2 โสเภณีในป่า

นานแสนนานมาแล้ว แซร์เดอลูปเป็นเมืองที่อยู่ในหุบเขา และล้อมรอบด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ อีกทั้งแม่น้ำสายยาวคดเคี้ยวที่ไม่มีวันแห้งเหือด อากาศเย็นสบายทั้งปี บ้านเรือนเป็นตึกอิฐสีน้ำตาล สร้างบนเนินสูง แต่ละหลังลดหลั่นกันลงมา

สองข้างทางเดินจะเป็นตึกสำหรับค้าขายในรูปแบบต่าง ๆ และที่เมืองนี้ขึ้นชื่อเรื่องโสเภณี ผู้หญิงต่างเมืองพากันมาค้าประเวณีที่นี่

แซร์เดอลูปเป็นศูนย์กลางค้าขายและแลกเปลี่ยนสินค้าทั้งทางบกและทางน้ำ หลังจากพ่อค้าต่างเมืองขายของเสร็จก็จะนอนพักค้างคืนที่นี่

ทุกคนใช้เหรียญทองในการซื้อของ แต่ละเหรียญจะมีน้ำหนักแตกต่างกันไป แซร์เดอลูปมีการค้าคึกคัก เงินจึงสะพัดและไม่มีอะไรที่จะขายดีที่สุดเท่ากับการขายตัว ตึกรามบ้านช่องจึงเต็มไปด้วยซ่องที่เปิดอย่างเสรี

นอกจากหญิงสาวจากต่างเมืองจะเดินทางมาขายตัวแล้ว แม้แต่หญิงชาวบ้านทั่วไปก็ขายบริการเช่นกัน

จึงไม่แปลกที่จะเห็นผู้หญิงสวมเสื้อผ้าที่ยั่วยวนตัณหา และส่งสายตาหวาน ๆ ให้แก่ผู้ชายที่ผ่านไปผ่านมา พวกนางไม่สนใจว่าคน ๆ นั้นจะเป็นยาจก พ่อค้า มหาเศรษฐี หรือผู้มีอำนาจในบ้านเมือง ขอแค่พวกเขามีเหรียญทอง สำหรับซื้อบริการจากพวกนางก็พอ

“มาสนุกกันเถอะพ่อหนุ่ม”

ผู้หญิงจะพูดเหมือนกันหมด ถ้าหากว่ามีผู้ชายผ่านหน้า นางจะเรียกพวกเขาว่าพ่อหนุ่ม แม้ว่าผู้ชายบางคนแก่คนเรียกว่าชราภาพ ผมหงอก ตาฝาง และหลังงอค่อมก็ตาม

ผู้ชายวัยชรา เมื่อได้ยินคำว่าพ่อหนุ่มก็ลิงโลดใจ กลายเป็นกระชุ่มกระชวย จนอยากจะเสพสวาทกับหญิงโสเภณี เมื่อมีเหรียญทองอยู่ในมือก็พร้อมที่จะหยิบยื่น หรือหย่อนใส่เต้านมที่เอ่อทะลักขอบเสื้อที่รั้งให้รัด จนนมล้นขึ้นมาจนแทบจะหลุดออกมาทั้งเต้า

ดั่งเช่นชราวัยเฉียด 70 ปี สังขารร่วงโรย สวมเสื้อผ้าเก่า ๆ สีมอ ๆ แต่ดวงตานั้นเจิดจรัส เขาตั้งใจทำงานด้วยการรีดนมแพะในฟาร์มของตัวเอง แล้วเอาไปขาย และสะสมเหรียญทองได้จำนวนหนึ่ง เพื่อมาซื้อบริการของหญิงโสเภณีที่เมืองแซร์เดอลูป

เสียงสั่นที่ถามหญิงโสเภณีวัย 40 ปีนั้น เต็มไปด้วยความตื่นเต้น นาน ๆ ทีจะได้เริงสวาท เพราะเมียที่บ้านก็แก่ชรา หมดสภาพที่จะสนองตัณหาในยามที่ต้องการจะเสพรัก

“สำหรับรูปหล่อ ข้าคิดแค่เหรียญเดียว แต่อย่าช้า เพราะข้าจะรีบไปเตรียมอาหารให้ผัว ถ้าเขากลับมาจากทำงาน ไม่มีอาหารกิน เขาจะทำร้ายข้า”

“ได้สิ เช่นนั้น เจ้าเอาเหรียญนี้ไป และสนุกกับข้าตรงหลังต้นไม้นั่น เร็วเถิด ข้าก็ปรารถนาที่จะทำรักกับเจ้า จนแก่นกายมันตื่นตัวเต็มที่แล้ว มาเร็ว”

