ศุกร์ คือค่ำคืนสำหรับการเสพสุขของเขา และค่ำคืนนี้ก็คือคืนวันศุกร์ แน่นอนว่าเซ็กซ์เร่าร้อนกับผู้หญิงเจนโลกกับเขากำลังจะเกิดขึ้น
ชายหนุ่มสลัดเสื้อแจ็ตเกตออกจากกาย ทิ้งมันไว้กับพื้นพรม ขณะก้าวเท้าอย่างมั่นคงตรงไปยังห้องนอน ซึ่งตอนนี้ผู้หญิงที่ถูกเงินของเขาซื้อหามา คงกำลังนอนแก้ผ้าเตรียมพร้อมบำเรอ
แอ๊ด...
เขาเปิดประตูออกโดยไม่เสียเวลาเคาะ เพราะผู้หญิงที่อยู่ภายในห้องนอน ไม่ใช่คนที่เขาต้องมีมารยาทด้วย แค่มีเงิน พวกหล่อนก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้วล่ะ
เขมทัตระบายยิ้มพึงพอใจออกมา เมื่อก้าวเข้ามาในห้องนอน แล้วพบว่าผู้หญิงที่จะมาทำหน้าที่ในค่ำคืนนี้กำลังนอนหันหลังให้อยู่
มือใหญ่ดันบานประตูปิดสนิทลง ก่อนจะเดินมาหยุดที่เตียง เขาสลัดเสื้อยืดตัวในสุดออก จากนั้นก็ปลดเข็มขัด แกะกระดุมกางเกงยีนส์ พร้อมกับถอดมันออกจากกาย
ความเป็นชายใหญ่โตกำลังแข็งชันพร้อมทำงานอยู่ในกางเกงในบ็อกเซอร์สีดำ
“ลุกขึ้นมาบริการฉันได้แล้ว”
เขาพูดเสียงเบา แต่กลับไม่ได้ยินเสียงตอบกลับจากเจ้าของแผ่นหลังขาวเนียนน่าจูบ
คิ้วเข้มหนาดกของเขมทัตขมวดมุ่นอย่างไม่สบอารมณ์ เขาโน้มตัวต่ำลงไปหา ตั้งใจจะปลุกเจ้าหล่อน แต่เสียงกรนเบาๆ จากคนที่นอนนิ่งอยู่ ทำให้เขาชะงักกึก
เขาอ้าปาก ยกมือขึ้นเกาศีรษะ อย่างไม่รู้จะพูดคำใดออกมา
“นี่เธอกล้ามาหลับบนเตียงฉันเชียวเหรอ”
มือใหญ่ยกขึ้นเสยผมแรงๆ จะโมโหก็ไม่ได้เต็มที่นัก จะขำก็ดูจะใจดีเกินไป
“บ้าจริง นี่ฉันต้องมานั่งรอจนกว่าเธอจะตื่นจริงๆ เหรอเนี่ย”
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาถึงได้รู้สึกใจอ่อน ทั้งๆ ที่เห็นแค่แผ่นหลังที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมาเท่านั้น หน้าตาก็ยังไม่ได้เห็นสักนิด
“โอเค ฉันจะให้เวลาเธอ จนกว่าฉันจะอาบน้ำเสร็จก็แล้วกัน”
คนตัวโตก้าวเดินตรงไปยังห้องน้ำ และก็ไม่คิดจะหยุด หรือหันมามองหน้าแม่สาวขายตัวที่กำลังหลับปุ๋ยเลยแม้แต่นิดเดียว