EP : 2 ไปลองชุดแต่งงาน NC+++

บทที่ 2 

หลังจากวันนั้น อลิสไม่ยอมออกจากห้องไม่กลับไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเดิมเพราะอายหลายสิ่งหลายอย่างที่ตนเองทำไว้และก่อเรื่องไว้ที่มหาวิทยาลัย ก่อนที่อลันพ่อของเธอทำเรื่องย้ายไปเรียนต่างประเทศให้แต่ตัวอลิสเองก็ดื้อรั้นบอกกับทางบ้านว่าจะไป สุดท้ายหลังจากละสายตาของทั้งสองคนเธอไม่ยอมไปเรียนต่างประเทศแถมยังบังคับให้คนที่นู่นบอกว่าเธอถึงแล้วด้วย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนั้นทำให้พ่อกับแม่ของเธอรู้ความจริง ทำให้พี่ชายต่างสายเลือ-ดที่เธอรักมากนั้นโกรธมากจนไม่กลับมาที่บ้านเจอหน้าน้องสาวต่างสายเลือ-ดของเขาอีก ส่วนหมอภัครับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นและในสิ่งที่ตนเองทำถึงแม้ว่าจะไม่ได้ตั้งใจหรือเป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ แต่เขาก็แสดงความรับผิดชอบต่อครอบครัวของอลิสโดยการแต่งงานกับเธอ 

"ก๊อกๆ" เธอรีบยกมือปาดน้ำตาตนเองและลุกขึ้นจากเตียงเดินมาเปิดประตูเพราะคิดว่าเป็นแม่บ้านเอาน้ำหรือข้าวมาให้ อลิสไม่ลงไปทานข้าวหลายวันต่อให้แม่ของเธอพยายามมาตามแต่เธอนั้นรู้ตัวดีว่าพ่อของเธอโกรธมากจนไม่มองหน้าเธอจึงไม่อยากลงไปด้านล่าง  

"พี่หมอมาที่นี่ทำไมคะ" ดวงตาคู่น้อยเบิกกว้างเมื่อคนตรงหน้านั้นไม่ใช่แม่บ้าน แต่กลับเป็นหมอภัคที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ 

"แล้วทำไมพี่จะมาที่นี่ไม่ได้ล่ะ" 

"พี่จะมาแต่งงานกับอลิสทำไม อลิสบอกแล้วไงทุกอย่างให้มันจบไป"

"พี่ก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอมากหรอกนะอลิส แต่ที่ทำลงไปเพราะแสดงความรับผิดชอบต่อครอบครัวของเธอ พี่เป็นผู้ชายพี่เป็นหมอพี่ไม่ใช่หมาที่จะเอาแล้วทิ้ง" 

"แต่เราทั้งสองคนไม่ได้รักกัน" 

"อ๋อ...แสดงว่าเธออยากแต่งงานกับไอ้เดย์สินะ พี่ชายต่างสายเลือ-ดของเธอที่เธอรักมากคงเป็นไปไม่ได้หรอกอลิส! เขามีครอบครัวแล้ว"

"แล้วพี่จะตอกย้ำทำไม"

"เลิกบ้าสักทีที่มาวันนี้ก็เพราะว่าพ่อของเธอเรียกมาคุยหลายอย่างแล้วก็ขึ้นมาดูตามมารยาทเท่านั้น" 

"เราไม่แต่งงานกันได้ไหม" หมอภัคหันหลังเตรียมที่จะเดินลงบันได เขาหยุดชะงักเมื่อเธอเอ่ยถึงเรื่องแต่งงานอลิสไม่อยากแต่งงานกับหมอภัคเพราะเธอไม่ได้รักเขา 

"อลิส!! หนูต้องไปลองชุดแต่งงานกับพี่หมอไม่มีคำว่าแต่หรือว่าไม่ไป เข้าไปแต่งตัวมี๊ให้เวลาอลิสเพียง 15 นาที ถ้ายังไม่ลงหม่ามี๊จะขึ้นมาตามเอง" เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเอ่ยเถียงผู้เป็นแม่ของตนเอง โรสเธอยื่นคำขาดให้ลูกสาวรีบเข้าไปแต่งตัวเพราะจะให้ไปลองชุดแต่งงานกับหมอภัค 

"หมอภัคไปนั่งรอด้านล่างนะคะ" แม่ของอลิสนั้นบอกให้หมอภัคนั่งรอลูกสาวของตนเองด้านล่างถึงแม้ว่าอลิสจะไม่อยากไปแต่เธอถูกบังคับจึงยอมแต่งตัวไปกับหมอภัค 

"อลิส ทำไมหนูใส่สั้นขนาดนี้" เวลาผ่านไปเกือบ 15 นาที อลิสเดินลงมาจากด้านล่างเธอสวมใส่ชุดเกาะอกเดรสสีแดงความสั้นของกระโปรงนั้นแทบจะถึงแก้มก้นเธอด้วยซ้ำ 

"ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องไปนะคะ" อลิสรู้มาว่าหมอภัคไม่ชอบผู้หญิงแต่งตัวโป๊หรือว่าแต่งตัวยั่ว สายตาของหมอภัคที่กำลังจับจ้องมองเธออยู่นั้นแสดงความไม่พอใจเขาได้เพียงแต่หันหน้าหนี 

"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้อลิส ถ้าป๊าเห็นรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น" 

