7 หลอกล่อ

ปลายฟ้า...

'อืมจะออกไปละ" สกายตอบกลับเหมียวออกไปอต่ตัวเองก็ยังไม่ลุกจากเก้าอี้และเธอก็ยังอยู่บนตักของสกายอยู่

"เร็วดิ เพื่อนก็รออยู่อ่ะตัวเองเป็นเจ้าของวันเกิดแท้ๆ กลับปล่อยเพื่อนไว้ข้างนอกแล้วตัวเองก็มานั่งจู๋จี๋อี๋อ๋ออยู่กับ....แฟน!!! สองต่อสองทำแบบนี้ได้ไง เสียมารยาท"

เหมียวพูดด้วยน้ำเสียงกระแทกแดกดันจนเธอรู้สึกไม่ดีเหมือนกับว่าตัวเองเป็นสาเหตุให้เขาทิ้งเพื่อนที่มาร่วมงานวันเกิดเพ่อมาอยู่กับเธอ

"เออกำลังจะออกไปนี่ไงแม่งพูดมากว่ะ"

สกายหัวเสียที่โดนเหมียวต่อว่า ตัวเธอเองจึงรีบลุกออกจากตักเขาทันทีแล้วเขาก็ลุกตาม

"ฟ้าจะออกไปเป่าเค้กด้วยกันมั้ย" สกายหันมาชวนเธอให้ออกไปด้วยกันสายตาไม่พอใจของเหมียวก็ส่งผ่านมาถึงเธอทันที เธอคิดว่าเหมียวคงไม่พอใจที่สกายเอาแต่ขลุกอยู่กับเธอจนไม่ยอมออกไปสนุกกับเพื่อนข้างนอกเธอจึงคิดว่าเธอรออยู่ข้างนี้ดีกว่าเพราะเอาจริงๆ เธอก็ไม่ได้รู้จักหรือสนิทกับใครเลยสักคน

"ฟ้ารอข้างในนี้ดีกว่ารู้สึกมึนๆ หัวน่ะ" คงเป็นเพราะน้ำสีฟ้าที่เขาบอกว่าไม่เมานั่นแล่ะที่ทำให้เธอรู้สึกตาจะเบลอๆ นี่แค่เธอจิบไปไม่กี่คำเองนะ

"งั้นเดี๋ยวมานะครับ " จุ๊บ เขาจุ๊บเธออีกครั้งก่อนจะลุกตามเหมียวไปข้างนอก และก่อนจะออกไปเหมียวหันมามองหน้าเธออีกครั้งก่อนจะเดินตามสกายออกไป แต่สายตาของเหมียวมันมีอะไรมากกว่าแค่มองธรรมดา

จะว่าไปวันนี้เธอกับเขาเลื่อนสเต็ปขึ้นมาถึงขั้นจูบกันแล้ว จูบแรกกับแฟนคนแรกและคงจะเป็นเพียงคนเดียว เธอหวังว่ามันจะไม่มีอะไรมากไปกว่าหรอกนะ...เธอกลัว กลัวใจเขาแล้วก็ใจตัวเอง

"ฟ้า ฟ้า" เธองัวเงียลืมตาขึ้นมา เธอมองไปรอบๆ ตอนนี้ไม่มีเสียงดนตรี แสงไฟที่เปิดสว่างไสวด้านนอกก็ดับมืดเหลือเพียงแสงไฟจากภายในบ้านไม่กี่ดวง

"นี่ฟ้าเผลอหลับไปเหรอ"

"อืมใช่ ง่วงก็ขึ้นไปนอนบนห้องเดี๋ยวกายอุ้ม"

"ไม่...ไม่ต้องหรอกฟ้าเดินเองได้"

"ตามใจนะถ้าไม่ไหวจะได้อุ้ม" เธอปฎิเสธก่อนจะเดินตามสกายขึ้นมาชั้นบนจนถึงหน้าห้องนอน ที่รู้ว่าเป็นห้องนอนก็เพราะพอเขาเปิดประตูสิ่งแรกที่เจอก็คือเตียงนอนขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงกลางห้อง

"ไม่เข้ามาอ่ะ"

"เอ่อคือเราไม่นอนกันคนละห้องเหรอ"

"ก็จะนอนทำไมคนละห้องนอนด้วยกันนี่แล่ะ ก็กายบอกแล้วกายไม่ทำไรหรอกถ้าฟ้าไม่ยอนยอม" เขาเดินมาจูงมือเธอเข้ามาในห้องก่อนจะจัดการกดล็อคประตู

ตอนนี้เธอยืนเขว้งขว้างอยู่กลางห้องนอนใหญ่ยังไม่ได้ขยับตัวไปทางไหนตั้งแต่เดินเข้ามา

ตอนนี้สกายเข้าไปอาบน้ำ เธอจึงมีเวลามองและสำรวจไปรอบๆ ห้องนอนที่เธอได้เข้ามาเป็นครั้งแรก

หมับ

"อุ้ย!! "

เธอตกใจเมื่อโดนสวมกอดจากทางดานหลัง น้ำเย็นๆ ที่เกาะอยู่ตามลำตัวของเขามันโดนแผ่นหลังของเธอจนเธอรู้สึกถึงความเปียกชื้น

"ตกใจอะไร หืมมม"

เขากระซิบถามเธอเบาๆ ลมหายใจร้อนๆ ของเขาเป่ารดลงมาตรงต้นคอของเธอจนเธอรู้สึกแปลกๆ เพราะเราใกล้ชิดกันมากกว่าครั้งไหนๆ แถมยังอยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้องนอน

"ก็...."

