บทที่6

ทางด้านชบาสาวใช้หนึ่งในคนสนิทของแพทริเซีย ผู้ซึ่งตามสอดส่องชีวิตความเป็นอยู่ของอดีตคนรักคุณวิน หรือนังลูกขี้ข้าตกกระป๋อง รีบวิ่งแจ้นมารายงานนายสาว

"ที่ชบาเห็นนังแก้ววันๆ ก็เอาแต่ปลูกดอกไม้..แล้วก็ทำขนมไปขายค่ะ"

คุณผู้หญิงเล็กของบ้านถึงกลับชะงักจากการจัดแจกันดอกไม้..ดวงตายาวรีแพรขนตาหนาหลุบลงครุ่นคิด

ตั้งแต่เจอกันที่ห้างสรรพสินค้าวันนั้น..เธอก็คิดไว้แล้วว่าเจ้าหล่อนคงต้องกลับมาวนเวียนในชีวิตแต่งงานของเธอกับวโรดมเป็นแน่

สันดานชู้แกะสลักแน่นในจิตวิญญาณไม่เปลี่ยนซินะ

ริมฝีปากบางยกยิ้มเยาะหยัน ทว่าเพียงแต่รอบนี้สถานการณ์การเจอกันเร็วขึ้นเกือบสองเดือน เธอจำได้ว่าชาติภพที่แล้ว..แก้วกัลยาเดินเข้ามาประกาศตนก่อนสัญญาแต่งงานสามปีของสองตระกูลสิ้นสุดลงไม่นาน ก่อนจะควงเขาไปไหนมาไหนอย่างคนไร้ยางอาย 

เจ้าหล่อนคงคาดหวังว่าให้ชายหนุ่มรีบหย่าแล้วมาแต่งงานกับตน แต่ทว่าก็ต้องผิดหวังซ้ำซาก เพราะสถานการณ์ช่วงนั้นมีหลายเรื่องที่ทำให้การเซ็นใบหย่าถูกเลื่อนออกไป ซึ่งสุดท้ายแล้ววินก็พาลโกรธมาที่เธอด้วย เนื่องจากสาเหตุที่ว่ามาจากที่คุณพ่อไปคุยกับท่านเจ้าสัวสมพงษ์ให้เลื่อนการหย่า

แน่ละ สามีใคร..ใครก็รัก ถึงแม้การแต่งงานของเราจะเกิดจากที่เธอไปขอให้คุณพ่อคุยกับคุณย่าของวินก็ตาม!

ในใจแล้วแพทริเซียเองก็อยากเข้าไปอาละวาดนังเมียน้อย ตบซ้าย..ตบขวาให้หน้าหัน

ทว่าเธอเองก็รู้ซึ้งดีว่าสามีตนรักผู้หญิงคนนั้นมากแค่ไหน การที่ออกตัวแรงไปก็มีแต่จะเข้าทางผู้หญิงคนนั้น..ที่สำคัญตอนนี้วินดีกับเธอมากทั้งอ่อนโยนสุภาพ

คำพูดแรงๆ เย็นชา..ประชดประชันแทบไม่มีให้เห็น..แทบจะไม่ต่างจากชายหนุ่มที่ตามดูแลเธอหลังแท้งในชาติที่แล้วแม้แต่นิด จนแพทริเซียอดคิดสงสัยว่า..ไม่ใช่เพียงแต่เธอที่ 'ย้อนเวลา' เพื่อปกป้องเด็กในท้องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

เขาเองก็อาจ 'ย้อนเวลา' มาเพื่อแก้แค้นผู้หญิงเสแสร้งคนนั้น ที่มีส่วนทำให้ลูกของเราต้องตาย

เพราะการกระทำของเขานั้นต่างจากเดิมลิบลับ โดยเฉพาะการจับ 'รักแรก' มาขังไว้ให้ใช้ชีวิตลำบาก แทนที่จะซ่อนตัวเธอไว้ดังในอดีต  

บางครั้งเธอเองก็นึกอยากถามเขาตรงๆ ว่าย้อนเวลามาใช่ไหม? 

แต่ก็ไม่กล้า เพราะกลัวเขาจะด่าเธอว่าบ้า

"คุณแพทคะ"

"....."

"คุณแพท?"

"อ๊ะ ว่าไงจ้ะชบา"

"แล้วเรื่องนังแก้วจะเอายังไงกันดีคะ" เสียงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันโกรธแค้นแทนนาย ปลุกภวังค์นายผู้หญิงให้หลุดยิ้ม ก่อนจะโยนคำถามกลับไป

"แล้วชบา คิดว่าฉันควรทำยังไงล่ะ"

"เราไปแกล้งมันดีไหมคะ"

"...."

"นะคะ คุณแพท..ผู้หญิงหน้าด้านแบบนั้นสมควรโดนดี" คนเป็นบ่าวยังยุ..ทว่าคนเป็นนายกลับส่ายหน้าเป็นเชิงไม่เห็นด้วย

"อย่าเลย"

"โธ่ เพราะคุณแพทใจดีแบบนี้ไง นังเมียน้อยถึงได้ใจ" 

แพทริเซียเพียงยิ้มไม่ตอบ..เธอนี่นะใจดี?

ก็ทำไมเธอต้องทำอะไรด้วยล่ะ ในเมื่อสถานะ 'ที่เหนือกว่า' สุดท้ายคนที่ต้องดิ้นรนคือคนที่อยู่ 'ต่ำกว่า'

ดังเช่นชาติที่แล้วแก้วกัลยานั้นตามหึงหวง จนวินทนพฤติกรรมไม่ไหวบอกเลิกไปเอง

"คุณแพทคะ หรือว่าจะให้บ้านคุณวินช่วยกำจัดนังนั่นดีคะ"

"อย่าเลยชบา ฉันไม่อยากให้พี่มุกต้องมาไม่สบายใจ" นายสาวไม่เห็นด้วย ดวงตาคู่สวยไหววูบ ก่อนจะส่งยิ้มหวานไปให้คนงานคู่ใจเป็นเชิงอนุญาตทางอ้อม

"แต่...ชบาอยากทำอะไรก็ทำเถอะ ฉันเข้าใจ"

ณ อดีตเรือนร้างหลังคฤหาสน์

หลังจากที่แก้วกัลยาลงคลิปทำขนมไทยหลายชนิด ทั้งขนมชั้น ขนมบุหลันดั้นเมฆ ขนมช่อม่วง ประกอบกับภาพลักษณ์งดงามบริสุทธิ์..คนติดตามที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วก็ถึงกลับร้องระงม

'คนสวยขา..มาลงคลิปดึกขนาดนี้ไม่ดีเลยนะคะ หิว'

'เมื่อไรจะมีเปิดขายออนไลน์คะ อยากกินฝีมือน้องแก้วแล้ว'