บทที่ 5

เสียงพูดคุยผ่านทางโทรศัพท์ที่มาพร้อมกับเสียงหัวเราะดังมาจากระเบียงด้านแว่วเข้ามาในหูของจักรินทร์ ทำให้เขาที่กำลังเดินลงมาจากชั้นบนชะงักเท้า ความตั้งใจที่จะออกไปไร่เปลี่ยนเป็นไปหาต้นเสียงที่พูดคุยโทรศัพท์อย่างออกรส จักรินทร์มายืนหลบหลังประตูเชื่อมต่อไปยังเฉลียง ยอมเสียมารยาทยืนฟังการสนทนาของเธอ

จักรินทร์จับใจความเรื่องที่อิงฟ้ากำลังคุยกับเพื่อนได้ว่า เพื่อนของเธอจะมาเที่ยวจังหวัดชุมพรจึงชวนอิงฟ้าไปร่วมทริปด้วย เขาได้ยินแล้วใจเต้นแรง ความกลัววิ่งจู่โจมหัวใจด้านชา กลัวว่าเธอจะไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วจะไม่กลับมาเหมืองอัยรา ยิ่งนึกถึงข้อนี้ วินาทีนั้นจักรินทร์รู้สึกเหมือนโลกกำลังทลาย

“จ้าๆ เจอกันนะ”

อิงฟ้าตัดสายมือถือทิ้งหลังจากจบการพูดคุยกับเพื่อน คนที่แอบยืนฟังอยู่ครู่หนึ่งจึงเดินเข้าไปหาสาวน้อยเนื้อหวาน ที่เขาชิมรสไม่มีเบื่อ มานั่งบนพนักเท้าแขนบนเก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่

“คุยกับใครอยู่ เสียงดังไปถึงในบ้านเลย” จักรินทร์ถามเสียงเรียบ เขาอยากรู้ว่า เธอจะโกหกตนหรือไม่

“คุยกับนาค่ะอาดิน” เธอหันมาตอบเสียงใสด้วยรอยยิ้ม

“เพื่อนฟ้าเหรอ” เจ้าของเหมืองหยั่งเชิงถาม

“ใช่ค่ะ เพื่อนสนิทตอนเรียนมหา’ ลัย ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้ว วันนี้นากับกลุ่มเพื่อนมาเที่ยวชุมพร นาก็เลยโทรมาชวนฟ้าไปเที่ยวด้วยกันพรุ่งนี้ค่ะ” เธอตอบตามจริง ไม่คิดโกหก “พรุ่งนี้ฟ้าขออาดินไปเที่ยวกับเพื่อนนะคะ ค่ำๆ กลับค่ะ”

เขาอยากจะตอบกลับไปว่า ไม่ให้ไป แต่ก็ไม่รู้ว่าจะหาเหตุผลใดกล่าวอ้าง อีกใจก็นึกสงสารอิงฟ้า เพราะเธอไม่เคยย่างกายออกจากเหมืองอัยราเลย นับตั้งแต่เธอเป็นทาสกามารมณ์ของเขา

จักรินทร์ขยับตัวยืน ฉุดร่างเล็กให้ลุกขึ้นยืนตาม ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายนั่งบนเก้าอี้แทนเธอ แล้วให้อิงนั่งบนตักของตน โอบกอดร่างอิ่มไว้อย่างหวงแหน

“ฟ้าอึดอัดหรือเบื่อหรือเปล่าที่ไม่ได้ออกไปไหน หมกตัวอยู่แต่ในเหมือง” เขาถามตรงๆ มองหน้าหลานนอกไส้ ลุ้นกับคำตอบ

“ไม่ค่ะ ฟ้าไม่เบื่อ ไม่อึดอัด ปกติฟ้าก็ไม่ชอบออกไปไหนอยู่แล้ว แต่ที่อยากไปเพราะเพื่อนชวนค่ะ”

“แล้วเบื่ออาแก่ๆ หรือเปล่า”

เขาถามชิดใบหน้านวลเนียน คลอเคลียจมูกตรงผิวแก้มที่เริ่มร้อนผ่าว

“ไม่ค่ะไม่เบื่อ อาดินยังไม่แก่นะคะ ยังหนุ่มอยู่เลย หล่อเข้มด้วย”

เธอตอบจากใจจริง ลำแขนเล็กโอบรอบลำคอแกร่ง หอมแก้มเขาอย่างเอาใจ

“จริงหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าพูดเอาใจอานะ” เขาหอมแก้มหลานสาวนอกไส้บ้าง

“จริงสิคะ อาดินอายุสามสิบแปด ยังไม่ถือว่าแก่หรอกค่ะ อาดินหล่อและแข็งแรงมากๆ”

