บทที่3.พระรามก็ตามมาติดๆ..

นางพูดเสียงเครียด ดวงตาคมกริบลุกโพลง นางไม่มีทางยอมแพ้สองแม่ลูกนั่น ไม่มีทาง!!

“แต่...”

“ไม่มีแต่... แกต้องทำให้ได้ราม!! ลูกแม่เก่งไม่แพ้มันหรอก ลูกน่าจะรู้เส้นทางการยักยอกเงินได้ดี ลูกอยู่กับมันมานานแล้วนี่”

เป็นเพราะเขาหัดพลิกแพลง ฉกฉวยผลประโยชน์ของบิดามาใส่กระเป๋าตัวเอง ตั้งแต่เริ่มจับงานในอาร์มันโด้อินเตอร์เทรต เพราะแม่นั่นแหละ มันจึงทำให้เขารู้เส้นสายการโกงเป็นอย่างดี แต่บ่อยๆ ครั้งเข้า มีหรือบิดาจะไม่รู้ เมื่อท่านเองก็เชี่ยวพอตัว ไม่อย่างนั้นจะร่ำรวยเป็นปึกแผ่นมานานปีได้อย่างไร

“ครับ...แต่ถ้ามีครั้งหน้า ผมคงต้องบอกแด๊ด ไม่อย่างนั้นเราจะพากันซวย!!”

เป็นครั้งแรกที่เขาขัดใจมารดา เมื่อแอกที่เขาแบกไว้บนบ่า น้ำหนักเริ่มเยอะขึ้น จนเขาแบกรับไว้ไม่ไหวอีกต่อไป...

นารีแม้จะรู้สึกขัดใจ เมื่อหมู่นี้พระรามไม่ค่อยยอมทำตามคำขอของนาง แต่จะให้เธอมาอุดอู้อยู่แต่ในบ้าน ทำตัวเป็นคนเคร่งศีลธรรมอย่างกัณฑ์มัทรีก็คงไม่ได้เช่นกัน นางกับอีเมียแต่งมันคนละพื้นเพ นางชอบสนุกสนานเฮฮา และตื่นเต้นทุกครั้งเวลาอยู่ในบ่อน กลิ่นอายผีพนันมันเริ่มฝังอยู่ตามเนื้อตัวของนางแล้วล่ะมั้ง มันถึงได้คันคะเยอนั่งไม่ติด หากอยู่บ้านเฉยๆ

เมืองไทย...กรุงเทพฯ ...

“อะไรนะคะพี่เพชร? ให้สีดาเดินทางไปปารีส ด่วน!! เพื่อ?”

“เบอร์นาร์ดอยากเห็นตัวอย่างผ้าอย่างที่พี่เกริ่นไปบ้างแล้ว พร้อมกับรูปแบบชุดที่สีดาออกแบบไว้น่ะ เขา Ok หากคุยกันรู้เรื่อง...ก็เซ็นสัญญาได้เลย” เพชรนลินพูดพร้อมกับยิ้ม หากเซ็นสัญญากับเบอร์นาร์ดได้ เธอมีแต่รวยกับรวย

“พี่เพชรไม่ไปเองเหรอคะ? พี่เพชรเป็นเจ้าของแล้วให้สีดาเซ็นเอกสารแทนได้เหรอ”

“พี่รู้เรื่องแบบชุดของสีดาที่ไหนกันล่ะ!! แล้วจะไปอธิบายยังไงให้ฝรั่งเข้าใจ ถึงเจ้าของจะเป็นคนไทยแต่ก็ลูกครึ่งอีกนั่นแหละ กลัวไปสปีคใส่เขาแล้วฟังกันไม่รู้เรื่อง หรือไม่ก็เข้าใจไปคนละแนว ชวดงานนี้พี่เสียดายแย่เลย”

“แล้วหากสีดาทำพลาดล่ะ พี่เพชรไม่เสียดายแย่เหรอคะ” หญิงสาวยิ้มแหยๆ หากเธอพลาดล่ะ ยิ่งเป็นคนมุทะลุอยู่ด้วย หากหมอนั่นพูดไม่เข้าหู มีฉะ!!

