ไม่อ่อนโยน ที่ 2-2 เสพสมเสพสุข NC25+

ตับ! ตับ! ตับ!

ยิ่งขยับโยกขย่มไหวร่างกายของทั้งสองก็ยิ่งร้อนฉ่าราวกับกำลังเต้นเร่าไปด้วยแรงปรารถนา

“อาซู...”

นายน้อยแห่งสกุลกวงครวญเรียกชื่อสาวใช้ที่นอนระทวยอยู่ใต้ร่าง เหงื่อหยดโตไหลจากปลายคางหยาดหยดลงบนทรวงอกอิ่มสล้าง

หัวใจดวงน้อยๆ ของหญิงใบ้ฟูฟ่องเมื่อเขาเอ่ยเรียกนางด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน เป็นความสุขที่นางไม่กล้าแม้แต่จะคิดฝัน

ตับ! ตับๆๆๆ ตับ!

กวงหนิงเทียนเร่งจังหวะกระเด้าเอวสอบซอยถี่กระชั้นจนเกิดความร้อนจากการเสียดสีขึ้นในรูแคบชื้น ซูมี่เริ่มหอบหายใจแรงบิดกายเร่าๆ บิดเบี้ยวใบหน้าเหยเก ดวงตาปรือต่ำ ริมฝีปากอ้าค้าง ปีนป่ายขึ้นไปแตะปลายโค้งขอบรุ้งหลากสีแสนงดงาม

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

ภายในกายของนางดูดรัดเขาด้วยจังหวะกระชั้น ราวกับจะรีดไถสายน้ำในร่างกายของเขามาเป็นของตน

“อาห์!”

กวงหนิงเทียนดึงเอ็นอุ่นออกมาจากรูแคบชื้นแล้วปล่อยให้มันพวยพุ่งสายน้ำแห่งชาติพันธุ์ลงบนผืนหญ้า ใช้มือถอกเอ็นอุ่นช่วยอีกแรงเพื่อรีดหยาดน้ำสีขาวออกไปให้หมด ก่อนจะกดข่มฟันกรอดด้วยความเสียวที่ยังคงกรุ่นกำจายไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย

หญิงใบ้นอนระทวยอ่อน ใบหน้าแดงระเรื่อราวกับจับไข้ ดวงตาพร่าพรายไปด้วยความสุขสม ก่อนที่หัวใจจะไหววูบเมื่อนางสังเกตเห็นว่านายท่านกำลังมองไปยังเรือนรับรองราวกับกำลังสังเกตการณ์อะไรบางอย่างอยู่

เขามองไปทางนั้นหลายครั้งแล้ว

มีอะไรอยู่ที่นั่นกันนะ...

กวงหนิงเทียนกอดก่ายร่างกึ่งเปลือยเปล่าของสาวใช้ใบ้เอาไว้ ในขณะที่ดวงตาคมยังคงมองไปยังเรือนรับรองไม่วางตา เมื่อเห็นเงาร่างอวบอ้วนที่ขยับไหวเดินออกมายังสวน เขาก็อุ้มนางขึ้นนั่งบนตัก แล้วประกบปากจูบหญิงใบ้อย่างดูดดื่มอีกครั้ง

ในขณะที่มือหนาข้างหนึ่งสอดเข้าไปขยำเต้าหวาน ส่วนมืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระโปรงแล้วกอบกุมโหนกนูนเอาไว้ก่อนจะแหย่นิ้วเข้าไปแล้วชักเข้าชักออกอย่างไม่พูดพล่ามให้มากความ

“อา...อา...”

จงซูมี่บิดเร่าเมื่อถูกนิ้วแหย่เข้าไปในรูเสียว ยิ่งเขาชักนิ้วเข้าออกรัวเร็วมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งบิดกายเร่าๆ ภายในร่องชื่นแฉะปลดปล่อยสายน้ำออกมาอาบไล้นิ้วมือจนเปียกชุ่ม บางส่วนไหลหยดออกมาเปรอะเปื้อนเต็มอุ้งมือของชายผู้เป็นนาย

“อาห์ อะ...อา”

สาวใบ้รู้สึกราวกับหัวสมองขาวโพลน มือข้างหนึ่งของเขาบีบขยำเต้าหวานแล้วใช้นิ้วโป้งบี้บดแรง ทำให้นางซ่านหฤหรรษ์จนเบียดแผ่นหลังเข้าหาแผงอกของเขาอย่างเผลอไผล

จังหวะนั้น ‘เฉินเสียอี้’ ขุนนางระดับสูงรูปร่างเจ้าเนื้อซึ่งเป็นแขกคนสำคัญของประมุขกวง ได้เดินทางมาพำนักที่ตระกูลกวง ณ เมืองฟานเป็นเวลาสิบวันแล้วก่อนจะมีหมายกำหนดการเดินทางไปยังแคว้นฮุยผิงเป็นลำดับถัดไป

เขามาที่นี่เพื่อหารือเรื่องสัมปทานเหมืองทอง อีกทั้งยังคิดจะนำธัญพืชจากแคว้นไห่เหอมาขายยังแคว้นเซี่ยโจวโดยผ่านประมุขตระกูลกวง อีกทั้งคิดจะนำสุราขึ้นชื่อของแคว้นเซี่ยโจวกลับไปขายยังแคว้นไหเห่ออีกด้วย และนั่นทำให้เขาพักอยู่ที่จวนของสหายสนิทนานกว่าทุกครั้ง

ขุนนางเฒ่าเดินเตร่ออกมาจากเรือนรับรองซึ่งอยู่ติดกับเรือนใหญ่ของประมุขกวง เดินทอดอารมณ์มาเรื่อยๆ เฉกเช่นที่มักทำเป็นประจำหลังรับประทานอาหารกลางวันแล้วเสร็จ เพื่อช่วยให้กระเพราะย่อยอาหารได้ดีขึ้น ระยะหลังมานี้เขามีปัญหาเกี่ยวกับระบบย่อยอาหารจนหมอแนะนำให้เขาดื่มยาเป็นประจำและออกกำลังกายโดยการขยับร่างกายเดินเหินให้บ่อยขึ้น

“อาห์...อะ...อาห์”

เท้าที่ก้าวย่างหยุดกึกเมื่อได้ยินเสียงครวญครางอย่างเร่าร้อนของอิสตรี และเสียงลมหายใจที่หอบกระชั้นแตกต่างจากลมหายใจปกติ บ่งชัดว่าเป็นเสียงที่เกิดจากการเสพกามารมณ์อย่างไม่ต้องสงสัย

ด้วยความเป็นคนชื่นชอบในกาม แน่นอนว่าเสนาเฒ่าผู้นี้ไม่รีรอที่จะเร้นกายหลบหลังพุ่มไม้ใหญ่เพื่อแอบดูการเริงสวาทอย่างโจ่งครึ่มไม่อายฟ้าดิน