ตอนที่4[ออกแดท]

คุณหมอร้ายร้อนรัก

ตอนที่4

[ออกเดท]

หมอติณณ์ก้าวเข้าลิฟต์กดขึ้นชั้นที่เจ็ดของตึกแล้วเดินออกไปหาเพื่อนชายที่ทำงานอยู่จุดนี้ ชั้นนี้เป็นชั้นคนไข้ห้องพิเศษ

"ไอ้หมอเป็นไงมั้งวะ จีบคนสวยของมึงสำเร็จหรือยัง" หมอติณณ์เอ่ยถามเพื่อนสนิท

"อืม…เย็นนี้กูนัดออกเดทกับเธอวะ" หมอปริญญ์เอ่ยยิ้มที่มุมปาก

"แล้วนี่มึง อย่าบอกนะว่ายังไม่ได้เรื่อง" หมอปริญญ์หันมาเย้าเพื่อนชายที่ทำหน้าเรียบนิ่ง

"อืม…แล้วมึงไปออกเดทกันที่ไหน" หมอติณณ์เอ่ยถาม

"กูกับน้องตูนจะไปเที่ยวผับว่ะ" 

"หา! นี่มึงนัดกันเข้าผับเลยเหรอวะ" หมอหนุ่มได้แต่ยืนยกมือขึ้นเกาหัวตัวเอง ทำไมคนสวยของเขาต้อนยากจังวะ

"มึงหล่อขนาดนี้น้องเขายังไม่เล่นด้วยอีกหรอกวะ" หมอปริญญ์ที่มองใบหน้าที่หล่อเหลาของเพื่อนเอ่ยขึ้นไม่อยากจะเชื่อมากนัก

"เออ…มึงก็ออกเดทให้สนุกและก็สมหวังด้วยล่ะ" ว่าจบหมอหนุ่มก็ก้าวเดินจากไป

เลิกงานหมอติณณ์ก้าวออกจากตึกสูง ร่างสูงใหญ่ก้าวเดินไปขึ้นรถ

ติ๊ง!

เสียงข้อความไลน์เด้งขึ้น หมอหนุ่มเผยรอยยิ้มขึ้นที่มุมปากหยักสวย มือเรียวยาวรีบล้วงไปหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาปัดหน้าจอดูเขาก็มีรอยยิ้มออกมาอีกครั้งเมื่อข้อความนั้นมาจากพยาบาลคนสวยที่เขาให้ความสนใจเป็นพิเศษ

[ของขวัญ : พบกันที่ร้าน…นี้นะคะ] พยาบาลสาวพิมพ์ข้อความตอบกลับมา พร้อมส่งที่หมายปลายทางมาให้เขา

[หมอติณณ์ : ตอนนี้คุณอยู่ไหนครับ] เมื่อเห็นว่าเธอเลือกร้านได้แล้ว คุณหมอหนุ่มจึงอยากรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

[ของขวัญ : ขวัญกำลังกลับคอนโดค่ะ]

เมื่อรับทราบความเคลื่อนไหวของเธอ หมอหนุ่มก็รีบก้าวขึ้นรถแล้วขับตามไปที่คอนโดฯ

หมอติณณ์รีบก้าวเข้าลิฟต์ เมื่อถึงชั้นที่ต้องการพอประตูลิฟต์เปิดออก ร่างสูงก็เดินออกไปยืนอยู่หน้าห้อง ใช้คีย์การ์ดแสกนเข้าด้านในทันที

หนุ่มหล่อจัดแจงถอดชุดทำงานออกแล้วเข้าไปอาบน้ำ ครั้นอาบเสร็จก็รีบออกมาแต่งตัวใหม่ ด้วยเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าอ่อนพับแขนขึ้นใต้ศอกกับกางเกงสแล็คสีดำ ร่างสูงใหญ่ยืนโดดเด่นอยู่กลางห้อง สายตาคมจ้องมองภาพที่สะท้อนใบหน้าหล่อเหลาอย่างไร้ที่ติจากกระจกเงาบานใหญ่ เมื่อพึงพอใจแล้วจึงเดินไปหยิบนาฬิกาเรือนหรูมาสวมที่ข้อมือซ้าย เหลือบมองเวลาแวบหนึ่งเมื่อได้เวลานัดจึงก้าวออกจากห้องไป

หมอติณณ์ออกมายืนรอคนสวยอยู่หน้าห้อง รอสักพักแล้วยังไม่เห็นเธอเปิดประตูออกมาจึงตัดสินใจเคาะเบา ๆ 

