ตอนที่ 3
“ทางนี้โว๊ย ไอ้หมอนัส”
ทยากรที่นั่งดื่มเหล้ารอฐานัสรีบโบกมือขึ้นเรียกเพื่อนทันทีเมื่อเห็นเดินเข้ามาในผับ
ฐานัสยกมือขึ้นโบกตอบ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาเห็นแล้วว่าทยากรนั่งอยู่ตรงไหน
“ขอโทษทีว่ะที่มาช้า”
ฐานัสทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตัวตรงกันข้ามกับเพื่อนสนิท
“ไม่ต้องมาพูดดีเลย มึงเลี้ยงเหล้ากูเป็นการไถ่โทษเลย โอเค๊”
“ตกลง”
ฐานัสระบายยิ้มกว้าง ก่อนจะหันไปควักมือเรียกพนักงานให้มาหา
“มึงสั่งเลยไอ้แบงค์ เต็มที่”
ทยากรฉีกยิ้มพึงพอใจ “ได้เลยไอ้หมอนัส มึงเตรียมตัวขนหน้าแข้งร่วงเลย”
“เออ เอาเลย กูอยากลองจนบ้างเหมือนกัน”
สองหนุ่มหัวเราะร่วน พูดคุยถามไถ่กันถึงสารทุกข์สุกดิบกันยาวเหยียด ก่อนที่ทยากรจะเอ่ยขึ้นเมื่อมองเห็นผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งกำลังเต้นอยู่ไกลๆ
“นี่ๆ ไอ้หมอนัส มึงเห็นน้องคนนั้นหรือเปล่า สวยว่ะ เต้นพลิ้วด้วย กูขอไปสีก่อนนะมึง”
ฐานัสมองตามสายตาของเพื่อนไป ก็พบว่าตรงส่วนนั้นถูกจัดเป็นงานเลี้ยงเฉพาะกลุ่ม
“เดี๋ยวก็ถูกแฟนน้องเขากระทืบเอาหรอกไอ้แบงค์”
“ก็เผื่อว่ายังไม่มีแฟนยังไงล่ะ เออๆ เดี๋ยวกูมานะโว๊ย”
ทยากรไม่อาจจะหักห้ามความเจ้าชู้ของตนเองเอาไว้ได้ รีบคว้าแก้วเหล้าเดินตรงปรี่เข้าไปหาเป้าหมายทันที ในขณะที่ฐานัสนั่งดื่มลำพังที่โต๊ะ
“เหงาไหมคะพ่อรูปหล่อ”
ผู้หญิงแต่งตัวน้อยชิ้นคนหนึ่งเดินเข้ามาหยุดใกล้ๆ พร้อมกับเอาเต้านมเสียดสีที่ท่อนแขนของเขา ฐานัสหันไปมองและยิ้มสุภาพให้
“ไม่เหงาหรอกครับ ผมมากับเพื่อน”
“แต่เพื่อนของคุณไปหาสาวแล้วนี่คะ คุณไม่อยากได้สาวสวยไปสนุกด้วยในค่ำคืนนี้บ้างเหรอคะ”
ฐานัสส่ายหน้าไปมา
“ไม่ดีกว่าครับ เพราะพรุ่งนี้ผมมีงานแต่เช้า”
“ขยันจังเลยนะคะ แบบนี้แหละที่นกชอบ”
หญิงสาวคนนั้นถือวิสาสะทรุดตัวลงนั่งแทนที่ทยากรโดยไม่เอ่ยขออนุญาต
“คืนนี้ไปสนุกกับนกนะคะ รับรองว่าคุณจะฟินหนักมาก”
เจ้าหล่อนพูดไป และพยายามขายของไปด้วยการก้มลงเพื่อให้เต้านมโผล่ออกมาให้เยอะที่สุด
ฐานัสยังคงระบายยิ้มก่อนจะพูดขึ้น “ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ครับ ผมไม่สะดวกจริงๆ”
“งั้นเราไปห้องน้ำกันไหมคะ”
เขาไม่ค่อยได้มีโอกาสเที่ยวสถานที่แบบนี้บ่อยนัก เพราะงานที่รัดตัวแน่นจนขยับไปไหนยาก ทำให้อดตกใจไม่ได้กับความใจง่ายของผู้หญิงตรงหน้า
“ผมไม่สะดวกครับ”
“ไม่ได้พกถุงมาเหรอคะ ไม่ต้องห่วง นกมีพร้อมค่ะ”
ยิ่งฟังเขาก็ยิ่งสังเวชสตรีตรงหน้า และก็จำใจต้องเลิกเป็นสุภาพบุรุษ
“คือคุณไม่ใช่สเป็กของผมน่ะครับ”
เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงตรงหน้าหุบยิ้มในทันที ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน และด่า
“เป็นตุ๊ดหรือเปล่าเนี่ย ผู้หญิงให้เอาฟรีดันปฏิเสธ เสียอารมณ์โว๊ย”
แล้วแม่ผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อยก็เดินสะบัดบ๊อบจากไปในกลุ่มนักท่องราตรี
ฐานัสถอนใจออกมา ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเงียบๆ อย่างไม่คิดใส่ใจ
“เอ้า... ทุกคนดื่ม”
เสียงอ้อแอ้ของหัวหน้างานดังกังวานขึ้น พร้อมกับทุกคนที่ยกแก้วเหล้าขึ้นชนกัน
“หมดแก้ว...”
