ตอนที่ 1 บทนำ (รีไรท์ )
ในโลกปัจจุบัน เทคโนโลยีต่างๆถูกพัฒนาและก้าวกระโดดอย่างรวดเร็ว เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วในยุคก่อนนั้นแทบจะเทียบกันไม่ติด ทั้งอาวุธ หรือแม้กระทั่งความสามารถของผู้นำ
แต่ปัญหาเรื่องความเหลื่อมล้ำทางชนชั้นในสังคมก็ยังไม่มีการพัฒนาแม้แต่น้อย
“ เฟยหง นี่แกทำงานประสาอะไรของแก ทำงานชุ่ยๆแบบนี้อย่าทำซะดีกว่า ฉันไล่แกออก!!! ไปเก็บข้าวของของแก ออกไปจากบริษัทฉันซะ ก่อนที่ฉันจะเตะโด่งแกออกไป!! ”
“ ตะ..แต่หัวหน้าเรื่องนี้มันไม่ใช่ความผิดขอผมนะโม่เทียน นายก็ช่วยอธิ— ”
“ เฟยหง ทำงานผิดพลาดก็ต้องยอมรับ ฉันไม่ได้มีเอี่ยวกับงานส่วนนี้อย่าดึงฉันเข้าไปเกี่ยวด้วย ทำผิดก็ยอมรับผิดซะ... ”
ชายหนุ่มเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ราวกับว่าโลกทั้งโลกกำลังหัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง ทั้งสีหน้าและการกระทำของคนที่ไว้ใจที่สุด นี่สินะ ความรู้สึกของการโดนหักหลัง
ชายหนุ่มเพียงก้มหน้าเก็บข้าวของออกจากบริษัทท่ามกลางเสียงหัวเราะขบขันของใครหลายๆคน
“ ฉันจะจำวันนี้ไว้ พวกแกต้องชดใช้ โดยเฉพาะแก โม่เทียน!!! ”
เฟยหง ได้แต่ก่นด่าภายในใจก่อนจะออกจากบริษัทมุ่งหน้ากลับห้องเช่า
“ เฟยหง ค่าห้องเดือนนี้เมื่อไหร่จะจ่าย? นี่มันก็ผ่านมาหลายวันแล้วนะ ถ้านานกว่านี้ฉันคงต้องให้เธอออกแล้วนะ อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน!! ”
ชายหนุ่มเพียงพยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นห้องด้วยพลังงานชีวิตที่แทบจะหมดลงเต็มที แต่สิ่งเดียวที่ทำให้ชายหนุ่มผู้นี้ยังยืนหยัดและสู้ต่อไปได้ก็คือ
“ ป๊ะป๋า ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ ทำไมวันนี้ ป๊ะป๋า เลิกงานเร็วจังเลย ”
เสียงของเด็กสาววัยแก่นแก้วอายุราวๆ 14- 15ปี ทำให้ชายหนุ่ม ผู้เป็นพ่อราวกับว่าได้รับพลังงานชีวิตใหม่อีกครั้ง
“ ป๊ะป๋า เลิกงานเร็วก็เพื่อมาหาลูกจ๋าไง แล้ววันนี้อยู่แต่ในห้องเบื่อไหม? พ่อขอโทษนะที่ไม่สามารถส่งลูกไปเรียนเหมือนกับคนอื่นๆได้ พ่อ.. ”
เฟยหง กล่าวพลางลูบหัวผู้เป็นลูกด้วยความรู้สึกผิด
