บทที่ 2 รับงาน

EP: มัลลิกา

ลมเย็นตอนเช้าพัดโชยมาปะทะใบหน้าสวย ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนเรือเล็กกลางแม่น้ำเจ้าพระยา สงสัยใช่ไหมว่าฉันมาทำอะไรอยู่ที่นี้ ฉันก็มาลอยอังคารของพ่อกับแม่ ผู้เป็นดั่งดวงใจของฉัน ใบหน้าที่ไร้ซึ่งชีวิตชีวาของฉันและพี่สาว มันบอกได้อย่างชัดเจนถึงความโศกเศร้าเสียใจกับการจากไปของผู้ให้กำเนิดทั้งสองคน

"พ่อค่ะ แม่ค่ะ หลับให้สบายไม่ต้องห่วง ลินกับพรีมนะคะ หนูจะดูแลน้องเอง" พี่สาวของฉันพูดทั้งน้ำตา ฉันจับมือพี่สาวปล่อยห่อผ้าสีขาวลงสู่แม่น้ำ พร้อมโปรยดอกไม้ตามลงไป

"วันนี้จะไปเรียนไหม"

"ไปค่ะ มีเรียนตอนบ่าย"

"ถ้างั้นเรากลับบ้านกันเลยนะ"

"ค่ะ"

เมื่องานศพของพ่อกับแม่ฉันผ่านไป ชีวิตของฉันก็กลับมาปกติ ไม่สิฉันต้องเรียนรู้ที่จะอยู่โดยไม่มีพวกท่านอันเป็นที่รักทั้งสองคน วันเวลาผ่านไปเหลือไว้เพียงความทรงจำให้คิดถึง ท่านยังอยู่ในใจไม่เคยจากไปไหน พี่สาวของฉันตั้งหน้าตั้งตาทำงานตัวเป็นเกลียว เพื่อที่จะลืมเรื่องเศร้า พี่ยังทำใจกับเรื่องของพ่อและแม่ไม่ได้ เธอยังคงร้องไห้ทุกคืนเมื่อมาถึงบ้าน ฉันต้องคอยนั่งอยู่ข้างๆ พี่สาวและร้องไห้ตาม

1 เดือนผ่านไป

"นี่อิพรีม เย็นนี้ว่าไง ไปตี้กับพวกกูไหม" มีนา สาวสวยหุ่นแซ่บแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด ถามฉันขึ้นเมื่อกำลังเดินออกจากตึกเรียนเตรียมตัวกลับบ้าน

"ไม่รู้ว่ะ ดูก่อน เย็นนี้มีงาน เจ้เล็กโทรตาม คนไม่พอ เลยให้ฉันไปเสริม ถ้าเสร็จไม่เกินเที่ยงคืนเดี๋ยวกูโทรหา"

"อย่าหายนะมึง มาไม่มาโทรบอกพวกกูด้วย" เมษา สาวสวยหุ่นดีแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด แต่ไม่แรงเท่า มีนา อีกคนทักขึ้นมา ทั้งสองเป็นฝาแฝด ที่หน้าเหมือนกัน แต่ฉันกลับแยกออก

"โอเค ไปล่ะ เดี๋ยวรถติด" ฉันมองนาฬิกาข้อมือ แล้วรีบเร่งขับรถยนต์คู่ใจออกไปทันที

ฉันขับรถเข้ามายังโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เมื่อรถจอดสนิทฉันรีบเร่งฝีเท้าเดินปนวิ่งไปยังหน้าลิฟต์ กดเลือกชั้นบนสุด ฉันสวมชุดนักศึกษาตัวเล็กและกระโปรงทรงเอเลยเข่าขึ้นมานิดหนึ่งแต่แหวกหน้าขาขึ้นมาประมาณหนึ่งคืบ รองเท้าส้นสูง 5 นิ้วสีดำ ผมยาวเลยบ่าทำให้หน้าดูเด็ก ฉันวิ่งกระหืดกระหอบออกมาจากลิฟต์ตรงไปยังห้องแต่งตัวทันที