ก๊อก ๆ

"รอสักครู่นะคะ" เสียงใสเอ่ยออกมาพอให้ได้ยิน เมื่อหันไปยืนสำรวจตัวเองในกระจกเงาอีกครั้ง ครั้นเรียบร้อยเธอจึงเดินมาเปิดประตูแล้วก้าวเดินออกมาหน้าห้อง

"ขวัญก็บอกคุณหมอไปแล้วนี่คะ ว่าไม่ต้องรอ" พอยืนประจันหน้ากันกับร่างสูงตรงหน้าคนสวยก็ต่อว่าเขาทันที

"ก็ผมส่งไลน์บอกคุณไปแล้วว่ารอไปพร้อมกัน คุณก็ไม่ยอมเปิดอ่านแล้วผมจะรู้ได้ยังไงว่าคุณจะไม่รอผม ในเมื่อจะออกเดทด้วยกันทำไมเราไม่ไปพร้อมกันล่ะครับ" หมอติณณ์มองสบตาคู่สวย ที่ถลึงตาใส่เขาอย่างไม่พอใจที่มายืนรอหน้าห้อง แววตาตื่นปนดุนั้นไม่น่ากลัวเลยสักนิด กริยาแบบนี้ยิ่งน่ารักชวนให้หลงใหลซะมากกว่า

"ไปรถผมนี่แหละ เราก็จะไปด้วยกันอยู่แล้วจะไปกันคนละคันทำไมเสียเวลา" ว่าจบมือใหญ่ก็คว้าข้อมือเล็กให้เดินตามเข้ามาในลิฟต์

หนุ่มสาวก้าวออกจากลิฟต์พร้อมกัน สายตาทุกคู่ที่อยู่บริเวณนั้นต่างหันมามองเป็นจุดเดียวเพราะหมอหนุ่มยังกุมมือเรียวเหนียวแน่น

"หล่อสวยทั้งคู่เลย แฟนสาวขาวมากน่ารักด้วยอิจฉาจัง" เสียงหนึ่งในกลุ่มเอ่ยเบา ๆ แต่หมอติณณ์ยังได้ยิน เขาโค้งศีรษะให้แล้วส่งยิ้มให้พร้อมกล่าว

"ขอบคุณมากครับ" ว่าจบแขนแกร่งอีกข้างก็ยกโอบไหล่เล็กพาเดินออกไปที่ลานจอดรถ

"คุณหมอปล่อยขวัญได้แล้วค่ะ ขวัญเดินเองได้" เมื่อพ้นสายตาที่จ้องมองมาร่างเล็กก็ผลักอกแกร่งออกห่าง แต่หมอหนุ่มไม่ยอมปล่อยง่าย ๆ นี่สิ

"ถึงรถพอดีเลยครับ" ว่าจบปลดล็อคประตูก็เปิดออกหมอติณณ์ดันร่างเล็กให้เข้าไปนั่งที่เบาะหน้าคู่กัน เขาเดินอ้อมมาก้าวขึ้นนั่งฝั่งคนขับ แล้วโน้มตัวมาหาร่างเล็ก

"อื้อ…คุณหมอจะทำอะไรคะ" ของขวัญยืดตัวตรงนั่งเบียดเบาะหลังตัวแข็งทื่อ เมื่อเห็นว่าหมอติณณ์ดึงเข็มขัดนิรภัยออกมาใส่ให้

"ขอบคุณนะคะ แต่ขวัญทำเองได้" เธอเอ่ยขอบคุณเขาเบา ๆ

รถหรูแล่นออกไม่นานก็มาถึงร้านอาหารหรูที่นัดกันไว้ หมอติณณ์ดับเครื่องแล้วก้าวลงจากรถ

ทั้งคู่เดินมาเข้าร้านอาหารหรู บรรยากาศดีมากอยู่ติดทะเลอย่างที่เขาชื่นชอบ หมอติณณ์เลือกนั่งโต๊ะริมสุดที่มองชายหาดขาวสะอาดตา พร้อมเกล็ดแพรวพราวระยิบระยับ ที่น้ำทะเลส่องแสงสะท้อนยามค่ำคืนที่ต้องแสงจากพระจันทร์ข้างขึ้นยิ่งน่าหลงใหลไปหมด

"สวยจังเลยครับ คุณขวัญมาบ่อยไหม" หมอหนุ่มหันไปถามพยาบาลสาว คืนนี้เธออยู่ในชุดแซกสีโอรส ตัดกับผิวที่ขาวนวลเนียนน่าลูบไล้ยิ่งนัก ดวงตากลมโตที่หวาน รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ยิ่งทำให้หมอหนุ่มหลงใหลยิ่งขึ้น