“ ป๊ะป๋าพูดอะไรแบบนั้นเล่า ขอแค่มีป๊ะป๋าอยู่ด้วย อะไรก็ไม่สำคัญทั้งนั้นแหละ หนูต้มมาม่าเอาไว้แล้ว ป๊ะป๋ามากินด้วยกันเร็ว เดี๋ยวมันจะเย็นซะก่อน แล้วมันไม่อร่อย ”
“ กินก่อนเลย พอดีป๊ะป๋ายังไม่หิว ”
เฟยหงกล่าวขึ้น แต่ผู้เป็นลูกสาวกลับทำหน้ามุ่ยใส่ เป็นภาพที่ชวนให้เอ็นดูแล้วก็ตลกไปอีกแบบ
“ อย่ามาโกหกหนูนะ หนูรู้ว่าป๊ะป๋าโกหก อย่ามาเนียนนะ หนูเก่ง หนูรู้ มากินด้วยกันได้เเล้วป๊ะป๋า ”
เด็กสาวจูงมือผู้เป็นพ่อไปนั่งกินมาม่าด้วยกัน...ทั้งสองต่างพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดถึงแม้มันจะเป็นช่วงสั้นๆก็ตามที
ผู้เป็นลูกเผลอหลับไปในตักของผู้เป็นพ่อ เฟยหงอุ้มลูกสาวมานอนบนเตียง ก่อนที่ตัวเองจะเดินเข้าไปในห้องน้ำและร้องไห้ออกมา
“ โถ่เว้ย!!! ทำไม ทำไม เรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับพวกเราด้วย พวกเราไปทำอะไรผิดมากมารึไง ไอ้พระเจ้าเฮงซวย ไหนว่าทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วไง แล้วทำไมไอ้พวกชั่วมันถึงได้ดีกันหมด ถ้าเป็นคนดีแล้วไม่ได้ดีมันจะไปมีความหมายอะไร ”
เพล้ง!!!
เฟยหง ต่อยกระจกจนเกิดรอยร้าวหยาดเลือดที่ไหลรินออกมาจำนวนมากแต่เขากลับไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดแต่อย่างใด
ขณะนั้นเสียงปริศนาก็ได้ดังขึ้นภายในหัวของ เฟยหง
“ อยากจะลองดูโชคชะตาแบบใหม่ไหมล่ะ? ”
ชายหนุ่มแสดงสีหน้าตกตะลึงไปชั่วขณะ
“ แกเป็นใคร แล้วเข้ามาพูดในหัวของฉันได้ยังไง!! ”
“ ก็คนที่นายด่าว่าเฮงซวยไง? อย่าบอกนะว่าลืมไปแล้ว เฟยหง อายุ 37 ปี จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง สายปกครอง แต่เลือกงานไม่ตรงกับสายที่เรียน แต่งงานเมื่อวัน 8 เดือน 7 ปีxxx มีลูกสาว 1 คนชื่อ เฟยเฟย ภรรยาเสียชีวิตประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อ 2 ปีที่แล้ว ญาติฝ่ายตัวเองและฝ่ายภรรยา ตัดหางคุณปล่อยวัด จนกระทั่งล่าสุด ถูกเพื่อนร่วมงานหักหลังเรื่องโปรเจกต์งาน แบบนี้มันเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดตามประสามนุษย์ใช่ไหม? แต่ก็เอาเถอะ ว่าไงอยากจะลองเปลี่ยนแปลงโชคชะตาดูไหมล่ะ? "
