2

2

ชลันธรไม่อยากทิ้งเพื่อน แต่เพราะจะพาเข้าห้องก็ไม่ได้ เลยต้องลงไปหาโทรศัพท์กับคีย์การ์ดที่ไม่รู้ทำตกหล่นอยู่ตรงไหน ชายใจหญิงที่สวยพริ้งไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัวพยุงเพื่อนไปนั่งที่โซฟาอีกด้านไม่ไกลจากลิฟต์มากนัก ถ้าจะให้นอนอยู่หน้าห้องในสภาพแบบนี้คงไม่ไหว

“หล่อนอยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา อย่าก่อเรื่องล่ะ”

ชลันธรไม่วายกำชับ แต่ต้องตบหน้าผากไปมาเพราะพูดกับคนเมานี่เหมือนพูดกับลมฟ้าอากาศที่ไร้ความรู้สึก

“แกจะไปไหน เฮือก...”

คนเมายังพอเข้าใจแต่เปอร์เซ็นต์น้อยมาก ชี้หน้าเพื่อนแล้วส่ายหัวไปมา ก่อนจะสะอึกอย่างไม่น่ามอง

“นี่ถ้ามีผู้ชายมาเห็นหล่อนในสภาพนี้คงหมดราคา”

ชลันธรใช้กระดาษทิชชูเช็ดปากให้เพื่อนเพื่อทำความสะอาด แล้วรีบสาวเท้าไปที่ลิฟต์ ก่อนไปมิวายสั่งความให้นั่งนิ่งๆ อย่าเกเรเดินไปไหนอีก

วิธาดาพูดอ้อแอ้ลิ้นพันกัน พอคล้อยหลังเพื่อนไป หญิงสาวก็คลานไปด้านหน้า สภาพคนเมาแทบดูไม่ได้จริงๆ ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว แถมยังใส่ชุดแซกสั้นเสียจนคนมองหัวใจแทบวางวาย

เธอคลานไปได้พอสมควรก่อนจะฟุบหลับอยู่ตรงนั้น คราวนี้ต่อให้สิบชลันธรก็คงช่วยไม่ได้หากจะมีผู้ชายคนไหนมาลากเธอไปทำมิดีมิร้ายจริงๆ

“คืนนี้รับรองเด็ด ฉันให้สาวไปรอนายที่ห้องแล้ว อย่าปฏิเสธเลยน่าเพื่อน นานๆ ครั้ง ผ่อนคลายกันบ้าง” ณัฐตบบ่าเพื่อนเบาๆ

“ไม่เอา... ขอนอนคนเดียวดีกว่า”

ธัญญ์ลากเสียงยานคางด้วยความเมา เขาดื่มหนักไปหน่อย ไม่ได้สังสรรค์กับเพื่อนนานมากแล้ว พอคุยเรื่องเก่าๆ พลันทำให้เจ็บช้ำใจ จึงอยากดื่มน้ำเมาให้หายจากความเสียใจที่เคยอกหักจากเพื่อนรักอย่างพิณทิรา ทำอย่างไร เขาก็ไม่สามารถลืมเธอได้

“เออนะ เจอใครรออยู่ที่ห้องก็เอาๆ ไปเถอะ รับรองสดๆ ซิงๆ นายจะติดใจ” ณัฐคะยั้นคะยอบอกเพื่อน

“งั้นไปก่อนนะ ชักมึน”

ธัญญ์ส่ายหน้าให้เพื่อน แต่ไม่อยากปฏิเสธให้เสียน้ำใจ

“ไปส่งไหมเพื่อน” ณัฐเอ่ยถามเพื่อน

“ไม่ต้อง ไปไหว แค่นี้เอง”

เขากะพริบตาอย่างมึนๆ แต่คิดว่าตัวเองยังไหว

“ค่อยๆ เดินแล้วกัน”

ณัฐไม่อยากเซ้าซี้เพื่อนนักเขาต้องโทรไปง้อแฟนสาวที่วันนี้ผิดนัด ป่านนี้คงอาละวาดหนัก ปาริชาติแฟนของเขาค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเองอยู่มากโข ถ้าไม่ได้ดั่งใจ ชอบประชดประชันหรืองอนอยู่หลายวันกว่าจะง้อสำเร็จ แต่เพราะรักเขาจึงยอม

ธัญญ์ลากขาเดินกลับขึ้นห้อง เขามองหาห้องพักของตัวเองไปทีละห้อง ตาลายนิดๆ ด้วยความเมา ก่อนจะไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างที่นอนขวางอยู่หน้าประตูห้องพัก

