บทที่ 5 อยากมีลูก 1.1

“ขอบใจมากนะ แค่นี้พี่ก็มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย” ธราธรยิ้มได้ พลอยให้คู่สนทนายิ้มตาม

“ผมดีใจที่เห็นพี่ธรยิ้มครับ”

“สงสัยคืนนี้พี่ต้องให้รางวัลเอกที่ทำให้ยิ้มได้ซะแล้ว” ไกรศรยิ้มเขินเมื่อทราบดีว่า รางวัลที่เขาจะมอบให้นั้นคืออะไร “ว่าแต่วันนี้ทำไมถึงมาช้าล่ะ”

“พอดีว่าพี่นาให้ผมไปเอาหนังสือนิยายที่บ้านเพื่อนพี่นาน่ะครับ รถมันติดผมก็เลยโทรมาบอกพี่ธรว่าอาจจะมาช้า แต่แพมรับสายผมเลยฝากข้อความไว้กับแพมครับ”

“นาเก่งนะ อ่านหนังสือได้ไม่มีง่วง ไม่เหมือนพี่ อ่านหนังสือทีไรตาจะปิดทุกที”

“คนว่างงาน ผัวเลี้ยงก็อย่างนี้ล่ะพี่ธร ถ้าไม่ชอปปิงหรือไปเม้าท์มอยกับเพื่อนก็อ่านหนังสือ แต่พี่นาบ้าอ่านมากไปหน่อย ที่เก็บหนังสือจะไม่มีอยู่แล้ว นี่ก็ไปซื้อแท็บเล็ตมาใหม่เพื่อมาโหลดนิยายรูปแบบอีบุ๊กอ่านเพราะไม่เปลืองพื้นที่เก็บครับ”

“แล้วนาอ่านนิยายประเภทไหนล่ะ” ธราธรถาม

“ก็นิยายทั่วไปน่ะครับ พี่นาอ่านได้ทุกแนว รักหวานแหวว รักโรแมนติก รักเศร้าเคล้าน้ำตา รักตบจูบ ยิ่งประเภทสลับตัวแต่งงาน หรือว่าจับตัวมาแก้แค้นผิดคนล่ะก็ ยิ่งชอบหนักเข้าไปใหญ่ เห็นว่าตอนนี้กำลังกรี๊ดพระเอกเรื่องนึงอยู่ ประมาณว่านางเอกถูกบังคับให้แต่งงานกับน้องชายฝาแฝดของพระเอก น้องชายมีแฟนอยู่แล้วก็เลยขอให้พระเอกสลับตัวแต่งงาน อ้างนู่นนี่นั่นสารพัดจนพระเอกใจอ่อน ยอมแต่งงานกับนางเอก ผมเห็นพี่นาอ่านไปยิ้มไปตลอดเลย สงสัยคงจะอินหนัก”

ไกรศรร่ายยาวเรื่องของพี่สาวที่ติดนิยายรักงอมแงม บางเล่มก็อ่านไปยิ้มไป ทำท่าเขินก็มี เขาเห็นแล้วบางครั้งก็อดที่จะขำไม่ได้ แต่ก็เข้าใจว่ามันเป็นความสุขสำหรับคนอ่านหนังสือ

ธราธรที่ได้ฟังคนรักคุย มีสีหน้าและแววตาสดใสขึ้นฉับพลัน การพูดถึงพี่สาวของไกรศรในครั้งนี้ เสมือนจุดประกายบางอย่างให้เจิดจรัสในสมองของธราธร เป็นแสงสว่างปลายอุโมงค์ที่เขาอยากจะค้นพบเต็มประดา ธราธรเริ่มมองเห็นแสงนั้นรำไร

.....................

ไร่พุทธชาด จังหวัดลำปาง

เกือบเที่ยงของวันนี้คนงานภายในไร่ต่างลงมือทำงานกันอย่างขะมักเขม้น คนที่เก็บส้มก็ตั้งหน้าตั้งตาเก็บ คนที่คัดแยกส้มใส่กระบะที่จัดเตรียมไว้ก็ทำไม่หยุดมือ โพด ดำ และแสงช่วยกันลำเลียงส้มในเข่งใส่ท้ายรถบรรทุกหกล้อ ทุกคนทำงานกันอย่างเร่งรีบ เพื่อให้ทันส่งสินค้าตามกำหนด เพราะหากทำไม่ทัน เจ้าของไร่หน้าดุ ขาโหดคงต้องของขึ้นเป็นแน่

“ไอ้โพด ไอ้ดำ ไอ้แสง พวกมึงทำงานเสร็จหรือยังวะ”

เสียงดังกึกก้องของธราเทพมาก่อนตัว คนถูกเรียกที่เหงื่อแตกพลั่กกับงานกลางแจ้งที่แสนเหนื่อย แต่พวกเขาก็มีความสุข

