8 เจ๊กับเฮีย 2

เธอเปลี่ยนท่าใหม่โดยรั้งร่างใหญ่ให้ทับลงมา เขาจัดการให้น้องชายอยู่ในที่ทางแล้วอัดแรงลงไป เพรียวสะดุ้ง เล็บจิกลงบนบ่าเขา เกร็งตัว แอ่นสะโพกแล้วสู้ตามจังหวะด้วยลีลารักสุดแสนเร่าร้อน

“ผมจะไปแล้วนะ”

เขาเสียงสั่นพร้อมกับรัวสะโพกถี่ๆ เธอรับรู้ถึงลมหายใจร้อนผ่าว และรู้ว่าขนาดเขามันแกร่งจนเธอแทบจะแหลก

เธอเบียดแนบชิด ช่วยให้เขาถึงที่หมายให้เร็วที่สุด เขาออกแรงเร็วแล้วหมุนวนเวียนอยู่ที่เดิมๆ จนความเป็นหญิงร้อนผ่าว

“ไปไหนคะ”

“สวรรค์ไง ผมจะไปแล้ว”

“งั้นสวรรค์ก็ยินดีต้องรับเฮีย ปล่อยมาเถอะค่ะ”

เพรียวช่วยเต็มที่ทำให้เขาสุขกับแรงบีบจนร่างสั่นพร้อมๆ กับปลดปล่อยความสุขออกมาจนหมดก๊อก

“เธอเก่งมาก เก่งอย่างไม่น่าเชื่อ”

เขาชมหลังจากพายุเสน่หาผ่านพ้นไปแล้ว เพรียวหัวเราะชอบใจ ก่อนจะเปิดไฟจนสว่างไปทั้งห้อง

เขาเห็นหน้าเธอก็หันหลังให้ ความใคร่จบไป ผู้หญิงคนนี้ไร้ความหมาย แต่เธอยังไม่รู้ตัว

“ขอบคุณที่ชมค่ะเฮียขา”

“กลับกันเถอะ”

เขาชวนออกไปจากโรงแรมเพราะได้เวลากลับบ้าน แต่เพรียวอยากที่จะมีรายได้เพิ่มกว่าเดิม ถ้าหากว่าปลุกให้น้องชายเขาตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง

“พักก่อนดีไหม เวลายังเหลือนะคะ”

“ไม่ได้หรอก เดี๋ยวเมียโทร. ตาม”

“เฮียเป็นผัวที่น่ารักจังเลยค่ะ ถ้าอย่างนั้นเพรียวขอเบอร์หรือว่าไลน์เฮียก็ได้ค่ะ เวลาที่เฮียเหงาจะได้เรียกใช้งานได้”

“อย่าเลย ผมชอบเปลี่ยนรสชาติ”

เขาพูดปัดให้เธอออกห่างจากตัว ไม่ต้องการสานความสัมพันธ์ต่อ เพราะไม่ชอบต่อรูปร่างหน้าตา แม้ว่าลีลารักสุดแซบ แต่เขาขอแค่ยุ่งเกี่ยวครั้งเดียวก็พอ

เพรียวได้ยินดังนั้นได้แต่พยักหน้าจึงเข้าไปทำความสะอาดร่างกาย แล้วสวมเสื้อผ้าเหมือนเดิม และเดินควงแขนเขาขึ้นรถ

เงินหลักพันกับการแลกเปลี่ยนเซ็กซ์ให้กับผู้ชายกลัดมัน ซึ่งเป็นรายได้พิเศษที่ช่วยให้เธอมีกินมีใช้เพิ่มขึ้น

จิตเลขาอึ้ง คิดไม่ถึงว่าจะเจอเรื่องแปลกประหลาดแบบนี้ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ เดินออกมาด้านนอก มองหน้าเตชิต ไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอ แต่แล้วดวงตาคู่งามเบิกกว้าง เมื่อเห็นร่างใหญ่ก้าวเข้ามาหาโดยเร็ว

