บทนำ

ณ เรือนร้างหลังคฤหาสน์หรู

บรรยากาศภายนอกเต็มความเงียบงัน..ไร้เสียงนก..หมาแมวสักตัวก็ยังไม่กล้าเดินผ่าน ทว่าตอนนี้กลับมีหญิงชราเดินนำ และมีหญิงวัยรุ่นในชุดยูนิฟอร์มคนงานตระกูลทรัพย์รุ่งโรจน์ถือกะละมังใส่น้ำเดินตามหลังมา จนถึงเรือนร้างหลังเล็กด้านหลังของพื้นที่ตระกูล

คนอายุมากกว่าไขแม่กุญแจ ก่อนจะผลักเข้าไปโดยไม่ขออนุญาต..ภายในห้องมีขนาดไม่ใหญ่นัก หน้าตาบานใหญ่โดยรอบถูกล็อกปิดตาย มีเพียงแสงจากบานเกล็ดด้านบนลอดส่องเข้ามา..เห็นเพียงเฟอร์นิเจอร์รางๆ เมื่อได้ยินเสียงไขประตูก๊อกแก็กด้านหน้า..แสงสว่างเจิดจ้าพาให้คนในห้องที่ปรับสายตาไม่ได้ต้องหรี่ตามอง

ซ่า!

เสียงสาดน้ำปะทะร่างเล็กที่กำลังนอนขดตัวอยู่บนพื้น..ความเย็นของน้ำบาดลึกเข้าสู่ผิวส่งผลให้ แก้วกัลยาหนาวสั่นไปทั้งตัว..สติเริ่มกลับคืนมา

"ตื่นได้แล้ว นังแก้ว นังคางคกขึ้นวอ" เสียงเหวจากคุณปริก หรือป้าปริก แม่นมของคุณชายวโรดมดังลั่นขึ้น 

ความทรงจำของร่างเดิมถูกรับรู้โดยอัตโนมัติ..รอยยิ้มชืดชาบนใบหน้าหวานถูกส่งไปให้แขกไม่ได้รับเชิญ

พอหล่อนขยับความเย็นของกำไลที่ใช้สำหรับนักโทษตรงข้อเท้าก็วาบเข้ากลางใจ

"ทำไมพวกป้าต้องทำขนาดนี้ด้วยจ้ะ แก้วผิดอะไร?" เสียงหวานตั้งคำถามอย่างระทดท้อ แทนสรรพนามของร่างที่อยู่

ทว่าคนงานทั้งสองกลับเลือกที่จะไม่ตอบเพียงขยับไปรอด้านมุมห้อง ราวกับกำลังรอใครบางคน

ไม่นานร่างสูงใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าก็เดินเข้ามา เพราะตำแหน่งที่อยู่เป็นตำแหน่งย้อนแสง จึงเห็นใบหน้าไม่ชัด

ทว่าความเจ็บปวดหน่วงหนึบที่บีบรัดกลางใจ..บ่งบอกหญิงสาวกลายๆ ว่า ไอ้ผู้ชายตรงหน้าคือ 'วโรดม' หรือก็คือพระเอกเรื่อง 'จำเลยรักเมียคืนหย่า'

นิยายที่หล่อนพึ่งอ่านออนไลน์จบไป และใช่ตอนนี้หล่อนดวงซวยหลุดเข้ามาในนิยายที่ว่า พร้อมบทบาท 'แก้วกัลยา' ลูกแม่บ้านที่ใฝ่สูงไปหลงรักคุณชายรองของตระกูล

หรือแม่ดอกบัวขาวที่ถูกโหวตจากคนอ่านว่าเป็นนางร้ายฝ่ายหญิงที่ถูกเกลียดระดับต้นๆ ของเว็บ

งามพิศ ลูกสาวมหาเศรษฐีแทบอยากจะกรีดร้อง

เข้าใจไหม..หล่อนแค่บ่นไปเรื่อยกับพล็อตนิยายที่ซ้ำไปซ้ำมา..หล่อนไม่ได้ตั้งใจดูหมิ่นคนเขียนนิยายแม้แต่น้อย..แต่ทำไมผีห่าซาตานถึงนำวิญญาณหล่อนทะลุมาอยู่ในหนึ่งนิยายเรื่องล่าสุดที่พึ่งบ่นไปด้วย?

วโรดมก้าวย่างมายืนตรงหน้า ก่อนจะหย่อนตัวลงมานั่งอยู่ระนาบเดียวกัน..มือแกร่งบีบคางเล็กให้เชิดหน้าขึ้น..ดวงตาคมปราดมองใบหน้างามวิจิตรซีดเผือดตรงหน้า 

'แก้วกัลยา' รักแรกของเขา..รอยยิ้มกระตุกของคนตรงหน้าหยามหยัน

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ" เสียงเหี้ยมเอ่ย..คนตัวเล็กหลงมิติถึงกับขนลุกซู่

เวรกรรมอะไรของหล่อนกันเนี่ย...ก็ไหนนิยายเรื่องนี้พูดถึงความโบ้ของชายหนุ่มกับรักแรก..รักมากขนาดรวมหัวรังแกนางเอกไง

แล้วทำไมพระเอกตรงหน้าถึงจับนางร้ายขัง แถมใส่กำไลนักโทษไปอีก..ทำไมพระเอกไม่ตรงปกล่ะ!!!