คุณหมอขาอย่าใจร้าย

โรงพยาบาลในใจกลางจังหวัด แถบภาคอีสาน ที่หมอหนุ่มต้องมาประจำการอยู่ที่นี่ หมอจิณณ์เรียนจบแพทย์มาแล้วสองปี โดยสาขาที่หมอเลือกเรียนนั้นคือสูตินรีเวช หมอจิณณ์ก็เปรียบกับหมอหนุ่มจบใหม่เช่นกันดังนั้น ผู้ป่วยบางรายก็ต้องปรึกษาอาจารย์หมอ พูดง่ายๆ ทำงานไปด้วยเรียนรู้ไปด้วย แต่สิ่งที่เพิ่มความปวดหัวให้คุณหมอนั้น คงเป็นเหล่านักศึกษาพยาบาลวิชาชีพที่มาฝึกงาน นี้แหละ คนอื่นๆ คุณหมอก็ไม่ปวดหัวเท่า น.ส งามวิไล เฉิดฉาย ลูกศิษย์ในสังกัดของคุณหมอหล่อ นักศึกษาพยาบาลคนอื่นต้องแบ่งแยกกันออกไปเรียนรู้กับหมอและพี่พยาบาลคนอื่นๆ แต่ไม่รู้เวรกรรมอะไรของหมอจิณณ์ ที่ได้น้องนักศึกษา ที่ใฝ่เรียนใฝ่รู้ขนาดนี้ (ส่วนทาง)

โครงกระทู้ พรรณนาสาวสวย ของ (น.ส.งามวิไล เฉิดฉาย)

งาม แสนงานเรียบร้อย แลดู ดีนัก

วิไล พรรณเพ็ญพักตร์ เด่นจ้า

เฉิด แจ่มจันทร์ประจักษ์ ดีแล หนักหนา

ฉาย ส่องนภาคลำคลา เจิดจ้า ดีเอย

เพ้งงง!!!

"กรี๊ดดดด

เสียงกรีดร้องของสาวร่างอวบอัด ผิวขาวตากลม ที่สวมชุดสีขาวพยาบาลวิชาชีพ ร้องขึ้นเมื่อถาดอุปกรณ์ตรวจภายในตกลงสู่พื้นเสียงดังลั่น

หมอจิณณ์ที่สวมแมสปิดจมูกเหลือบตามามองยังร่างสาวน้อยเงอะงะ ก้มหยิบสิ่งของที่หล่นลงพื้นแล้วนำมาวางไว้ที่เดิม ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรเนื่องจากเวลานี้เป็นเวลาทำงาน ความนิ่งของหมอก็ยังคงทำให้งามวิไล รู้สึกเสียวสันหลัง จากนี้ไม่รู้ว่าหมอหนุ่มเย็นชาจะหักอีกกี่คะแนน

"เสร็จแล้วครับคุณแม่" เสียงหมอหนุ่มสุดหล่อเอ่ยขึ้นเมื่อคนไข้ที่นัดตรวจหลังคลอดเข้ามาตรวจตามนัด หญิงสาวรายนั้นลุกออกจากเตียง แล้วพยุงร่างออกจากห้องตรวจเบอร์สอง เหลือไว้แค่นักศึกษาฝึกงานสองคนกับคุณหมอจิณณ์เท่านั้น

"คุณหมอพวกเราออกไปได้หรือยังคะ" วิลาวัลย์ หนึ่งในนักศึกษาฝึกงานพูดขึ้น

"ออกไปได้เลยครับ เอกสารส่งผมด้วยนะเย็นนี้"

"ค่ะ"

สองเสียงประสานกันก่อนสาวน้อยทั้งคู่จะเดินออกจากห้อง แต่ทว่า

"งามวิไลอยู่ก่อน หมอยังไม่ให้ไป"

คำพูดที่แสนเย็นชาของหมอหล่อนั่น ทำเอางามวิไลชะงัก ก่อนจะหันตัวกลับไป พลางก้มหน้าสองมือกุมประสานกันแน่น

"รู้ใช่ไหมว่าต้องโดนอะไร"

เมื่อคำพูดหลุดออกมาจากปากคุณหมอที่นั่งพิงพนักกับเก้าอี้ตัวโปรดแล้วหมุนไปหมุนมา งามวิไลช้อนตาขึ้นมองหน้าคุณหมอสุดหล่อก่อนจะพูดขึ้น

"รู้ค่ะ แต่.... อันเก่าหนูยังทำไม่เสร็จเลยนะคะ คุณหมอจะไม่ใจร้ายหรอกใช่ไหม!"

งามวิไลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกล้าๆ กลัวๆ อ่อยๆ เพราะคุณหมอหนุ่มจอมโหดลงโทษเธอด้วยการ ทำรายงานด้านสุขภาพส่ง ห้ามซ้ำอีกต่างหาก

"ไม่อยากโดนลงโทษบ่อยๆ หัดปรับปรุงตัวซะบ้าง ถ้าหากว่าวันนึงต้องเข้าไปห้องผ่าคลอดคุณจะไม่ร้องกรี๊ดตอนเห็นเลือดหรอกเหรอ"

งามวิไลเธอรู้ตัวดีว่าเธอก็ซุ่มซ่าม แต่มันเป็นครั้งแรกที่เห็นการตรวจภายใน ชัดๆ นี่นา

"ก็เมื่อกี้หนูตกใจ ก็คนพึ่งเคยเข้ามาดูครั้งแรก หนู....เสียว"

"งามวิไล!!!!"

หมอจิณณ์โพล่งเสียงใส่งามวิไล เหมือนจะเตือนให้ระวังคำพูด แต่ด้วยงามวิไล เธอก็เป็นคนตรงๆ โก๊ะๆ อีกอย่างเธอเข้าใจมาโดยตลอดว่าหมอจิณณ์ไม่ใช่ชายแท้ มันก็เลยไม่มีเรื่องอะไรต้องอาย

"ก็จริงนี้ค่ะหมอ ตอนที่ใช้อุปกรณ์ล้วงเข้าไปนะ หนูขมิบเลยนะหมอ อีกอย่างหนูอายแทนด้วย"

คุณหมอจิณณ์รูปหล่อที่ได้ยินงามวิไล นักเรียนของตัวเองพูด ชายหนุ่มเจ้าระเบียบ ถึงกับล้วงยาดมในชุดกาวขึ้นมาสูดดมเข้าลึกจนเต็มปอด

"ผมถามอะไรหน่อย ทำไมเลือกเรียนพยาบาล" เมื่อถามสาวน้อยร่างอวบผู้น่ารักแจ่มใสออกไปแล้ว คุณหมอสุดหล่อก็ถอนหายใจยาวขึ้นยิ่งเมื่องามวิไลตอบคุณหมอ คำตอบของเธอทำเอาหมอจิณณ์ไปต่อไม่เป็น

"เพื่อนลากมาค่ะ"

อย่าว่าแต่ยาดมเลยวินาทีนี้แอมโมเนีย ก็เอาไม่อยู่ สายตาคมของคุณหล่อมองใบหน้ามนของงามวิไลจนไม่กะพริบ ด้วยความที่พูดอะไรไม่ออกก็คิดว่าจะส่งสายตาพิฆาตแทน แต่เจ้ากรรม งามวิไลเธอไม่เงยหน้าสบตาคุณหมอจิณณ์ผู้เย็นชาจะพูดขึ้น

"ออกไปได้แล้วครับ เรียกพี่วารินมาหาผมด้วย"

หมอจิณณ์สั่งแล้วก็ก้มลงดูเอกสารตรงหน้า พี่วารินเป็นพยาบาล และเป็นผู้ช่วยของคุณหมอ เธอเป็นคนพูดจาดี ไม่ดุด่า น้องๆ นักศึกษาก็รักใคร่ เมื่อวารินเข้ามายังห้องของคุณหมอแล้ว สิ่งแรกที่หมอเอ่ยขึ้น

"หมอขอพาราสักสองเม็ดนะ"

"อีกแล้วหรือคะ" พี่วารินพยาบาลสาววัยสามสิบ หยิบยามาให้คุณหมอพร้อมขวดน้ำดื่ม ก่อนจะพูดขึ้น

"วันนี้สร้างวีรกรรม อะไรละคะหมอ"

คุณหมอจิณณ์หันมามองหน้าพี่พยาบาลก่อนจะเล่า

"ถาดตก แล้วยังบอกว่าตรวจภายในแล้ว เสียว มีขมิบด้วยนะ เอ่อผมต้องเจอแบบนี้อีกกี่เดือนครับ"

พี่วารินหัวเราะคริๆ เหมือนชอบใจ ที่คุณหมอเล่า ไม่คิดเลยงามวิไล จะกล้าพูดต่อหน้าหนุ่มหล่อขนาดนี้

"โอเค เดี๋ยวพี่จะเตือนงามวิไลเอง เป็นผู้หญิงมาพูด เสียวต่อหน้าผู้ชายใช้ได้ที่ไหน ใช่ไหมคะหมอ"

พูดแล้วพี่พยาบาลสาวก็อมยิ้มแล้วเดินออกไปเหลือแค่คุณหมอสุดหล่อที่นั่งถอนหายใจอยู่คนเดียว