"ขอโทษค่ะเจ้" ฉันพูดพร้อมหายใจเหนื่อยหอบ

"ยังไม่สายจ๊ะ ไปรีบแต่งตัว ขอบใจมากนะพรีม พอดีคนขาดจริงๆ วันนี้เจ้จะให้ทิปพิเศษตอบแทนละกัน" เจ้เล็กยื่นถุงกระดาษที่มีเสื้อผ้าใส่ทำงานของวันนี้มาให้ ฉันรับมาแล้วเปิดดู

"เจ้ เดี๋ยวๆนี่มันอะไร"

"ก็ชุดไงจ๊ะ รีบเปลี่ยน"

"นี่มันบิกินี่นะ หนูลืมถามว่าวันนี้มันงานอะไร"

"ปาร์ตี้สระน้ำจ๊ะ"

"ห๊าาาาา" ฉันรับงานโดยไม่ได้ถามอะไรให้แน่ชัด เพราะความรีบตอนที่เจ้เล็กโทรมาฉันกำลังวิ่งเข้าห้องเรียน เลยรับปากไป

"เอานี่ ใส่ปิดไว้ เจ้รู้ว่าเธอไม่ชอบงานแบบนี้ แต่วันนี้เจ้ขอร้องแล้วกันช่วยหน่อยเถอะนะ คืนนี้มีแต่ผู้หล่อๆ ทั้งนั้นๆ นะจ๊ะ"

"หนูไม่สนใจค่ะ" ชีวิตฉันตอนนี้ก็สุขสบาย ไม่เห็นต้องหาใครมาทำให้ชีวิตหมดสนุกเลย อยู่คนเดียวสวยๆ ให้คนอื่นอิจฉาเล่นจะเป็นไรไป

"จ้าๆ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว"

ปาร์ตี้สระน้ำเริ่มขึ้น ฉันถูกจ้างมาให้มีสีสันภายในงาน งานวันนี้ส่วนมากจะมีผู้ชายวัยรุ่นไม่ต่ำกว่า 40 คน และวัยรุ่นผู้หญิง ประมาณ 10 กว่าคน ถือว่าเป็นปาร์ตี้สระน้ำที่ใหญ่พอควร ฉันเริ่มทำงานของตัวเอง เจ้เล็กให้พวกเราจับฉลากเลือกลูกค้าที่จะดูแล ฉันจับได้เบอร์ 6 มันคืออะไรวะ คนไม่เคยทำงานแบบนี้ฉันก็งงเล็กน้อย เบอร์ 6 นี้คือโต๊ะของลูกค้าใช่ไหม

"ได้เบอร์อะไร" เสียงเจ้เล็กดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน

"เบอร์ 6 เจ้ มันคืออะไรอ่ะ"

"ยืนเรียงแถวกันไว้" เจ้เล็กสั่งเด็กทันทีเมื่อจับเบอร์เสร็จเรียบร้อย ไม่นานก็มีชายหนุ่มเดินเข้ามาหาพวกเรา เขายื่นกระดาษอะไรสักอย่างให้กับพวกสาวๆ แล้วเธอก็เดินตามชายหนุ่มเหล่านั้นไป

"เดี๋ยวๆ เจ้ มันคืออะไร"

"ใจเย็นๆ จ๊ะ ไม่มีอะไรแค่มีแขกจองตัวพวกเธอไว้แล้ว แค่นั้น ถ้ามีอะไรเกินเลย เดี๋ยวเจ้จัดการให้เอง"

ฉันเป็นคนสุดท้ายที่ยืนอยู่ นานพอควร คู่ของฉันมันตายห่าไปแล้วหรือไง ไม่มาก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้นั่งชิวๆ มองผู้หล่อๆ แล้วค่อยกลับ

"ขอโทษครับ" ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉัน มองดูดีๆ เขาหน้าจะเป็นการ์ดของที่นี่ ฉันมองเขาพร้อมเลิกคิ้วเชิงสงสัยเล็กน้อย มือใหญ่ยื่นกระดาษมาตรงหน้าของฉัน มันคือ???? ขณะที่ฉันยืนงง ในดงหนุ่มหล่อ เจ้เล็กก็เดินเข้ามา

"แขกพิเศษมาแล้ว ดูแลดีๆ ด้วยล่ะ"