"ทำไมใจเต้นแรงจัง"

เขาเอามือมาโอบตัวเธอไว้จนทำให้เขารู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจเธอ

"กลัวเหรอ"

"อื้มมม" เธอตอบไปตามตรง

"มันไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกฟ้า" เขาจับตัวเธอให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาจนเธอเห็นว่าตอนนี้เขาไม่ได้สวมเสื้อผ้าเนื้อตัวของเขายังมีหยดน้ำเกาะอยู่และมีเพียงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวเอาไว้แค่นั้น แค่นั้นจริงๆ และเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นสกายไม่ใส่เสื้อผ้าเธอเผลอมองเขาอยู่นานจนรู้สึกตัวว่ามองเขานานเกินไปและที่สำคัญเธอไม่ควรจะมองเธอเลยเบี่ยงสายตามองไปทางอื่นที่ไม่ใช่รูปร่างสมส่วนของเขาที่ทำให้เธอใจเต้นแรงแบบนี้ เขาจับมือเธอไปวางอยู่ตรงตำแหน่งของหัวใจและบอกกับเธอว่า

"หัวใจดวงนี้มันจะเป็นของฟ้าคนเดียว กายรักฟ้านะ" เพียงแค่คำบอกรักที่ออกมาจากปากของคนที่เธอรักมันก็ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวและใจอ่อนจนยากที่จะห้ามปรามสิ่งที่เขากำลังจะทำ

สกายอุ้มปลายฟ้ามานอนอยู่บนเตียงนอนของเขา เขาจ้องมองเธอด้วยแววตาพร้อมที่จะกลืนกินวันนี้เธอสวยมากสวยกว่าทุกวันที่เขาเจอมาตลอดสองปีอาจเป็นเพราะเธอเปลี่ยนแปลงตัวเองจากผู้หญิงที่เฉิ่มเชยจากป้าแว่นมาเป็นหญิงสาวที่สวยและอ่อนหวาน ผู้หญิงคนนี้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเขาแต่เขากับเธอไม่เคยมีอะไรกันเกินเลยมากกว่ากอดแล้วก็จูบ

"ถ้ากายจะขอของขวัญที่กายอยากได้ฟ้าจะให้กายได้มั้ย" เขาก้มหน้าลงมาจนตอนนี้ใบหน้าของเธอและเขาห่างกันเพียงเสี้ยว

"ได้มั้ยถ้ากายจะขอ"

"แล้ว....กายต้องการอะไร"

"ต้องการฟ้า กายต้องการฟ้า ต้องการทั้งตัวแล้วก็หัวใจฟ้าจะให้กายได้มั้ย"

"ฟ้า...." เธอไม่รู้จะบอกกับเขายังไงเพราะเธอไม่เคยเลยที่จะคิดว่าต้องมีอะไรกับเขาก่อนที่เราจะแต่งงานกัน เธอบอกตัวเองไว้เสมอว่าความบริสุทธิ์ของเธอเธอจะมอบให้เขาในวันแต่งงาน แต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา

"ว่าไงครับ..ฟ้าให้กายได้มั้ย"

"แต่เรายังเรียนกันอยู่เลย แล้วเราก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน"

"อีกหน่อยก็ต้องแต่ง รอกายเรียนจบเราก็จะแต่งงานกันสร้างครอบครัวเล็กๆ ด้วยกันเหมือนที่ฟ้าเคยบอก กายยังจำได้ว่าฟ้าอยากมีบ้านหลังเล็กๆ สีขาวที่ติดริมทะเล มีแปลงดอกไม้สวยๆ ผูกชิงช้าเอาไว้ให้ลูกของเรานั่งเล่น"

"กาย...จำได้หมดเลยเหรอ" เธอไม่คิดว่าเขาจะจำสิ่งที่เธอเคยพูดกับเขา แต่เขากลับจำรายละอียดได้หมดทุกอย่างที่เธอเคยพูด

"อะไรที่เป็นฟ้า กายจำได้หมดทุกอย่าง" เพียงแค่นี้มันก็ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงอีกครั้ง มันรู้สึกดีรู้สึกเต็มตื้นขึ้นมาในหัวใจ

"ฟ้ารักกายนะ รักมาก กายเป็นความสุขของฟ้านะ" เธอไม่รอช้าที่จะใช้สองมือโอบกอดรอบคอเขาเอาไว้ เขาขยับตัวขึ้นมาทาบทับเธอที่นอนอยู่บนเตียง จากนั้นเขาก็ก้มลงจูบเธออย่างอ่อนโยนแผ่วเบา

เขาสอนให้เธอจูบให้เธอเปิดปากและเขาก็สอดลิ้นร้อนเข้ามาควานหาความหวานจากปากของเธอ

"อื้มมมม ปากหวานจังแฟนใครนะ" เขาถอนริมฝีปากออกแล้วก็เอ่ยแซวจนเธอรู้สึกเขินขึ้นมาอีกครั้ง

จากนั้นเขาก็จูบลงมาที่ซอกคอของเธอพร้อมทั้งขบเม้ม เขาลากเลื่อนริมฝีปากของเขามายังเนินอกที่โผล่พ้นเสื้อและใช้ลิ้นไล่เลียไปทั่วบริเวณ