"ไม่เป็นไรหรอกครับหม่ามี๊ในเมื่ออลิสอยากแต่งตัวแบบนั้นก็ตามใจ" หมอภัคเดินออกมาจากบ้านก่อนอลิสจนกระทั่งมาถึงรถ อลิสยังเดินมาไม่ถึงเธอยืนกอดอกมองหมอภัคด้วยสายตาที่ไม่พอใจ 

"จะขึ้นรถได้หรือยัง" 

"ทำไมถึงต้องมายุ่งวุ่นวายด้วยคะอลิสบอกแล้วไงว่าเรื่องทุกอย่างให้มันจบ" 

"เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเธอยังไม่เคยคิดจะสำนึกเลยเหรออลิส ไม่มีผู้ชายคนไหนอยากแต่งงานกับเธอหรอกรู้เอาไว้ซะด้วยว่าที่ฉันแสดงความรับผิดชอบต่อครอบครัวของเธอคือความรู้สึกผิดเท่านั้น มาขึ้นรถ!!!" เขาใช้เพียงแต่สายตาและคำพูดดุเธอแต่ไม่กระทำหรือว่ารุนแรงเลย

"เหอะ~"

เสียงถอนหายใจของอลิสนั้นดังจนผู้เป็นแม่ที่ยืนอยู่ด้านหลังนั้นได้ยิน เธอได้เพียงแต่ส่ายหน้าไปมาและหวังว่าหมอภัคคงเอาลูกสาวที่ดื้อดึงของตนเองนั้นอยู่

บนรถ

ในขณะที่หมอภัคนั้นกำลังจ้องมองทางเขาไม่หันมองเรือนร่างบางที่นั่งอยู่ด้านข้าง ทำท่าทียั่วยวนแกล้งดึงชายกระโปรงของตนเองถลกขึ้น 

"ทำอะไร" 

"พี่หมอไม่สนใจจริงๆเหรอคะ" หมอภัคหันมองอลิสเพียงแค่วินาทีเดียวก็ทำให้เธอนั้นรีบดึงกระโปรงของเธอลง เพราะสายตาของเขานั้นเริ่มน่ากลัว

"ทำไมไม่ยั่วอีกล่ะ ชอบจังเหรอเรื่องยั่วผู้ชาย"

"พี่หมอเกลียดไม่ใช่เหรอคะ ถ้าเกลียดก็ยกเลิกงานแต่งสิ" หมอภัคเงียบไม่เถียงอะไรอลิสเลยสักคำ แต่ตบไฟยกเลี้ยวเข้าข้างทางและจอดรถ 

"จอดทำไมเหรอคะ" 

"ต้องการไม่ใช่เหรอเห็นอยู่ว่าพี่อยู่นี่อยากได้มากใช่ไหม ได้" 

"อร๊ายพี่หมอปล่อยนะ พี่จะทำอะไร อื้อ ปล่อย!!!!"  

หมอภัคหมดความอดทนกับการยั่วยวนของเธอเขาจึงพลิกตนเองหลังจากจอดรถและล็อครถแล้วขึ้นคร่อมบนร่างบางและปรับเบาะเอนลง เธอพยายามที่จะใช้มือทั้งสองข้างผลักหน้าอกของเขาออกร้องดิ้นไปมา 

"อ๊ะอื้ม ขอแรงๆนะพี่หมอ" จากมือของเธอที่ผลักหน้าอกของเขาอยู่กลายเป็นลูบคลำแผงอกผ่านเสื้อสูทตัวหนา ก่อนที่จะยกมือคล้องคอของเขาและดึงไว้ สายตาของคนด้านบนจับจ้องมองใบหน้าสวยแต่งเติมไปด้วยลิปสีแดงยิ่งดูใกล้ๆเธอนั้นยิ่งหน้าลิ้มลอง

"ครั้งนี้เธอไม่ได้โดนยานะอลิส" ปลายนิ้วของคนตัวโตลูบไล้เขี่ยยังบนใบหน้าขาวเบาๆสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเธอที่รดราดอยู่บนใบหน้ายิ่งทำให้เขานั้นอยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว

"ใช่ค่ะ...อลิสไม่ได้โดนยาแต่อลิสอยากโดนของ" ไม่เพียงแต่ร่างกายที่ยั่วยวนเขาคำพูดที่หลอกล่อนั้นทำให้หมอภัคเริ่มหลงใหลในความสวยของเธอ หมอภัคฉีกยิ้มก่อนที่จะเลื่อนตัวลงไปนั่งด้านล่างระหว่างขาของเธอช่วงระยะเบาะที่ปรับขยับห่างแล้ว 

"ซี๊ดส์~อ๊าส์ พี่หมอข๋า" เรือนร่างบางเงยหน้าขึ้นให้ในขณะที่หมอภัคจับขาของเธอและเชยชมด้วยกับพรมจูบตั้งแต่ปลายเท้าจนถึงต้นขา เสียงครางนั้นยิ่งสร้างความเร้าใจให้กับคนด้านล่างจนกระทั่งมือของเขานั้นจับกางเกงด้านในตัวจิ๋วของเธอค่อยๆเลื่อนถอดออกช้าๆ 

"ซี๊ดส์~อ๊าพะพี่หมอ" เธอกระดกหัวและก้มมองใบหน้าของเขา 

"เยิ้มเลยนะ" 

"ถ้าเยิ้มพี่หมอก็ต้องช่วยจัดการสิคะ" มือเรียวบางของตนเองลูบไล้เรือนร่างขยำเนินอกโชว์ความเซ็กซี่ให้หมอภัคช่วยให้เธอถึงฝั่ง 

"อ๊ะ~อื้อพี่หมอข๋าเสีeวจัง"

วุ้ย??????