บทที่4

"แอม..ไอ้กายมันเป็นอย่างที่บอกจริงๆ..พี่กับมันคบกันมานาน..พี่ไม่เคยเห็นมันจีบใครมาก่อน..แอมเป็นคนแรก.."เรย์พูด

"ใช่ๆ..ส่วนสาวๆรอบตัวไอ้กาย..มันไม่เคยสนใจใคร..มันไม่เคยควงใครเป็นตัวเป็นตน..ส่วนมากนอนกันแล้วจบ..มันไม่ได้เจ้าชู้จริงๆ"นิวบอก

"ไอ้แอม..มึงก็ใจเย็นๆก่อนสิ..พี่กายเขาแค่บอกว่าจะจีบ..มึงจะรีบปฏิเสธไปไหนวะ!"ฟ้าว่า

เธอรู้ว่าแอมกลัวจะเสียใจและเสียความรู้สึกถ้ากายเป็นเหมือนกับเทวา

"ใช่..เปิดโอกาสให้ตัวเองบ้าง..พี่วาเขามีคนใหม่ได้..มึงก็หาคนใหม่ได้..จะกลัวอะไรวะ!..หรือว่ามึงยังรักพี่วาอยู่!?"รินแกล้งว่าแอม เธอรู้ว่าแอมเป็นคนยังไงจึงจี้จุดอ่อน

"ไอ้บ้า!!กูบอกแล้วว่ากูไม่ได้เสียใจเรื่องพี่วา..แต่มันเสียความรู้สึกและกูก็ไม่อยากเสียความรู้สึกอีกก็เท่านั้น"แอมหันไปว่าเพื่อน

"แอมไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้น..ถ้าแอมเป็นแฟนของพี่..พี่จะไม่มีวันทำให้แอมต้องเสียความรู้สึกหรือเสียใจแน่นอน"กายบอก

เขาได้ยินที่สาวๆพูดกัน อดดีใจลึกๆไม่ได้ที่แอมไม่ได้เสียใจเรื่องไอ้เทวา นั่นก็หมายความว่าเธอไม่ได้รักไอ้เทวาเลยน่ะสิ!

"งั้นก็..ตามใจพี่กายก็แล้วกันนะคะ..จะจีบก็จีบ..แต่ถ้าจีบแล้วหนูไม่ชอบพี่..ก็ช่วยไม่ได้นะคะ"แอมบอกอย่างสมยอมที่กายตื้อไม่เลิก

"ก็บอกแล้ว..ว่าไม่ให้ปฏิเสธ..พี่ไม่มีวันปล่อยแอมไป.."กายบอกอย่างจริงจัง

แอมมองหน้ากายตรงๆอีกครั้ง เห็นความมุ่งมั่นและจริงใจในสายตาคู่นั้น พลางคิดว่า ลองดูอีกสักครั้งก็ได้เขาอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

หลังจากนั้นทุกคนก็นั่งดื่มเหล้ากันต่อจนฟ้ากับรินเริ่มเมาแล้ว

"เฮ้อ!!พวกมึงนี่นะ..แล้วบอกให้กูเมาได้..ถ้าขืนกูเมาแล้วใครจะขับรถกลับวะ!?"แอมบ่นเบาๆ

"แล้วนี่กลับกันยังไงล่ะ!?"กายถาม

"หนูขับรถมาค่ะ"แอมบอก

"แล้วเพื่อนสองคนนี้ล่ะ!..เมาขนาดนี้แอมจะเอากลับยังไง!?"กายถาม

เขาเห็นแอมไม่มีอาการมึนหรือเมาเลยทั้งๆที่ดื่มไปพอสมควร คอแข็งดีนะ!! แต่เธอตัวเล็กนิดเดียวเล็กกว่าเพื่อนอีก แล้วจะประคองเพื่อนไหวเหรอแถมสองคนอีกต่างหาก

