1

Chapter 1

ร่างบอบบางของเพชรน้ำหนึ่ง ค่อยๆ ปรือตาขึ้นอย่างมึนงง เธอสะดุ้งเมื่อเห็นรอบกายเป็นบ้านหลังหนึ่งซึ่งไม่คุ้นเคย ด้านในมืดมิดมีเพียงแสงสลัวๆ ที่ดวงจันทร์สาดส่องเข้ามา

พอขยับตัว หญิงสาวจึงได้สัมผัสกับพันธนาการที่มัดเธอเอาไว้ทั้งมือและเท้า แต่ก่อนที่เธอจะได้หาทางช่วยเหลือตัวเอง เสียงบานประตูก็เปิดออกท่ามกลางความมืดมิด

ปัง!!!

ร่างสูงใหญ่ที่มีเงาของแสงกระทบมาโดนตัว พร้อมใบหน้าถมึงทึงที่รกไปด้วยหนวดเคราทำให้เพชรน้ำหนึ่งกรีดร้องเสียงโหยหวน

กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!

หญิงสาวสลบลงไปอีกครั้งด้วยใบหน้าซีดเผือด หวาดกลัวสุดหัวใจ ร่างสูงของเควินเดินมาหยุดมอง แสแยะยิ้ม ทอดสายตามองร่างบอบบางนั้นด้วยแข็งกร้าวเย็นชา!!!

ร่างสูงโปร่งบอบบางของหญิงสาวนามว่าเพชรน้ำหนึ่ง เลิศวรเกียรติ วัยยี่สิบสี่ปี กำลังเดินอย่างเชื่องช้าไปยังหน้าห้องของแฟนหนุ่ม หัวใจของเธอคล้ายถูกบีบด้วยมือของใครสักคนที่ไม่เห็นตัว รู้สึกกดดันอย่างที่สุด

หญิงสาวรู้สึกเหมือนกับโลกนี้ถล่มทลายลงไปต่อหน้าต่อตาเมื่อคนที่เธอเชื่อใจไว้ใจมากที่สุด โกหก...

ความเจ็บปวดมากมายถาโถมเข้ามาจนเกินจะรับไหว การถูกหักหลังจากคนที่รักทำให้ความไว้วางใจที่มีต่อเขามลายหายไปโดยสิ้น

ไหนเขาบอกว่ากำลังจะเข้านอนยังไงเล่า เธอไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่งข้อความเข้าโทรศัพท์มือถือเพื่อให้เธอรู้ว่าคนทั้งสองอยู่ด้วยกัน ความร้อนใจทำให้เธอรีบออกมาจากบ้านในเวลาดึกดื่นเช่นนี้เพื่อมาดูให้เห็นกับตา คุณารักษ์... แฟนหนุ่มของเธอให้คีย์การ์ดเอาไว้ จึงสามารถเข้าออกห้องของเขาได้ทุกเวลาตามที่ใจต้องการ

ภาพที่เห็นตรงหน้าเป็นที่ประจักษ์เมื่อเขากำลังนอนเปลือยเปล่ากกกอดอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอสงสัยแต่แรกแล้วว่าทำไม รปภ. ด้านล่างถึงได้มีท่าทีอึกอักเมื่อเห็นเธอ แสดงว่าแฟนหนุ่มทำแบบนี้หลายครั้งแล้วสินะ

เพชรน้ำหนึ่งยกมือขึ้นอุดปากไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมา รู้สึกสมเพชตัวเองที่กลายเป็นคนโง่เง่าให้โดนหลอกโดยง่าย ความสัมพันธ์มันขาดสะบั้นลงแล้ว จากเพื่อนกลายเป็นแฟน และผู้ชายคนเดียวที่เธอไว้ใจมากที่สุด มากกว่าบิดาเสียอีก กลับทำลายความไว้เนื้อเชื่อใจลงอย่างย่อยยับ

เพชรน้ำหนึ่งถอยหลังออกมาจากห้องนั้นด้วยหัวใจร้าวร้าน ม่านน้ำตารินไหลกลบดวงตาทั้งสองจนแทบมองไม่เห็นทาง ร่างน้อยโซซัดโซเซเดินออกมาอย่างไร้ทิศทาง รับรู้เพียงแค่ว่าเธอต้องไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ไปจากคนโกหกหลอกลวง

รปภ. ของคอนโดมองเธออย่างเห็นใจ เขาเดินมาส่งห่างๆ อย่างห่วงๆ เพื่อให้เธอขึ้นรถมาอย่างปลอดภัย แม้จะอยากห้ามปรามแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร เพชรน้ำหนึ่งแค่นยิ้มสมเพชตัวเอง เหมือนลาโง่ตัวหนึ่งที่ใครจะจูงจมูกไปไหนมาไหนก็ได้

เพียงไม่นาน รปภ. คนเดียวกันก็เห็นหญิงสาวอีกคนที่ลงมาจากคอนโดฯ ของคุณารักษ์ เธอดูลุกลี้ลุกลน แถมไม่ทักทายเขาเหมือนก่อน หญิงสาวคนนี้ที่เคยมาที่นี่หลายครั้งเขาจำได้ดี เธอรีบโบกแท็กซี่โดยเร็วและขึ้นรถหายไปในความมืด พร้อมกับเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น...

