จองจำรักมาเฟีย

“อ๊า…” เสียงครางทุ้มต่ำดังระงมไปทั่วบริเวณของสระว่ายน้ำบนเพนท์เฮาส์หรูใจกลางมหานคร สายตาคมเข้มมองสาวสวยที่กำลังใช้ริมฝีปากปรนเปรอความสุขให้อย่างช่ำชอง

เขาเลื่อนมือมาขยุ้มเส้นผมของหญิงสาวที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าแล้วออกแรงขยับไปมาโดยที่สายตายังคงจ้องมองเธออยู่ ส่วนอีกฝ่ายก็ช้อนแววตาขึ้นมามองอย่างยั่วยวน

มือเล็กชักรูดแก่นกายขนาดใหญ่เร็วๆ ใบหน้ายั่วยวนแสนเซ็กซี่จ้องมองชายหนุ่มรูปงามด้วยความหลงใหล มือหนารั้งท้ายทอยของสาวสวยเข้าไปหาเพื่อจูบ ด้วยความที่อีกฝ่ายค่อนข้างชอบความรุนแรงจึงไม่รอช้าที่จะใช้ฟันแหลมคมกัดเข้ากลีบปากอวบอิ่มจนเลือดไหลซึมออกมา

“ซี๊ดดด เอาให้มันแตกในปากของเธอ”

“ได้ค่ะ…” สาวสวยยิ้ม ก่อนจะใช้ริมฝีปากของตัวเองมอบความสุขให้มาเฟียหนุ่ม

“อ๊า!!” ไม่นานนักคนตัวโตก็ถึงจุดหมายปลายทางข้างหน้า แก่นกายขนาดใหญ่กระตุกหงึกหงักปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเต็มปากสาวสวย ซึ่งเธอก็กลืนกินเข้าไปอย่างเต็มใจ

“อืมม…”

เขากระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ สายตามองคนตรงหน้าที่กำลังใช้ริมฝีปากเช็ดทำความสะอาดแก่นกายของเขาจนสะอาดหมดจด

“อร่อยที่สุดเลยค่ะ”

“หึ ถ้าอร่อยคราวหน้าก็มากินอีกสิ”

“ถ้าคุณลีคัสต้องการ…เรียกแก้วตาได้ตลอดเวลาเลยนะคะ”

เขาไม่ตอบอะไร เอื้อมมือไปหยิบแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นมาดื่มหนึ่งอึกก่อนจะวางไว้ที่เดิมแล้วหยิบเสื้อคลุมสีดำมาสวมใส่ให้เรียบร้อย

“คืนนี้เธอกลับไปได้แล้ว”

“ค่ะ” แม้รู้สึกเสียดายและอยากอยู่สนุกต่อ แต่ในเมื่อคือคำสั่งก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องทำตาม เพราะถ้าหากเผลอทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจขึ้นมา นอกจากจะไม่ได้ถูกเรียกให้มาดูแลแล้ว….อาจจะถูกสั่งเก็บไปอีกด้วย

“ขออนุญาตครับนาย”

หลังจากแก้วตาเดินออกไป พายุ คนสนิทของลีคัสก็เดินเข้ามาหาเจ้านายเพื่อคุยเรื่องสำคัญ เขาและคนอื่นๆ ชินกับเจ้านายที่มักพาผู้หญิงมาปรนเปรอหาความสุขที่นี่บ่อยๆ แล้ว บางครั้งเห็นภาพตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันก็มี

“มีอะไร”

“คนของเราสืบเรื่องไอ้ฌอนเจอเรื่องนึงครับนาย”

“เรื่องอะไร?” น้ำเสียงเย็นเยียบกรอกถามคนสนิท ในขณะที่มือยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นมาดื่มหนึ่งอึกท่ามกลางบรรยากาศมืดและมีลมเย็นพัดผ่านในบริเวณสระว่ายน้ำของเพนท์เฮาส์หรูใจกลางมหานคร

ลีคัส มาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิพล ภายนอกคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเก่งรอบด้าน หากแต่เบื้องหลังทำธุรกิจสีเทามากมายจนรวยล้นฟ้ากลายเป็นมหาเศรษฐีตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะพื้นฐานครอบครัวที่ดีอยู่แล้วเลยไม่ยากที่จะขยับปีนป่ายขึ้นมายืนอยู่จุดสูงสุด ด้วยความที่มีใบหน้าหล่อเหลาและเสน่ห์ไว้ดึงดูดเพศตรงข้าม ไม่แปลกที่มีผู้หญิงเข้าหาโดยไม่ต้องพยายาม

“ไอ้ฌอนมันมีน้องสาวอยู่คนนึง ตอนนี้ทำงานเป็นนักเขียนนิตยสารที่Wกรุ๊ปครับ นี่ครับน้องสาวมัน” พายุยื่นรูปถ่ายน้องสาวฌอน ศัตรูหมายเลขหนึ่งที่ถูกลีคัสหมายหัวอยู่ในปัจจุบันให้เจ้านายหนุ่ม

เขาหยิบรูปถ่ายของน้องสาวฌอนมาดู ริมฝีปากหยักได้รูปเหยียดยิ้มไปด้านข้างอย่างพอใจ เป็นข่าวดีที่เขาอยากได้ยินมากที่สุด ฌอนไม่ใช่แค่ศัตรูธรรมดาเท่านั้น แต่มันเป็น…ศัตรูทางใจของเขา

อันที่จริงมันมีช่องโหว่ให้เขาจัดการฌอนเยอะมาก แต่ที่เขาเลือกนิ่งไว้ก่อนเพราะเชื่อว่าในอนาคตต้องมีอะไรสนุกๆ ให้เขาทำกว่านี้เยอะ และมันก็ใช่

เขาจะทำให้มันรับรู้รสชาติของความเจ็บปวดที่เขาเคยรู้สึก….ว่ามันเป็นยังไง!

“ชื่อเฌอปรางค์ บริษัทWกรุ๊ปยื่นเรื่องมาจะขอสัมภาษณ์นาย โดยคนที่จะมาสัมภาษณ์ก็คือเธอครับ”

“อย่างนั้นเหรอ…” ริมฝีปากหยักได้รูปแสยะยิ้ม มือหนาหยิบแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มหนึ่งอึก

“ครับ นายจะอนุญาตให้บริษัทWกรุ๊ปเข้ามาสัมภาษณ์ไหมครับ?”

“หึ น้องไอ้ฌอนให้เกียรติมาสัมภาษณ์ขนาดนี้…แล้วกูจะปฏิเสธทำไมวะ? ตอบตกลงไปดิ”

“….”

“กูมีอะไรสนุกๆ ให้ทำแล้วว่ะไอ้พายุ”

“นายจะให้ผมฉุดน้องสาวมันมาเลยไหมครับ?”

“ไม่ต้อง เดี๋ยวกูจัดการเอง” เขาพูดพร้อมแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว “ไอ้ฌอนคงคาดไม่ถึงว่าเราจะหาน้องสาวมันเจอ”

“….”

“วันนี้แหละ คือวันที่กูจะเอาคืนมันอย่างสาสม อะไรที่มันเคยทำไว้กับกู! กูจะเล่นน้องมันกลับให้หมดทุกอย่าง เอาให้มันอกแตกตายไปเลย! หึหึหึ” ลีคัสหัวเราะเบาๆ ในลำคออย่างน่ากลัว สายตาจ้องมองรูปถ่ายน้องสาวศัตรูด้วยความเคียดแค้น ก่อนจะหยิบไฟแช็คขึ้นมาเพื่อเผารูปน้องสาวศัตรูทิ้งอย่างไม่ไยดี