"นี่เป็นครั้งแรกของขวัญค่ะที่ได้มีโอกาสมานั่งอยู่ตรงนี้" สาวสวยตอบไปตามความเป็นจริง ก็เธอไม่เคยคิดอยากจะมาสักนิด ร้านหรูราคาอาหารก็ต้องแพงแน่ ๆ สู้เก็บเงินไว้ดีกว่ากินร้านใกล้คอนโดฯหรือทำกินเองประหยัดกว่ากันตั้งเยอะ

"งั้นผมก็โชคดีนะสิครับ ที่ได้มาออกเดทที่สวยงามแบบนี้ กับคนที่สวยและน่ารักอย่างคุณขวัญ" หมอติณณ์หันมาสบตาคู่งามที่เขาประทับใจตั้งแต่แรกเห็น และรู้สึกภูมิใจที่ได้ออกเดทกันครั้งแรก

หมอหนุ่มสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ พร้อมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เขานั่งจิบไปเรื่อย ๆ สายตาก็มองไปที่ท้องทะเลกว้าง สลับมาจ้องมองใบหน้าสวยหวานตรงหน้าที่เขาให้ความสนใจเป็นพิเศษ

"คุณขวัญเอาสักแก้วไหมครับ"

"ขวัญดื่มไม่เป็นค่ะ กลัวเมาด้วย" ร่างเล็กปฏิเสธออกมา เขาก็ชอบนะผู้หญิงที่เรียบร้อยไม่ดื่มแอลกอฮอล์และเที่ยวเหมาะจะเลือกมาเป็นแม่ของลูกที่สุด

"อยู่กับผมไม่ต้องกลัวเมานะครับเดี๋ยวผมสั่งประเภทรสหวานมาให้ลองชิมดูดื่มง่ายมาก" ว่าจบหมอติณณ์ก็สั่งสองขวดเพื่อให้เธอลองชิมดู หมอหนุ่มเปิดขวดแล้วส่งให้เธอ สาวสวยหยิบมาชิมอย่างที่เขาบอก

"เป็นไงบ้างอร่อยไหม"

"อืม! ก็หวานอมเปรี้ยวรสชาติอร่อยดีคะ" ว่าจบของขวัญก็ยกขวดที่เหลือกระดกพรวดรวดเดียวหมดขวด หมอติณณ์กำลังจะเอ่ยห้ามก็ไม่ทันแล้ว

"รสหวานถ้าดื่มเยอะก็เมาได้นะคุณ" หมอหนุ่มเอ่ยเตือน

"แล้วทำไมเพิ่งมาบอกขวัญล่ะคะ" สาวสวยเอาแต่ทำหน้างอง้ำใส่เขา ใบหน้าที่หวานเริ่มแดงระเรื่อขึ้น

ค่ำคืนที่ยาวนานในวันที่ประทับใจ หมอติณณ์นั่งกระดกเหล้าเคล้าบรรยากาศไปเรื่อย ๆ สายตาก็จับจ้องไปที่ใบหน้าเรียวสวย ในยามที่เธอเขินอายแก้มที่ออกแดงระเรื่อขึ้นช่างน่าลูบไล้ แล้วริมฝีปากสวยที่เป็นกระจับที่เคลือบด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนก็ระเรื่อน่าบดจูบไม่น้อยเลย

ร่างเล็กเริ่มจะนั่งไม่ติดรู้สึกมึนศีรษะขึ้นมา ยกมือปัดหน้าจอมือถือดูเวลานี่มันดึกมากแล้ว เขาน่าจะชวนเธอกลับคอนโดฯได้แล้วนะ ไม่ใช่มานั่งดื่มแล้วจ้องหน้ากันอยู่แบบนี้ เฮ้อ! เอาไงดีละเนี่ยยัยขวัญคิด ๆ สิ

"คุณหมอค่ะ เรากลับกันได้หรือยังนี่ดึกมากแล้วนะคะ" ในที่สุดของขวัญก็ต้องเอ่ยชวนเขากลับ ก็คุณหมอเล่นนั่งจิบหมดไปตั้งหลายขวดขนาดนั้น ดูตาสิหวานเยิ้มเลย

"ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะ แค่นี้ผมไม่เมานะคุณ อยากกลับแล้วเหรอ อืม…อยากกลับก็กลับครับ" ว่าจบหมอติณณ์เรียกเด็กเสิร์ฟให้มาคิดเงิน หลังจากนั้นก็พากันเดินมาขึ้นรถ

ทั้งคู่ก้าวขึ้นรถหมอหนุ่มสตาร์ทเครื่องแล้วขับเคลื่อนออกไป ตลอดทางเขาเหลือบมองคนตัวเล็กข้างกายเป็นระยะด้วยหัวใจที่พองโตอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน นี่เขาแอบชอบเธอไปแล้วใช่ไหม