EP3
มะลิถูกส่งไปฝึกงานกับสมศรี สาวใหญ่ใจดีที่ไม่ค่อยถูกกับ จรรยา เลขานุการเฉพาะกิจ ที่มาประจำอยู่หน้าของอังเดร หลายคนมองว่า จรรยาเสนอตัวเข้ามาทำงานเลขานุการของ
อังเดร เพราะต้องการจะจับอังเดร ทำให้คนที่ลุ้นว่ามะลิจะมาเป็นตัวกันชนระหว่างอังเดรกับจรรยา ผิดหวังไปตามๆ กัน
“ถ้าพี่เป็นมะลินะ พี่จะของานผู้ช่วยเลขานุการเลย ไหนๆ ก็บ้านติดกันแล้ว แถมคุณพ่อก็ยังสนิทสนมกันอีก”
หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวขึ้นลอยๆ ให้กระทบถึงหูคนที่นั่งอยู่หน้าห้องอังเดร
“ลิไม่ถนัดหรอกค่ะ ลิเรียนบัญชีมาก็อยากฝึกงานด้าน
บัญชี” มะลิตอบเสียงอ่อยๆ เพราะรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นจุดสนใจตั้งแต่วันแรก
“ไม่มีงานทำกันหรือไง ไป ๆ บัญชีสาขาทางภาคเหนือส่งมา รวมยอดหรือยัง ไปทำกันได้แล้ว”
สมศรีไล่พนักงานที่สุมหัวกันอยู่ตรงหน้ามะลิให้ออกไปทำงาน พร้อมวางแฟ้มเอกสารปึกใหญ่ไว้ตรงหน้าหญิงสาว
“คัดแยกใบเสร็จพวกนี้ แล้วบันทึกเข้าคอมฯไว้ด้วย”
สมศรีให้งานหญิงสาว พร้อมทั้งปรายตาไปมองพนักงานคนอื่นๆ ที่ต่างก็ก้มหน้าก้มตากันทำงาน
“คนเรามีสมอง ก็ใช้สมองทำงานเถอะ แต่บางคนมีเต้า..เขาจะใช้เต้าไต่ก็เรื่องของเขา”
สมศรีพูดเปรยๆ ขึ้นมา เมื่อเห็นจรรยาทำทีชงกาแฟแล้วขยับชุดแหวกเนินอกของตัวเองก่อนจะเข้าไปในห้องของอังเดร เสียงหัวเราะคิกคักตามมา โดยที่มะลิมองตามแล้วรู้สึกหนักใจ เพราะถ้ามีคนหมายปองอังเดรเยอะขนาดนี้ แล้วเธอต้องเดินทางมากับชายหนุ่มทุกวัน สงสัยเธอจะต้องรับศึกหนักกับบรรดา
สาวๆ ในออฟฟิศแน่ๆ
แต่ยังไม่ทันที่มะลิจะได้ก้มหน้าทำงาน เสียงส้นสูงเดิน กึก ๆๆ เข้ามา แล้วหยุดตรงหน้าห้องอังเดร เธอเป็นนางแบบสาวสวยที่เคยมีผลงานในต่างประเทศ แม้เธอจะอายุมากแล้ว แต่ความสวยงามเป็นคมเฉี่ยว สไตล์เก๋ไก๋ ไม่เหมือนใคร ก็ทำให้เธอดูโดดเด่นและดูมีสง่าราศี จนใครๆ ก็ต้องหยุดมอง
“ฉันมาหาอังเดร”
เธอกล่าวลอยๆ เพราะบริเวณด้านหน้าของห้องอังเดร มีโต๊ะเลขานุการตั้งอยู่ ทว่า..ไม่มีคน
หญิงสาวรอชั่วครู่ ก็ไม่มีเสียงตอบรับ เธอจึงผลักประตูเข้าไปทันที ท่ามกลางสายตาของพนักงานที่มองยิ้มๆ และไม่กี่นาทีต่อมา จรรยาเลขานุการสาวก็เดินหน้าง้ำออกมากระแทกนั่งบนโต๊ะทำงานอย่างหงุดหงิด การทำงานของทุกคนจึงเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
******
รถยนต์คันหรูจอดที่บริเวณหน้าบ้านของมะลิ เธอลงจากรถแล้วยกมือไหว้ชายหนุ่ม ขณะที่สาวสวยข้างๆ นั่งคอแข็ง ไม่แม้แต่จะมองเธอ
“พรุ่งนี้ลิไปเองได้ค่ะ ลิไม่อยากรบกวนคุณอา”
“ไม่ได้หรอก กรุณเขาฝากมะลิไว้กับอา ยังไงอาก็ต้องดูแล”
“เด็กเขาอยากไปเองก็ไม่เห็นต้องไปบังคับนี่คะ โตๆ กันแล้ว”
เสียงหนึ่งแทรกเข้ามา ทำเอามะลิหน้าม้าน จนอังเดรต้องหันไปดุหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ไม่ใช่เรื่องของคุณนะเมณี่!”