เมื่ออยู่ในช่วงความอยากในกาม ชายชรากลับกระปรี้กระเปร่า ตรงเข้าไปดึงมือหญิงโสเภณี แล้วพาหลบเข้าหลังต้นไม้ จากนั้นถลกชายกระโปรงของนางขึ้นไปกองไว้ที่หน้าท้อง และเขาก็จัดการจับแก่นกายออกมาจากหว่างขา พร้อมกับยัดเข้าไปในร่องงามของนางจนจมมิด แล้วดำเนินการตามครรลองแห่งกามารมณ์ โดยส่วนบั้นท้ายขยับเคลื่อนไหวกระแทกกระทั้นร่างอวบขาวอย่างไม่ยั้ง

ณ ชายแดนเมืองแซร์เดอลูปซึ่งมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นเรียงรายตามริมตลิ่ง ฟัลคอน หนุ่มผมทองหยิกเป็นลอนยาวระต้นคอ ดวงตาสีฟ้า ผิวขาว รูปร่างสูงใหญ่สวมเสื้อผ้าด้ายดิบสีน้ำตาลคอแหลม แขนในตัว ชายเสื้อยาวคลุมเข่า ส่วนกางเกงเป็นผ้าหยาบๆ สีเดียวกับเสื้อ ล่างสุดคือรองเท้าหนังแกะแบบสานเป็นเส้นเล็กๆ แล้วขึ้นรูปทรงเท้าแบบสวม เขาสะพายย่ามใบใหญ่ไว้บนบ่า ภายในบรรจุพลอยดิบไว้จำนวนหนึ่ง

ชายหนุ่มก้าวลงจากหลังม้าสีดำตัวพ่วงพี เขาจูงมันลงไปที่ริมน้ำ เจ้าม้าคู่ใจก้มลงกินน้ำ เขาวักน้ำลูบใบหน้าและเนื้อตัวเพื่อให้คลายจากความร้อน

เขาอยากจะอาบน้ำชำระร่างกาย หลังจากเดินทางรอนแรมมาเป็นเวลาหลายวันกว่าจะถึงที่นี่และเขาจะต้องไปต่อให้ถึงในเมืองแซร์เดอลูป

“เจ้ากินน้ำอิ่มแล้วก็ไปพักผ่อนริมน้ำใต้ต้นไม้โน่น เจ้าจะอร่อยกับหญ้าอ่อนๆ ที่สามารถและเล็มกินได้จนกว่าจะพอใจ ส่วนข้าจะอาบน้ำให้ฉ่ำอุรา”

ฟัลคอนพูดกับม้าคู่ใจที่ผงกหัวรับราวกับฟังรู้เรื่อง เขาหัวเราะเบาๆ แล้วจูงมันไปผูกใต้ต้นไม้ใหญ่ใบหนา จากนั้นเขาลงไปที่ริมน้ำ ถอดเสื้อผ้าออก เนื้อตัวเปล่าเปลือยเต็มไปด้วยมัดกล้าม

“เจ้าได้ล้างคราบหมักหมมแล้วไอ้เพื่อนยาก”

ฟัลคอนก้มมองแก่นกายสีเผือกใหญ่ที่ห้อยอยู่ท่ามกลางกลุ่มขนสีเดียวกับเส้นผมและพาร่างบึกบึนลงไปแช่น้ำใสไหลเย็นอย่างมีความสุข

ฟัลคอนแหวกว่ายไปตามโขดหินที่โผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำและว่ายไปเรื่อยๆ ความเย็นของน้ำเขาเพลิดเพลินจนคิดว่าตัวเองเป็นเงือกหนุ่ม

เมื่อว่ายน้ำมาไกลพอสมควร ชายหนุ่มจึงไปยืนที่ชายฝั่งซึ่งเต็มไปด้วยทราย ด้านบนมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นประปราย

“ป่านั่นคงจะมีลูกไม้สดๆ ให้เราได้กินรองท้องบ้าง”

ฟัลคอนมองเห็นผลไม้บางอย่างอยู่บนต้นซึ่งไม่ห่างจากริมฝั่งแม่น้ำสักเท่าใดนัก เขาเด็ดใบไม้ขนาดใหญ่ปิดหว่างขาไว้ กันอุจาดตาถ้ามีคนผ่านมาเห็น

บริเวณนั้นมีต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นเต็มไปหมด ขณะฟัลคอนก้าวเข้าไปใกล้ๆ ก็ต้องหยุด ตรึงเท้าอยู่กับที่ เมื่อได้ยินเสียงคนร้องครวญคราง

‘เสียงคนร้องนี่ ร้องเหมือนเจ็บปวดหรือว่ามีคนถูกทำร้ายจนบาดเจ็บ’

ฟัลคอนมองไปรอบๆ ตัว และสืบเท้าช้าๆ ไปตามเสียงเพื่อหาเจ้าของเสียงที่ร้องครวญคราง บางครั้งก็ซี๊ดและโอย