“อะไรมานอนอยู่หน้าห้องนี่ อ๋อ... ผู้หญิงที่ไอ้ณัฐหาให้ ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ นี่เธอ เธอ อ้าว... ปลุกแล้วยังไม่ตื่นอีก”

ธัญญ์เขย่าเบาๆ แต่ไม่ได้สนใจมองหญิงสาว เพราะผมยาวดัดเป็นลอนตามสมัยนิยายสลายปรกหน้าอยู่ เขาเมาหนักไม่แพ้กัน จึงไม่คิดปฏิเสธน้ำใจเพื่อน ก็ดีเหมือนกัน คืนนี้เขาจะมีหมอนข้างอุ่นๆ เอาไว้กอด แถมเคลื่อนไหวได้ด้วย ธัญญ์คิดตามประสาผู้ชายทั่วไป ที่ไม่ได้จริงจังกับคู่นอนอะไรมากมายนัก

“เอาก็เอา ในเมื่อแกจัดให้”

ธัญญ์เสียบคีย์การ์ดเสร็จ พาร่างหญิงสาวไปนอนที่เตียง วางร่างอรชรให้นอนคว่ำ เขาปิดไฟในห้อง หันไปเปิดโคมไฟแทน แสงสลัวๆ ช่วยเพิ่มบรรยากาศ ทำให้อารมณ์ทางเพศตื่นตัวยิ่งขึ้น

“อวบดีจัง แต่ไหนถุงยางล่ะนี่”

เขาควานหาถุงยางอนามัยในลิ้นชักหัวเตียง ก่อนจะยิ้มออกมา แม้จะเมาแต่ไม่ลืมป้องกันตัวเอง ทั้งป้องกันโรคร้าย ทั้งป้องกันปัญหาเรื่องการตั้งครรภ์ที่จะตามมา

ธัญญ์ซุกหน้าไซ้ซอกคอขาวผ่อง กลิ่นเหงื่อที่ผสมกับน้ำหอมช่วยขับเคลื่อนอารมณ์ทางเพศให้รุกเร้ารุนแรงขึ้นอย่างน่าประหลาด

เขาประกบจูบริมฝีปากอิ่ม รู้สึกว่าเธอคงจะเมาไม่แพ้กันแอลกอฮฮล์ดีกรีสูงมาสมเข้าด้วยกันขณะจูบทำให้ความเมายิ่งเพิ่มมากขึ้น คนเมาต่อคนเมา ทำให้ธัญญ์ไม่รับรู้รสชาติของหญิงสาวที่อาเจียนก่อนหน้า

เขากลับสัมผัสความหวานแปลกๆ จนต้องดูดลิ้นสาวหนักๆ เพื่อช่วงชิงเอารสชาติล้ำลึกนั้นมาครอบครอง

มือหนาเอื้อมไปถอดกระชากเสื้อเกาะอกตัวสวยออกอย่างไม่ปรานี ความอวบอิ่มขาวผ่องตรงหน้าทำให้เขาตาพร่ามากกว่าเดิมเสียอีก ยอดอกสีเรื่อทะลักล้นออกมาจากเสื้อชั้นในไร้สายสีอ่อนหวาน

“อื้อ...” วิธาดาดิ้นหนีสัมผัสอันน่ารำคาญนั้น ธัญญ์กดมือของเธอเอาไว้ เขาหน้ามืดจนมองไม่เห็นว่าหญิงสาวเป็นใคร อาจเป็นเพราะแสงสว่างไม่เพียงพอด้วยเช่นกัน

ชายหนุ่มซุกริมฝีปากไปตามร่างหอมละมุน ปลดเปลื้องอาภรณ์ชิ้นน้อยออกจากกายสาวจนหมดสิ้น จัดการแยกขาเพรียวออกห่างก่อนปาดเลียกลีบดอกรักหนักๆ ด้วยความกระหายใคร่ ปลายลิ้นสากดุนดันเข้าหายอดเกสรเสน่หาที่ไหวระริกตามแรงกระตุ้นเร้า

ธัญญ์สอดนิ้วเข้าหยั่งน้ำหวานแล้วดูดรัดลิ้นไปตามกลีบกุหลาบซ้ายขวา จมูกโด่งเป็นสันกดลงที่ยอดดอกรักที่เบ่งบานออกมาต้อนรับการรุกเร้าหนักหน่วง