เธอตอบเสียงสั่นเล็กน้อย เพราะตอนนี้มือใหญ่สอดเข้าไปในกระโปรงพอดีเข่าของตน ลูบไปตามขาอ่อน จนถึงใจกลางร่างสาว เขาออกแรงเคล้นเนินเนื้อสาว ใช้ปลายนิ้วบดขี้จุดอ่อนไหวของสตรี เธอสะท้านไปทั้งตัว ไม่เพียงแค่นั้น เขายังเลื่อนปลายจมูกไปตามผิวแก้ม มาหยุดนิ่งตรงใบหูหอมสะอาด หยอกเย้ากัดติ่งหูเธอเบาๆ สร้างความสยิวซ่านอีกทางหนึ่ง

“อาดินคะ พอค่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น”

เธอรู้ว่าเขาต้องการอะไร เธอจึงห้ามเนื่องจากตรงนี้ไม่ใช่ห้องส่วนตัวที่จะดำเนินกิจกรรมทางเพศ

“งั้นไปข้างบนกัน”

อิงฟ้าไม่เกี่ยงงอนกับคำชวนของจักรินทร์ เพราะตอนนี้ไฟปรารถนาโหมกายเธอมากมาย ปล่อยให้เขาอุ้มร่างเธอขึ้นไปยังห้องนอน สานต่อเพลิงสวาทอันเร่าร้อน ลืมเรื่องไปเที่ยวกับเพื่อนในวันพรุ่งนี้สนิทใจ

วันรุ่งขึ้น

รถเบนซ์สปอร์ตของจักรินทร์แล่นมาจอดหน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง พอรถจอดสนิทเจ้าของรถกับผู้โดยสารคนพิเศษก็ก้าวลงมา ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าไปภายในโรงแรม ทั้งสองรอจินตนากับกลุ่มเพื่อนไม่นานนัก ทั้งหมดก็เดินตรงมาหาจักรินทร์กับอิงฟ้า

“ฟ้า” จินตนาเรียกชื่อเล่นเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่เรียนจบ เจ้าของชื่อยิ้มกว้าง ลุกเดินไปกอดจินตนาอย่างคิดถึง รวมทั้งกิ่งแก้วเพื่อนสนิทอีกคน จากนั้นเธอก็หันตัวไปหาเพื่อนสนิทในกลุ่มอีกคนนามว่าพิบูลย์ กำลังจะกางแขนเพื่อกอดร่างสูงโปร่งของเขา ทว่าเสียงดุเข้มเชิงห้ามปรามของจักรินทร์ดังขึ้นเสียก่อน เขาไม่มีทางให้อิงฟ้ากอดชายอื่นแน่นอน แม้ว่าจะเป็นเพื่อนกันก็ตาม ส่งผลให้พิบูลย์กับอิงฟ้าชะงัก

“ฟ้า” อิงฟ้าหันมาทางต้นเสียง ส่งยิ้มให้โดยไม่ได้คิดอะไร จากนั้นได้เดินกลับมาหาจักรินทร์ แนะนำตัวให้สองฝ่ายได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการ หลังจากที่เพื่อนสนิททั้งสามรู้จักจักรินทร์ผ่านการเล่าเรื่องจากอิงฟ้า

“วันนี้จะไปเที่ยวไหนกันล่ะ” จักรินทร์ถาม

“ไปดำน้ำที่เกาะเต่ากับเกาะนางยวนค่ะ จองทัวร์ไว้แล้วค่ะ” จินตนาตอบตามโปรแกรมที่วางไว้

“แล้วมาอยู่เที่ยวกันกี่วัน” จักรินทร์ถามต่อ

“สามคืนสี่วันค่ะอาดิน” คนถูกถามตอบ “แต่ใจจริงอยากอยู่นานกว่านี้นะคะ แต่คนอื่นลางานได้แค่นี้”

“ถ้าวันพรุ่งนี้ไม่รู้ว่าจะไปไหน อาจะพาเที่ยวนะ รับรองว่าสนุกตลอดทริปแน่นอน” จักรินทร์อาสา

“ไม่ขัดข้องค่ะ ถ้าอาดินสะดวก พวกเราก็ไม่มีปัญหาค่ะ ดีเสียอีกที่มีคนในพื้นที่พาเที่ยว” จินตนากับเพื่อนไม่ขัดข้อง แถมยังยินดีด้วยซ้ำไปที่มีจะมีพาเที่ยว

“ตกลงตามนี้นะ พรุ่งนี้อาจะมารับแต่เช้า จะได้เที่ยวได้หลายที่” จักรินทร์สรุป

ระหว่างนั้นชายผิวคล้ำร่างเตี้ยได้เดินเข้ามาในโรงแรม ในมือถือแผ่นป้ายโลโก้ของบริษัททัวร์ เพื่อให้ลูกค้าที่จองทริปทัวร์รู้ว่า เขามารับไปยังท่าเรือตามนัดหมาย กิ่งแก้วมองเห็นชายคนดังกล่าวถือป้ายบริษัททัวร์แล้วกวาดตามองไปรอบๆ ประสบการณ์ที่เดินทางไปเที่ยวทะเลและดำน้ำบ่อย ทำให้เธอรู้ว่า ถึงเวลาออกเดินทางไปเที่ยวโลกใต้น้ำแล้ว

“พี่คนนั้นคงมารับเราไป