“ลิขอตัวเข้าบ้านก่อนนะคะ”
“โอเค พรุ่งนี้ ๘ โมงครึ่งเจอกันตรงนี้”
เขาบอกแล้วเคลื่อนรถออกไป มะลิไขกุญแจเข้าประตูด้วยความรู้สึกเซ็งๆ เพราะตลอดเวลาของการอยู่บนรถของชายหนุ่ม หญิงสาวรู้สึกสะอิดสะเอียนกับการออดอ้อนออเซาะ รวมไปถึงบทรักเล็กๆ น้อยๆ ของเมณี่ นางแบบชื่อดังทำกับอังเดร อย่างไม่สนใจว่าจะมีเธออยู่ด้านหลัง
กรุณพาเมย่า แม่ของเธอไปเที่ยวยุโรปกันสองคนร่วมเดือน ทิ้งเธอไว้เพียงลำพังกับแม่บ้าน เธอเพิ่งรู้ว่าพ่อของเธอฝากเธอไว้กับเขาด้วย ก็แน่ล่ะ...เธอฝึกงานกับบริษัทเขานี่นา
มะลิเปิดประตูเข้ามาภายในห้องแล้วทุ่มตัวลงนอนกับฟูกด้วยความอ่อนล้า เธอปฏิเสธที่จะรับประทานอาหารเย็น เพราะเหนื่อยเต็มทีกับตัวเลข ไม่น่าเชื่อว่าชีวิตการทำงานมันจะยากขนาดนี้ ไม่เห็นเหมือนตอนเรียนเลย หญิงสาวหลับตานิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกว่ามีแสงไฟแยงเข้าตา เพราะม่านหน้าต่างปิดไม่สนิท
เธอลุกขึ้นมาที่หน้าต่างเพื่อรูดม่านปิด แต่ก็อดที่จะชำเลืองมองยังบ้านข้างๆ ไม่ได้ เพราะหน้าต่างของของเธอนั้น สามารถเห็นความเคลื่อนไหวของบ้านหลังนั้นได้อย่างชัดเจน แล้วภาพที่เธอเห็นก็ทำให้เธอถึงกับนิ่งอึ้งอยู่กับที่
อังเดรเดินออกมาจากห้องน้ำ มีผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวเดินเข้ามาภายในห้องนอนที่มีนางแบบสาวในชุดนอนบางๆ นอนระทดระทวยอยู่บนเตียง เธอยิ้มหวานยั่วยวนให้เขาด้วยการเลิกชายกระโปรงขึ้นมาที่ต้นขานวลผ่อง
มะลิจ้องไปที่อังเดร ใจสั่นระรัว ร่างเกือบเปลือยของเขา ทำให้เห็นหน้าท้องที่มีกล้ามเป็นลอน มีขนหน้าอกประปรายเหมือนกับลูกครึ่งโดยทั่วไป เขาค่อยๆ ปลดผ้าเช็ดตัวออกจากร่าง มะลิรีบปิดตาทันที แต่ก็ค่อยๆ กางนิ้วออกดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก็พบว่าเขายังใส่กางเกงชั้นในอยู่ ไม่ได้เปลือยกายทั้งหมด
เมณี่ หญิงสาวที่มากับเขา สวมชุดนอนบางเบาจนมองทะลุเข้าไปด้านในได้ เธอมองเห็นชั้นในแบบจีสตริงที่หล่อนใส่ ส่วนท่อนบนเปล่าเปลือยอยู่ในผ้าซีฟองผืนบางที่มองเห็นทรวงอกอวบขาวๆ อยู่ภายในอย่างชัดเจน
“บ้าจัง...นี่เขาไม่รู้เหรอว่า ไม่ได้ปิดม่าน”