“อื้อ... หวาน สมกับที่ไอ้ณัฐบอกว่ายังสดซิง”

ธัญญ์พูดไปก็ขยำมือไปตามเรือนร่างสาว วิธาดาร้องครางเสียงสะท้าน หยัดกายตอบรับด้วยความเผลอไผล เขาสลัดเสื้อผ้าอาภรณ์ออกจากกายอย่างรวดเร็ว

“เชอร์รี่ ทะ... ทำอะไร สะ... เสียว อ๊า”

ใบหน้าสวยเฉี่ยวส่ายไปมาด้วยความกระสันซ่าน

ธัญญ์สอดนิ้วเข้าออกเร็วขึ้นเพื่อหยั่งน้ำหวานภายในที่ไหลซึมออกมาไม่ขาดสาย ความฟิตแน่นทำให้เขาครางหนักด้วยความพึงพอใจ มือใหญ่ลูบไล้ตัวตนความแข็งแกร่งเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ความต้องการให้มากขึ้นกว่าเดิม

เอื้อมไปหยิบถุงยางอนามัยมาสวมใส่อย่างชำนิชำนาญ เขากดกายเข้าหา แต่ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บส่วนปลายของความแข็งแกร่ง เมื่อความคับแน่นบีบรัดเขาอย่างรุนแรง

“โอ้ว... ฟิตแน่นจัง เหมือนผู้หญิงบริสุทธิ์ ไม่เคยหรือไงแม่น้ำหวาน หือ...” ธัญญ์เอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจนัก คิดว่าบางทีเธออาจดูแลตัวเองดีถึงได้คับแน่นสอดแทรกกายเข้ายากเช่นนี้

เขาไม่คิดสนอะไรมากมายนัก กดกายพรวดเดียวเข้าไปเกือบครึ่งทาง ช่อดอกไม้คับแคบบีบรัดรุนแรงคล้ายต่อต้าน ทำให้ธัญญ์ยิ่งนิ่วหน้าเหยเกด้วยความเจ็บที่รัดรึงเขาทุกทิศทาง

“อื้อ... เจ็บ ปล่อยนะปล่อย” วิธาดาดันแผ่นท้องออกจากกายสาว เขาไม่ยินยอมถอยห่าง ดึงดันจะผ่านเข้าไปให้ได้ หญิงสาวตีสะโพกสอบที่บุกรุกร่างกายเธอด้วยความเจ็บ ทั้งที่ยังหลับตาแน่น ส่ายหน้าไปมาบนที่นอนกว้างหนานุ่มที่รองรับ

ริมฝีปากครางสะท้าน ซู้ดปากด้วยความเจ็บเสียวที่ก่อเกิดอย่างไม่ค่อยมีสตินัก

“โอ้... เธอนี่ร้ายกาจเสียจริง” ธัญญ์ปัดมือของหญิงสาวออกห่าง ลำคอหนาเกร็งค้าง หายใจรุนแรงเมื่อเขาเจ็บไม่แพ้เธอ แต่จะให้เขาถอยห่างมันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้ สิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้คือสวนกายเข้าไปพักพิงอิงแอบในความอุ่นร้อนแนบแน่นนี้ต่างหาก

“เชอร์รี่ทำอะไร ฉันเจ็บนะ นังบ้า เอาออกไป สะ... เสียวด้วย จะ... เจ็บด้วย จะตายอยู่แล้ว”

วิธาดาละเมอทุบตีอีกฝ่ายไม่ยั้ง เล็บแหลมจิกข่วนอย่างไม่ยินยอมพร้อมใจ

“ยังไม่เคยหรือไง ไม่น่ารอด” ธัญญ์พูดอย่างมึนๆ เขาไม่คิดว่าหญิงสาวตรงหน้าจะยังบริสุทธิ์อยู่ แต่เพราะสิ่งที่เขาสวมสอดชำแรกหาทำให้ต้องชะงักไปชั่วครู่ เขาสะบัดศีรษะไปมาก่อนจะเลิกสนใจ

“กรี๊ดดด...” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อกายชายกดย้ำเข้ามาจนเยื่อบุหงาขาดสะบั้น

“ฮือๆๆ” วิธาดาร้องไห้ระงมด้วยความเจ็บทั้งๆ ที่ยังไม่มีสติเช่นเดิม

“เดี๋ยวก็หาย ชู่” ธัญญ์เอ่ยปลอบ จูบปากที่ร้องครางด้วยความเจ็บเพื่อเอาใจ