"พวกมันมากับหนู..เดี๋ยวหนูขับรถพากลับไปได้ค่ะ"แอมบอก

"แอมจะประคองเพื่อนไหวเหรอ..ตัวเล็กนิดเดียวเอง"เรย์ถาม

"นั่นสิ..เอางี้..พวกพี่จะช่วยประคองเพื่อนไปส่งที่รถให้นะ"นิวบอก

"เฮ้อ!ก็ได้ค่ะ..ขอบคุณนะคะ..ตามมาทางนี้เลยค่ะ"แอมถอนหายใจก่อนจะเดินนำเรย์ที่ประคองฟ้ากับนิวที่ประคองรินเดินออกไปทางที่จอดรถ โดยมีกายเดินตามมาด้วย

"ขอบคุณอีกครั้งค่ะ"แอมบอก เมื่อสามหนุ่มเอาเพื่อนสองคนใส่ไว้ในรถเรียบร้อยแล้ว

"แอมขับรถไหวเหรอ!?"กายถาม

"ไหวค่ะ..หนูไม่ได้เมา"แอมยิ้ม

"เดี๋ยวพี่จะขับรถตามไปส่งที่คอนโด..ไม่งั้น..แอมจะเอาเพื่อนขึ้นห้องคนเดียวได้ยังไง...ไหวเหรอ!!?"กายถาม

เขาเห็นสายตาเหมือนจับผิดที่แอมมองมาเมื่อเขาบอกว่าจะตามไปส่งที่คอนโดจึงบอกเหตุผลให้เข้าใจ

"ก็ได้ค่ะ...ขับตามมาไม่ไกลหรอกค่ะ"แอมต้องยอมรับ เพราะมันก็จริงอย่างที่กายบอก นี่เธอระแวงเขามากไปจนเขาดูออกเลยเหรอ แล้วเขาจะโกรธมั้ย!!

เมื่อมาถึงคอนโดแอมก็เดินนำสองหนุ่มที่ประคองเพื่อนของเธอไปส่งที่ห้องของแต่ละคนจนหมด โดยที่กายเดินตามไปเท่านั้น เธอสังเกตุว่ากายจะไม่จับหรือถูกตัวเพื่อนของเธอเลยสักนิด กายให้เพื่อนของเขาเป็นคนประคองแม้แต่จะช่วยพยุงยังไม่ทำเลย

"ขอบคุณพี่ๆอีกครั้ง..ถ้าไม่ได้พี่ๆหนูต้องแย่แน่ๆเลย"แอมบอกหลังจากที่ส่งฟ้ากับรินถึงห้องแล้ว

"ไม่เป็นไร..น้องๆเป็นรุ่นน้องที่คณะ..ก็ต้องช่วยๆกัน"เรย์ยิ้ม

"เพื่อนแอม..เมาแบบนี้บ่อยเหรอ"กายถาม

"ก็ไม่เคยเมาขนาดนี้นะคะ..ส่วนมากจะเดินกันไหว..ไม่รู้วันนี้ทำไมถึงเมาขนาดนี้"แอมบอก

"งั้นแอมก็เข้าห้องได้แล้ว..พี่จะกลับล่ะ!"กายบอก

"ค่ะ..ขอบคุณค่ะ"แอมยิ้มให้ก่อนจะเดินไปที่หน้าห้องตัวเองแล้วเปิดเข้าไป

สามหนุ่มจึงลงลิฟต์ไปเพื่อกลับคอนโดของตัวเอง

วันรุ่งขึ้นโรงอาหารคณะวิศวะ

"กูขอโทษ..มึงอย่าโกรธเลยนะ"ฟ้าพูดพลางจับแขนแอมเขย่าไปมา

"ใช่!..กูลืมตัวไปหน่อยน่ะ!..ขอโทษจริงๆ"รินบอกอ้อนๆ

"พวกมึงนี่ไม่ได้เรื่อง..มีการบอกให้กูเมาได้..ถ้าขืนกูเมาจริงๆ..คงได้นอนเฝ้าผับแน่ๆ"แอมว่า

