ท่านประธานสายเบิร์น (ท่านประธานยอดรัก)

“Boss”

สายเบิร์น

“อะไรนะ... นี่คุณต้องไปค้างคืนด้วยหรือ”

‘เวียร์’ รู้สึกไม่พอใจที่รู้ว่าสัปดาห์หน้า ‘รสา’ ผู้เป็นภรรยาจะต้องตามบอสไปทำงานไกลถึงต่างประเทศ

“โธ่... สาไปทำงานนะเวียร์... ฮ่องกงก็แค่นี้เอง”

หญิงสาวนิ่วหน้า หล่อนเองก็รู้สึกหนักใจไม่น้อยไปกว่าเขา แต่งานก็คืองาน เมื่อมีคำสั่ง... หล่อนจะปฏิเสธได้ยังไง

อันที่จริงเวียร์ไม่ชอบให้รสาทำงานเลขา เพราะเขาเป็นคนขี้หึงขี้หวงแบบไม่มีเหตุผล เวียร์คงดูหนังโป๊ฝรั่งมามาก ประเภทที่เจ้านายมีเซ็กส์กับเลขาในห้องทำงาน เขาเคยดูบ่อยๆ ก็เลยนึกกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว เพราะว่ารสาก็เป็นเลขา และก็สวยสะดุดตาผู้ชาย

ก่อนหน้านี้รสาเคยเป็นเลขาให้บอสคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้ชาย รสาทำงานได้ไม่นาน เวียร์ก็บ่นจนหล่อนต้องยื่นใบลาออกเพื่อมาทำงานอีกบริษัทซึ่งมีบอสเป็นผู้หญิง

“ไปกี่คืน”

เวียร์เสียงอ่อนลง เข้าใจว่า ‘บอส’ ที่รสาเอ่ยถึงก็คือเจ้านายผู้หญิงที่รสาทำหน้าที่เป็นเลขามานานกว่าสามปี แม้ที่ผ่านๆ มาก็มีเดินทางไปต่างจังหวัดกับเจ้านายหลายครั้ง แต่เวียร์ก็ไม่ห่วงเพราะว่าบอสของรสาเป็นผู้หญิงเหมือนกัน

แต่ครั้งนี้มีสิ่งที่รสาปกปิดเอาไว้... เพราะว่า ‘บอส’ ที่หล่อนต้องติดตามไปทำงานให้ในครั้งนี้ก็คือ ‘อังเดร’ หนุ่มใหญ่วัยเกือบสี่สิบปี เขาเป็นบอสใหญ่คนหนึ่งที่มีหุ้นส่วนอยู่ในบริษัทที่ประเทศอังกฤษ

“ไปคืนเดียวค่ะ”

รสาตอบ ภาวนาขออย่าให้สามีของหล่อนซักไซ้อะไรมากไปกว่านี้

“ดูแลตัวเองนะ”

เวียร์รู้ว่ารสารักงานเลขา ทุกวันนี้หล่อนทำได้ดีจนน่าทึ่ง ผลการประเมินงานในแต่ละปีออกมาดีเยี่ยมตลอด

รสาได้ปรับเงินเดือนบ่อยจนทุกวันนี้เงินเดือนของหล่อนมากกว่าของเวียร์เสียอีก ซึ่งอาจเป็นเพราะว่ารสาสามารถพูดได้มากกว่าสี่ภาษา ทั้งจีน อังกฤษ ฝรั่งเศสและเยอรมัน

“ไม่ต้องห่วงค่ะ... อยากได้ของฝากอะไรไหมคะสาจะซื้อมาให้”

รสาถามสามี

“ได้ทั้งนั้น... แล้วแต่คุณ”

บอกพลางโน้มกายลงมาหอมแก้มนวลของภรรยา ก่อนจะแยกกันไปทำงาน ทุกวันนี้เวียร์กับรสาทำงานคนละที่ จึงต้องใช้รถคนละคัน

สัปดาห์ต่อมา ที่สนามบินในฮ่องกง

ภายหลังลงจากเครื่อง รสานั่งรอบอสใหญ่อยู่ที่ร้านกาแฟภายในสนามบินตามเวลาที่ได้นัดหมายเอาไว้ เพราะอังเดรเดินทางมาจากประเทศอังกฤษ

“คุณคือรสาใช่ไหม”

หญิงสาวสะดุ้งกับเสียงทุ้มกังวานที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“ค่ะบอส... สวัสดีค่ะ”

รสาหันมาส่งยิ้ม จับมือทักทายผู้เป็นนาย ทั้งสองพูดคุยกันด้วยภาษาอังกฤษ

“ผมอังเดรครับ”

หนุ่มใหญ่แนะนำตัว ตอนแรกที่รสารู้ว่าผู้ชายคนนี้อายุเฉียดสี่สิบ หล่อนนึกว่าเขาจะต้องแก่ เชย รูปร่างเหมือนฝรั่งอ้วน แต่ที่ไหนได้ อังเดรยังดูหนุ่มมาก รูปร่างของเขาสูงใหญ่เหลือเกิน ความสูงเท่าที่ประมาณด้วยสายตาน่าจะเกินสองเมตร แม้ว่าเขาใส่สูทเรียบหรู แต่ก็ยังสามารถสังเกตเห็นว่ากล้ามเนื้อตึงเต็มสะดุดตา

“ไปกันเลยนะคะ”

รสามองไปยังจุดที่รถของทางโรงแรมมาจอดรอ เพราะว่าอังเดรเป็นบอสใหญ่ มาจากบริษัทผลิตรถยนต์ที่มีชื่อเสียงชั้นนำของยุโรป เขาจัดอยู่ในกลุ่มลูกค้าวีไอพีที่ทางโรงแรมต้องให้การดูแลต้อนรับเป็นพิเศษ

เมื่อมาถึงโรงแรมหรูบนเกาะฮ่องกง อังเดรกับรสาแยกกันพักคนละห้อง แต่อยู่ติดกัน

รสารู้สึกโล่งใจที่เห็นว่าอังเดรดูเหมือนผู้ใหญ่ใจดี เขาเป็นคนพูดจาสุภาพ นุ่มนวล รอยยิ้มอบอุ่น แม้แผงหนวดเป็นแพดกหนาเหนือริมฝีปากบางจะทำให้เขาดูเข้มดุ เวลาที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมาทางสีหน้า

ทว่าเวลาที่ริมฝีปากขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม ให้ตายเถอะโรบิ้นให้ดับดิ้นเถอะโรเบิร์ต... อีตาบอสคนนี้หล่อเหลากระชากใจหล่อนเหลือเกิน

เช้าวันรุ่งขึ้น

การเจรจาธุรกิจผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ภายหลังเสร็จงานอังเดรเอ่ยชมรสาหลายครั้ง เกี่ยวกับภาษจีนของหล่อนที่สามารถพูดได้อย่างชัดเจนฉะฉาน