บทที่ 2.เตชิลา(จันทร์เจ้า) ตรีทิพย์อาภา...

ชายหนุ่มขย้ำขยี้เนินทรวงอวบอัดอย่างเมามัน เอพิลแอ่นหน้าอกให้อีธานขย้ำขยี้ด้วยความเต็มใจ เธอสูดปากคราง ซี๊ดซ๊าดเพราะเริ่มเสียวซ่านขึ้นมาทีละนิด หลับตาพริ้มรอการลงทัณฑ์จากอีธานกลับ ความสุขครั้งมโหฬารที่กำลังจะตามมา ฝ่ามือใหญ่ยกดันเรียวขางามให้เปิดกว้าง เขาฉวยคอนดอม มาสวมป้องกันตัวเอง ก่อนจะฝากฝังตัวตนอลังการลงไปกลางดอกไม้แสนงามที่มีน้ำค้างชุ่มช่ำเกาะค้างอยู่

เอพิลส่ายเอวบางรองรับ การลงทัณฑ์อย่างดุดันของชายหนุ่ม เธอกัดฟันกรอดๆ ตอนที่ชายหนุ่มก็โหมแรงที่มี ส่งตัวตนขนาดใหญ่จนสุดแรง เอพลิคงไม่รู้ ขณะที่เขากำลังเข้าด้าย เข้าเข็ม อีธานไม่ได้มองเธอที่เป็นเธอ ชายหนุ่มพริ้มเปลือกตาหลุบลง เขานึกถึงผิวเนียนๆ ของเงือกน้อยกลางสระ และปลดปล่อยอารมณ์ที่ปะทุขึ้นมาอย่างเร่าร้อน กับร่างกายของคนอื่นโดยแอบนึกถึงผู้หญิงอีกคนในใจ

“อ่า%$#@!” เสียงครางแหบห้าวกับกายใหญ่ที่สั่นกระตุก ภาพที่มโนไว้หายวับไปในอากาศ อีธานโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง เขารีบถอดถอนตัวตนออกมาจนสุด กระโจนลงจากเตียงด้วยความโกรธ ปล่อยให้เอพิลนอนระทวยกับบทรักดิบ เถื่อนที่เขาสาดใส่

“โธ่เว้ย!!” อีธานกระแทกฝ่ามือกับพนังห้องเย็นเฉียบภายในห้องน้ำ เขาระบายอารมณ์กรุ่นโกรธที่อัดแน่นอยู่ในใจกับสิ่งไม่มีชีวิต ร่างกายร้อนเร่าแข็งขืน เมื่อสร้างมโนภาพสาวน้อยกลางสายน้ำขึ้นมา ความฮึกเหิมลำพองใจทำให้อีธานดึงกำลังทั้งหมดที่มีส่งความสุขจนสุดแรง แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาพบความจริงคนที่เขากำลังโรมรันอยู่ไม่ใช่คนที่ตนที่ปรารถนา เรี่ยวแรงที่มีก็หดหาย เขาปลดปล่อยสายธารร้อนๆ ออกไปอย่างเสียดาย

เตชิลาอาบน้ำจนชุ่มฉ่ำใจ ก่อนจะออกมานั่งรับลมที่ระเบียง รีสร์อทที่เธอกับครอบครัวพัก เป็นทรงตัวยู ตัวอาคารหันหน้าออกทะเล และทุกห้องจะได้ชมทิวทัศน์ท้องทะเลได้เหมือนกันทั้งหมด ดังนั้น เธอจะมองเห็นห้องพักฝั่งตรงข้ามด้วย และคงเป็นความบังเอิญที่แสนดหดร้ายในความคิดของเธอ แต่เป็นความโชคดีของอีธาน เมื่อห้องสวีทของเขาอยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องพักของเตชิลาพอดี

เตชิลาสวมแว่นสายตาเพื่อตา เธอมองไปรอบๆ ตัวด้วยความสนใจ เธอนึกชมสถาปนิกคนที่ออกแบบ เขาสามารถดึงความงามจากท้องทะเลให้คนได้มองพร้อมกัน โดยไม่มีใครเสียเปรียบใคร ลมเย็นๆ ของทะเลพัดใส่หน้าเตชิลาพริ้มเปลือกตาปิดลง เธอฉวยหมอนอิงใบใหญ่มากอดแนบอก ทอดสายตามองท้องทะเลกว้างใหญ่แววตาระยิบระยับ

เอพิลเดินลงจากเตียงทั้งที่ยังเปลือย เธอเดินไปเคาะประตูห้องน้ำเรียกชายหนุ่ม เพราะเห็นว่าเขาเงียบหายไปนาน เธอเหนอะหนะไปทั้งตัว อยากอาบน้ำล้างคราบต่างๆ บ้าง อีธานเปิดประตูออกมาสีหน้าเคร่งๆ เขายังไม่สามารถสลัดภาพหญิงสาวผู้นั้นออกไปจากใจได้ ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบนางแบบสาว เมื่อเธอทำท่าโผเข้ามาหา เอพิลจึงหมดความสนใจเธอเดินสวนกับอีธานเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายด้านใน ไม่ได้ติดใจสีหน้าบึ้งๆ ของเขาซักนิด

อีธานรูดม่านผ้าหนาหนัก เปิดแสงสว่างให้ส่องเข้ามาภายในห้อง โดยที่ยังไม่ได้นุงผ้าเช่นกัน...เพราะเขาคิดว่าตัวเองอยู่ในห้องส่วนตัว อาวุธหนักกลางหว่างขาผงาดง้ำ เขาทอดสายตามองทะเลอย่างเลื่อนลอย

เตชิลามองมาจากฝั่งตรงข้าม เธอมองเห็นภาพที่ทำให้หัวใจเต้นแรงได้อย่างชัดเจน “วี๊ดดดดด!!” เธอเผลอตัวกรี๊ดลั่นตกใจที่พบเจอกับภาพที่สั่นขั้วหัวใจ ก่อนจะวิ่งตัวปลิวกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง ปิดประตูระเบียงมือไม่สั่น และยังจำภาพความใหญ่โตของชายแปลกหน้าได้ติดตา

“อี้...อีตาบ้า หน้าไม่อายเดินแก้ผ้าอะไร กลางวันแสกๆ จันทร์เจ้าจะเป็นตากุ้งยิงไหมหะ?!!” เตชิลายกมือขยี้นัยน์ตาใต้แว่นสายตา รีบวิ่งเข้าห้องน้ำล้างหน้าลวกๆ แต่ก็ยังไม่สามารถสลัดภาพที่ติดตาออกไปได้ เพราะเห็นชัดเจนเต็มสองตา จนขนลุกซู่เมื่อนึกถึง