จีสตริงสีแดงแจ๊ด

ในใจเกิดคำถามว้าวุ่น ครูปานเป็นลูกค้าประจำที่นี่มาปีกว่า ทั้งเขาและลูกน้องให้ความเกรงใจด้วยลุคส์ของคุณครูระเบียบ สวมแว่น เกล้าผมตึงเป๊ะ แม้ไม่ได้ถือไม้เรียวมาด้วยก็ทำให้ทุกคนเกรงขามได้ วันพระใหญ่ปิดเทอมเธอก็ไปถือศีลบวชชีพราหมณ์มิได้ขาด ชอบทำบุญทำทาน ซองผ้าป่ากฐินถือมาให้ที่อู่ได้ร่วมบุญอยู่ร่ำไป

แล้วจีสตริงสีแดงแจ๊ดนั่นมันอะไรกันวะ !

ยิ่งคิด ภาพนั้นก็ยิ่งกลับมารบกวน หว่างขาปวดหนึบไปหมด

“ ใจเย็นลูกพ่อ นรกจะกินกบาลนะมึง ” เฮียเสือครางเบา ๆ พลางใช้หลังมือกดเป้ากางเกงที่ตุงโด่งดื้อด้านดันขึ้นมา

“ เรียบร้อยแล้วค่ะเฮียเสือ หนูไปก่อนนะคะ ”

เสียงหวานทักทายก่อนเดินจากไป เขาฝืนยิ้มแล้วตอบกลับตามมารยาท

“ ครับผม ขับรถดี ๆ นะครับครูปานใจ ”

“ ขอบคุณค่ะ เอ๊ะ เฮียเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าแดง ๆ เหงื่อออกเต็มหน้าผากเลย จะเป็นลมหรือเปล่าคะ ”

“ ปละ... เปล่าครับ สงสัยจะหิวน้ำ ”

“ งั้นเหรอคะ มัวแต่ส่องสาว ๆ ในเฟชจนติดพันล่ะสิ แบบนี้ไม่ได้นะคะเฮีย ในหนึ่งวันเฮียต้องดื่มน้ำอย่างต่ำวันละแปดถึงสิบแก้ว เพราะร่างกายมนุษย์มีน้ำอยู่ถึง 70 % นอกนั้นเป็น... ” ครูปานเล็คเชอร์แต่เฮียเสือไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น หูของเขาดับมีแต่เสียงวิ้ง ๆ เวลาริมฝีปากจิ้มลิ้มขยับพูดมันชวนให้เขานึกถึงการได้เสือกไสอะไรเข้าไปในปากช่างพูดช่างสอนนั่นชะมัด

“ ไปเถอะครับครู ! ” เขาตัดบทเพราะมันเริ่มฟุ้งซ่านมากไปแล้ว เธอชะงักอย่างแปลกใจแต่ก็คิดว่าคงจะพูดมากไปจนอีกฝ่ายรำคาญ

“ ขอโทษนะคะที่พูดมากไปหน่อย แต่ก็เพราะหวังดี งั้นหนูไปทำงานก่อนค่ะ ” พูดจบก็หันหลังเดินจากไป สายตาของเฮียเสือจับจ้องไปยังสะโพกกลมกลึงที่ไหวไปมาอยู่ใต้กระโปรงบาน ๆ นั่น สลัดศีรษะเพื่อให้มันหลุดไปจากหัว พยายามใช้หลักกำหนดลมหายใจยุบหนอ พองหนอ แต่สุดท้ายมันก็วกไป ขาวหนอ อวบหนอ น่ากระแทกหนอ

เป็นแบบนั้นไปได้ยังไงวะ เพราะปกติสเป็คของเขาคือสาวหน้าสวยฉบับกระเป๋าตัวเล็กอุ้มง่าย แต่งตัวเซ็กซี่ ไม่ใช่สาวอวบสวมแว่นมาดครูระเบียบแบบนี้

คงจะเป็นที่จีสตริงนั่นแหละที่เขย่าใจเขา...

พอๆ เลิกคิด ครูเขาอาจจะสวมเพราะมันใส่สบายอะไรทำนองนั้น ครูปานใจยังไงก็เป็นครูปานใจที่เจ้าระเบียบเรียบร้อยแม้จะอายุราวยี่สิบหกยี่สิบเจ็ดก็ตามที แต่เธอดูน่าเคารพนับถือเกินกว่านั้น และคนขี้เอาอย่างเขาไม่ควรดึงเธอมาแปดเปื้อนแม้แต่ความคิด

แต่มันก็หยุดคิดไม่ได้ สุดท้ายเฮียเสือก็ต้องเข้าห้องน้ำไปชักว่าว โดยเสียงครางสุดท้ายขณะหลั่งน้ำกามนั้นก็ไม่พ้นชื่อเธอ

ครูปานใจ...

ห้าโมงเย็น

“ เฮ้ย เดี๋ยวกูไปข้างนอกนะ ”

“ ไปไหนอะ ” ชินถาม

“ ไปเก็บเงินครูปานไง เมื่อเช้าแกลืมเอากระเป๋าตังค์มา บอกจะแวะมาจ่ายสี่โมงเย็น นี่มันห้าโมงแล้วก็ยังไม่มา ”

“ เออ แกเป็นงี้แหละ หลง ๆ ลืม ๆ แก่ก็ยังไม่แก่เท่าไร ” ชินว่าพลางหยิบมะม่วงจิ้มพริกเกลือใส่ปาก

“ เออ นั่นดิ ดูหน้าแกก็ดูไม่แก่มากนะ แต่ชอบทำตัวแก่ แกมีผัวป่ะวะ ” บอยสงสัยขึ้นมาบ้าง

“ โอ๊ย แม่ชีเบอร์นั้นเขาไม่มีผัวกันหรอก ประพฤติพรหมจรรย์มั้งกูว่า ”

“ ใครบอกมึง ” เฮียเสือแย้ง ภาพตูดขาว ๆ พุ่งวาบเข้ามาในหัวอีกครั้ง

“ ก็ไม่มีใครบอก คนฉลาดอย่างผมแค่มองก็พิจารณาได้แล้ว คนบ้าอะไรจะเกล้าผมตึงสวมแว่น ใส่กระโปรงเลยเข่าทุกครั้งไปล่ะเฮีย ”

“ ใครจะรู้ แกอาจจะซ่อนความแซ่บไว้ข้างในก็ได้ ” เฮียเสือพูดพลางแววตาพราวเป็นประกายไปด้วย ซึ่งสิ่งนั้นไม่สามารถหลุดลอดสายตาโซ่ผู้ช่างสังเกตไปได้

“ เดี๋ยวนะ แล้วทำไมเวลาพูดถึงครูปานเฮียต้องทำสายตาวิบวับด้วย มีซัมธิงอะไรปะเนี่ย ”

“ เปล่า มึงนี่ก็พลอยจังไรติดไอ้พวกนี้ไปด้วยเลยนะโซ่ กูคิดมาตลอดว่ามึงจะเป็นคนดี ”

“ เอ๊า ก็แค่สงสัย รีบไปรีบมาละกันเฮีย เดี๋ยวไปกินหมูกระทะกัน หนูฟ้าเค้าอยากกินปลาช่อนเผา บอกให้แวะไปรับที่บ้านด้วย ” โซ่พูดถึงแฟนสาวอันเป็นที่รัก