“นี่มันเรื่องอะไรกันหนึ่ง”

ไพฑูรย์โยนหนังสือบันเทิงฉบับหนึ่งลงบนโต๊ะตรงหน้าบุตรสาว

“อะไรคะคุณพ่อ” เพชรน้ำหนึ่งถามอย่างสงสัย เธอเห็นสีหน้าของบิดาแล้วจับอารมณ์แทบไม่ถูก

“หนึ่งทำจริงๆ เหรอลูก ทำไมใจร้ายแบบนี้ หึงหวงกันก็ไม่น่าจะทำได้ลงคอ ตอนนี้ตระกูลของเรากับนพกิจเกรียงไกรกำลังเสียชื่อเสียงอย่างหนักนะลูก หนูไม่น่าใจร้ายใจดำแบบนี้เลย”

กรรัมภาผู้เป็นมารดาเลี้ยงแสดงสีหน้าผิดหวังอย่างที่สุด

“หนึ่งไม่ได้ทำอะไร ทุกคนกำลังใส่ร้ายอะไรหนึ่งอีกแล้ว” เพราะถูกรังแกมาตั้งแต่เด็ก สัญชาตญาณบอกให้เธอปกป้องตัวเอง

“แกอ่านดูสิ ฉันต้องยัดเงินปิดข่าวพวกนี้หมดเงินไปเท่าไหร่รู้ไหม ทำไมแกไม่เคยทำอะไรให้ฉันชื่นใจเหมือนน้องแกบ้างเลย ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาอยู่ตลอดเวลา เหลวไหล ไร้สาระไปวันๆ เคยทำอะไรให้เจริญหูเจริญตา เจริญใจบ้างไหม” ไพฑูรย์ตวาดเสียงดัง

เพชรน้ำหนึ่งสะดุ้งเธอรีบเปิดหนังสือเล่มนั้นอ่านในทันที ข่าวที่เขียนออกมาช่างใส่สีตีไข่ได้อย่างไม่น่าให้อภัย ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้น คนที่เธอเจอนอนอยู่กับคุณารักษ์ในคอนโดฯ ของเขา เจ้าหล่อนออกมายอมรับว่าเป็นคู่ขาของแฟนหนุ่ม แถมยังสารภาพว่าติดโรคร้ายเพราะคลิปที่หลุดว่อนเน็ตว่าทั้งสองมีอะไรกันในคอนโดฯ หรูของฝ่ายชาย เลยอ้างว่าต้องยอมรับเพราะจนต่อหลักฐาน

แต่เรื่องที่ทำให้เพชรน้ำหนึ่งตกใจก็คือ... เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดคือเธอ ผู้หญิงสารเลวคนนั้นกล่าวหาว่าเธอเป็นคนจ้างวานให้ทำด้วยความหึงหวง เจ้าหล่อนยังใส่ความอีกว่าเธอเป็นคนอยากให้คุณารักษ์ติดโรคร้ายเพื่อจะได้หาทางเลิกกัน และชายหนุ่มจะได้ไม่ไปเจ้าชู้กับผู้หญิงคนไหนอีก

“หนึ่งไม่ได้ทำ” ใบหน้าของเพชรน้ำหนึ่งซีดเผือดแทบไม่มีสีเลือด เธอช็อกกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น จนตั้งตัวไม่ทัน

“ถ้าไม่ได้ทำแล้วผู้หญิงคนนั้นจะอ้างชื่อพี่หนึ่งได้ยังไงกันล่ะคะ นี่พี่หนึ่งหึงพี่รักษ์จนหน้ามืด แล้ววางแผนทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ ใจร้ายเหลือเกินพี่สาวคนเดียวของพิมพ์”

พิมพ์พรรณซึ่งเป็นน้องสาวต่างมารดาของเพชรน้ำหนึ่งส่ายหน้าไปมาคล้ายผิดหวังในตัวพี่สาว

“อย่ามาพูดพล่อยๆ นะ ฉันไม่ได้ทำ”

