บทที่ 1 ความฝันก่อนย้อนเวลา

หยางชิงโม่ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลียเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้า ฝันร้ายยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเธอ ย้อนไปเมื่อเดือนก่อน ฝันประหลาดเริ่มคุกคามเธอ หญิงสาวในฝันมีชื่อและหน้าตาคล้ายเธอมากถึง 70% นามว่าหยางชิงโม่ อายุเพียง 17 ปี ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากในยุค 70 ของประเทศจีน แต่งงานกับเฉินหวังตง นายทหารหนุ่มรูปหล่อจากครอบครัวใหญ่ที่มีสมาชิกถึง 10 คน

เรื่องราวในฝันของเธอที่หยางชิงโม่จำได้แม่นนั้นคือ

เฉินหวังตงเป็นลูกชายคนที่สองของครอบครัวตระกูลเฉินซึ่งเป็นชาวนายากจนอยู่ที่หมู่บ้านหลี่ฮวา ซึ่งครอบครัวนี้มีสมาชิกมากถึง 10 คนด้วยกัน เพราะความลำบากยากจนทำให้เฉินหวัตงสมัครไปเป็นทหารจะได้มีเงินส่งมาจุนเจือครอบครัวของพวกเขา ส่วนหยางชิงโม่นั้นสาวน้อยนักเรียนมัธยมปลายผู้มีความรู้ ได้ที่ถูกส่งมาจากเซี่ยงไฮ้ ให้มาทำงานเป็นยุวชน เพราะต้องใช้แรงงานอย่างหนัก และจำเป็นต้องประหยัดอาหาร เพราะเธอได้อาหารมาน้อย เธอจึงทานอาหารให้น้อยลง ด้วยความหิวโหยและร่างกายเธอเหนื่อยจากงานจนทรุดโทรมวันหนึ่งเมื่อเธอเดินใกล้บริเวณสระน้ำจนเป็นลมตกลงไปในน้ำ เฉินหวังตงนายทหารหนุ่มกลับมาเยี่ยมบ้านหลังจากเป็นทหาร 1 ปี เขาพบเห็นเหตุการณ์ที่เธอหมดสติตกน้ำพอดี จึงได้เข้าไปช่วยชีวิตไว้ และเพราะเหตุการณ์นั้นทำให้ทั้งคู่ต้องแต่งงานกัน

ทางครอบครัวเฉินเองก็ไม่ได้รังเกียจหยางชิงโม่ แต่ด้วยจำนวนสมาชิกที่มาก พ่อเฉินจึงตัดสินใจให้แยกบ้าน โดยเฉินหวังตงและหยางชิงโม่ได้รับเงิน 80 หยวนเพื่อสร้างบ้านหลังเล็กใกล้เชิงเขา แต่งงานกันได้เพียง 1 สัปดาห์ เฉินหวังตงก็ต้องกลับไปประจำการที่ค่ายทหารสองเดือนต่อมาหยางชิงโม่ก็รู้ตัวว่าตั้งครรภ์

ทำไมฝันร้ายนี้ถึงตามเธอซ้ำๆ มันเกี่ยวข้องกับเธออย่างไร? ในฝันหยางชิงโม่เห็นผู้หญิงคนนั้นต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมาย ชีวิตในยุค 70 นั้นยากลำบากมาก ขาดแคลนอาหาร ยารักษาโรค และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เธอคนนั้นต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเลี้ยงดูตัวเองและลูกในท้องหยางชิงโม่ในโลกปัจจุบันรู้สึกสงสารหญิงสาวในฝัน เธออยากช่วยเหลือเธอคนนั้น อยากให้เธอมีชีวิตที่ดีกว่านี้ แต่เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร

เธอเอื้อมมือไปแตะแหวนหยกสีเขียวที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง แหวนวงนี้ไม่ใช่ของเธอ มันปรากฏตัวขึ้นอย่างลึกลับพร้อมกับเจ้าเสี่ยวเฮย แมวดำของเธอ เมื่อเดือนที่แล้ว ชิงโม่ลุกขึ้นจากเตียง เดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปด้านนอก ท้องฟ้ายามเช้าสว่างไสว แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านม่านบางๆ เข้ามาในห้องเธอคิดทบทวนถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันเป็นเรื่องจริงหรือแค่ความฝัน?

ทันใดนั้นเสียงร้องเหมียวๆ ดังขึ้น เจ้าเสี่ยวเฮยกระโจนขึ้นมาบนเตียง ขนฟูๆ ของมันสีดำสนิทมันวาวอย่างแมวทีี่มีสุขภาพดี ดวงตากลมโตสีเหลืองอำพันจ้องมองเธอชิงโม่ก้มลงลูบหัวเจ้าเสี่ยวเฮยอย่างอ่อนโยน

"แกรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน?" เธอถามแมวของเธอ

เจ้าเสี่ยวเฮยไม่ตอบ เพียงแต่ส่งเสียงร้องเหมียวๆชิงโม่ถอนหายใจ

"ฉันไม่รู้ว่าจะเชื่ออะไรดี" เธอพึมพำกับตัวเอง

ทันใดนั้น ภาพในฝันของเธอก็ย้อนกลับมาอีกครั้ง หญิงสาวในยุค 70 กำลังสวมแหวนหยกวงนี้บนนิ้วของเธอ

“นี่มันอะไรกัน?” หยางชิงโม่พึมพำกับตัวเองเธอรู้สึกเหมือนกับว่าแหวนวงนี้มีความเกี่ยวข้องกับความฝันของเธอ

“หรือว่า... แหวนวงนี้จะเป็นกุญแจสำคัญที่จะไขปริศนาความฝันนี้?”

หยางชิงโม่ตัดสินใจสวมแหวนหยกไว้บนนิ้วของเธอ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีพลังบางอย่างไหลผ่านตัวเธอ

“นี่มันอะไรกัน?” หยางชิงโม่ตกใจ

เธอหลับตาลงและพยายามจดจ่อกับความรู้สึกนั้นทันใดนั้น ภาพในฝันของเธอก็กลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธออยู่ในเหตุการณ์นั้นจริงๆเธอเห็นตัวเองในชุดของหญิงสาวในยุค 70 กำลังทำงานหนัก อดมื้อกินมื้อเธอเห็นตัวเองคลอดลูกแฝด 3 คนเธอเห็นตัวเองประหยัดอดออมเพื่อเลี้ยงดูลูกๆเธอเห็นตัวเองเป็นลมและเสียชีวิตลง

หยางชิงโม่ลืมตาขึ้นน้ำตาของเธอไหลริน แต่ในความรู้สึกนี้ไม่ใช่น้ำตาของเธอ..เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่านี้มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงคนนั้น หรือว่าแหวนวงจะเป็นของเธอ ? มีคำถามมากมายประเดประดังเข้ามาในสมองของเธอตอนนี้

“หรือว่าฉันคือหยางชิงโม่คนนั้นในยุค 70 ”

หยางชิงโม่กุมแหวนหยกในมือไว้แน่นตอนนี้เธอสับสนไปหมดแล้วจริงๆ

*****