“ผมใจหายเกือบแย่ คิดว่าถูกผู้ชายหิ้วขึ้นรถไปเสียแล้ว”

“ก็เกือบเหมือนกัน ยังดีที่เจ๊ผู้จัดการไปแทน ไม่อย่างนั้นคงถูกเอาไปเชือด แหม ผู้ชายพวกนี้ ทำตัวน่ารังเกียจจริงๆ ลูกเมียจะรู้ไหมเนี่ยว่าเป็นคนแบบนี้”

“เรื่องธรรมดาของนักเที่ยว น้อยคนที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิง”

เตชิตกล่าวด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ จิตเลขานึกถึงผู้ชายมาดขรึม หน้าเข้มที่ชื่อชิดตะวัน ท่าทางไม่สนใจใยดีในตัวผู้เธอแต่อย่างใด ต่างจากเพื่อนทั้งสอง พยายามที่จะจีบเธอให้ได้ เมื่อเห็นว่าเธอไม่เล่นด้วยจึงล่าถอย

“ไม่แน่หรอก บางคนไม่มองด้วยซ้ำ”

“น้อยมาก อาจจะมีหนึ่งในร้อย บางทีเขาอาจจะเป็นพวกอีแอบก็ได้ เราอย่าเพิ่งมั่นใจว่าจะเป็นผู้ชายเต็มร้อย”

“เกย์ หรือว่าตุ๊ด ไม่น่าเชื่อ รูปร่างหน้าตาก็ดี แมนมากเลยนะ”

เผลอหลุดออกมาด้วยความลืมตัว เตชิตหน้าตื่น เย็นวาบในใจทั้งที่เพิ่งเจอหน้าครั้งแรก มองหน้าจิตเลขาด้วยความตกใจ อยากรู้เหลือเกินว่าผู้ชายคนนั้นที่เธอกล่าวถึงเป็นใคร นักเที่ยวที่อยู่ในร้านนี้หรือไม่

“ใคร คุณเจอแล้วเหรอ”

“ค่ะ เขามากับเพื่อน ทุกคนชีกอกับฉันทั้งนั้น แต่เขาเงียบ ไม่พูดอะไร นั่งนิ่ง คอยปรามเพื่อนไม่ให้ทำมือสั้น มือยาวกับฉันด้วยนะ หน้าตา ท่าทาง รูปร่างดีมาก แมนจริงๆ”

“นี่อย่าบอกนะ ว่าหลงเสน่ห์เข้าแล้ว”

พูดเหมือนแกล้งแหย่ ทำหน้าทะเล้น แต่ในใจร้อนรุ่ม อิจฉาผู้ชายคนนั้น ถ้าเป็นไปได้จะทำลายให้ย่อยยับไปกับมือ โทษฐานที่ทำให้สาวสวยเกิดอาการเคลิ้ม ต่างจากเขารูปร่างหน้าตาดี มีน้ำใจ เธอกลับคุยเหมือนเพื่อนเท่านั้น

“ไม่หรอก แค่แปลกใจ ฉันไม่สนใจผู้ชายคนไหนทั้งนั้น ขอเรียนหนังสือเพียงอย่างเดียวก็พอ”

หญิงสาวยืนยันเจตนาของตัวเองว่าไม่สนใจผู้ชายทำงานเพื่อหาเงินเรียนหนังสือเท่านั้น ชายหนุ่มถอนใจออกมาเฮือกใหญ่ แม้ว่าไม่อยู่ในสายตา อย่างน้อยก็รู้ว่าฝ่ายหญิงไม่ได้ถูกสมัครรักใคร่ผู้ชายคนไหน

เชื่อว่าความใกล้ชิดจะทำให้เธอใจอ่อนแก่เขาอย่างแน่นอน และในคืนนั้นเขาได้รู้เห็นสภาพที่อยู่อาศัยของหญิงสาว รู้สึกเวทนา แต่ไม่กล้าที่จะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