" พระเจ้าอย่างงั้นเหรอ? มีตัวตนอยู่จริงๆสินะ!! "
เฟยหง กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อยในน้ำเสียงที่สื่อออกมา
" หืม? หายากนะเนี่ยที่ไม่แสดงอาการอะไรออกมา ได้รับการติดต่อจากพระเจ้าทั้งทีนะ งั้นเดี๋ยวผมจะไปแสดงตัวให้นายเห็นเองก็แล้วกัน "
เกิดประกายแสงสว่างขึ้นภายในห้องน้ำหลังจากประกายแสงหายไป ก็ปรากฏเด็กตัวเล็กๆเลือนผมสีเงินนัยน์ตาสีทอง ถือคำภีร์ขนาดใหญ่บนมือ
" เด็กอย่างงั้นเหรอ? "
เฟยหงกล่าวขึ้นแต่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจแต่อย่างใด
" จะเรียกยังไงก็ได้ ผมจะปรากฏตัวในรูปลักษณ์ของ ผู้หญิง เด็ก คนชรา หรือ จะเป็นรูปลักษณ์นี้ก็ได้นะ "
รูปลักษณ์ของพระเจ้าค่อยๆแปรเปลี่ยนไปเป็นหญิงสาวที่ เฟยหง คุ้นเคยรวมถึงยังเป็นรักแรกและรักสุดท้ายก่อนที่เธอจะจากไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เฟยหงพุ่งตรงเข้าไปพร้อมกับกระชากคอเสื้อของพระเจ้าในรูปลักษณ์ของภรรยาตน
" หยุดได้แล้วไม่อย่างงั้นฉันจะอัดแกซะ มันสนุกมากนักรึไงห้ะ!!! ถ้าแกยังไม่หยุด "
" ค้าบ ค้าบ รับทราบ ผมคงเล่นแรงเกินไป "
พระเจ้าค่อยๆปรับเปลี่ยนตัวเองเป็นรูปลักษณ์เช่นเดิม
" แล้วสรุปจะลองดูกับโชคชะตาแบบใหม่ไหมล่ะ? ว่าไง? "
พระเจ้ากล่าวราวกับว่ารู้คำตอบของเฟยหง อยู่แล้ว แต่ก็ยังจะถาม
" ไหนๆมันก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว ฉันจะยอมเล่นไปตามเกมของแกก็ได้!!! "
เฟยหงกล่าวขึ้นอย่างไม่แยแส
" คำขอเสร็จสิ้น ขอให้โชคดีในโลกใบใหม่นะครับ อ้อ แล้วก็ไม่ต้องกังวล เรื่องลูกสาว คุณสามารถกลับมาได้ตลอดเวลา ตราบใดที่คุณยังไม่ตายละก็นะ!!! แต่ว่าเพื่อความสบายใจของคุณ ผมจะให้ลูกสาวตัวน้อยของคุณตามไปด้วยแล้วกัน "
ประกายแสงสีขาวค่อยๆห่อหุ้มเฟยหงและเฟยเฟยก่อนที่ทั้งสองจะหายไปพร้อมกับกลุ่มก้อนแสงสว่าง
“ แต่ว่านะ ผมได้มอบของขวัญชดเชยให้คุณไปแล้ว..ของขวัญชิ้นนั้นคุณจะใช้มันยังไงก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณ....”
เด็กหนุ่มในรูปลักษณ์ผมสีเงิน นัยน์ตาสีทองกล่าวขึ้นกับตนเองพลางยกยิ้มก่อนที่จะ ค่อยๆสลายจางหายกลายเป็นแสงหายไป...
