บท
ตั้งค่า

คำสั่งนาย 1

คำสั่งนาย

อัณชญาดีใจกรี๊ดลั่นบ้าน เมื่อผลสอบแอดมิดชั่นออกมาว่าเธอสอบติดทุกอันดับที่เลือก

“เป็นไรวะอัณ” นุ่มโผล่หน้าเข้ามาในห้องเพื่อถามไถ่ ขณะนั่งดูละครรอบดึกอยู่ในโถง สีหน้าก็ดูตกใจกับเสียงกรี๊ดของอัณชญาอยู่ไม่น้อย ดีที่ว่าป้าหมายหลับไปแล้ว

“อัณสอบเข้ามหา’ ลัยได้แล้วพี่นุ่ม”

“แล้วติดที่ไหน”

“ติดทุกอันดับที่เลือก ทั้งกรุงเทพฯ และในตัวจังหวัด”

“แล้วอัณจะเลือกเรียนที่ไหนล่ะ”

“คงต้องถามน้าพลดูก่อน”

“แล้วอัณอยากเรียนที่ไหนล่ะ”

“เมื่อก่อนอยากเรียนที่กรุงเทพฯ มหา’ ลัยอันดับต้นๆ ของเมืองไทย แต่ตอนนี้หนูอยากเรียนในตัวเมือง ไม่อยากไปจากที่นี่”

“ยังไงก็ต้องถามนายก่อนหรือเปล่า ว่าเขาจะให้เรียนที่ไหน เพราะยังไงอัณก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียนายนะ”

“ไม่ใช่เมีย แค่นางบำเรอกำมะลอเท่านั้น” อัณชญาแก้ต่างให้

“จะเมียหรือนางบำเรอก็คือๆ กันนั่นแหละ เขาจ่ายเงินเดือนให้นี่หว่า แต่ถ้าอัณอยากเรียนที่นี่ ก็ไม่น่าจะเป็นไรนะ กรุงเทพฯ มันไกลไป อัณไปเรียนที่นั่น พี่ก็คงเหงา”

“เมื่อก่อนก็อยู่ได้นี่พี่”

“อ้าว นั่นเมื่อก่อน แต่ตอนนี้มีอัณมาอยู่ด้วยแล้ว ดีกว่าอยู่กับป้าหมายสองคน” ซึ่งค่ำมา ดูละครจบป้าก็สวดมนต์แล้วก็นอน ส่วนเธอจะนอนดึก อยากมีเพื่อนคุยและดูซีรีส์ยามดึกบ้าง

“เหมือนกันเลย เมื่อก่อนหนูก็อยากไปเรียนต่อมหา’ ลัยกรุงเทพฯ แต่ตอนนี้ไม่อยากไปแล้ว อยากเรียนในเมือง จะได้อยู่ที่นี่ต่อไง” เพราะจากที่นี่เข้าเมืองก็แค่ไม่กี่กิโลฯ เอง นั่งรถสองแถวไปกลับก็สะดวกดี

“แต่คงแล้วแต่นายไหม”

“หนูไม่อยากไปเรียนที่อื่น ไม่อยากไป ไม่อยากไป” อัณชญาพูดซ้ำไปซ้ำมา จนนุ่มทนไม่ไหว

“อย่าเพิ่งคิดเรื่องนั้น ตอนนี้เราต้องฉลองอัณสอบได้ก่อน กินหมูทะกันไหม”

“นายไม่ให้ออกไปไหน”

“ทำกินเองที่บ้านก็ได้”

“ก็ดี จะได้ชวนพี่แนน พี่ดวง น้าพลมากินด้วย”

“งั้นไปจ่ายตลาดกันดีกว่า”

“ดี หนูไปด้วย”

“นายสั่งไม่ให้อัณออกไปไหนไม่ใช่เหรอ”

“นั่นสิ แต่ไปจ่ายตลาดแค่นี้ไม่เป็นไรหรอกมั้ง”

“ขออนุญาตพี่พลก่อนไหม” นุ่มไม่อยากโดนนายตัดเงินเดือนอีก หากอีกฝ่ายโมโหที่อัณชญาขัดคำสั่ง เพราะไปตลาดกับเธอ

อัณชญาโทร. ไปบอกพล แต่พลไม่อนุญาตให้อัณชญาออกไปไหน แม้แต่ตลาด เพราะนายสั่งไว้

“โอ๊ย ใจคอนายจะขังหนูไว้แต่ในบ้านจริงๆ เหรอ” อัณชญาบ่น

“นั่นสิ แล้วอัณจะอยากอยู่ที่นี่ต่อไหมล่ะ ถ้าจะถูกขังไว้แต่ในบ้านแบบนี้”

“ก็อยากอยู่เหมือนเดิมค่ะ” อัณชญาตอบอย่างไม่ลังเล

“ท่าทางจะหลงเสน่ห์นายแหละ”

อัณชญาไม่ตอบ แต่ยิ้มหวาน

“โอ๊ย นายแก่กว่าพ่ออัณอีกนะ”

“แต่หนุ่มกว่า และหล่อกว่าค่ะ” อัณชญาตอบ ใบหน้าสวยยังยิ้มหวาน

“ยังไม่เข็ดเรื่องวันนั้นอีกเหรอ”

“วันไหน”

“วันแซ่บๆ ไง”

“อ๋อ ไม่ลืมหรอกค่ะ แต่คนเราต้องมีความหวัง”

“หวังไปเถอะ สักวันนายคงเห็นความตั้งใจ แต่ตอนนี้พี่จะไปตลาดก่อนแล้ว”

“เดี๋ยวหนูเอาเงินให้นะ วันนี้หนูเลี้ยงเอง” อัณชญาบอก จากนั้นก็วิ่งปรูดไปที่ห้องหยิบเงินแบงค์เทาสองใบให้นุ่ม

“สองพันเลยเหรอ”

“ค่ะ ซื้อให้หมดเลยนะ อยากกินอะไรก็ซื้อเลย”

“งั้นพี่ไม่เกรงใจละนะ”

วันนั้นหลังจัดการงานบ้านเรียบร้อย สาวใช้ทุกคนก็มารวมตัวกันที่เรือนพัก ปาร์ตี้หมูกระทะก็เริ่มขึ้นอย่างเอร็ดอร่อย และสนุกสนาน เพราะมีการพูดคุย หัวเราะ หยอกเย้ากันไปตามเรื่อง

อัณชญาชอบบรรยากาศแบบนี้ ถึงแม้จะไม่ใช่คนในครอบครัว แต่เมื่อได้อยู่บ้านเดียวกัน ทำงานด้วยกัน ก็รักใคร่กลมเกลียวกันไม่ต่างจากพี่น้อง

เธอหวังว่าจะได้อยู่กับพี่ๆ ในบ้านหลังนี้อีกนานๆ ไม่มีอะไรที่จะทำให้นายไม่พอใจเธอ กระทั่งให้ออกจากบ้าน

::::::::::::::::::

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel