เริ่มต้น(2)

คงไม่คิดว่านางโดนผีสิงหรืออะไรหลอกนะ นางจะลองเรียก ''ท่านพ่อท่านแม่เจ้าคะ''เหมือนพวกท่านจะรู้สึกตัวตอนที่นางเรียก อยู่ๆ พี่รองก็พูดขึ้น

''ข้าไม่อยากเชื่อเลยขอรับท่านพ่อท่านแม่''

หลังจากที่ครอบครัวนางรู้ทุกคนต่างรู้สึกตกใจ ท่านพ่อจึงบอกให้ทุกคนรีบไปอาบน้ำเข้านอนเพราะตอนนี้ก็เริ่มดึกแล้ว

บ้านของนางมีทั้งหมด4ห้อง ห้องแรกห้องของท่านพ่อท่านแม่ ห้องที่2คือห้องของนาง ห้องที่3คือห้องพี่ใหญ่พี่รองอยู่ด้วยกัน ที่พี่ใหญ่พี่รองนอนด้วยกันเพราะบ้านนางหลังเล็กมีห้องไม่พออีกห้องก็ห้องครัว

ทันทีที่นางมีรายได้นางอยากจะสร้างบ้านให้หลังใหญ่กว่านี้ห้องน้ำนางก็จะสร้างใหม่ นางคิดไปสักพักก็ง่วง

ยามเหม่า

ทุกคนในครอบครัวต่างพากันตื่นหมดแล้วพร้อมที่จะทำงานในวันนี้

"ท่านพ่อข้าคิดว่าเรานำน้ำที่ข้าจุ่มโบว์ไปรดให้ทั่วไรเพื่อเป็นการบำรุงดินเจ้าค่ะ พรุ่งนี้เราค่อยปลูกผัก"

"ได้ พ่อกับพี่ใหญ่พี่รองเจ้าจะเป็นคนไปทำเจ้ากับแม่เจ้าเตรียมเมล็ดผักอยู่บ้านเถอะ

"แม่เจ้าเหมือนจะเพลียๆ เจ้าก็ดูแม่ของเจ้าด้วยนะเลี่ยงหลิ่ง"

"ข้าไม่ได้เพลียสักหน่อย"

"ได้ๆ ฮูหยินเจ้าไม่เพลียแต่ต้องอยู่บ้านดูแลเลี่ยงหลิ่งนะ"นางดูออกว่าท่านพ่อเป็นห่วงท่านแม่มาก

"ท่านพ่อข้าอยากเข้าป่าเพื่อข้าจะเจอสมุนไพรที่เอาไปปลูกในไร่ได้"

"มันอันตรายนะลูก"

"ข้าจะอยู่เเนวรอบป่าเท่านั้นเจ้าค่ะ"

"ท่านพี่เดียวข้าจะไปเป็นเพื่อนเลี่ยงหลิ่งเองเจ้าคะ"

"แต่เจ้าไม่สบายอยู่นะเลี่ยงหลิน"

"ท่านพี่ข้าไม่ได้เป็นอะไรเจ้าคะ เลี่ยงหลิ่งนางยังเด็กอยู่นะเจ้าคะ ที่ป่ารอบนอกก็มีสัตว์มีพิษข้าไปเป็นเพื่อนเลี่ยงหลิ่ง ข้าจะไม่ต้องห่วงนาง"

"ข้าไม่เคยเถียงเจ้าชนะเลยนะเลี่ยงหลิน"นางมองท่านพ่อท่านแม่ทะเลาะกันก็ดูน่ารักดี55

"ท่านพ่อข้าไปไม่นานก็กลับ"

"งั้นก็ได้เจ้าต้องดูแลตัวเองดีๆ "

"ท่านพ่อให้ข้าไปกับท่านแม่น้องเล็กรึไมขอรับ"

"งั้นเจ้าก็ไปกับน้องเถอะ"

"ข้ากับท่านพ่อจะเป็นคนไปรดน้ำเอง"

"งั้นเอาแบบที่พี่ใหญ่เจ้าว่าเลี่ยงหวงดูแลแม่กับน้องเจ้าด้วยนะ"

"ได้ขอรับท่านพ่อ"

"งั้นเราไปกันเถอะเดียวสายเเดดจะร้อน"

ครอบครัวนางก็เดินทางไปไร่กัน เมื่อถึงไร่นางก็แยกกับท่านพ่อและพี่ใหญ่

เมื่อมาถึงไร่นางก็มองหาต้นพืชต่างๆ ที่เหมาะที่จะไปปลูกในไร่

"เจ้าหาอะไรรึน้องเล็ก"

"ข้าก็มองไปรอบๆ เจ้าคะเพื่อจะเจอสมุมไพร"

"งั้นเราแยกกันไปหาเถอะจะได้เจอเร็วๆ เสร็จแล้วจะได้กลับไปช่วยท่านพ่อ"

นางก็เดินมาสักพักแล้วแต่ก็ไม่เจออะไร

"ท่านแม่พี่รองเรานั่งพักกันก่อนเถอะเจ้าคะ"

"ใช่ขอรับท่านเเม่เเดดเริ่มร้อนเเล้วท่านแม่จะไม่สะบายได้"

"ลูกกับพ่อนี้เหมือนกันเลย แม่ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย"

"ข้าเป็นห่วงท่านแม่นี้ขอรับ"

"ข้าก็เป็นห่วงท่านแม่เจ้าคะ"

นางกำลังกินน้ำอยู่ๆ ตาของนางก็หันไปเห็น ต้นอ่อนซ้วนโถว! นางยังไม่เเน่ใจว่าใช่หรือไหมจึงรีบเดินเข้าไปมองใกล้นางลองขุดมาดูพบว่ามันใช่ นางดีใจมากแต่ก่อนนางชอบหมูกระเทียมแต่ในโลกนี้กระเทียมไม่มีขาย ไม่น่าเชื่อว่านางจะได้เจอ

"ท่านเเม่ท่านดูต้นนี้สิต้นห้วยโถว ท่านแม่รู้จักรึไมเจ้าคะ"

"ต้นอะไรรึเลี่ยงหลิ่งแม่ไม่เคยเห็น"

"ต้นนี้เรียกว่าต้นห้วยโถวเจ้าคะเมื่อมันโตขึ้นมันจะมีหัวเจ้าค่ะ สามารถนำมาเป็นเครื่องเทศได้เจ้าค่ะ"

"แล้วเจ้ารู้จักได้อย่างไร"

"ข้าเคยอ่านเจอในหนังสือที่ท่านผู้เฒ่าให้อ่านเจ้าค่ะ "

"ข้าว่าเรารีบขุดกันเถิดขอรับจะได้กลับไปกินข้าวกลางวันกับท่านพ่อพี่ใหญ่ขอรับ"

"ต้องขุดระวังอย่าให้รากขาดนะเจ้าคะไม่งั้นเราจะปลูกมันไม่ได้"

"แล้วเจ้าจะเอากี่ต้น"

"เอาทั้งหมดเลยเจ้าค่ะ" ต้นห้วยโถวมีประมาณ30ต้นนางจะเอาไปปลูกที่ไร่นางทั้งหมดเเค่คิดว่าในอีกไม่ช้านางจะได้กินหมูกระเทียมก็รู้สึกมีความสุข

เมื่อพวกนางขุดเสร็จก็เอาไปใส่ตระกร้าไว้

"พวกเรากลับกันเถิดขอรับแดงเริ่มเเรงเเล้ว"

พวกนางก็เดินกลับระหว่างนางเจอเห็ดจึงบอกให้ท่านแม่เก็บเห็ดมาเพื่อจะเอาไปทำอาหาร

"พวกเจ้าได้อะไรมาเต็มตะกร้าเลย"

"ต้นห้วยโถวเต้าค่ะข้าจะเอามาปลูกในไร่"

"แล้วท่านพ่อรดน้ำเสร้จรึยังขอรับ"

"เหลืออีกไม่มากก็เสร็จเเล้ว"

"งั้นเรามากินข้าวกันก่อนดีหรือไหมเจ้าคะ"หลังจากครอบครัวนางกินข้าวเสร็จก็รีบพากันไปรดน้ำในไร่ต่อ

ยามเซิน

ครอบครัวนางทำงานเสร็จแล้วจึงพากันรีบกลับบ้านเมื่อนางถึงบ้านนางรีบเอาเมล็ดผักมาแช่น้ำทันทีตอนเช้านางลืมเอาไปแช่น้ำ

"พวกเจ้าไปอาบน้ำก่อนไปเหงื่อพวกเจ้าออกเยอะเเม่จะไปทำอาหาร"

"ข้าช่วยท่านเเม่เสร็จค่อยไปอาบน้ำก็ได้เจ้าคะ"

"งั้นเจ้าไปช่วยแม่ล้างผักดีกว่า"

"เจ้าค่ะ ข้าจะล้างให้สะอาดเลย"

นางก็ทำเหมือนเดิมเมื่อแม่นางเผลอนางก็แอบหยิบเครื่องปรุงใส่เพิ่ม

"ท่านแม่ข้าไปอาบน้ำก่อนนะเจ้าคะ"

"ได้ๆ เจ้าไปอาบเถอะอีกนิดก็เสร็จเเล้ว"นางรีบไปอาบน้้ำแต่งตัวก่อนอาบน้ำก็นั่งโคจรลมปราณแปบหนึ่งเพื่อให้ร่างกายขับความเหนื่อยล่าออกไป

"ท่านแม่วันนี้มีอะไรกินบ้างขอรับ ข้าหิวมาก"เมื่อพี่รองนางพูดนางก็เริ่มจะหิวเเล้วตอนบ่ายนางก็ไปช่วยรดน้ำใช้เเรงไปเยอะ

"มาเร็วแม่ตั้งโต๊ะเรียบร้อยเเล้ว พวกเจ้ารีบกินเเล้วเข้านอนวันนี้เหนื่อยมามากแล้ว"

"ขอรับ เจ้าค่ะ"

เมื่อพวกนางกินข้าวเสร็จต่างพากันเเยกย้ายกันเข้านอน ตอนนี้นางยังไม่อยากนอนจึงไปเอากระดาษกับหมึกมาเขียนงานต่างๆ ที่นางจะต้องทำผักที่นางจะปลูกเมื่อรดน้ำปราณลงไปมันจะโตเร็วกว่าปกตินางคิดว่าเมื่อปลูกเสร็จนางจะเข้าไปในเมืองหาดูเหลาอาหารที่นางจะทำธุระกิจด้วย แค่คิดว่าจะมีเงินนางก็อดตื่นเต้นไม่ได้

ยามเฉิน

ครอบครัวนางก็มาถึงไร่เพราะถ้ามาช้ากว่านี้เเดดจะร้อน พวกนางทำแปลงผักให้เท่าๆ กันเเละเริ่มหว่านเมล็ดผักลงไป เมื่อเมล็ดผักโดนพื้นดินมันจะค่อยๆ ดูดปราณจากพื้นดินมายังเมล็ด คงมีแต่นางที่มองเห็น

"เลี่ยงหลิ่งเจ้าไปพักก่อนเถอะเหงื่อเจ้าออกเยอะมาก เดียวที่เหลือพ่อทำเอง"

"เจ้าค่ะ"นางเริ่มมองไปรอบๆ เพื่อหาที่ ที่จะปลูกต้นห้วยโถว นางคิดว่าจะปลูกตรงท้ายไร่เพราะยังว่าง ข้างๆ ยังมีคลองเล็กที่พ่อนางขุดต่อออกมาจากครองของหมู่บ้านทำให้พวกนางไม่ต้องเดินไปไกลเพื่อตักน้ำ

"นี้น้ำเจ้าคะพี่ใหญ่ "ท่านพี่ของนางเดินเข้ามาพักนางจึงคิดจะช่วยพี่ใหญ่ไปช่วยปลูกต้นห้วยโถว

"พี่ใหญ่เจ้าคะไปช่วยข้าปลูกต้นห้วยโถวที่ท้ายไร่ได้ไหมเจ้าคะ"

"ได้สิเดียวพี่ใหญ่จะไปช่วยเจ้าเอง"

"ขอบคุณเจ้าค่ะ"

นางกลับพี่ใหญ่เดินกันมาถึงท้ายไร่ ตรงท้ายไร่เป็นดินดีเพราะอยู่ติดแม่น้ำในอนาคตนางต้องหาผักอื่นๆ มาปลูกอีกแน่ นางได้แต่คิดเเละหัวเราะในใจ

เลี่ยงหลิงเมื่อเห็นน้องสาวทำหน้าตาประหลาดก็ขนลุก

"ท่านพี่ถ้าเราขุดเสร็จเเล้วเราไปดูคลองน้ำต่อได้ไหมเจ้าคะ"นางคิดอยากจะทำร่องน้ำให้ไหลไปในไร่ ท่านพ่อจะไม่ได้ต้องเดินไปเดินกลับให้ไกล ในโลกก่อนนางเห็นคนทำแบบนี้ในสวนผลไม้ที่ให้น้ำไหลเป็นวงกลมเมื่ออยากลดน้ำผลไม้ก็ตักขึ้นมารดเลย

นางคิดถ้าขายผักครั้งเเรกได้เงินจะจ้างชาวบ้านมาขุด นางเดินมาถึงริมคลอง เห็นกุ้งอยู่ข้างสระเต็มเลยนางเริ่มมองหาของที่พอจะใช้ตักมันขึ้นมาได้ เห็นถังไม้ที่ท่านพี่ถือมานางก็หยิบมาแล้วค่อยตักลงไปในน้ำอาจจะเพราะนางตัวเล็กเลยจะไม่ค่อยถนัดเท่าไร

"เลี่ยงหลิ่งเจ้าทำอะไร"

"ข้าจะตักเอากุ้งเจ้าค่ะ"

"กุ้งมันเป็นตัวอย่างไรรึ"

"ท่านพี่ไม้รู้จักหรือเจ้าคะ"

"พี่ไม่เคยได้ยินมาก่อน"

"นี้เจ้าคะ มันตัวเล็กๆ อร่อยมากเลยเจ้าค่ะ"

"แล้วต้องทำอย่างไรถึงจะจับมันได้"

"ท่านพี่ค่อยๆ เอาถังไม้ตักเจ้าคะพอตักเสร็จก็เอาขึ้นมา"

"อย่าพึ่งนะเจ้าค่ะ" นางรีบวิ่งไปตรงที่นางปลูกต้นห้วยโถวเมื่อกี่ แล้วหยิบเอาถังไม้ที่วางไว้แล้ววิ่งมาหาท่านพี่ ท่านพี่นางทำหน้างง?

"ตักเลยเจ้าคะท่านพี่" พอท่านพี่ตักขึ้นมานางเห็นมีกุ้งอยู่ในถังประมาณ10ตัวก็เก็บกุ้งใส่ถังไม้ที่เอามาเมื่อกี่วิ่งเอาถังไปใส่น้ำมานิดหนึ่งเพื่อไม่ให้มันตาย พอท่านพี่เห็นกุ้งก็ตื่นเต้นเหมือนเด็กเลย

พอเก็บเสร็จนางยื่นถังให้ท่านพี่ตักขึ้นมาอีก ท่านพี่ก็ตักขึ้นมาเรื่อยๆ นางก็เก็บ วันนี้ได้กุ้งมาเยอะมาก แต่ท่านพี่นางก็ปวดแขน ครั้งต่อไปนางจะให้ท่านพ่อสานที่ตักกุ้ง