"ขอโทษ!..ว่าแต่มึงเอาพวกกูกลับคอนโดได้ยังไงวะ!?"ฟ้าถาม

"ก็ได้พี่ๆเขาช่วยประคองพวกมึงขึ้นไปส่งไง!..อย่าลืมขอบคุณพี่ๆเขาด้วยล่ะ!"แอมพูด

"เออ!!พวกพี่เขาก็เป็นคนดีนะ..ไม่ได้เจ้าชู้แบบที่ได้ยินมา"ฟ้าว่า

"มันก็ไม่แน่หรอก..ต้องดูกันนานๆ..คนบางคนรู้จักกันมาตั้งนาน..บางครั้งยังไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเป็นคนยังไงเลย"แอมว่า

"อย่างพี่วาน่ะเหรอ..มึงเลิกคิดไปเถอะวะ!..แต่พี่กาย..กูว่าเขาจริงใจดีนะ..ดูตรงๆดี"รินพูด

"ใช่..ตรงจนกูอึ้งไปเลยมึง..กูว่ามึงก็ให้โอกาสตัวเองบ้าง..พี่กายอาจจะดีกว่าพี่วาก็ได้นะ"ฟ้าบอก

"กูยังไม่อยากคิดว่ะ!..ปล่อยมันไปแบบนี้ล่ะ!..ใครจะทำยังไงกูก็แค่ดูๆไปก่อนเท่านั้น"แอมพูด

"เฮ้ยๆ!!!นั่นมันจอยกับพี่วานี่หว่า!!..กำลังเดินมาทางนี้ด้วยว่ะ!"ฟ้าว่า

"ช่างเขาเถอะ..ก็คงมากินข้าวด้วยกันล่ะมั้ง!"แอมว่า

"กูว่า..ไม่ได้มากินข้าวอย่างเดียวหรอกมั้ง!?..แม่งเดินมาทางนี้แล้วว่ะ!"รินว่า

แอมไม่ได้สนใจหรือแม้แต่จะมอง เธอคิดแค่ว่าทุกอย่างมันจบไปแล้วจึงไม่อยากจะสนใจว่าเทวาจะไปไหนหรือทำอะไรกับใครเพราะมันเป็นเรื่องของเขา

"พี่วาคะ..เรานั่งตรงนี้ก็ได้ค่ะ..ขอนั่งด้วยได้มั้ยจ๊ะ..แอม!?"จอยเดินมาหยุดตรงข้างหน้าโต๊ะที่แอมกับเพื่อนนั่งกันอยู่แล้วก้มถามแอม

"ไม่ได้!!!"รินพูดอย่างโมโห นี่มันคิดจะมาเยาะเย้ยแอมชัดๆ

"ไอ้ริน!!ไม่เป็นไร..นั่งสิ"แอมหันไปจับมือรินแล้วพูดนิ่งๆ ก่อนจะเงยหน้ามองเทวากับจอย

เธอรู้ว่าจอยต้องการมาเยาะเย้ย และอยากเห็นเธอโมโหหรือเสียใจแต่ขอโทษผู้ชายคนนี้ไม่มีค่าพอกับน้ำตาของเธอ

"พี่ว่า..เราไปนั่งที่อื่นดีกว่านะ..จอย"เทวาพูด เขากลัวว่าแอมจะไม่พอใจและอีกอย่างคือลึกๆในใจแล้วเขายังคงชอบแอมอยู่นั่นเอง

"ไม่เอาค่ะ..นั่งตรงนี้แหละ..ก็จอยเดินไม่ไหวแล้วนี่นา!..เมื่อคืนพี่วาจับจอยพลิกไปพลิกมาทั้งคืนไม่ให้พักเลยนี่คะ!!"จอยพูดแล้วทำท่าเขินอาย

เทวาหน้าแดงนิดๆเพราะจอยพูดเรื่องบนเตียงแบบนั้นต่อหน้าคนหลายคนโดยเฉพาะแอม