5/2 ทำตามสัญญา

หญิงสาวเก็บถ้วยชามไปล้าง กว่าจะได้อาบน้ำก็ดึกแล้ว เมื่อเปิดประตูห้องนอนเข้ามา ก็เห็นว่าสามีของเธอนอนหลับไปเสียแล้ว หญิงสาวรู้สึกโล่งใจ ที่วันนี้เธอไม่ต้องมีอะไรกับเขา ในแบบที่มันไม่ใช่ความรัก

ปาลิดาพยายามค่อยๆหย่อนสะโพกลงบนที่นอนให้เบาที่สุด เพราะกลัวจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกตัว โคมไฟหัวเตียงถูกปิดลง แต่มันคือการเปิดไปในตัวของชายหนุ่มที่แกล้งนอนหลับอยู่

“อุ๊ย! ภณคุณหลับแล้วไม่ใช่เหรอ” ดิวหันหน้ามาหาสามีด้วยความตกใจ

“ก็ตอนแรกหลับแล้ว พอเธอมาก็ตื่นเลย ตื่นไปทั้งตัว”

สิ้นเสียงชายหนุ่มก็เริ่มบรรเลงบทรัก โดยครั้งนี้ทุกอย่างดูคล่องตัวกว่าครั้งแรก ปาลิดาเองก็เรียนรู้ว่าแต่ละจังหวะเธอควรทำแบบไหนอย่างไร

เสียงครางด้วยความเสียวซ่านของคนทั้งสองบ่งบอกได้ถึงความสุขที่เกิดขึ้น นี่คงเป็นสิ่งเดียว ที่ทำให้หญิงสาวรู้สึกว่าเธอเป็นคนสำคัญ

“ดิว คุณรู้สึกยังไงบ้างตั้งแต่เราแต่งงานกันมา” เมื่อบทรักจบลง อยุ่ดีๆชายหนุ่มก็ทำดรามาใส่

“ภณคุณก็รู้ ว่าฉันรักคุณ รักมาตั้งแต่เด็กๆ และก็ยังรักจนถึงทุกวันนี้”

“ถึงแม้ว่าผมไม่เคยรักคุณอย่างนั้นเหรอ”

คำพูดที่สวนกลับมาทันที ทำเอาปาลิดาไม่รู้จะพูดอะไรต่ออีกแล้ว มันรู้สึกจุกจนพูดไม่ออก

“เงียบทำไม”

ชายหนุ่มยังไม่รู้ตัวว่าทำร้าย คนที่เขาเพิ่งจะกอดจูบ ลูบไล้ไปทุกส่วนของร่างกาย คนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของเขา

“ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว มันพูดไม่ออก” หญิงสาวหลับตาอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายที่ทำร้ายหัวใจของเธอ

“เมื่อไหร่ที่คุณทนไม่ไหว บอกผมนะ ผมจะเดินออกไป โดยที่ไม่เรียกร้องใดๆทั้งสิ้น”

กันตภณจูบลงไปที่ผมของหญิงสาวที่นอนหันหลังเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมกอดเขา

ปาลิดาสับสนไปหมด ว่าที่สามีของเธอกำลังทำอยู่ เขาต้องการอะไรกันแน่

บรรยากาศยามค่ำคืนของบ้านเรือนชนบท เงียบกริบมีก็แต่เสียงลมพัด เสียงสัตว์ต่างๆร้อง ทุกคนต่างพากันหลับใหล เหลือแต่เพียงหัวใจของชายหนุ่มที่มันยังสับสนกับความคิดของตัวเอง