จบตอน
ข้อมูล
ข้อมูลนิยายเบื้องต้น
ระดับขั้นพลัง แบ่งออกเป็น 6 สี แต่ละสีจะมีแยกยอยไปอีก 3 ขั้น
ระดับที่หนึ่ง สีเขียว
• แรกเริ่ม (คลื่นพลังจะมีสีเบาบาง)
• กลาง (คลื่นพลังจะมีสีเขียวชัดเจน)
• สูง (คลื่นพลังจะมีสีเขียวเข้ม พลังอัดแน่น เคลื่อนที่รวดเร็วสุดในบรรดาขั้นต่างๆ)
ระดับที่สอง สีเหลือง
• แรกเริ่ม (คลื่นพลังจะมีสีเบาบาง)
• กลาง (คลื่นพลังจะมีเหลืองชัดเจน)
• สูง (คลื่นพลังจะมีสีเหลืองเข้ม พลังอัดแน่น เคลื่อนที่รวดเร็วสุดในบรรดาขั้นต่างๆ)
ระดับที่สาม สีคราม
• แรกเริ่ม (คลื่นพลังจะมีสีเบาบาง)
• กลาง (คลื่นพลังจะมีครามชัดเจน)
• สูง (คลื่นพลังจะมีสีครามเข้ม พลังอัดแน่น เคลื่อนที่รวดเร็วสุดในบรรดาขั้นต่างๆ)
ระดับที่สี่ สีม่วง
• แรกเริ่ม (คลื่นพลังจะมีสีเบาบาง)
• กลาง (คลื่นพลังจะมีม่วงชัดเจน)
• สูง (คลื่นพลังจะมีสีม่วงเข้ม พลังอัดแน่น เคลื่อนที่รวดเร็วสุดในบรรดาขั้นต่างๆ)
ระดับที่ห้า สีส้ม
• แรกเริ่ม (คลื่นพลังจะมีสีเบาบาง)
• กลาง (คลื่นพลังจะมีส้มชัดเจน)
• สูง (คลื่นพลังจะมีสีส้มเข้ม พลังอัดแน่น เคลื่อนที่รวดเร็วสุดในบรรดาขั้นต่างๆ)
ระดับที่หก สีแดง
• แรกเริ่ม (คลื่นพลังจะมีสีเบาบาง)
• กลาง (คลื่นพลังจะมีแดงชัดเจน)
• สูง (คลื่นพลังจะมีสีแดงเข้ม พลังอัดแน่น เคลื่อนที่รวดเร็วสุดในบรรดาขั้นต่างๆ)
พลังที่สาปสูญคือ
• ระดับราชันย์ สีทอง พลังเหนือล้ำกว่าทุกระดับขั้น เคลื่อนที่รวดเร็วปราดเปรียวราวกับภูติพราย
• ระดับมิติจิต สีดำ มีพลังจิตที่พิเศษเหนือกว่าคนธรรมดาที่มีพลังจิตตามระดับขั้นลมปราณของตน โดยผู้ ที่มีพลังระดับนี้จะมีเส้นลมปราณสองสาย สายแรกคือระดับลมปราณ สายที่สองคือสายเฉพาะของระดับ มิติจิต พลังนี้ทำให้จิตใจของผู้ครอบครองกล้าแกร่ง เข้มแข็ง สามารถควบคุมธรรมชาติบางอย่างได้
พลังธาตุต่างๆ
ทันทีที่สามารถกาวข้ามระดับลมปราณสีเขียวขึ้นมาได้แล้ว ธาตุประจำกายจะปรากฎขึ้นมาเอง ซึ่งไม่ สามารถระบุได้วาจะปรากฎขึ้นในตอนใด แต่มีระยะไม่เกินระดับที่ส หากเกินนั้นหมายความวาคนผู้นั้นไรซึ่งธาตุ ประจำกาย
ธาตุต่างๆ
• ดิน
• น้ำ
• ลม
• ไฟ
สัตว์อสูรทั่วไป
สัตว์อสูรต่างๆล้วนมีระดับขั้นที่ต่างกนออกไป แบ่งแยงตามสีของลมปราณคล้ายกับมนุษย์เพียงงแต่ไม่มี แยกขั้นต่างๆ
ระดับที่หนึ่ง สีเขียว
ระดับที่สอง สีเหลือง
ระดับที่สาม สีคราม
ระดับที่สี่ สีม่วง
ระดับที่ห้า สีส้ม
ระดับที่หก สีแดง
ระดับราชันย์ สีดำทมิฬ
สัตว์อสูรเทพศักดิ์สิทธิ์ 4 ตน
สัตว์อสูรเทพศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ล้วนเป็นสัตว์เทพในตำนาน ที่ครอบครองพื้นที่ทั้ง 4 ทิศ ได้แก่
1. มังกรเขียว ทิศตะวันออก
2. เสือขาว ทิศตะวันตก
3. หงส์แดง ทิศเหนือ
4. เต่าดำ ทิศใต้