“เหลืออีกไม่กี่เข่งครับพ่อเลี้ยง” โพดตอบ ในขณะที่มือยังทำงานไปด้วย

“เที่ยงแล้วพวกมึงไปกินข้าวกันก่อนไป ที่เหลือค่อยมาทำต่อ” ธราเทพบอกลูกน้อง

“อีกแค่ไม่กี่เข่งเองครับ ทำให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปกินก็ได้” โพดใช้ลำแขนปาดเหงื่อระหว่างที่ตอบ

“กูบอกให้ไปกินก็ไปกินสิวะ ถ้ามึงไม่กินกูจะได้เทให้หมามันกินแทน”

เจอคำพูดนี้มีหรือที่สามหนุ่มจะต่อรองอีกต่อไป เพราะเจ้านายหนุ่มเลือดร้อน พูดจริงทำจริงเสียด้วย

“ครับพ่อเลี้ยง” สามหนุ่มกระโดดลงมาจากรถบรรทุก ก่อนจะเดินตามเจ้านายหนุ่มไปยังโรงอาหารของไร่ที่มีคนงานต่างทยอยเดินไปกินอาหาร อีกไม่กี่ก้าวจะถึงโรงครัว ปื๊ดคนงานในไร่ก็วิ่งมาหาธราเทพ

“พ่อเลี้ยงครับ”

“ว่าไงไอ้ปื๊ด”

“มีคนมาหาพ่อเลี้ยงครับ” ปื๊ดบอก

“ใครวะ วันนี้กูไม่ได้นัดใครมานี่หว่า” ธราเทพถามอย่างสงสัย

“ผมไม่รู้ครับว่าเป็นใคร แต่หน้าตาเหมือนพ่อเลี้ยงเป๊ะเลยครับ ต่างกันที่ว่าพ่อเลี้ยงหุ่นบึ้กกว่า สูงกว่า ดำกว่า หน้าตาอย่างกับโจรกว่า หนวดเคราก็รกไม่ต่างกับคนที่ออกมาจากคุกครับ” ปื๊ดสาธยายยืดยาว และคำพูดของเขาก็พานให้เจอฝ่าเท้าของเจ้านายหนุ่มเหลือเกิน

“เดี๋ยวเหอะมึงไอ้ปื๊ด กูถามนิดเดียวมึงตอบซะยาวเลย แล้วยังจะว่ากูหน้าเหมือนโจรอีก ถ้ากูเป็นโจรมึงก็เป็นลูกน้องโจร ไอ้ห่านี่ เดี๋ยวกูเตะไส้แตก” ธราเทพทำท่าจะเตะอีกฝ่ายที่รีบเผ่นแน่บเข้าไปในโรงครัวทันที ก่อนที่จะเจอเท้าหนักๆ ของพ่อเลี้ยงสุดโหด

“คุณธรมาหาพ่อเลี้ยงถึงที่นี่ สงสัยจะมีเรื่องสำคัญนะครับ”

โพดที่อยู่กับธราเทพมาร่วมยี่สิบปีคาดการณ์ เพราะน้อยครั้งนักที่ธราธรจะมาปรากฏตัวที่นี่ ส่วนใหญ่จะนัดพบกันที่โรงแรมในตัวเมืองมากกว่า พูดคุยทานอาหารกันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ

“ให้มันรอก่อน ตอนนี้กูหิวข้าวไส้จะขาดแล้ว”

พูดจบ ร่างสูงใหญ่ของธราเทพก็เดินเข้าไปในโรงครัว เวลานี้เขาหิวจนท้องร้องจ๊อก เพราะตั้งแต่เช้าดื่มแค่กาแฟแก้วเดียวกับขนมปังปิ้งหนึ่งคู่

อีกยี่สิบนาทีต่อมา ธราเทพก็ควบม้ามาถึงหน้าบ้านพักของตนที่ทำจากไม้สักทองทั้งหลัง เมื่อเขาผูกม้าไว้ที่หน้าบ้านเรียบร้อย เท้าใหญ่ก็นำพาร่างกำยำเข้าไปในบ้าน พอเข้าไปถึงภายในก็พบกับร่างของธราธรนั่งรออยู่บนโซฟารับแขก

“มีอะไรธร เหาะมาถึงนี่” ธราเทพทักน้องชายฝาแฝด ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา

“ผมมีเรื่องจะให้พี่เทพช่วยหน่อยครับ” ธราธรเปิดประเด็น

“อย่างนายมีอะไรให้ฉันช่วยด้วยเหรอ” ธราเทพไม่อยากจะเชื่อหูว่า คนอย่างธราธรลูกชายมหาเศรษฐีชื่อดังของเมืองไทยจะมีเรื่องให้เขาช่วย