“เห้อ!! พี่ก็ภาวนาช่วยไง...ขอให้สีดาทำสำเร็จ...แต่จะให้ไปเองมันพูดยากนี่สิ” เพชรนลินยอมรับ ให้เธอไปอธิบายความซับซ้อน การดีไซน์มันเป็นศาสตร์ที่เธอไม่เคยเข้าใจ เป็นได้แค่นายทุนนั่นแหละดีที่สุด ให้คนออกแบบพรีเซ้นต์เอง หากพลาดก็คงต้องยอมรับ เมื่อคงมีคู่แข่งอีกไม่น้อย เมื่อเบอร์นาร์ดเปิดโอกาสให้คนภายนอกได้มีการนำเสนอครั้งแรก เพชรนลินไม่รู้ว่าทำไมเขาเจาะจงบริษัทของเธอ มันไม่ได้เปิดกว้างเหมือนที่เจ้าตัวคิด

“ก็ได้ค่ะ สีดาจะพยายาม” หญิงสาวยอมรับภารกิจใหญ่อย่างจำยอม เธอไม่รู้ว่าการเดินทางไปฝรั่งเศสครั้งนี้เป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอแบบพลิกคว่ำคะมำหงาย เธอจะได้เจอกับสองบุรุษที่เคยพูดหยอกเย้ากับคนรอบตัว หากเจอกันจังๆ หญิงสาวจะยังยืนยันคำเดิมหรือไม่ เมื่อทศกัณฐ์ตรงข้ามกับทศกัณฐ์ในวรรณคดี เขาเป็นผู้ชายที่เธอน่าจะเกลียดเชียวแหละ

หญิงสาวกลับไปเตรียมปรู๊ฟที่จะไปพรีเซ้นต์ ผ้าไทยหลากชนิดที่เธอเตรียมไว้ เธองงกับแนวคิดของบริษัทยักษ์ใหญ่เหมือนกัน เขาจะเอาผ้าไทยลวดลายงดงามไปทำชุดชั้นใน ซ่อนไว้ใต้เสื้อผ้าภายนอก แล้วมันจะเกิดประโยชน์อะไรล่ะ? แต่...เมื่อมันเป็นหนทางทำเงินให้บริษัทที่ตัวเองทำอยู่ สีดาก็ต้องเสี่ยงลองดู เธอตัดเย็บชุดชั้นใน โดยใช้ผ้าไหมไทยผืนที่ขอมาจากยายสายหยุดที่เลือกสีสันอ่อนๆ กับรูปทรงพื้นฐานเพราะคิดว่ามันซ่อนอยู่ด้านในเสื้อผ้า หลังเสร็จงานเธอมองผลงานชิ้นนั้นด้วยความภาคภูมิใจ มันออกมาสวยเหลือเชื่อ!! หรือว่าเธอดูถูกระดับความคิดของบริษัทชั้นนำนั่นเกินไปนะ เขาอาจจะมองเห็นอะไรที่กว้างมากกว่าสายตาเธอเห็น มันเป็นไอเดียบรรเจิด ที่พุ่งปราดออกมาจากก้นบึ้ง... จนต้องร่างแบบในความคิดลงในกระดาษ เธอเขียนเส้นสายด้วยความคิดที่ผุดขึ้นมาปุดๆ หลั่งไหลปรี่...เหมือนตาน้ำแตก พอเริ่มเมื่อย จึงพึ่งรู้ว่าหลังจากเธอขีดๆ เขี่ยๆ เธอได้ชุดที่ผสมกลมกลืนกับชุดชั้นในชิ้นนี้นับ10ชุด!! เหลือเชื่อจริงๆ