“ไม่มีมูลหมาไม่ขี้หรอกหนูหนึ่ง นี่ได้ข่าวว่าผู้หญิงคนนี้เป็นกระเทยแปลงเพศมาด้วยนะ ชื่อซารงซาร่าอะไร ทำงานอยู่ที่ผับที่หนูชอบไปเที่ยวไง พวกนักข่าวไปแคะคุ้นจนถึงแก่นเชียวนะ เพราะเราเป็นตระกูลดัง ทำอะไรนิดหน่อยก็เป็นข่าว น้าเองก็ผิดหวังกับหนูจริงๆ ไม่น่าใจร้ายเลยนะลูก ถึงตารักษ์จะเจ้าชู้ก็ตามประสาผู้ชาย แต่น้าเห็นเขาก็รักและดูแลหนูดีนี่นา ไม่เคยทำอะไรเสื่อมเสีย” กรรัมภาถอนใจหนักหน่วง มองสามีอย่างหนักอกหนักใจ

“ฉันบอกว่าไม่ได้ทำยังไงเล่า หูหนวกหรือไง”

เพชรน้ำหนึ่งตวาดสองแม่ลูกอย่างเหลืออด ที่เอาแต่พูดตอกย้ำว่าเธอทำเรื่องเลวร้ายทั้งหมดนั้นขึ้นมา ทั้งๆ ที่เธอบอกแล้วว่าไม่ได้ทำ ทำไมไม่มีใครเชื่อเธอเลยสักคนเดียว

เพียะ!!!

เสียงฝ่ามือของไพฑูรย์กระทบกับหน้าบุตรสาวเต็มแรง เพชรน้ำหนึ่งหน้าหันไปตามแรงตบ น้ำตารินไหลด้วยความเสียใจ มองบิดาอย่างตัดพ้อ นี่เธอเป็นคนผิดอีกแล้วใช่ไหม ไพฑูรย์นิ่งอึ้งไป แต่เขาก็ใจแข็งเอาไว้ หากเขายอมลงให้เหมือนก่อน จะยิ่งได้ใจ นิสัยเสียอยู่แบบนี้ซ้ำๆ ซากๆ

“แกขึ้นเสียงกับน้ารัมภากับน้องทำไม ดูแกทำกิริยา ข่มขู่จนทั้งสองคนกลัวถึงขนาดนี้ แถมยังพูดจาก้าวร้าวอีก แกนี่มันสันดานเสียจริงๆ” ไพฑูรย์เสียงเข้มใส่ เบือนหน้าหนีสายตาตัดพ้อและหยาดน้ำตาของบุตรสาว พยายามใจแข็งเอาไว้ กรรัมภากับพิมพ์พรรณมองสบตากันอย่างสะใจ

“หนึ่งผิดอีกแล้วใช่ไหมคะ ในสายตาของคุณพ่อหนึ่งก็เป็นคนผิดอยู่ตลอดนั่นแหละ ไม่ว่าจะทำดีแค่ไหน หนึ่งก็เป็นแค่ลูกที่คุณพ่อไม่รัก” เธอกุมแก้มหันมาตัดพ้อบิดาทั้งน้ำตา

“คือพ่อ...” ไพฑูรย์กำมือของตัวเองแน่น เขาทำรุนแรงไปหรือเปล่านะ กรรัมภาและพิมพ์พรรณเห็นเช่นนั้นจึงรีบพูดเอาหน้า

“คุณคะ คุณไม่ควรลงมือกับหนูหนึ่งนะคะ ปัญหาเกิดแล้วก็ต้องช่วยกันแก้ไข ไม่ใช่ยิ่งสร้างปัญหา”

“จริงด้วยค่ะคุณพ่อ พี่หนึ่งคงเจ็บมาก เดี๋ยวพิมพ์จะหายามาทาให้” พิมพ์พรรณรีบเดินไปหาพี่สาวแสดงท่าทีหวงใยอย่างแนบเนียน

“ไม่ต้องมาแสแสร้งแกล้งทำ” เพชรน้ำหนึ่งผลักน้องสาวจนกระเด็น

“ว้าย!!! คุณแม่ขา... พิมพ์เจ็บจังเลย” พิมพ์พรรณร้องเสียงหลงเพราะโดนผลักเต็มแรงจริงๆ ไม่ใช่เพราะเสแสร้ง

“พิมพ์เป็นยังไงบ้างลูก” ทั้งไพฑูรย์และกรรัมภารีบเข้าไปดูบุตรสาว พิมพ์พรรณส่งสายตาเยาะเย้ยไปให้พี่สาว เพชรน้ำหนึ่งมองบิดาอย่างเสียใจที่ท่านเห็นคนอื่นสำคัญมากกว่าเธอ

“ขอโทษน้องเดี๋ยวนี้หนึ่ง นี่น้องเป็นห่วง อุตส่าห์มีน้ำใจ แกยังจะทำน้องได้ลงคอ” ไพฑูรย์ประคองบุตรสาวคนเล็กให้ยืนขึ้น มองบุตรสาวคนโตอย่างเสียใจ ส่ายหน้าอย่างระอาปนผิดหวัง