8 สะใจจริงๆ

ยิหวาจับท่อนเอ็นที่อ่อนๆ แข็งๆ ไว้ในมือ รูดขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะแล้วใช้ปากงับ เม้ม ลิ้นเลียไปด้วย ณรงค์เกร็งตัว แอ่นสะโพกไปมา

“อา เยี่ยมมากยิหวา คุณเก่งจริงๆ ผมชอบ เลียที่หัวมันให้เร็วๆ เลย อูย อย่างนั้นแหละ ดี ดี คุณเก่งมาก ผมอยากจะแทงแล้วสิ อ้าขาออกเร็ว”

ยิหวาใจหายวาบ เมื่อรู้ว่าณรงค์จะแทงร่องกลีบของเธอ ตั้งแต่ได้ร่วมรักกับธานี เธอไม่อยากให้ณรงค์ล่วงล้ำเข้าสู่ร่างกาย แม้ว่าของเขาจะไม่ค่อยแข็ง หรือแค่เอาท่อนหัวถูไถรอบๆ ปากทางเข้าก็ตาม

“ค่ะ ยิหวา อ้าแล้ว”

“แบะด้วย นิ้วน่ะ แบะมันออก ผมจะเข้าได้สะดวก”

“แต่ของคุณไม่ค่อยแข็ง มันคงเข้ายากหน่อย”

“อย่าพูดทำร้ายน้ำใจผมอย่างนั้นสิ โอ๊ะ ทำไมถึงง่วงอย่างนี้ อ้าว ไอ้นี่ดันหัวตกอีกแล้ว เฮ้อ ไม่ได้เรื่อง นอนจับนมเมียดีกว่า”

ยานอนหลับออกฤทธิ์แล้ว ณรงค์หลับทั้งที่แก้ผ้า ยิหวาเอาผ้านวมคลุมให้ทั้งที่อยากให้เขานอนตากแอร์ไปจนถึงรุ่งเช้า

“หลับได้ซะที่ กูไม่อยู่แล้ว เผ่นล่ะ”

ยิหวาสวมชุดคลุมอย่างลวกๆ แล้วลงไปในครัวจัดอาหารใส่กล่องเอาไปให้ชู้ที่ถูกขังอยู่ในบ้านเล็กท้ายสวน ป่านนี้เขาคงหิวแล้ว เธอจะให้เขากินจนอิ่มจากนั้นจะร่วมรักจนกว่าจะพอใจ

ธานีเก็บข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับพฤติกรรมของเกวลี ไม่ว่าจะเป็นรูปที่ส่อไปในทางชู้สาวกับผู้ชาย คลิปที่เธอแอบถ่ายไว้ในโทรศัพท์ เขาดึงมาไว้และเก็บไว้ในอีเมล รวมทั้งรูปของผู้ชายที่เธอแอบคบหาอย่างลับๆ

คธาเป็นผู้กว้างขวางในจังหวัดนี้ เขาเปิดร้านอาหารกึ่งผับเพื่อฟอกเงินจากธุรกิจสีเทา ซึ่งมีเบื้องหลังที่น่ากลัว แต่ไม่มีใครจับได้เพราะเขาไหวตัวเก่ง

ธานีมองไปที่ประตูบ้าน เขารู้ว่าด้านนอกมีโซ่คล้องเอาไว้ เขากลายเป็นทาสของผู้หญิงร่านสวาทคนนั้น จนป่านนี้เธอยังไม่เอาอาหารมาให้หรือว่าเธอไม่มา ขนมปัง ไส้กรอกและของกินเล่นอื่นๆ เขากินจนเกือบหมดด้วยความหิว แต่มันก็ไม่เหมือนกินข้าว

“ยิหวา คุณทำอะไรอยู่หรือว่านอนกกผัวแก่ ช่างเถอะ เธอให้ที่อยู่ มีอาหารให้กินแค่นี้ก็พอแล้ว ส่วนเราจะต้องหาหลักฐานมาแก้ต่างให้พ้นผิดให้ได้ อ้าว เสียงไขกุญแจนี่”

ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนและแอบมุมมืดของเสา เขาไม่แน่ใจว่าใช่ยิหวาหรือไม่ หากว่าเป็นคนที่ไม่รู้จักเข้ามาในบ้านหลังนี้ เขาจะทำอย่างไร

“ธานี ธานี ฉันเอง เอาข้าวมาให้ ขอโทษทีที่มาจนป่านนี้ พอดีผัวฉันไม่ยอมนอน ต้องให้กินยานอนหลับถึงจะโค่นมันลงได้”

ยิหวาส่งเสียงมาก่อนตัว ธานีก้าวออกจากเสาแล้วรับกล่องอาหารจากมือเธอ มาเปิดออก เห็นอาหารน่ากินหลายอย่าง

“คุณเอามาเยอะแยะอย่างนี้ ผมกินไม่หมดหรอก”

“กินไม่หมดก็แช่ตู้เย็นไว้ พรุ่งนี้ก็อุ่นด้วยไมโครเวฟ”

“ขอบคุณครับ เอ่อ ผมเปิดไฟสว่างอย่างนี้ไม่รู้ว่าจะมีใครเห็นไหม”

ธานียังเป็นกังวล กลัวว่าจะมีคนเห็น โดยเฉพาะผัวของยิหวา

“บ้านหลังนี้ไม่มีคนมาหรอก คนใช้ก็ไม่ได้ค้างที่นี่ อีกอย่างมันเป็นใบ้ พูดไม่ได้ มันไม่มีปัญญาไปบอกใครหรอก ผัวฉันยิ่งไม่สนใจใหญ่ เขาไม่เคยเดินมาดูด้านหลังบ้านด้วยซ้ำ รีบกินซะ”

“ครับ คุณจะกลับแล้วหรือ”

ชายหนุ่มตักข้าวผัดปูใส่ปาก เคี้ยวแล้วกลืนและถามยิหวาที่เห็นเธอขยับสายผูกเสื้อคลุม คืนนี้เธอสวยใสไร้เครื่องสำอาง ใบหน้าอ่อนราวกับวัยรุ่น

“ใครบอกว่าฉันจะกลับ ธานี ช่วยทำให้ฉันมีความสุขอีกสักครั้งจะได้ไหม”

ยิหวาอ้อนวอนเสียงหวาน ขอให้เขาร่วมรักจนสุขสม ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ แต่บาดลึกเข้าไปในความรู้สึก เธอสบตาเขาแล้วร้อนวาบไปทั้งตัว

“ได้สิครับ ผมจะสนองให้คุ้มกับข้าวที่กินในวันนี้”

“ดี ถ้าอย่างนั้นกินให้อิ่มแล้วแปรงฟัน จากนั้นฉันจะอาบน้ำพร้อมกับคุณ”

“อาบน้ำแบบตักจากโอ่งเนี่ยนะ”

“ใช่ ฉันจะให้คุณเอาท่าปากโอ่งด้วยนะ”

“โอ แค่นึกผมก็เสียว ท่อนเอ็นผมลุกแล้วครับ”

ธานีรีบตักข้าวใส่ปากแล้วเคี้ยวเร็วๆ ให้หมดกล่องและจะเตรียมตัวบำเรอสวาทแก่ยิหวาที่ถอดชุดคลุมออก จนเรือนร่างเปลือยเปล่า