เหล้าในแก้วทุกใบถูกเทลงหายลงไปในลำคอของทุกคน ยกเว้นเพียงแค่หล่อนคนเดียว
“อ้าว ล้อมดาว ทำไมไม่ดื่มล่ะ” หัวหน้างานหันมาทักด้วยความแปลกใจ
“เอ่อ... ดาวดื่มไม่เป็นค่ะ”
“น้องดาวดื่มแต่น้ำส้มค่ะบอส”
เพื่อนร่วมงานที่สนิทสนมกันเอ่ยแก้ตัวแทน แต่หัวหน้ากลับไม่ยอมง่ายๆ
“ไม่เอาน่า มาสนุกด้วยกันทั้งทีมันก็ต้องดื่มสิ”
“เอ่อ... บอสคะ คือว่าดาว...”
แล้วแก้วน้ำส้มในมือของหล่อนก็ถูกกระชากออกไป และมีแก้วใบสวยที่มีแอลกอฮอล์อยู่เกินครึ่งแทนที่เข้ามาในอุ้งมือ
“ดื่มให้เกียรติผมสักแก้ว”
“ดาว... ไม่... เอ่อ...”
หล่อนลังเล และรู้สึกไม่ดีเลยที่ต้องแตะต้องของมึนเมาแบบนี้
“บอสคะ ดาว...”
“ถ้าคุณไม่ดื่ม ผมไม่ต่อสัญญาจ้างงานคุณนะ”
แม้หัวหน้างานจะพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก แต่คนที่กลัวตกงานเช่นหล่อนก็เสี่ยงไม่ได้
“นิด... เดียวนะคะ”
คู่สนทนาของหล่อนฉีกยิ้มอย่างยินดี ในขณะที่เพื่อนร่วมงานต่างคะยั้นคะยอให้หล่อนดื่ม
“ดื่มเลย ดื่มเลย...”
หล่อนไม่มีทางเลือกแล้ว!
ในที่สุดแก้วเหล้าก็ถูกจดจ่อที่ริมฝีปาก หล่อนต้องใช้ความพยายามมากมายกว่าจะเทน้ำเมาให้หายเข้าไปในลำคอได้สำเร็จ
แค่ก แค่ก
หล่อนไอระคนสำลักทันที เมื่อของเหลวรสชาติบาดคอไหลผ่านเข้าไปภายใน
“แหม ครั้งแรกก็ยังนี้แหละ เดี๋ยวดื่มบ่อยเข้าก็จะดื่มเก่งเหมือนกับพวกเราเอง”
เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งให้กำลังใจขึ้น และยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มฮึกใหญ่ราวกับกำลังดื่มน้ำเปล่า
หล่อนหน้าแดงก่ำ ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ถูกขอร้องแกมบังคับให้ดื่มเข้าไป กำลังทำให้เลือดลมในกายสาวร้อนผะผ่าวขึ้น
“เอ่อ... ดาวดื่มแค่นี้นะคะ”